We hebben deze blog gemaakt om onze planning, voorbereidingen, verslagen enz.. neer te schrijven over onze tweede reis naar Zuid West Amerika die gepland is van 30 Augustus tot 24 September 2009.
Het is de bedoeling om op een toffe aangename manier deze reis te plannen ( voorpret !! ) en tevens via deze blog anderen hiervan te laten meegenieten en hun aan en opmerkingen aan ons te melden.
Er zullen regelmatig berichten en aanpassingen verschijnen over de voorbereidingen.
U kan de planning van een bepaalde dag van de reis bekijken door in de linker kolom op de desbetreffende dag te klikken.
We gaan geen live verslag vanuit Amerika op deze blog plaatsen omdat we ons dan wat verplicht gaan voelen elke avond een verslag te maken en foto's op de blog te plaatsen en hierdoor ons insziens wat quality time verliezen.
We zullen wel ter plaatse een kleine samenvatting maken van hetgene we dagelijks gedaan en gezien hebben en hiervan na onze reis een reisverslag op deze blog plaatsen zodat anderen hieruit informatie kunnen halen voor hun eventuele geplande reizen net zoals wij ook hebben gedaan met andere reisverslagen.
Hierna enkele foto's van onze eerste Amerika reis die we hebben gemaakt van 8 September tot 1 October 2008.

Golden Gate Bridge San Francisco


Tenaya Lake gezien vanop Olmsted Point ( Yosemite Nat Park )


De prachtige Mount Carmel Highway tussen Zion NP en Carmel Junction


Bryce Canyon !!!


Monument Valley


Het ongelooflijk mooie Lower Antelope Canyon bij Page


Grand Canyon bij zonsondergang

Hierna een korte beschrijving van onze geplande rondreis in 2009 met vertrek op 30 Augustus en thuiskomst op 24 September.
De vliegtickets, hotels en motels en de huurauto zijn reeds gereserveerd. De juiste daginvullin is wel gepland maar kan natuurlijk dagelijks wat aangepast worden. Het is vakantie, niets moet alles kan.                                                 .1. 1.Vlucht Brussel - Washington - Las Vegas ( Vertrek Brussel 12.00 u, Aankomst Las Vegas 19.36 u ) United.
2. Las Vegas - Saint Georges ( Met onderweg Valley of Fire )
3. Saint Georges - Rockville ( Zion NP met o.a. wandeling Angels Landing en Emerald Pools )
4. Rockville - Grand Canyon North Rim met onderweg Coral Pink Sand Dunes.
5. Dag aan de North Rim ( Wandelen, ezelstocht )
6. North Rim - Page
7. Dag omgeving Page ( Trachten een permit te bekomen voor the Wave )
8. Page - Escalante ( Via Cottonwood road )
9. Escalante - Torrey ( Met onderweg slotcanyon Peekaboo-Spooky en rijden van Burr Trail )
10. Dag omgeving Torrey ( Rijden Cathedral Valley Loop )
11. Torrey - Rexburg ( Reisdag richting Yellowstone )
12. Rexburg - Yellowstone
13. Yellowstone
14. Yellowstone
15. Yellowstone - Grand Teton
16. Dag in Grand Teton
17. Grand Teton - Dutch John ( Flaming Gorge )
18. Dutch John - Moab
19. Dag in omgeving Moab ( Canyonlands )
20. Dag in omgeving Moab ( Arches met Fiery Furnace wandeling ?)
21. Moab - Chinle ( Via Moki Dugway en Valley of the Gods )
22. Chinle - Winslow ( s'morgens Canyon de Chelly )
23. Winslow - Jerome ( Met omweg naar noorden Coal Mine Canyon )
24. Jerome - Payson ( Montezuma's Castle )
25. Payson - Scottsdale/Phoenix ( Via Apache Trail )
26. Terugvlucht naar Brussel via Washington ( United )
27. Aankomst in Brussel s'morgens rond 07.30 u .

Hieronder de geplande volgweg. In het programma dag per dag wordt een meer gedetailleerd plan getoond.

Eindelijk is het zover. Na maandenlange voorbereidingen vertrekken we vandaag voor onze tweede reis naar Amerika.

Stipt op tijd staat de taxi voor de deur.  En voor de eerste keer (maar zeker niet de laatste) staan we te wachten.  De trein, nog een trein.  De vlieghaven, inchecken, opnieuw wachten.  De gate, en dan … eindelijk stipt op weg.  De eerste vlucht duurde ongeveer 8u20.

Eindelijk aangekomen in Washington en opnieuw ... wachten voor de douanecontrole.  Maar doordat we dit jaar vooraan in het vliegtuig zaten, waren we heel vlug aan de beurt.  Maar maakt eigenlijk niet veel uit want ndien opnieuw …. Wachten.

Uiteindelijk om plaatselijke tijd 19 u 20.  zijn we geland in Las Vegas.  Tel daarbij het tijdsverschil en dat wil zeggen dat het voor ons gevoel 3 u 20 was.  Dan de auto halen opnieuw wat wachten  maar uiteindelijk konden we vertrekken.  Met een Toyota RAV4.

Een vrij grote mid size SUV, met vierwielaandrijving voor onze latere tochten.

Spijtig dat we de satelliet radio niet aan de praat krijgen.

Inchecken in hotel “ The Orleans “  waar we eerst door heel het casino moesten vooraleer we aan de receptie kwamen.

Ongelofelijk hoe veeeeeeeel volk er daar zat te gokken.  Het was immers nog maar 20 u 45

Volle tafels en veel volk aan de kaskes.

Wij in elk geval niet want we waren overmoe.  Dus direct maar slapen nadat we de valiezen nog wat hadden herschikt.

 

Marina en Patrick

Je zou denken dat je wel goed zou geslapen hebben want in het vliegtuig hadden we geen oog dicht gedaan.  Niets was minder waar.

Beiden zijn we heel dikwijls wakker geworden en vooral Patrick was al heel vroeg wakker.

Maar omdat we van het ontbijtbuffet in het hotel wilden genieten dat pas open ging om 8 uur zijn we toch nog maar wat blijven liggen.

Uiteindelijk zijn we iets na 6 opgestaan.  Gedoucht, alles wat opgeruimd, valiezen terug in de auto zodat we om 8 uur konden gaan ontbijten.

Het kostte ons een goede 5 euro en we kregen heel wat lekkers voorgeschoteld.  We beperkten ons tot een lekkere omelet met groentjes naar keuze.  Vers fruit à volonté.  En ik nog wat klein gebak achteraf.  Daarbij vers fruitsap en koffie zoveel je wil.

Dus echt buik rond gegeten.

Daarna boodschappen.

Eerste wat we nodig hadden was een koelbox en veeeeeeeeel drinken want het is hier onnoemelijk warm.  We denken zo tussen de 37 en 40°. Rond 10.30 uur zijn we dan vertrokken vanuit Las Vegas.

We ondervonden dat het zeer warm was in het eerste park van ons lijstje: Valley of Fire State Park.

Vooral rode rotsen die vroeger onder het zand zaten maar nu zijn bovengekomen en uitgesleten door regen en wind. Heel mooie vormen zo getuigen de vele foto’s.  We probeerden wel soms een klein wandelingetje te doen maar eigenlijk was het gewoon te heet. 

Toch een heel tijdje bezig geweest want rond 3 u 30 vertrokken we dan uiteindelijk verder om rond half vijf (maar dat werd weer half zes wegens één uur verschil omdat we van Nevada naar Utah reden ) aan te komen in St. George in hotel Best Western Coral Hills.

Inchecken en dan vlug langs een winkel om loopschoenen te kopen.  Vorig jaar had ik een paar Asics meegebracht en die zijn me zo super bevallen dat ik opnieuw een paar heb meegenomen.

Ze zijn gewoon veel goedkoper hier.  Ik zet die nieuwe nog wel even weg. 

Dan opfrissen en gaan eten.

Een pasta restaurant hadden we gezien vlakbij het hotel.  Ze adviseerden ons een voorgerecht te nemen (bestond uit een salade) met een pasta maar kleine portie.  Dat hebben we dan gedaan, en was echt lekker en ook genoeg.

We bestelden een cola en sprite, en kregen opnieuw een tweede ( halve liter ) gratis.  Dat is wat anders dan de 20cl flesjes die we in België krijgen.

Daarna foto’s nakijken, verslag maken, en slapen rond 10u15.

Morgen naar Zion !!!

Hier zitten we dan : elk in een ligzetel, dik kussen erop, bij het zwembad, mooie omgeving, ….

Wat wil je nog meer.

Maar beginnen bij het begin.

Deze morgen, half zes maakte Patrick mij wakker.  Tijd om op te staan want we wilden heel vroeg naar Zion National Park waar we de wandeling Angels Landing zouden doen.  Eerst dus ontbijten, dat kon vanaf zes uur.  Wel wat minder dan gisteren, op zijn Amerikaans, maar eigenlijk was er alles wat we nodig hadden.

Op weg dan naar Zion, en om kwart voor 9 waren we paraat om de wandeling aan te vangen.

Alleen  …. De wandeling mocht vandaag niet worden gedaan.  Er waren bergbeklimmers bezig en er was regelmatig een helicopter daar (vermoedelijk om deze te filmen) en door de wind dat dat met zich meebracht kon de veiligheid niet worden gegarandeerd voor de wandelaars.

Dus dat startte niet goed. Toch wel een kleine ontgoocheling op dat moment.

Een alternatief was de wandeling naar “Observation Point” misschien wel niet zo spectaculair maar mooier (zei de gids die daar stond, volgens hem was Angels Landing wat overroepen en is de wandeling naar Observation Point echt de moeite ).  Was wel 8 mijl heen en terug = zo’n goede 12,5 km.

En hij heeft gelijk gehad.  Het was een hele mooie wandeling die na eerst een aantal switchbacks ons langs een mooie slotcanyon voerde, dan opnieuw een aantal switchbacks doorheen een gebied  met een zeer mooie kleurenschakering en uiteindelijk over het plateau dat ons naar observation point bracht.  Een goede 2 uur klimmen maar het uitzicht was het waard.  Je kon van hier heel de vallei zien.  Spijtig was het zicht wel wat minder door een brand 45 mijl verder maar het was wel wondermooi.

We kunnen iedereen die naar Zion gaat deze wandeling aanraden als alternatief voor Angels Landing. Je hebt hier niet het spectaculaire gedeelte met de kettingen maar de wandeling naar het punt is zeker mooier, en ook het uitkijkpunt zelf is hoger . Je kijkt zelfs over Angels Landing heen.

Terug naar beneden dan, iets vlugger, 1 u 45’ . Onze spieren hebben het geweten, en die blaren die reeds waren gevormd in Zwitserland tijdens de 6 daagse van Zwitserland orientatie maakten dat nu mijn hele hiel een blaar was.

Bovendien halfweg naar beneden loste ineens de zool van mijn schoen zodat ik hoopte dat deze het zou volhouden tot beneden.  Gemakkelijk lopen was het niet, maar het lukte.

Nu moesten we eerst terug naar de auto om andere schoenen aan te doen. Wat gegeten, en het was toen kwart na 2.  Veel zin om nog te wandelen hadden we niet meer, de voeten deden pijn en de fut was er wat uit, het is uiteindelijk ook nog maar onze tweede dag en vooral Patrick heeft nog last van de jetlag ( hij heeft niet veel uren geslapen de laatste nachten).  Dus terug op de shuttle-bus om nog wat foto’s te nemen bij enkele viewpoints.

Bij het history museum hebben we dan nog een film bekeken over het ontstaan en wildlife van Zion (was wel de moeite) om dan maar wat vroeger af te zakken naar de bed-and-breakfast die we hadden gereserveerd ( Desert Tistle in Rockville ).  Daar aangekomen iets voor vieren, aanbellen, niemand kwam opendoen.

Door de ramen gekeken, nog eens gebeld, bij de buren gevraagd, maar niemand kwam.

Uiteindelijk hebben we ons dan maar geïnstalleerd op het terrasje voor de ingang en gewacht.  Tot uiteindelijk om half vijf de deur openging.  Ze hadden ons niet gehoord.

De uitbaatser was echt van slag dat we zo lang hadden gewacht en we kregen omdat ze zich zo schuldig voelden de mooiste kamer (met jacuzzi inclusief) aangeboden.  Dat hebben we maar geaccepteerd hé.  Alles is hier wel super gezellig.  En dus zitten we hier nu … bij het zwembad … de zon is wel niet meer van de partij, maar het het is nog warm genoeg en heerlijk genieten.

Straks wat eten en dan het bubbelbad uittesten.