Wat heb ik tegen kermissen en pretparken? Om een of andere reden wil ik het ineens niet meer doen! Vroeger vond ik dat altijd leuk, ik vind het nog leuk! Alleen is het nu alsof iedereen me aantstaard omdat ik daar aan mee doe! Alsof iedereen me aanstraard omdat ik gil of juist niet gil! Iedereen loopt tegen je, kijkt je aan alsof je van een andere planeet komt! Ik begin drukke plaatsen te haten! Ik wil dan verdwijnen en niet in de menigte! Ik wil dan onzichtbaar worden! Is dat normaal! Geen idee! Ik weet helemaal niet waarom ik nu ineens de schrik krijg als ik het woord walibi of kermis of pretpark hoor! Wist ik maar waarom dat me ineens bang maakt en ik het liefste zou willen wenen!
De blikken die mensen je geven, de mensen die wachten, het maakt me gek!
Hoe moet ik nu weten waarom ik het haat!
Ik wil wel gaan! Met heel veel plezier! Echt! Het is alleen het gedacht dat me zo bang maakt!!!
Het is dom hoe je door gewoon een foto enorm veel pijn kan krijgen. Je weet dat je iemand hebt die je graag ziet en wel met je wil zin, maar toch al je ineens een foto ziet van je ex krijg je zo een steek in je hart. Alsof er net iemand een mes in stak. Alsof dat alles terug komt. Het is dom, want je wilt het niet en toch om een of andere reden blijft het pijn doen. Het is heel raar. Ik zou het liefst van al er niet aan willen denken, maar zo plots? Het blijft pijnlijk om een onverklaarbare reden!
Je wilt rijden naar de zonsopgang en toch blijf je ergens hangen met de zon in je handen en de maan in je zak die je dan naar de sterren smijt om ze een dansje te zien maken.
(kleine verwoording van lidjes samen)
Locnville sunrise
Locnville sun in my pocket
Ik kan het niet helpen dat ik af een toe eens naar mijn polsen kijk en de litteksn zie, die er nog steeds staan. Normaal verdwijnen ze na een tijdje, op mijn handen was dat zo net zoals op mijn pols. Maar nu?
Ik heb het gevoel dat zelfs de ondipe wondes een litteken werden. Misschien was mijn lichaam net zo uitgeput als ik was en heeft ze de moed opgegeven om de littekens te verwerken. De littekens op mijn rechter pols zijn wat aan het vervagen, maar die op mijn linker? Die staan er nog alle vier. Zelfs waar ze je bloed treken, dat litteken daar, die staat er nog. De vorige die daar altijd waren, verdewenen meteen.
Misschien is het gewoon omdat ze dieper waren als normaal, maar altijd als ik het wat moeilijk heb kijk ik ernaar. Het doet me aan vanalles denken. Het doet me aan de pijn denken, maar ook aan een van mijn beste vriendinnen die zei dat ze me zou volgen als ik zelfmoord zou plegen. Dus zat er niets anders op dan het niet opnieuw te proberen. Het zijn geen grote littekens, maar soms vallen ze meer op dan anders.
Maar nog niemand heeft er iets over gevraagd! Zelfs niet mijn beste vriendinnen die het wisten! Eentje wou alles weten omdat ze twee maanden in spanje zat, maar ze heeft nog niks gevraagd. Niet dat ik op alle vragen wil antwoorden, maar het is een gebaar. Het is een gebaar, het toont dat het je interesseert en niet omdat het gezegt geweest is. Ik heb er niets op tegen dat het niet gevraagd word, maar zelfs niet een zien of het met me gaat. Gisteren tijdens de middag kreeg ik het even lastig, ik heb me even in de zetel wat half neer gelegd. Het was gewoon een dipje, maar ik vond dat ik er niemand mee moest lastig vallen; en niemand heeft het gezien, dus mission acomplished!
Het is onvoorstelbaar dat zelfs al is iemand verledentijd en heb je een ander dat de pijn toch kan blijven. Het is onvoorstelbaar dat sommige dingen nog steeds pijn doen, na al die tijd. Het is echt ongeloofelijk dat zelfs al ben je over die persoon dat als je iets over hem hoort je hart sneller gaat slaan en je tranen in je ogen krijgt. Na al die tijd, na al de geleden pijn, na ale tranen kan je nog steeds wenen. Ja kan nog steeds pijn hebben. Het is ongeloofelijk! Je voelt alle pijn van voor, tijdens en na de relatie en zelfs al was het een korte relatie de pijn is immens. Alle pijn komt samen, alles komt in een keer op je af. Als alles op je af komt, alle goede en slechte tijden, de goede beginnen ook slecht te lijken omdat ze goed waren, maar toch heeft het niet gebaat! Hoe goed die goede tijden ook waren toch heeft het niet geholpen! Alles begint slecht te lijken en alles doet pijn. De pijn is ondraagelijk! Je wilt er van af! Maar hoe? Hetgene wat je denkt is geen optie! Als ik alleen aan die pijn denk, dan denk ik dat het leven geen zin heeft!
je kan wel degelijk iemand verliezen door die te graag te zien
Je kan wel degelijk iemand verliezen door die te graag te zien!
Je ziet iemand graag en je wilt die niet kwijt, je probeert te achter halen of die jou graag ziet, maar die persoon is dat zo beu dat je dat elke keer doet en zo geraak je hem kwijt!
Ik ben hem kwijt, voorgoed!!
Hij spreekt in de verleden tijd: ik ZAG u graag, ik HIELD van u, maar ik zeg ik ZIE u graag en ik WIL u ergens nog steeds wel!
Ik kan het maar niet uit mijn hoofd krijgen dat het voorgoed voorbij is! Ik kan maar niet geloven dat alles weg is! Ik wil niet geloven dat hij me nooit graag gezien heeft! Net zoals ik ook niet wil geloven dat ik gewoon een stuk vlees was!
Ik kan dat niet!!!
Ik wil dat niet!!!
Het is gewoon dodelijk aan het worden dat denken!
Ik kan toch moeilijk het op de man af vragen? Ik moet dan met hem afspreken en dat gaat hij niet willen! En als ik het vraag dan moet ik sowieso zeggen wat ik weet en dat is dus zeggen wat die vriend me verteld heeft! Maar dan is die vriend kwaad op mij en B. is dan kwaad op die vriend en onbewust op mij! Ik ben dan de boeman!! Hoe kan ik te weten komen dat B. wel ooit om me gaf? Als ik het gewoon vraag zonder de bewijzen kan hij liegen, maar als ik de bewijzen heb kan ik hem ermee confronteren! Maar ik mag de bewijzen niet zeggen! B. is slim genoeg om te weten dat dat van die ene vriend komt!
Dus hoe kan ik iets zeggen of vragen zonder weer massale ruzie te veroorzaken??
Al wat ik tegenwoordig kan is ruzie veroorzaken!!
Misschien ben ik echt niet gemaakt voor deze wereld! Maar hoe beëindig ik ze dan??
Ik kan niet eens mezelf van kant maken! Dat bewijst dan weer eens hoe stom ik wel niet ben!!!!
Sterren zullen er altijd voor me zijn tot ze ontploffen, vergaan en ik een van hun word
Ik geloofde mijn eigen leugens, ik ben wie ik ben, maar ben ik gelukkig? Wil ik zo blijven? Wil ik deze weg blijven berijden? Neen, ik wil veranderen, maar dat gaat niet. Ik kan niet van de ene dag op de andere van negatief naar possitief gaan. Ik kan veel doen voor andere, maar veranderen voor mijn eigen goed?
Ik heb gisteren avond met de sterren gepraat, zij hebben geluisterd naar me. Ik kan zeggen dat ze er altijd voor me zullen zijn tot op de dag ze ontploffen, vergaan en ik een van hun word. De sterren aan de hemel zijn heel mooi en ik wil een van hun worden. Ik wil leven, ik wil gelukkig zijn. Maar hoe word ik dat? Heb een doel zeggen ze dan, maar mijn doel is gelukkig zijn, maar dat is ook een van de redenen waarom ik naar de foute dingen grijp. Hoe kan mijn doel nu hetzelfde zijn als de reden? Hoe moet ik dat oplossen?
Ik kan niet wachten tot het 22 uur is, dan is het donker en zie ik ze weer. De sterren. Ze zijn mooi, ze schiteren, ze schijnen en worden door iedereen als iets moois bekeken. Zo wil ik ook zijn. Misschien niet bekeken, maar toch mooi schitterend enzo.
Er is een liedje dat zegt "Could we pretend that airplanes at the nightsky are like shooting stars. I could really use a wish right now", wel ik heb er gisteren avond wel zo'n stuk of 5 gezien als het er niet meer waren. Eerst maakte ik een wens, maar daarna wou ik er nog een maken en ik dat 'Ik wens ..., ik weet eigenlijk niet wat ik wensen moet' Ik weet niet meer wat ik moet wensen.
Ik wil er over zijn, ik wil over hem zijn! Maar een vriend van hem waar ik ook bevriend mee ben geraakt vergelijkt zijn situatie met de mijne. Of toch half. En door te zeggen ze spelen alle twee een spelletje, dan zeg ik neen, want zij is mijn beste vriendin en zij besefte niet dat je gekwetst kon worden en ze was niet van plan iets met jou te doen. In mijn geval was alles geplant, hij zei de avond dat ik mijn keuze ging make of ik er voor ging gaan of niet, de avond dat hij me plots kuste, de avond dat ik hem eindelijk terug zag zei hij "Aant eind van de avond hebk ze misschien ni gepakt, ma wel al binne gedaan". Mijn beste vriendin denkt zoiets nooit, laat staan dat ze het zegt! Hij, de vriend, vergelijk zijn situatie met die van mij. Hij vergelijk zijn pijn met de mijne. Laat me even denken ... Ja, ze deed u pijn Ja, ze heeft u een beetje misleid Ja, het was een soort van spelletje Ja, ze flirte met u, maar wist ze op voorhand al wat ze met u ging doen? Wist ze hoeveel pijn het je deed? Ben je van gans in het begin misleid geweest? Was alles een leugen? Waren alle gevoelens die ze zei een leugen? Was het helemaal een spelletje en was ze er zich van bewust? Heeft ze u volledig misleid en gebruikt? Het antwoord, NEE, NEE, NEE, EN NOG EENS NEE!!!! Ik heb da voor gehad! Dus vergelijk die twee personen niet, want ze deden misschien ons alle twee pijn, maar de een was vele vele vele vele vele vele vele vele vele vele vele vele ......... vele grover!!! Hoe kan ik dan verder gaan als hij er altijd over begint. Als hij elke keer nieuwe dingen zegt die pijn doen?? Hoe?? Vertel me hoe!!!
Ik weet het niet meer hoor, altijd op het moment het gaat denk ik er aan, een herinnering die me te binnen schiet iets dat me eraan deed denken of tewel begin die vriend ineens. Wel bij deze danku dat je er voor me bent, maar ook danku dat je me nog slechter doet voelen wanneer ik eindelijk me goed voelde!!
Stel je voor, het leven is als vallen en opstaan. Sommigen vallen in een put, ze zitten er in. De een is dieper dan de ander. Hoe geraak je omhoog als het aarde is waaraan je je moeilijk kunt omhoog trekken? Sommige putten hebben betere aarde zodat je je op je eentje omhoog kan trekken of met een kleine hulp van een vriend / vriendin. Stel je nu voor dat je in een diepe put zit en de aarde is moelijk en je komt net uit een andere put, je hebt geen kracht meer om zelf omhoog te geraken. Je vrienden en omgeving die je helpen zijn takken, wortels waaraan je je kunt vast pakken en omhoog kunt helpen of omhoog naar andere takken van diezelfde wortel. Maar wat als je een wortel vast hebt en je denkt die is stevig en je wilt naar de volgende tak en je hangt in een gevaarlijke possitie, maar je bent er zeker van dat de tak veilig is, je gaat ervoor en hangt daar aan de takt. En plots breekt die tak, de wortel en trekt die zich terug, de wortel liet je achter. Door te vallen kan je terug geraken waar je was of je grijpt je allen vallend ergens aan vast, maar wat als de hele wortel een leugen was? Je valt dieper! Je valt zwaarder door de put. Het is donkerder, geen takken die je te hulp kunnen schieten en je zit daar helemaal alleen. Wat doe je dan? Wel ik zit in zo'n put, en dacht de wortel vast te hebben die me zou helpen, maar ik was mis! Ik was zwaar mis en zit nu zo diep dat ik heel af en toe licht zie, maar vooral donker! Zo voel ik me!
Zolang ik mijn eigen leugens geloof ben ik gelukkig
Vandaag de eerste dag aan het werk mer de kindjes, het is maar een weekje en toch gaat het een zware week zijn. 's Ochtens vroeg al moe zijn en dan hulpmonitrice zijn. Dit is al de 5e of 6e keer dat ik het doe. Maar het belangrijkste is dat het mijn gedachten heeft verzet, ik ben nu blij. Ja het is plots een heel andere richting en dat kan ook recht in mijn gezicht komen. Nog een uur of twee geleden had ik er totaal geen zin meer in, maar na mijn favoriete programma dat me altijd gelukkig maakt, was ik super! Dan hoor ik een liedje dat me blij maakt, de tekst is misschien niet speciaal, maar het deuntje is te gek!
Misschien is dit een schijngevoel, maar zolang ik het geloof en er gelukkig van word is het oke.
Een lach op mijn gezicht zelfs al is B. online en zelfs al negeert hij me en zelfs al kwetst het al de leugens, even kan het me gestolen worden en ga ik lachen!
Im ready for what ever shit you're bringing! Just say aaaaa
de gepaste emoticon is xD, want dat is hoe ik me voel!
Zolang ik mijn eigen leugens geloof is het oke ; ).
Ik denk veel, teveel soms. En ik vraag me altijd af 'waarom' enzo. Ik wil het begrijpen. Ik wil begrijpen waarom mensen zoiets doen, ik wil verstaan waarom mensen andere mensen hun leven zo verpesten. Ik wil begrijpen wat hun drijft om zomaar vreemden te versieren, hun te doen geloven dat het iets betekent en dan hun te dumpen als grof vuil. Ik wil het verstaan, ik wil een uitleg krijgen! Maar niemand kan of wil het me zeggen! Oké, misschien is het een te moeilijke vraag, die altijd deels onbeantwoord zal zijn.
Maar als het een flirt is, iets eenmalig, waarom dan de moeite doen om het nummer te vragen? Om te doen alsof het toch iets was? Om te zien of je er nog iets uitkan halen??
Noem me dom, noem me naiëf, noem me kleingeestig, noem me niet ver denkend, maar ik vind het grof dat mensen dat doen! Als het een flirt is, een one-night-stand noem het dan zoals het is!! Heb de ballen aan je lijf om het de naam te geven dat het is!
Maar is het feit dat ik altijd nadenk en altijd waarom vragen stel niet gewoon een soort van excuus voor mijn gedrag?
Is het niet eerder een excuus om zielig te mogen doen? Ja, sommige mensen denken teveel na. Ja, sommige mensen vragen zich altijd af 'waarom?'. Maar ben ik niet te ver aan het gaan?
Ben ik niet gewoon een excuus aan het zoeken om verder te mogen nadenken over het verleden? Ben ik niet gewoon een excuus aan het zoeken om mij aan het verleden te mogen vastklampen?
Maar hoe laat je iets los dat je graag zag? Hoe laat je iemand los die heel veel voor je betekende? Hoe laat je de pijn los die het veroorzaakt heeft? Hoe zorg ik ervoor dat ik mezelf terug vind? Zonder me aan iemand te moeten vastklampen? Hoe kan ik terug iemand vertrouwen? Hoe moet ik verder nadat iemand mij hart brak?
Want bij elke keer ik slechte dingen over hem hoorde brak mijn hart, toen hij het uitmaakte brak mij hart, toen ze zeiden dat hij niet om me gaf brak mijn hart, toen hij me zeg maar nog is afwees brak mijn hart, toen ik zijn echte doelen hoorde brak mijn hart, toen ik nog andere redene hoorde brak mijn hart.
Eerst heb je brokken, daarna scherven, dan verpulvering, dan kleine stukjes (soort van as) met brokjes in, en het besef dat hij me nooit heeft graag gezien of zag zorgt voor een ondargelijke leegte, het lezen van de smsen, de leugens zorgen voor een ondraagelijke pijn, mijn hart is as met brokjes, maar die brokjes worden dan nog een plat gestampt. Al wat er overblijft is as en elke keer er een briesje wind passeert vliegt er een stukje weg. Alle hoop is weg, het kleinste beetje hoop dat het misschien toch niet helemaal fake was. het kleinste beetje hoop dat overblijft is weg. Wat blijft er dan nog over buiten een gebroken Margaux??
Ik ben gewoon een rebound meisje, hij zit in een dipje met een meisje (B.) en ik kwam gewoon af. En op het moment het terug goed ging met haar maakte hij het uit met mij.
Ik ben niet meer dan een object dat kan gebruikt worden.
Geloof me, wat doet er meer pijn dan dat?
Een jongen waar je al voor de 2e keer op valt gebruikt je voor de 2e keer en je zag het niet aankomen!
En denken dat misschien iets van wat hij zei waar kon zijn! Alles was gelogen!!! ALLES!!! Ik heb het gevoel dat ik niets meer ben dan iemand die de tussenperiode vult, uit verveling!!
Ik voel me ... een soort van slet net alsof ik een eticet aan mij kleren heb hangen waarop staat 'gebruik, me ik ben zeer makkelijk'! Hoe moet ik me nu voelen? Wel heel eerlijk, ik wil alle jongens die me kwetsen een goed onder handen nemen en laten smeken dat ze me nooit iets misdaan hadden!
Nu dat is moord of iets in die trent, dus dat doe ik niet! Wat doe ik dan wel? Ik ga naar feestjes en laat me versieren en dan denk ik dat ik de macht in handen heb en dan laat ik me kussen, nog steeds denkent dat ik de controle heb! Maar die was ik al lang kwijt nog voor ik op de fuif kwam! Ik straal dat uit! Ik straal naïeviteit uit!
Ik ben gedoemd om gewoon eenzaam te blijven! Misschien moet ik het eens bij de meisjes probere? Maar hoe zie je dat een meisje lesbisch of bi is op een feestje???
J. wilt met me zoals ik al gezegt heb, maar toen we gisteren in het gras lagen en ik aan het staren was vroeg hij aan wat ik dacht, maar op dat moment was ik gewoon aan het staren. Maar op het moment dat hij me weer kuste dacht ik ineens aan mijn ex B. ik was aan het denken 'misschien had ik hier zo met hem gelegen'. J. is een heel lieve jonge, hij zegt heel de tijd dat hij me graag ziet en dat hij me gelukkig wil maken, hij vrijft mij haar naar achter toen we daar lagen, kortom hij is een schat. Maar wat wil ik echt? Ik wil B. hoe fout dat ook is!
Voor B. ben ik gewoon een stuk vlees, ik betekn niets voor hem blijkbaar, maar om eerlijk te zijn. Ik zie die gast nog graag!!! Het is dom om achter zo'n gast te lopen en toch heb ik de neiging om daar achter te willen gaan en te zeggen dat ik hem mis.
Moest hij nu gewoon is gezegt hebben wat hij voor me voelde, of moest hij nu eens tegen mij eerlijk zijn geweest en niet tegen mij zeggen van het is oke en achter mijn rug tegen zijn vrienden zeggen van het was slecht dan... dan zou ik gewoon voor hem smelten! Al wat ik nodig had was dat hij nu gewoon eens zei wat hij voelde, dat is al!
Hij (B.) ging naar een feestej genaamd de schuimparty en mijn beste vrienden (1van de 3) ging daar ook naartoe. Ze stelde haar zus voor aan K. (de vriend van B.) en natuurlijk aan de eind van de avond had B. haar al versierd en wou hij haar kussen.
Oke, J. heeft me gekust, maar hij wilt al 2maanden met me. B. wou een wildvreemde kussen. Ja hij was stoned en dronken, maar toch doet dat pijn!
Hij wou me op de weerdse pas kussen omdat 'het toen wel juist aanvoelde'. Het zijn allemaal leugens! Al wat hij zei was gelogen! Hij gaf helemaal niet om mij! En weet je dat doet pijn!
Ik vind het zeer frustrerend als mensen denken dat hun leven erg is terwijl er veel erger bestaat! Neem nu mijn beste vriendin, ze vond het erg dat haar lief het over haar had gehad met zijn vrienden. Vertel mij nu eens wat daar erg aan is? Ik zou er blij om zijn dat wil namelijk zeggen dat mensen aan je denken! Nu misschien ligt het aan mijn gemoedsstand, maar ik vind dat gewoon dom als er daarover geklaagd word!
Ik kan nu zeggen dat B. mijn ex is, dus bij deze mijn ex, hij heeft me gebruikt en ik voel me zo dom en ik zou het liefst van al mezelf van kant willen maken op bepaalde momenten! Hij zei dingen tegen me, dngen zoals "ik mis u" , "ge zijt om op te eten", "rawr" wat dinosaurus is voor I love you. Ik vind het erg om tot het besef te komen dat dat misschien ook allemaal een grove leugen was! Ik was berichten aan het verwijderen en kwam zo op een paar berichten terecht en verdorrie dat deed zeer!! Hoe kon ik zo dom geweest zijn? Betekende ik echt helemaal niets? Was ik echt gewoon iets om bij het groot vuil te zetten zodra je het beu was?! Of nee het klein gevaarlijk afval! Wie weet krijg ik gevoelsn voor u! Ben ik zo'n onuistaanbaar mens?
En dan mogen ze wel allemaal zeggen dat ze me graag zien en niet zonder me kunne, maar wat is het allemaal waard als ik aan het einde van de dag nog steeds met een gebroken hart rondloop? Wat betekdn het allemaal dan nog?
Hij zei dat ik hem niet genoeg vertrouwde, maar waarom zou ik? Ik had alle rede om het niet te doen! Maar los daarvan, waarom zou ik mensen nog geloven als ze zeggen dat ze me graag zien?? Uitleg: Ze zeggen "ik zie je graag", "ik kan niet zonder u", "jij bent mijn alles" , maar werkelijk?? De ene dag zeggen ze dat, maar de volgende zeggen ze "ik geloof niet meer in ons". Vertel me nu eens, als ze me zo graag zien waarom willen ze dan geen tweede kans geven? Waarom proberen we het niet nog eens opnieuw? Als ze me zo graag zien waarom gaan ze dan aan het eind van de dag weg? Ik snap niet waarom ik mensen dan nog moet geloven dat ze me graag zien als ze toch weg gaan! En ik ben dan de schuldige, omdat ik hem niet genoeg vertrouwde! Als dat de enige rede was zou hij me nog een kans geven, maar dat deed hij zelfs niet! Zeg me dan nog eens dat ik mensen moet vetrouwen en dat ze me wel graag zien!!
wete sorry dak kwaad ben alsk gebruikt ben door iemand die zegt da hij me mij wilt, door iamdn die zegt da hij aan me denkt, door iemand die zei da hij mij graag zag. sorry alsk daardoor een beetje van stuur ben! sorry! wete wa ik ben me hem na bed gegaan, wask er 100% klaar voor? NEE wrm deed ik het? omdak ergens wel wou en omda anders meneer ni content is! ik heb mijn maagdelijkheid aan iemand
gegeve die geen zier om me geeft
en alst ie et uitmaakt et nog is op mij steekt ook!
sorry alsk dan een beetje over mijn toere ben echt kzal int vervolg alles weg lache en zegge dat jullie mannen allemaal zo vriendelijk zijn!
kzal lache na de hele werld terwijlk vanbinnen mezelf aant doodslaan ben!!
kzal lache en zegge alles geweldig ga met me na bed want daar benk goe voor!
heb seks met me want ik ben naïef!
°margaux° zegt:
hey
Life is like an everlastng party ~ zegt:
joe
cv?
°margaux° zegt:
jaja
en me u?
Life is like an everlastng party ~ zegt:
cv he
tis wk
°margaux° zegt:
kijk, gy weet net zo goed als ik dat als ik niks tege u zeg via sms of msn da wij nimeer gaan prate tege elkaar.
Dus hoe mooi et ook klonk dak de troostprijs krijg en da we vriende blijve, gij weet net zo goed als ik da da ni waar is en da da er nooit van zal kome
en eig doet da ergens pijn, ma tis zo he dus sorry
Life is like an everlastng party ~ zegt:
hmm, die had k ni zien kome
°margaux° zegt:
ma tis toch
tis ni dak da wil he da hebk ni gezegt ma het is zo ergens wel en da hebk net beweze en gistere avond ook. Kijk, ik mis u ma het is wa het is en als gy ni meer me mij wilt dan kan ik u ni tege houde hoe hardk ook zou wille
Life is like an everlastng party ~ zegt:
hmm, klinkt logisch
°margaux° zegt:
idd dus heeft et geen zin dak om een kans vraag
Life is like an everlastng party ~ zegt:
klinkt ook logisch
°margaux° zegt:
kheb er gistere avond en vandaag heel de dag over kunne denke en wete gij ziet et ni meer zitte dus zouk ni wete wrm ge ja zou zegge op een 2e kans
Life is like an everlastng party ~ zegt:
ik ook ni
°margaux° zegt:
das hard, ma nu weetk et he
Life is like an everlastng party ~ zegt:
betr dn liege
°margaux° zegt:
idd btr dan liege.
Achja, wat het ook was late we het trg zien als iets moois
s miss et beste
ni?
Life is like an everlastng party ~ zegt:
ja denk ht wl :)
°margaux° zegt:
okey nu dak er toch over bezig ben kank ma meteen vrage wa er mij eig dwars zit
gelooft ge in karma? das als ge iets slechts doet slechte dinge u overkome en wnr ge iets goed doet er goede dinge op u af kome wel alsk daar in zou moete gelove dan zouk eeen moordenaar moete zijn die heel onschuldige mense vermoord want welk geluk hebk mee gemaakt?
ja int begin zeide ze benno
ma is da geluk eig?
volgens mij ni echt ze
wete ik kan zoveel zegge alsk wil da et me ni deert en his loss, ma alsk ff buite nadenk dan benk doodongelukkig
dan denk ik aan alles wat hij zei
wat is daar eig van waar?
ik mocht hem ni in twijfel trekke, ma hoe kan ik da nu ni doen alsk bewijs heb
hoe kank nu gwn vergete wa er gebeurt is als het heel de tijd in mijn hoofd rondspookt?
hoe kan ik mezelf nu kalmere alsk alleen ma kan denke
aan dak zo dom ben geweest!
waren het allemaal leugens?
zijn woorde, zijn daden, zijn bewegingen
was het allemaal schone schijn?
zoals in de curcus van nederlands stond : geluk, daar ben ik gwn niet voor gemaakt
of
verliefd? daar begin ik niet meer aan
of
liefde is oorlog
miss is dat wat ik moet zien, wat ik moest ontdekken, dat ik miss helemaal niet gemaakt ben voor al dit
voor .. .. de wereld zeg maar
miss ben ik gwn helemaal niet bestemd om succes te hebbe
Ik ben bang Bang dat ik hem kwijt zou spelen, dat hij toch niks voor me voelt. Ik dacht de die schrik weg was, maar ergens heb ik soms nog het gevoel dat hij misschien niet helemaal verliefd op me is! Een vriend van hem K. waar ik ook mee praat zegt soms dinges. Zoals hij zei da hij het maximum verteld, maar dat er een paar dingen zijn die hij niet mag zeggen, voor het goede van het koppel te behouden. Daaruit concludeer ik alleen, dat er iets is dat het goede van het koppel van schaden! En ik mag het niet weten, ik kan alleen maar denken dat het iets ergs is!
Misschien heb ik gewoon te weinig zelfvertrouwen of denk ik teveel na, maar ik kan toch moeilijk negeren wat ik voel? Ik kan toch moeilijk ontkennen dat ik het gevoel heb dat er iets ergs is dat ik niet mag weten!
Blijkbaar zaag ik zoveel dat ik zelfs van tijd tot tijd genegeerd word door K.. Natuurlijk neem ik het hem niet kwaalijk, maar ik vind dat zij ook moeten begrijpen dat als je mij zoiets zegt dat mijn verstand overtoeren gaat beginnen doen!
Zij moeten ook begrijpen dat als je me letterlijk zegt "Ik probeer het max te zeggen, maar er zijn 2-3dingens die ik niet zeg voor het goede van jullie koppel te behouden" dat ik begin te flippen!
Ik begin te denken: 'Ik mag het niet weten omdat er ruzie zou kunnen ontstaan!' 'Ik mag het niet weten omdat het over mij gaat en het is niet possitief!' 'Ik mag het niet weten omdat het zo erg is dat ik tot de conclusie zou komen dat ik niet verder wil!'
Ik zie hem graag, B., maar ik kan niet heel de tijd leven in tranen! Ik kan niet om de vijf voet een weenbui krijgen omdat mensen het leuk vinden dingen te zeggen die ik alleen maar negatief kan interpreteren! Ik wil hem niet kwijt, maar zo, op die manier zo... zo maak je me triest, down, droevig, diep gekwetst! Ik verander en ik wil niet weer veranderen!
Het ersgste is, in het begin van september (toen ik deze blog starte) kende ik B. al. En als je die berichten leest dan weet je dat hij mij niet wou! Integeldeel!! Dus snap ik nu ergens, nog steeds niet, waarom hij mij nu wel wil! Het geraakt er bij mij niet in waarom toen ik niet eens de moeite waard was om mee te praten en nu wel!
Kan iemand mij dit uitleggen????
Ik dacht K. kent B. goed, want ze zijn goede vrienden. En goede vrienden die praten met elkaar! Nu ik dacht, B. heeft me gekust op de weerdse bierfeesten, misschien wist K. toen al meer. En ik weet niet waarom maar ik kan gewoon niet geloven waarom toen niet en nu wel!! K. en B. zijn goede vrienden die praten met elkaar, maar elke keer K. me iets zegt is het niet possitief. 'Kan B. dan alleen maar negatieve dingen over mij zeggen?' 'Ben ik niet goed genoeg?' 'Ben ik niet interessant genoeg om iets over te zeggen?' 'Ben ik de moeite wel waard?'
Ik begin me af te vragen of hij wel gevoelsn voor me heeft, buiten lichamelijk! Maar als hij dan bij me is dan voelt het aan alsof hij wel gevoelsn voor me heeft, maar als hij dan iets zegt en ik zeg dat tegen K. zegt K. dat dat gezever is! Dus als B. me iets serieus zegt is dat gezever en is het niet waar dus! En elke keer ik dus denk 'Ja, hij heeft me wel graag om wie ik ben!' hoor ik K. zeggen "Das 100% zever"!
Ik ging naar een feest/fuif/... en ik hoopte hem (B.) tegen te komen, we smsten en zo zagen we elkaar dan toch. Hij was stoned en lachte dus met zowat ... alles. Mijn beste vriendin en haar lief vonden hem niet echt bepaald goed overkomen. Na veel smsen omdat hij even naar andere mensen was gegaan komt hij terug.
We hebben heel de tijd buiten staan babbelen, hij een vriend van hem, een vriendin van mij en ik. Na zo'n paar uur gingen we de tent terug in, het was namelijk te koud. Bij het dansen had hij me heel de tijd vast, op een gegeven moment neemt een vriend van mij met zijn gsm daar foto's van. En toen hij wist dat ik weg moest gaan naar huis toen, hij had me al heel de tijd we in de tent waren vast, onze voorhoofden waren tegen elkaar en toen kuste hij me! Eerst toen onze voorhoofden tegen elkaar waren wist ik dat hij me ging kussen, maar die vriend van hem had me gezegt dat B. maar één doel had en dat was me versieren, of gewoon versieren! Ik week dus mijn hoofd af zodat we wang tegen wang waren, maar toen hadden we ineens weer de zelfde houden, en kuste hij le!
Dus voor hij me kuste wist ik dit al, maar ik wou het gewoon, dus deed ik het. Ik heb hem terug gekust!
I was thinking, and I thougt 'I schould stop talking to him, he would never like me! I saw it in other messages on msn' and now, all of a suden, he starts talking to me!
First he sended me a message on my phone, not an answaer on something else, but really a begining. And now he starts a chat with me! He had never ever done that! I honestly don't get it anymore!
I'm trying to make up my mind and then he starts talking to me!
I honestly was serieusly thinking about breaking with him! I don't want to lose a person, because that is what is going to happen if I break with him! If I break I'd never talk to him again and that's kind of losing someone! But I don't want to get hurt! I know that he is never gone like me as a serieus friend or in that sort, sow he would also never love me! Wich meens that I should break with him! But I don't want to!
I'm for a dillema! Do I break with him forever? Or do I go for it all the way? I know that he doesn't want me like I want him, so why should I put my heart out there? But I also know that I could never just ignore my feelings or desiers for him! The problem is, maybe I could say I'd never talk to him, but I know I couldn't keep that up! I said that if I don't see him saterday at the party (where we both are going to) then I break with him without a sound! But if I do see him, then I don't know it yet!
The problem is my friend said that if I don't see him that he probebly wouldn't contact me! I know she is right, but I don't what her to ben right! I don't wanne be right about him! I want him to like me! Even I do know that he doesn't see me like that!
I don't wanne be at the party with the hope, and then proven that I'm a fool! AGAIN!!! It's the second time I fell for him! I don't want to be at the paty all sad because he doesn't give a fuck about me!
My friend told me that she doesn't want to see me hurt, or that she doesn't want that I like him to much, because she knows that I would get hurt! But it's to late!
It's too late, Try to forget all the things that happened You said that I was wrong, thinking that we could always be together
And I guess that you were right, right about yourself You didn't even love me anyway, but I still love you, even if you slap me every day I'll do anything if only you were loving me forever
It's too late, trying to call you 'bout the things that happened you won't even listen was I that easy to forget forever?
And I guess that you were right, right about yourself You didn't even love me anyway, but I still love you, even if you slap me every day I'll do anything if only you were loving me forever
you told me I was beautiful, now was that a lie? I wish I was beautiful, cause if I was than maybe I could see your lovely eyes it's too late trying to remember all our moments together
Now what if I was right, right about yourself maybe you could love me someday cause I still love you and dreamed that I would kiss you today I'll do anything if only you were loving me forever
what if I was right, right about yourself maybe you could love me someday cause I still love you, and dream that I would kissing you today I'll do anything, if only you were loving me forever
After all the pain, I still want you! I still want your arms around me, I still want your lips on mine, I still want you! I don't know why, but something is still keeping me atracted to you! My heart is breacking, because you where so mean! You told me, with not al lot of words, that you don't want me, that I was just a flirt!
I don't wanne be a flirt, i told him that and he was like "what do you think of me" like it was an insolting, but after all he did it. He said he wasn't going to dump me when I would talk about being a bit more serious, and he did it. He dumped me, even when I was just testing him!
He did what he said he wouldn't do, he is what he said he wasn't!!
As always I wasn't feeling too well, so I saw only one option open, I got myself drunk. Well I wasnt drunk, but my head was in the cloud. I wasnt thinking clearly so I started talking to a guy, the guy I talked about in the beginning, B. Well now a day or two later Im having a bit feelings for him again. I dont know why, but he still touches my heart in away. I cant explain it and Im afraid that hell notes it because I already know that hell break my heart. A friend of mine talked to him yesterday and she said that if he is planning to do something more than just talk and hurts me that she will be mad and he said that he wasnt planning it but hes thinking of it now. I dont know what the do!!!
B. doesn't talk to me unless i start. But i'm don't have feelings for him anymore. I don't know what to do, I've met a guy a week or 2 ago, but he really broke my heart. That's actually why I speak english now xD. But you know, he's an ass, but I still think of him. I thougt I was over him, but I wan't thinking about him because I was thinking about B.. It is complicated! I just like two guys, but the firstone is an ass, he kissed me but a few days later he was really mean. And the secondone just doesn't think about be, I'm just someone who's killing his time. It sucks to see that every guy I meet is an ass, or just doesn't like me for who I really am!
