AAN DE LIJN GEHOUDEN: PETER VERDONCK, graficus-schilder

“schilderen

is de kleine materie mateloos beminnen

met alle ogen jagen op licht, licht opjagen

lopen op zonnestralen, vinden en verliezen.” (Mark Meekers*)

Na zijn studies als grafisch vormgever was Peter Verdonk 25 jaar werkzaam in de design en de publicitaire sector.
Hoewel dit een koele, eerder onpersoonlijke  technische bezigheid was, bleef hij voeling houden met het écht creatieve en “het warm-menselijke”. Door allerlei omstandigheden in zijn privéleven werd hij onlangs gedwongen dieper in te gaan op essentiële zaken als dood, liefde, maatschappelijke verhoudingen. Hierbij onderging hij een kleine hergeboorte en knoopte terug aan bij de interesses en de impulsen uit zijn jeugdjaren. De druk van dit mentale drijfgas werd hem te sterk zodat hij een uitlaatklep moest zoeken. Zijn beeldend werk kan dan ook voor een stuk worden gezien als therapeutische sessie, als louterend en bevrijdend. De kunstenaar getuigt: “Het wordt meer en meer een passie…  Spontaan, zonder veel nadenken, beredeneren of voorbereiding. Heel direct dus, momentopnames van gevoelens.” Dit artistiek project is echter geen solotocht, maar bezit voldoende beeldende kwaliteiten om ook de medemens aan te spreken, te confronteren. “Ik wil mijn werken niet opbergen maar anderen mee laten genieten van het resultaat,” laat hij zich ontvallen en voegt eraan toe: “Net zoals muzikanten, theatermakers of stand-up comedians inkom vragen.”

Verdonck is geen nieuwkomer: Peter heeft een doorgrondende blik op de kunstgeschiedenis, de actuele esthetische aanvoeling en neemt niet voor het eerst potlood en penseel ter hand. Hij nam deel aan enkele groepstentoonstellingen in culturele centra, het Jordaenshuis en café’s in het Antwerpse. Recent stelde hij tentoon in de Sint Jozefskapel te Brasschaat, de Bistro-ruimte galerij van Campo (Antwerpen), de showroom SITnSO (Boechout), de Foyer Vooruit (Boechout) en ook het Badhuis in Antwerpen en het Cultuurcentrum Trancé te Ekeren staan op het programma.

De materiaalkeuze van zijn werk is bewust eenvoudig: papier, karton, recyclagemateriaal, houtskool, potlood, inkten, verf. Hij noemt het “onbelangrijk”. Het achterliggende idee telt wel voluit mee: “Geen artistieke voorschriften! Ik houd mij niet aan bepaalde stijlen, normen, afspraken, het resultaat is niet te voorspellen. Ik wil experimenteren!”  Mooi zo dit anarchistisch trekje. Een echte kunstenaar moet niet de bestaande orde of zekerheden nogmaals bevestigen. Hij moet exploreren, vernieuwen. Dat vereist veel meer creativiteit en durf.  Elke echte kunstenaar heeft in wezen iets anarchistisch, zoekt naar een oprechte, eerlijke kunst, die zo respectvol is om de toeschouwer niet te bedriegen met clichés of gevestigde visies van het artistieke establishment.

Verdonck is geen filosoof die mediteert over mens en kosmos of over de picturale act. Hij is meer “een verteller die zijn gevoelens, ervaringen, emoties en belevenissen wil uiten, niet met woorden, maar plastisch, omdat ik deze vorm of ambacht het best beheers.” Leven en kunst liggen bij hem in elkaars verlengde. Hij put zijn onderwerpen uit de kleine dagelijkse omgeving zoals die hem onder de ogen komt. Maar ook weer niet zo letterlijk, hij levert geen kopie af: door de combinatie van uiteenlopende elementen krijgt het resultaat een bijklank, een vreemde surreële betekenis. Hij geeft de vrije loop aan hand en hoofd zodat elk werk experiment wordt, dat de auteur zelf moet verrassen. Het mondt echter nooit uit in betekenisloosheid. Een bevreemdende fascinatie, een wat bizarre magie gaat van deze werken uit.
Hij switcht van figuratie naar abstractie of beweegt zich even ongegeneerd, ongeremd op het tussenliggend terrein.

Hij werkt met zuiver grafische en picturale middelen. Dit is (nog) grafiek! Dit is (nog) penseelkunst! In de lijn van de traditie maar toch actueel, van deze tijd. Zijn werk bezit uitgesproken eigen accenten: stijl.

In zijn gestileerde figuren speelt de lijn de hoofdrol. Met grote soepelheid laat hij ze dansen, arabesken tekenen, strak in houding staan, meestal tegen een abstracte achtergrond. Soms komen ze na wat kijkwerk uit het netwerk van strepen en graveringen te voorschijn. Een aantal werken is louter textuur, die dynamisch werkt, afwisselend zich bescheiden op de achtergrond houdt om zich dan weer op de voorgrond te dringen.

Er is niet alleen de losse pols, er is ook het ironisch berispende vingertje: “ Frivool spotten met maatschappij en kunstenaars die het te ernstig nemen, te zakelijk!” Of gewoon “plezant doen”, “Zotte dingen maken” (waarom “Zot” niet met hoofdletter?) Humor relativeert, maakt vrij. Peter heeft spontaan de essentie van de lach gevat: een combinatie van herkenbare elementen uit diverse situaties die met elkaar botsen en zo de logica aan het wankelen brengen. Zie deze tekeningen als een bevrijdende gezondheidskuur: maak de wangen los.

Het kleurgebruik is gereduceerd tot het inkleuren van grafische vormen. Door deze ondergeschiktheid horen de werken eerder tot de grafiek dan tot de schilderkunst. Wie zal er zich zorgen om maken? Verdonck zeker niet: “Naast of onder de lijnen/normen werken, daar hou ik van.” Zijn scala bestaat uit: oker, rood, wit van de ondergrond en het zwart van de omtrekkende lijn (voor zover zwart / wit kleuren zijn). “Ik hou van rood… maar evengoed van grijs en zwart”. Hoewel hij aan elke tint bepaalde psychologische eigenschappen toekent past hij dit zelden bewust, functioneel toe. Anders gezegd: ook als hij kleur gebruikt, tekent hij ermee. Deze soberheid van palet geeft sterkte, stevigheid, werkt overtuigend, nadrukkelijk.

Peter Verdonck liet zich ook opmerken als gesmaakt rockartiest, die flink wat eigen composities uit zijn gitaar sloeg. Deze muzikale gen werkt door in zijn beeldend werk: het ritmische accent, het hoge tempo van zijn grafiek getuigt hiervan. Als weinigen slaagt hij erin zijn tekeningen te electriseren, onder hoogspanning te brengen. Saaiheid staat niet in zijn vocabularium.

Vergelijkingen met andere kunstenaars zijn lichtjes denigrerend alsof Verdonck geen eigen (hand)tekening zou hebben. Zoals aangetoond heeft hij dat beslist. Maar omdat hijzelf dit doosje opende haal ik er ook even zijn “lievelingsartiesten”  uit. “Houden van” wil niet zeggen kopiëren, maar wel: dezelfde snaren in zich voelen trillen, dezelfde akkoorden op een ander instrument, volgens een persoonlijke interpretatie aanslaan. Een Alechinsky-touch vind je in de eerder abstracte bladen, Paul Klee loert over de schouder in de figuratieve prenten,  Bosch, Brueghel en Fred Bervoets knipogen mee in de mild ironiserende platen. Dit zijn niet de minsten. Het is geen oneer met dit niveau verwantschap te voelen.

Uit het trefzeker, dynamisch, muzikaal, humoristisch werk van Peter Verdonck straalt de vreugde van het creëren van het papier af, precies zoals hij het uitdrukt: “Ik geniet ervan, ook van het resultaat.” Wij ook Peter. En wanneer de kunstenaar zich ontvallen laat: “Kan er niet mee stoppen… fantasieën dwarrelen door mijn hoofd, moeten eruit, op papier, hout  of karton, doet er niet toe.” Kunnen we met veel plezier deze artistieke verslaving aanmoedigen!

Marcel Rademakers (Mark Meekers), kunstrecensent
* Uit: Van binnen uit verlicht, gedichten en kunst, Demer Uitgeverij, 2010, p. 8

10-12-2010, 00:00 geschreven door Mark Meekers  

ONDER VUUR

Is de titel van een literaire solidariteitsavond met de Liga voor de Mensenrechten
Mark Meekers (eerste dorpsdichter van Doel) - Peter Holvoet-Hanssen (stadsdichter van Antwerpen) - Paul Vincent - Dianne Nuyts - Bert Bevers - Frank De Vos (huidig dorpsdichter van Doel)
lezen hun gedichten
Intermezzo’s: Hans Gooris, dwarsfluit -  Lisa Geets, altblokfluit

 
Op vrijdag 2 juli, 20.00 uur, in het Vrijzinnig Ontmoetingscentrum

Lange leemstraat 57, Antwerpen, *inkom 2€ voor de Liga*
Organisatie: KunstDoel vzw

-

IN TRANSIT

                          voor Semira Adamu (+)

zij kwam uit de lucht gevallen. met stalen

zenuwen de metaaldetector langs. de koffers

zwaar van hoop, sprongen uit de band.

honden snuffelden haar het vel van de kuit.

bij de pascontrole werd ze louter papier.

de foto te zwart, een letter van haar naam

die mankt: officieel is ze nooit geland,

zweeft op eigen vleugels door niemands-

land, eet wat van de fastfoodtafels valt.

zakenlui grissen parfums uit de vitrines.

dan gaan haar heupen krankzinnig zingen,

spiegelt ze zich een kind voor met de kleur

van belgian chocolates. dassen steken hun

zijden tongen uit. zij is totaal verloren

voorwerp, paradijsvogel voor de kat. reeds

nadert een uniform met hemelsblauw kussen.

02-07-2010, 00:00 geschreven door Mark Meekers  

Op vrijdag 25 juni om 20.00 uur liep de groepstentoonstelling

HET NIEUWE DOEL van stapel.

Voor deze gelegenheid componeerde schilder-dichter MARCEL RADEMAKERS / MARK MEEKERS een vijfdelige PICTURALE SUITE IN Doel-mineur. (Vijf schilderijen in gemengde techniek, acryl, pastel, potlood, organische materie, 70 x 100 cm)

De tentoonstelling loopt van 27 juni en 4 juli 2010 van 14 tot 17 uur

In het Vrijzinnig Ontmoetingscentrum, Lange leemstraat 57, Antwerpen

Organisatie: KunstDoel

25-06-2010, 00:00 geschreven door Mark Meekers  

In de universiteitsbibliotheek, Ladeuzeplein, Leuven werd de nieuwe bundel van Guido Cloet voorgesteld. Mark Meekers bracht voor een overtalrijk opgekomen publiek de introductietekst.

“In een kwart eeuw schreef Guido Cloet drie dichtbundels: Na ‘Onmogelijke Onmin’ (1986) en ‘Levend’ (1995) voorspelde  Karel Sergen dat zijn derde publicatie in 2004 op de markt zou komen. Maar Guido schrijft enkel wanneer hij werkelijk iets te zeggen heeft en het werd dus 2010 voordat ‘Mondige stilte’ zijn geboorteschreeuw liet horen.”

Mark Meekers concludeert als volgt: “Op een onnavolgbare, eigen wijze brengt Guido Cloet een authentieke getuigenis van de levensweg waarlangs deze homo viator is gegaan. Met Chagall kan hij zijn kunstwerk, zijn bundel: “een doorzichtige wand tussen mijn hart en het hart van de wereld” noemen: een liefdesverklaring.

Met Cloet komt eindelijk nog eens een dichter aan het woord die zinvolle, existentiële zaken zegt, die ons het gevoel geeft dat we niet álléén onderweg zijn. Hij schreef een bundel die in alle opzichten rijk is. Ik heb het hier niet over de financiële waardering van een product van de ziel, maar over innerlijke rijkdom. De uiting van een gefundeerd leven is onbetaalbaar, overleeft elke devaluatie.

Guido Cloet serveert ons een poëtische champagne, een mannelijke godendrank: niet altijd doux, maar eerder brut, sec. Eindelijk iemand die het samenleven een feest noemt en het woord geluk durft uitspreken! Ik heb de fles voor jullie gedeeltelijk ontstopt, maak er een leesfeest van zodat de kurk er helemaal afvliegt, want: “Zo blauw is de hemel daarboven” (5, 4)!”

‘Mondige stilte’ is een uitgave van Uitgeverij P.

01-06-2010, 00:00 geschreven door Mark Meekers  

Op vrijdag 19 maart leidde Mark Meekers in de grote zaal van de Bibliotheek Kris Lambert (Oostende) de bundel “The Feast of Burning Tongues” / “Feest van brandende tongen” in. De Noord-Ierse uitgeverij Lapwing (Belfast), publiceerde de laatste gedichten van de onlangs overleden dichteres-schilderes Gilberte De Leger. Gedichten uit deze tweetalige uitgave Engels-Nederlands werden gelezen door Martin Burke en Ingrid Verdonck.

“… De schrijfstijl van De Leger  is gekenmerkt door complexe eenvoud, uitgezuiverd qua inhoud en woordkeus: zelden staat er een woord teveel, je moet zoeken naar een adjectief. Haar schriftuur is beheerst, mengt observatie en beschouwing, klinkt soms enthousiast maar ontspoort niet, is gevoelig maar niet sentimenteel. Ze heeft alle clichés van tussen de tanden gepoetst, spreekt met frisse adem en houdt daarbij nauwelijks rekening met poëtische codes. Ze heeft vele aspecten van de poëzie van de jongste veertig jaren in zich opgenomen en verwerkt tot een unieke, eigen stem. Ze aanvaard het gebrek aan gehoor en beperkt succes. De literatuur relativerend, schrijft ze: misschien blijft er “hier en daar / een woord van gisteren” … “maar het verhaal / is meegenomen / achter de sluier / van de kim / waar zoveel verhalen sterven.” (“Tekens in het zand”, 85/ 10-11, 13-17)

De jury van een poëziewedstrijd beoordeelde onlangs haar ingezonden tekst als een product van een jonge dichteres. De zesentachtigjarige is dus niet verouderd, haar stijl en haar pleidooi voor eerlijke maatschappij en schoonheid in natuur en kunst slaan nog altijd aan. Is dit niet een beetje ‘onsterfelijk’ zijn? Hoe kunnen we dat beter vieren dan met de lectuur van ‘Het Feest van de Brandende Tongen’? Ik ben er zeker van dat de lezers in vuur en vlam zullen staan.” (Mark Meekers, introductietekst)

04-04-2010, 17:34 geschreven door Mark Meekers  

“Over Leven en overleven”, de negentiende poëziebundel van Mark Meekers is na twee maanden uitverkocht. De opbrengst van deze 1100 exemplaren werd integraal overgemaakt aan P. Bolle in Tanzania.

De eerste reacties van de recensenten kwamen binnen.

- “Het mooiste dat ik in 2009 in handen kreeg. Wat een luxueuze bundel! Bijna te mooi om Over Leven en Overleven in Tanzania te gaan! Dit is geen kritiek, gewoon een opeenvolging van verwondering, bewondering, met de mond vol tanden staan. Meekers beschikt over een indrukwekkend creatief taalgebruik, over pakkende metaforen en vernuftig taalspel, ingrediënten die nooit uit de stevige structuur van het gedicht ontsnappen. Meekers probeert zijn boodschap duidelijk te maken, hij maskeert niet. Hij hoedt zich voor hermetisch dichten, - dit vergroot de vervreemding, - hij brengt de inhoud dichter bij de lezer via beeld, vergelijking, metafoor. De woorden hebben een emotionele efficiëntie. Ze maken de inhoud tastbaar en aanvoelbaar. De dichter beoogt toegankelijkheid en schrijft begrijpelijke poëzie”.
(Th. Deleu)

*

- “Deze bundel is een verrijking. Een zeldzaam kleinood. Hij is te degusteren als een doosje fijne Belgische pralines, die smaken naar de Afrikaanse zon. Er zijn er bruine, donkerbruine, zwarte en een paar witte. Hun vulling is crème en doet smaken naar meer. Drink er een heerlijke tas koffie uit Tanzania bij. U zal verrukt zijn.” (Dianne Nuyts)

*

Meekers komt in deze publicatie sterk geëngageerd en betrokken naar voor met in elk gedicht wel beelden die verrassen en wendingen waar je vaak meer dan één kant mee uit kunt. Onze dichter heeft op een wijze die iets te maken heeft met wat Gauguin ooit ervoer toen hij de baaierd in het thuisland ruilde voor de tropen, beslist oog voor het paradijselijke van dit soort primitieve leven. Hij romantiseert daarbij niet, maar registreert op de bijna wetenschappelijke wijze van de etnoloog. Je staat te kijken van Meekers’ inleving in de materie. De uit Meekers’ pen gevloeide metaforen mogen er zijn. Het is een prachtboek… (H. Baert)

18-02-2010, 11:20 geschreven door Mark Meekers  

Op donderdag 28 januari 2010 (gedichtendag) stelt de provincie Vlaams-Brabant

de nieuwe gedichtenbundel van Mark Meekers (Marcel Rademakers) voor.

                               “Land van Stand” 

werd geschreven in opdracht van de provincie Vlaams-Brabant. In een dertigtal gedichten

wordt een hommage gebracht aan de provincie, waarvan Erasmus ooit verzuchtte

“Was Brabant maar dichterbij!”

Verleden, heden en toekomst van Brabant worden gepresenteerd door vier bekende Vlaams-Brabanders:

Gouverneur Lodewijk de Witte leidt in en leest. TV-presentatrice Frieda Van Wijck, de dichter Mark Meekers

en rockartiest Guy Swinnen brengen hun keuze. Inclusief miniconcertje van Guy Swinnen solo.

Provinciehuis, raadzaal,  Provincieplein 1 (vlakbij station), 3010 Leuven, 12.00-13.00 uur. Gratis toegang.

Een gratis exemplaar van de bundel wacht op de aanwezigen. Kom op tijd, de plaatsen zijn beperkt. 

MEER INFO (flaptekst):

Mark Meekers studeerde Wijsbegeerte en Letteren (KU Leuven). Hij schreef kortverhalen, essays en visuele poëzie, publiceerde een roman

en 19 bundels gedichten. Hij richtte het dichterscollectief Mengmettaal op en is voorzitter van de Nederlands-Vlaamse literaire Vereniging Concept.

Hij is de eerste dorpsdichter van Doel en de meest gelauwerde Vlaamse dichter. Zijn erelijst oogt ronduit indrukwekkend. In 2009 werd hij poëzie-ambassadeur van de provincie Vlaams-Brabant. Onder zijn echte naam,

Marcel Rademakers is hij eveneens actief als beeldend kunstenaar (internationale groepen “Lumen Numen” en “Fusion”.

dorpsdichter.be // marcelrademakers.be (beeldend kunstenaar)

--

Mark Meekers publiceerde dit jaar vier bundels poëzie:

“Ropsiennes” rond leven en werk van Félicien Rops, enige, “Belgische kunstenaar van Europees formaat uit de negentiende eeuw. (Februari 2009)

“Doelgericht” 55 gedichten die hij als eerste dorpsdichter van Doel schreef bij de overlevingsstrijd van het bedreigde polderdorp. (Maart 2009 / uitverkocht).

“Over Leven en overleven”, Afrika-gedichten ten voordele van het scolarisatiewerk van pater Bolle in Tanzania, poëtische fotoboek. (November 2009 / uitverkocht)

 “Land van Stand”, poëtische hommage aan de provincie Vlaams-Brabant (Januari 2010)

26-01-2010, 11:21 geschreven door Mark Meekers  

Kunstschilderes en dichteres Gilberte de Leger overleed onverwacht in haar woning op woensdag 16 september 2009. Ze was de echtgenote van kunstschilder Kari Bert.

Ik leerde Gilberte kennen bij de internationale kunstenaarsgroep Lumen Numen. Ze nam aan alle tentoonstellingen deel. Zoals Marcel Rademakers (Mark Meekers) en Wannes Van de Velde zocht ze naar het optische licht via een pointillistische techniek.

In mijn traphal hangt een van je grotere werken. Telkens ik die bomen op een zomerse dag bekeek, beste Gilberte, moest ik aan je denken. Je hebt je laatste stip gezet. Je kleuren blijven echter bewegen en suggereren dat er meer is dan de ogen zien. Een kunstenaar gaat heen maar sterft niet.

Toen ik onlangs de bundel “Licht in alle staten” (Concept, 2009) samenstelde, selecteerde ik een gedicht, dat je levensvisie prachtig in het zonnetje zette:

ALLEEN MET HET LICHT

Ik zit

te midden van de kleuren

die ik spon

om aardegrijs

de klank van de dood

te verbannen

naar verreweg.

Ik zit

te midden van het licht

dat ik weefde omdat adem leven is

dichtbij.

Ik zit de eredame

van mijn doeken

te zijn,

de gastvrouw van het kunstsalon

te zijn,

mijn blik de danser op mijn regenboog

de danser die mij toeknikt

als ik een aardegrijs bezoeker groet

de klank van een dode proficiat vang

waarmee ik weer alleen

met het licht

zit te zijn.

Ik hoop Gilberte, dat je nu nader kennis maakt met het “Numen”, het licht, het “Lumen” dat we samen zochten.

Dank om een eind van de weg mee en vóór te zijn gegaan.

Mark Meekers

18-09-2009, 17:30 geschreven door Mark Meekers  

CHRIS FERKET

“(Stekene, 1929). Schilder, graficus, beeldhouwer, dichter, auteur. Leerling van W. Kreitz, A. Andries en A. Servaes. Werkte enige tijd te Sint-Martens-Latem.” Zo staat het in de “Piron” (P. Piron, De Belgische beeldende kunstenaars uit de 19de en 20ste eeuw, uitg.: Art in Belgium, Brussel 1999, dl. II, p. 553).

Chris heeft vele Oost-Vlaamse en Zeeuwse gemeenten met een standbeeld gemarkeerd. Zijn keramieken zijn zilver- of bronskleurig. Hij bewerkt diverse steensoorten en componeert beelden die uit twee componenten bestaan, een combinatie van steen en brons. Hij munt uit in de (soms komische) weergave van dierenfiguren en vooral de figuur van Reinaart de Vos fascineert hem. Wie kent niet het monument in Eernegem ter ere van de stichter van Concept, Roger Wastijn?

Chris had ook meer dan literaire aanleg en was een boeiend causeur, vandaar zijn belangstelling voor de Vlaams-Nederlandse Literaire en Culturele Concept-kring.

Jarenlang werkte hij met zijn “ploeg beeldhouwers” mee aan het lukken van de jaarlijkse Poëzieprijs en de Concept-ontmoetigsdagen.

--

FERKET, CHRIS (Stekene 1929)

“Peintre, artiste graphique, sculpteur, poète, auteur. Elève de W. Kreitz, A. Andries et A. Servaes. A travaillé pendant quelques temps à Laethem-Saint-Martin.” (P. Piron, Dictionnaire des artistes plasticiens de Belgique des XIXe et XXe siècles, éd.: Art in Belgium, Ohain-Lasne 2003, tome II, p. 567)

Uit het ROUWREGISTER CHRIS FERKET (06/09/1929 - 18/06/2009)

Dag Chris,
De woorden waarmee ik je vol lof op de jongste Conceptdag in Ichtegem-Eernegem aan het publiek voorstelde zijn nauwelijks koud. De warmte van je handdruk hangt nog in mijn hand, ik voel nog de zachte duw van je schouder tegen mijn schouder (voor een volle zaal), zo van "het is al goed". Ondanks je naam en je faam bleef je eenvoudig en kende je de kunst om veel te relativeren. Je was vriend aan huis bij onze Literaire Culturele Concept-kring. Jij en je beeldhouwerscollectief bedachten elke jaar weer de laureaten van de poëzieprijs met een kunstwerk: een unieke situatie van samenwerking in de wereld van literatuur en beeldende kunst. Wij konden op je rekenen als op graniet. Weet je nog die keer dat wij elkaar totaal onverwacht hierboven tegenkwamen in een lijnvliegtuig naar Spanje? En onverwacht trek je er nu alleen op uit, laat je ons stom-verbaasd achter. Het ligt natuurlijk in de lijn van je Reinaert-natuur, maar als frats vind ik het te verregaand.
Een kunstenaar gaat heen, maar sterft niet: je beelden schrijven poëzie in steen, die voor duizenden nog lang leesbaar zal zijn. Dank voor de samenwerking en de waardering, die ik van je mocht ontvangen. Groet onze goede vriend Roger Wastijn. Ik ben er zeker van dat jullie met al je diplomatie ervoor zullen zorgen dat Concept hierboven in een goed blaadje zal staan. // Mark Meekers, voorzitter Concept

--

UIT HANDEN

          voor Chris Ferket, beeldhouwer

wij konden op je rekenen als op graniet

tot je windstil, zonder zwier of zwaai

vertrok. nog dacht ik: hier speelt Reinaert

de fijne, maar zelf was je verrast: zó

onverwacht. de gouden handdruk van

je afscheid. de warmte gloeit nog in mijn

vingers. je woorden nauwelijks koud.

wij en je sculpturen blijven achter met

het verdriet. hoor je ganzen en kikkers

kwaken. de dieren van je gevleugelde

verbeelding wieken op: meeuwen, ooie-

vaars en de zwaluwen met hun vrije ziel.

kunstenaars gaan heen maar sterven niet.

beelden schrijven poëzie in brons, die nog

lang leesbaar blijft. zoals jij dode stenen

adem gaf, zal de dood je tot leven wekken.

alle deuren van het licht staan voor je open.

(Mark Meekers)

11-09-2009, 00:00 geschreven door Mark Meekers  

WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.

WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.

WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.


Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!

Met vriendelijke groeten,
Bloggen.be-team

17-06-2009, 11:06 geschreven door