Ik ben voor de tweede keer verliefd op een homo, P. is homo. Hij is 100% zeker homo, hij zei het tegen een vriendin van me en toen ze vroeg of hij het zeker was en misschien is niet wou proberen met een meisje zei hij dat hij dat wel wil proberen maar dat hij toch eerder homo is. Gezellig niet waar? Ik ben verliefd op een homo!!
Weeral! Ik vind het niet echt leuk, maar ja. Wat kan ik er aan doen? Niets he!!
PS: mijn optreden was geweldig, geen enkele tekst vergeten!
Ik heb weereens gevoelens voor een homo! Ik ben niet zeker of P., die ene van dat jeugdhuis, homo is alleen weet ik wel dat ik er kapot van ga. Klinkt dramatisch, maar gisteren in slaap vallen terwijl je weent, en nu weer wenen. Mijn hart doet pijn, ik wil het niet meer.
Soms denk ik echt was ik maar een man, maar dan zou ik voor de vrouwen vallen!
Ik neem mijn eerdere woorden terug. Zoals je hier onder kan lezen zei ik dat ik verliefd was, wel het licht nogal moeilijk.... Ik hou van een homo, het lijkt raar, maar ik kan het alleen als houden van omschrijven. S. de persoon van hieronder, die die heb ik graag, daar babbel ik graag mee, .... Nu komt het ergste!!! Zoals ik misschien gezegt heb ging ik naar een jeugdhuis, wel daar zag ik (je kan naast 1,96m niet naast kijken) een toffe gast. Van de rest hoor je alleen maar dat hij rijk is, maar van mij zou je alleen horen dat hij groot is; Mij kan zijn geld, waarschijnlijk van zijn ouders niets schelen! Ik heb mij geamusseerd.
Dat is natuurlijk niet erg he, maar als je mij kent dan zou je weten dat ik verliefd kan worden xD. Echt hilarisch, gelukkig ben ik niet verliefd, ik voel me alleen aangetrokken tot hem.
Ik weet het niet echt meer. Ik heb deze donderdag een optreden dus leef ik een beetje in stress, maar ja ik overleef het wel.
Vrienden? Waarom kom ik dan altijd op de laatste plaats?
Zoals mijn mooie titel weergeeft ben ik niet zo blij! Integendeel!! Ik kan veel verdragen, ik kan tegen veel commentaar, ik wil gerust iedereen raad geven, ik wil gerust iedereen helpen, maar ik laat mij niet in de vergeetput steken!!! Iedereen gaat blijkbaar vrijdag naar een jeugdhuis, nu zoals altijd vraagt niemand mij iets! Zoals altijd vragen ze mij pas of ik mee ga de avond zelf. Nu hadden ze blijkbaar een evenement door gestuurd naar iedereen en je mag 3x raden naar wie niet! Naar mij natuurlijk!!!
Het ergste is dat een vriendin van mij nog niet zo lang met hun bevriend is en toch weet zij meer! Zij weet meer over iedereen en alles!! Ik heb vaak het gevoel uitgesloten te zijn! En dat gevoel wordt elke keer opnieuw bevestigd!!!
Het kan zeer paranoia lijken, maar ik krijg dat gevoel nu eenmaal altijd! Ik vind dit zeer klote!! Het is net alsof je vrienden worden afgepakt of alsof je vrienden je eigenlijk niet moeten hebben! Je steunt je vrienden dan door dik en dun en dat is wat ik krijg! Niets krijg ik! Exact NIKS!!!
Ik had 'hem' dus gezegt dat ik iets voor hem voelde, maar het was al snel duidelijk dat hij niet voor mij voelde. De examen kwamen en die gingen redelijk goed, de kerstvakantie kwam en ging te snel voorbij. Nu twee weken na de kerstvakantie heb ik door dat mijn leven op pauze was gezet geweest tijdens de examen en de vakantie: ik was niet verliefd meer, had niet echt naar jongens gekeken en ik was vooral niet verliefd geworden. Een week na de vakantie merkte ik dit op, ik merkte dit op omdat ik verliefd werd.
Toen ik hem voor het eerst van dichtbij zag wist ik meteen dat hij iets speciaals had na eventjes te babbelen was ik het zeker. Nu zo'n 4 maanden verder ben ik verliefd, ik hoop alleen dat ik verliefd ben op hem en niet op een schijnbeeld dat ik me weer voor neem. Ik noem hem S. zodat er niet teveel verwarring komt in de hem's.
Ik weet niet echt wat doen. Hij is niet de mooiste, maar hij straals iets uit. En dat is net hetgene dat me in zijn macht houd. Wie weet ben ik helemaal niet verliefd, maar in iedergeval denk ik aan hem heel de tijd.
