 |
|
|
| Een avontuur van 4 maanden...alles loslaten |
|
|
| 21-07-2018 |
 20/7. Foissy sur Vezelay. - Dun -Les-places. 23,5 km. Totaal 471,92km |
|
Wat een heerlijke nacht geslapen en wakker geworden met het getik van regen op de tent. Lang geleden dat ik dat nog gehoord heb. Het was ook de enige regen van de dag, want om 8.30 was het alweer droog. Na een lekker ontbijt zette Pat ons, Ciel en mezelf, af in Foissy sur Vezelay, een beetje verder dan de route. Vandaag de eerste dag van de Morvan. Ik was benieuwd. Prachtige bosrijke streek met heel veel meren en vooral loofbomen. Maar ook een streek waar we wandelden op oud Romeinse heirbanen, tussen mooie, doch verlaten dorpjes, met enorme vergezichten. Tevens een streek met grote heuvels, wat het mooi, maar tegelijkertijd ook zwaar maakte. 600m klimmen en 550 dalen en niks plat. Dus best wel pittig. De Morvan heeft wel wat weg van de Ardennen, alleen groter, meer loofbomen en ongerepter. De rugzak was zeker een kg zwaarder door het nieuwe proviand, en dat voelde ik. Amai, en Ciel, ongetraind zon afstand en vooral zoveel hoogteverschillen, chapeau. Onderweg zagen we een bijzonder koppel met een hele constructie boven hun hoofd van een paraplu, die ze zelf niet moesten dragen.maar die beschermde tegen zon en regen. Misschien wel handig, maar het zag er niet uit en werkte op onze lachspieren, net Japanse geishas. Al goed dat we voor deze fysiek zware dag onze persoonlijke taxichauffeur hadden. 3 km voor Martigny leglise, aan een mooi meer waar kinderen vanaf de brug insprongen, belden we naar Pat om ons hier al op te halen. Het betekende immers 3 km naar boven via een col van 6 procent. Na 600 m stijgen en op het einde van de wandeling vonden we het geen noodzaak meer om dat er nog bij te doen. Er zouden nog genoeg kilometers volgen. We waren Pat dan ook ontzettend dankbaar dat hij ons kwam halen, we boven een biertje konden drinken en we vervolgens konden rijden naar Dun-les-Places, waar mijn hotelletje was. Zeer gezellig, wel wat aan de dure kant. Een zeer lekkere, volumineuze maaltijd op een fijn terras dat weer uitkeek op de Cure. Ik besefte maar weer eens hoe fijn het is om goede vrienden te hebben. Bedankt Pat en Ciel voior deze 3 fijne dagen. Ps s Morgens was een stukje van mijn voorste tand gebroken. Ik zal proberen om ergens op mijn weg een tandarts te vinden. Waarom te veel kilometers doen wanneer het ook anders kan.
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
