|
Lozer meitocht:
Er waren maar 3 wandelingen in Vlaanderen, eentje in Oost-Vlaanderen, de andere 2 in Limburg. Dus ik reed naar Lozer, waar de wandelclub uit Zingem er hun jaarlijkse Lozer meitocht hielden. De start van deze tocht was in het zaaltje Della Faille te Lozer.
Lozer is een gehucht in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen, gelegen in Kruishoutem, deelgemeente van Kruisem. Lozer was vroeger een gehucht van de gemeente Huise (Huise-Lozer), maar bij de gemeentelijke fusies in 1977 werd Huise een deelgemeente van Zingem en Lozer een gehucht van Kruishoutem. In 2019 fuseerden Kruishoutem en Zingem tot de nieuwe gemeente Kruisem.
Het Lozerbos is een bos in de Vlaamse Ardennen in Zuid-Oost-Vlaanderen (België). Het bosgebied ligt op het grondgebied van de gemeente Kruisem (deelgemeente Lozer). De beboste oppervlakte bedraagt ongeveer 44 ha en is hoofdzakelijk eigendom van de familie della Faille d'Huysse, die het Kasteel van Lozer bewoont, en het OCMW van Oudenaarde.
De wandelaar kon uit een 4tal afstanden kiezen, ik besloot er de 23km te doen.
We vertrokken via enkele mooi paadjes richting Ouwegem waar we de centrale rustpost hadden.
Af en toe wat mooie vergezichten.
De paadjes werden snel vervangen door de gewone wegen en dat is minder aantrekkelijk voor de wandelaar.
Fier als een gieter
Gelukkig was de zon al vroeg van de partij.
In Ouwegem maakten de grootste afstanden 1 of 2 lussen.
Hier voor ons de kerk van Mullem(eigenaardig)
Nu en dan terug een pad
dit pad leidde ons tot aan het Bekemolendomein.
Pand staat te koop.
Hier een zicht op de Bekemolen.
deze stond er naar te kijken.
Kerk van Ouwegem
Terug via een pad richting Lozer
De Huisekoutermolen.
De is een houten standerdmolen in de Belgische deelgemeente Huise.
Oorspronkelijk stond deze windmolen in Waregem en was daar als Hoogmolen bekend, al zeker sinds 1512. De molen functioneerde tot 1948 en was de eigendom van de gezusters Martha, Leontine en Magdalena Van den Broucke. De data 1678 en 1708 stonden in de romp van de molen gegrift. In 1968 werd de molen aangekocht door de gemeente Waregem, die er echter geen blijf mee wist. Hij werd in 1971 aangekocht door molendeskundige Paul Bauters, die hem in november van dat jaar afbrak, overbracht naar Huise en in de jaren 1972-1975 herstelde, in samenwerking met de molenrestaurateur Walter Mariman uit Zele. In 1974 werd de molen heropgericht op een plek waar vroeger een stenen grondzeiler stond, Cnuddes molen, die in 1851 was afgebrand. Bauters gaf er de nieuwe naam Huisekoutermolen aan. Na de herstelling was de molen opnieuw werkbaar en werd er regelmatig gemalen. Hij diende ook als centrum voor de molenaarsopleidingen die Paul Bauters organiseerde.
De Huisekoutermolen voor de herstellingswerken van 2010-2012
In 2001 bemerkte men te grote torsie bij het draaien en legde men de activiteiten stil. De wind rukte een molenwiek af waardoor de eigenaar het volledige wiekenkruis in mei 2007 verwijderde. Hij gaf daarop de molen en het molenaarshuis in erfpacht aan de vzw Levende Oost-Vlaamse Molens. Restauratie gebeurde in 2010-2012. Op 16 september 2012 werd de molen, opnieuw draaivaardig geworden, feestelijk opengesteld. Het terrein maakt deel uit van een heuvelkam tussen Schelde- en Leievallei. De molen heeft een open voet en staat op teerlingen. Het molenhuis staat vlakbij. De molen werd op zijn oorspronkelijke standplaats in Waregem beschermd als monument op 14 april 1944. Het omringende landschap in Huise werd beschermd op 28 november 1980.
;
hier op weg naar het Lozerbos.
Oldtimer
het kasteel van lozer.
Vijver van het kasteel
Ingang
Hier aangekomen aan het allerlaatste deel van deze wandeling. Het Lozerbos, het boscomplex van Lozer ligt op de overgang van het vlak zandgebied en het golvend zandgebied. Op het einde van de 18e eeuw strekte het bos zich uit van de Boekweitstraat in het westen, de hoeve Wijkhuize in het noorden en Neerrechem in het oosten. Het bos bestond uit gemengd loofhout. Op het hoogste punt van het bos bevond zich toen op een open plek een windmolen. De houten standaardmolen, reeds vermeld in 1571, was in het bezit van de heer van Huysse. In 1885 werd hij verkocht en gesloopt. In de 19e eeuw werd een flink stuk van het bos ontgonnen en omgezet in landbouwgrond, tevens werd een rechtlijnig drevenpatroon aangelegd. Op het einde van de weg die vanaf het kasteel in noordoostelijke richting vertrekt, werd door de familie della Faille in 1844 een kerk gebouwd. De Vlaamse Landmaatschappij voerde rond het jaar 2000 een herinrichtingsproject uit, populieren werden vervangen door zomereiken en een aantal paddentunnels werd aangelegd.
Hier op einde van deze dreef zijn we terug aan de startzaal. Al bij al een rustige wandeling, veel volk op de been.
07-05-2022, 18:00 geschreven door jipie 
|
