Ik kan er niets aan doen, maar sinds ik ziek ben en heel de tijd thuis zit en dus heel de tijd naar One Tree Hill kijk en luister naar de liedjes ben ik er lichtjes door geobsedeerd. Ik wil altijd kijken, ik wil alles weten, ik wil erbij zijn, het zien, rieken, horen en het liefst van al zou ik er in mee willen spelen. Die kans is natuurlijk kleiner dan mijn lengte, kleiner dan mijn schoenmaat en nog kleiner dan mijn wimpers. Ten eerste zou ik beter moeten zijn in acteren of toneelspelen dan ik nu ben, ten tweede ik zou in Amerika moeten geraken en daar kunnen blijven, ten derde er zou een rol vrij moeten zijn of een plaats om er toch in de buurt te geraken al was het maar assistent van een assistent die weer assistent is van een assistent. Ik geraak niet zo simpel in Amerika, een rol krijgen is nog kleiner en wie zegt dat tegen dat ik daar graak dat de serie nog bestaat? Ik wordt er lichtjes gek van! Ik kan er niets aan doen, alles lijkt daar nog om te draaien!! Het red me van de verveling, het red me van gedachten en het red me in het algemeen! Als ik in een serie zou spelen dan zou het niet thuis, familie, ella, sara, ... zijn. Nee! Het zijn series, een job, maar ze betekenen niets! Ze zijn betekenisloos! One Tree Hill betekent iets voor mensen! Het betekent iets voor mij! Ik wil niet in een serie spelen die eigenlijk betekenisloos is.
Sezoen 1 is een beginner, het begint niet bij het begin, maar wel bij een nieuwe start. Omdat ze soms bezig zijn over vroeger lijkt het alsof de serie al vele langer meegaat dan 20 afleveringen. Ook omdat 1 aflevering van ca 42 minuten ongeveer 2 of 3 dagen bedekt, dit hangt vaak af van aflevering tot aflevering. Tussen verschillende karakters heb je goede vriendschappen en twee jongens haten elkaar, ze zijn halfbroer door hun vader, maar omdat de ene de andere wou pesten is die achter zijn beste vriendin gegaan. Eerst was het om het te pesten daarna begon hij echt iets voor haar te voele. Zij worden een koppel als zijn vorige relatie stuk gaat. Dit zijn Nathan en Haley, hun liefde vind ik persoonlijk het mooiste. Het staat niet in de sterren geschreven dat ze bij elkaar horen en in de volgende sezoenen zal je zien dat er vaak problemen zijn tussen hun, maar ze overwinnen die altijd. Het mooiste aan hun vind ik dat je hun liefde kan herkenne, hij was eerste de gemene klootzak, maar veranderd. Dit gebeurt af en toe ook in het echt en zij blijft hetzelfde enkel dat nu mensen haar wat meer kennen. Dan heb je Lucas de andere broer en beste vriend van Haley, hij voelde iets voor Peyton, maar zij was er nog niet klaar voor. Broke, Peytons beste vriendin, zag hem wel zitten en hij koos dan voor haar. Natuurlijk staat de liefde van Peyton en Lucas in de sterren geschreven en bedriegt hij Broke met Peyton wat ruzie zorgt voor tussen de beste vriendinnen wanneer Broke dit ontdekt. Natuurlijk hoor ik je zeggen classic teenage drama tv ja, maar hier wordt het zodanig afgebeeld alsof het niet iets is wat in elke serie voor komt. Uiteindelijk zullen de twee beste vriendinnen terug vriendin worden en Lucas en Peyton worden ooit wel een koppel, later zullen ze weer uiteen zijn, maar zelfs als hij op het punt staat van te trouwen en net het ja woord heeft gezegt dan zegt de bruid dat ze niet wilt omdat hij en Peyton toch voor elkaar gemaakt zijn. Hij gaat Peyton haten hiervoor, maar uiteindelijk zullen ze toch met elkaar verder leven. Nu Broke, of Brooke wat je wil. Zij is eerder iemand die met elke jongen zou gaan als hij interesse in haar toont wegens gebrek aan ouderlijke liefde, uiteindelijk blijft ze single en eenzaam op haar vrienden na. Uiteindelijk krijgt ook zij haar happy end in sezoen 7 en 8 daar ontmoet ze Julian, die oorspronkelijk terug kwam voor Peyton (waren samen geweest, maar niet getoont in de serie sprong van 4 jaar). Hij zal voor haar vallen en als zij eindelijk haar hart opensteld zullen zij ook gelukkig zijn, ook zij moeten natuurlijk dingen overwinnen. Nu dit is de korte versie van 8 sezoen, natuurlijk zijn er ook nog Skills, Mouth, Millie, Fergie, Junk, Jamie(zoon van Nathan en Haley), Chase, Owen, Alew, Mia, Crubs, Quin, Taylor (beiden zussen van Haley), Clay en recents Eron. Maar als ik alles moet uitleggen kan je beter naar de srie kijken omdat die geweldig is.
Ik weet dat het dom klinkt om fan te zijn van een tienerserie of om echt daar mee bezig te zijn enzo. Ik geef toe, met heel mijn hart zonder gene, ik hou van de serie one tree hill! Wat de rest ook zegt van "Mijn zus is daar dus zo hard uit gegroeid en vindt da kinderachtig". Ik vind dat niet zo! De meesten hebben zo iets van een serie daar groei je uit, je vindt het na een tijdje saai enzo, maar One Tree Hill is goed van sezoen 1 tot het nog steeds bezige sezoen 8! Ik bekijk sezien 1 terug helemaal opnieuw online en sezoen 8 is bij ons nog niet uit, maar in Amerika was ze wel al bezig dus had ik die bekeken. In alle series was het thema liedje van Gavin Degraw met I don't want to be, in sezoen 8 zijn het allemaal covers van het liedje. Als je het orginele liedje kent dan zal je net als ik deze versie geslaagd vinden! One Tree Hill - Season 8 Opening Credits (Patrick Stump)
Er zijn nog andere geweldige covers van, maar deze past goed bij de sfeer en geeft me een goed gevoel! One Tree Hill redt me niet alleen van de verveling, maar ook van een slecht gevoel. De liefde in de serie, de vriendschap en alles rondom helpt me om in te zien dat ik bepaalde dingen niet wil en andere wel.
Ik schrijf de rest wel nog is wanneer ik tijd heb.
Ze zullen vervagen, maar voor eeuwig in mijn geheugen gegrift
Ik voel me leeg, eenzaam en het feit dat ik dan tijdens de middag nog is alleen ben maakt het niet bepaald makkelijker. ik heb de slechte gewoonte dat als een relatie gedaan is dat ik terug ga naar de vorige die men hart brak. Dit is oftewel B. of een vriend waar ik ooit bijna een relatie mee had. Ik heb iets met hem deze zomer gehad, hij heeft wel een lief. Ik zag net op mijn oud netlog account dat ze me verwijderd heeft van vriendenlijst. Dat toont dus dat ze weet wie ik ben en hoe ik er uit zie. Die vriend negeerde me de laatste keer wel, ale negeren hij smste niet terug, maar dat doet hij vaker omdat hij dat vergeet. Het kwetst me omdat ik weet dat B. me niet wil, helemaal niet en die vriend die wil me enkele wanneer het hem uitkomt.
Een vriendin van me zei dat ik mijn eigen leven in handen heb en dat als ik niets wil veranderen dat dat mijn keuze is. Ze zei ook dat ik het niet realistisch bekijke, dat het maar twee mensen zijn die me haten (mijn ex en een vriend die vandaag tegen me uitvloog). Maar het voelt aan als zoveel meer! Ik voel me zo leeg, alsof ik elk moment kan in storten en niet meer wil wakker worden. Ik weet dat het in mijn handen ligt en dat het mijn keuze is, maar ik weet niet wat doen. Ik ben het zat dat ik nooit iets mag zeggen, maar buiten erover wenen en klagen kan ik er toch niets aan veranderen? Wat moet ik doen? Mensen uitschelden? Ik weet dat mijn manier ook niet goed is, ik werk het uit in schreeuwen, ik ween en roep wat mijn mening uit. Ik praat tegen mezelf omdat ik het tegen niemand kan zeggen, want dan zaag ik of overdrijf ik. Dat als gevolg zorgt ervoor dat ik de woede weg moet krijgen en die krijg ik niet weg tenzij ik de oude methode weer boven haal. En geloof me die word erger met de keer, nu niet zo erg als dinsdag, maar toch. Elke keer wil ik meer en dieper! Ik wil het zien, ik wil het voelen. Ik wil die pijn voelen zodat ik de andere niet meer voel. En ja het werkt! Voor even .... Het is geen oplossing, maar het is de mijne en ik ben bereid om mijn littekens te dragen. Ik draag ze zoals een ander persoon zijn tatoeages zou dragen. Het zijn mijn tatoeges die door de tijd vervagen, maar voor eeuwig in mijn geheugen staan.
Het doet deugt om te schrijven, het verlicht de pijn lichtjes, maar ik weet dat het niet blijft. Het doet me er soms nog erger aan denken, maar het is beter dan als een gek tegen mezelf praten.
