De tweede dag was een ander paar mouwen. Nu kwam het echte werk eraan in de bergen. Het weer zag er weer niet goed uit maar toen we om 05.30u opstonden om te gaan ontbijten ( jawel zo vroeg omdat we vandaag bij de eersten moesten lopen ) was het bewolkt maar droog ( voorlopig ? ) Eerst moesten wa van Gersau waar we verbleven naar Muotathal rijden ( ongeveer een half uurtje ). Dan nog een kwartiertje wachten alvorens we meekonden met het Militair transport. Met deze voetuigen waar een 18 tal mensen per voertuig meekonden reden we een 40 tal minuten de bergen in naar de aankomstzone ( op een hoogte van 1350m ) Dan omkleden en klaarmaken voor de wedstrijd, en dan nog eens een drie kwartier te voet naar de start ( ongeveer 2Km maar 250 m stujgen ). Aan de start aangekomen had ik nog een twintigtal minuten de tijd alvorens te starten. Het was nog steeds droog maar mistig. We zatne ondertussen op een 1600 m hoogte in de alpenweides, maar van een ver zicht was geen sprake, hooguit 100m ver kon je zien. De start lag op een klein smal paadje waar je met geen voertuigen kortbij kon geraken. De mensen van de start hebben dus alle materiaal moeten te voet naar boven sleuren. Als je dat vergelijkt met de organisaties bij ons waar men wenst dat de start moet beriekbaar zijn met de wagen !!! De wedstrijd dan. De eerste 3 posten ging het vrij goed. Geen fouten, maar soms wel vrij zwaar om te lopen in de drassige weides. De kuit hield het wonder boven wonder goed uit. Ik voelde wel wat maar het ging. Allicht omdat je in dit terrein niet snel kan lopen en er zo wat wisselende intensiteit is. Naar post 4, 5 en 6 dan. Een grijze zone op de kaart, dus veel rotsen waarschijnlijk. Dat was ook zo. wat was me dat allemaal. Rotsen , rotsplateau's met diepe gaten en gleuven in. Zeer zeer gevaarlijk om te lopen, als je daar al kon lopen. Aan post 4 zat ik dan nog samen enkele andere lopers teveel links te zoeken waardoor ik toch wat tijd verloor. 5 ging wat beter maar naar 6 was het ook weer zoeken tussen al die rotsen. Dan mochten we gelukkig weer uit die verschrikkelijke zone naar 7 waar ik weer in de fout ging. Het was weer lopen door de drassige alpenweides. Van 8 naar 9 was een lange afstand. Kortbij 9 moest ik door een ravijn die echt wel diep en gevaarlijk was. Aan 9 zat ik eigenlijk goed op de uitloper maar niet diep genoeg. Ik zag dan een post staan rechts staan en samen met een andere loper dacht ik dat dit mijn post was. Niet dus. Terug dan maar en wat dieper. En ja hoor een 20 tal meter dieper dan waar ik daarnet stond was ook mijn post. Naar 10 goed gewerkt. En dan van 10 naar 11. Een zeer steile afdaling waar je echt moest opletten. En dan had ik nog geluk dat ik vroeg moest starten, want blijkbaar moest iedereen daar langs en werd deze afdaling later een echte glijbaan. De laatste posten waren niet meer zo moeilijk, maar wat was het zwaar om te lopen. Mijn tijd van 1u15' op 5 Km was niet bepaald om naar huis te schrijven. Ik was al blij van zonder ongelukken binnen te zijn. Net als ik aangekomen was begon het te regenen, en het zou niet meer stoppen voor de rest van de dag. Marina zag het na aankomst ook niet zo goed zitten. Dat beloofd voor de rest van de week. We hebben ons maar zo snel mogelijk klaar gemaakt en zijn terug gekeerd naar Muotathal, want het begon als maar harder te regenen. Wij konden vrij snel terug met het transport, maar blijkbaar is er nadien wat misgelopen waardoor een tweehondertal lopers gedurende 2 uur heeft moeten wachten op transport, en dat in de gietende regen !! Gelukkig werd voor s'anderendaags beter weer voorspeld.
Etappe 1 was een sprint die doorging in het stadje Schwyz. Na het prachtige weer van gisteren tijdens de training was het nu heel wat minder. Het regende flink, maar echt koud was het niet. We konden onze auto parkeren in de grote overdekte parking van de stad wat wel fijn was om ons om te kleden en een beetje op te warmen. De start lag vlakbij dus dat wat was ook meegenomen. We meosten wel één van de laatsten starten ( Marina om 14.56u en ik om 15.00.u. We waren goed op tijd en daarom onder de paraplu al eens naar de start gaan kijken waar we verschillende VVO leden zagen starten. Ook Kim konden we we nog zien vertrekken. Dan was het onze beurt . Ik had nog al grappend gezegd dat als wij zouden vertrekken het droog zou zijn, en inderdaad een tiental minuten voor 15u hield het op met regenen. Ik was wel benieuwd hoe het met mijn kuit zou gaan want ik had deze geblesseerd de week voordien in Gerhagen waardoor ik ook niet heb kunnen meedoen aan de Wagener in Vielsalm. De hele week voor de Swiss O week ben ik dagelijks naar de kiné geweest sommige dagen zelfs tweemaal. Tijdens de opwarming ging het redelijk, maar net voordat ik moest starten voelde ik de verkramping weer opkomen. Tijdens het lopen van de voorstart naar de start verergerde het alleen maar en ik dacht echt dat het niet zou lukken. Ik heb me dan maar voorgenomen niet snel te willen lopen en mijn omloop toch maar uit te lopen. Ik heb deze 2,2 Km ook kunnen uitlopen maar niet aan de snelheid zoals je normaal een sprint zou doen. Ik schat dat ik toch wel een 2 tal minuten ben verloren enkel door dit probleem. Hier en daar nog een klein foutje (een niet te beste wegkeuze, of iets te vroeg of te laat een weg ingeslagen ) Al bij al viel mijn eindtijd van van 20' . De beste in onze reeks liep ongeveer 16'. Ik misschien wel en tijd van rond de 18' aangekund meer veel sneller zeker niet. Kim en Miek deden het zeer goed want ze werden respectievelijk 2é en 3é bij de dames A long. Het centrum van Schwyz was wel leuk voor een sprintje met de kleine straatjes en trappen. Ik hoopte de Swiss O week nog verder te kunnen doen, het zou wel zeer spijtig zijn niet meer verder te kunnen.
