03-04-2016 om 14:17 geschreven door Maite & Bjorn  

03-04-2016 om 14:14 geschreven door Maite & Bjorn  

03-04-2016 om 13:48 geschreven door Maite & Bjorn  

Rebonchours (kben te kik ier were)

Kbegunne meer en meer gewend te geraken aan die Japn. Maar over de gehele linne gezien bluvn het toch rare kwietn. Ze ein van die kantjes waarvan da je peist dan ze soms toch een betje te lange boven de wierrook ein gehangen. Vandaag eik onder min voeten gekregen omdak vwoorn den uitgang van een restorang stonde te wachten, goe wetende dat der niemans in da restorang zat en dat de deuren van den ingank 5 meter vwoader was…

Eigenlijk ein ze ier wel veel van die otistische trekskes. Het moet allemalle stif volgens ulder regelkes zin: in den groen autobus moeje vanachtens drep en betalen bie het afstapn, bie den oranjen just omgekjerd. Ze kik ton naar u gelik af daj een dom kanard zit dat niet vertstaed. Eigenlijk zi je Glen dag aant peisn of da je het wel juste doet.

Een andere uitdaginge es ier naar twc gaen. Ge weet nooit vworn da je de deuren open doet wulk een exemplaar da je gaat tegen komen. Van een Frans gengre tut jén met mjer opties en knopn dan da ne peugeot èt. Gistern moeste kik eindelijk ne kjer de grote behoefte doen (achter ol dienen rist bluft da soms wa langer zitn.  ) Zat kik nie ep nen wc met 46 knopn… Kvonde de sjasse nie! Ik heb daar ep vanallos geduwd. Min gat eit nog nooit swoa skoone afgespoeld gewist, zelfs minne dik darm eit ol den binnenkant een spoelingske gekregn. Ton zage kik eindelijk den knop waarvan dak peide, da moe de sjasse zin… Kduwde daar ep en der ging een sirene af... Een minute daerachter kwam ter nen Jap afgelopen en klopte ze ip min deuren: “you ok sir? “ - intussen wast  allemoale ok, want in minne paniek oak kik ep alles geduwd en oak de sjassse gevondn… Van afgank gesproken….

Eigenlik est biekan niet te geloven oe hygiënisch da ze ier zin. Neffest den urinoir angst der ier wok een dink om met jun dink tegen te gaan staan. Achter dat gjel gespoeld en gedroogd es kundje une brok were an doen. Ke der nen foto van gepakt. Zie ierboovn. Wok naar den douche gaen es ier niet simpel. Tes dus een gezamenlijke mannen badkamer en iederjen eeft een btje zin ritueel voer em te wasn: jist moeje u afspoeln. Ton in mega warm sop gaen zitting met neen natn epgerolden handdok ep uw oofd tut da je een tomatte zit. Ton moeje van een sorte sjippe ep diene handdok doen en der zekerst 10 minuten mee ep jun lif frottn. Ton jun were afspoelen en da zelfde ritueel herhalen voer jun haar te wassen en voer junne baard te skeirn. Kbenne nog nooit swoa proper gewist.

Ma goed, we ein wok wel al vele gezien en afgestjoold. Vandaag naar Nara gewist. Een stadje met veel tempels (echt wel skoone) en int stad liepn der wok overal ertjes rond. Voer een paar yen kondje wat koekskes kwoapn en ton kwamen ze ut uwn and eten. De kindjes vonden da wel tof. Lysander was zelf wa overmoedig en ton da ie een ertje zaagt een dooze pralines van een etalage van een kraam tjoepen vond ie dat ie moest eptreden en die doze were gaan afpakn. Die erte was niet akkoord en eeft em een duwke met zinne kop gegeven. Voadre had evenveel verschootn lik de zeune. Sjanse ’t was nix ergs aljinne ne veule frak.

Gisteren zimme in een bamboebos gaan wandeln. Wok stift skoone, maer der waren veel te vele Japn waardeure dat het gjel vele van zin sjarme verloor. In den nachternoene neen berg omooge geklomn voe naar aapkes te gaan kikken. Kindjes vonden de aapjes skoone, widre vooral het uitzicht over de bergen en het dal met daarin Kyoto.

Tijd voer in bedde te krupn.

Tut later

Gr

Bjorn en co

01-04-2016 om 15:31 geschreven door Maite & Bjorn  

30-03-2016 om 15:17 geschreven door Maite & Bjorn  

30-03-2016 om 15:15 geschreven door Maite & Bjorn  

30-03-2016 om 15:05 geschreven door Maite & Bjorn  

30-03-2016 om 14:58 geschreven door Maite & Bjorn  

Hallo iedereen,

Hier een berichtje vanuit een jeugdherberg in Kyoto. Het is een herberg pur sang, wat betekent: niet dit doen niet dat doen en zoveel mogelijk dingen doen als in een commune… tja… minder ons ding maar bon. We slapen aan goedkoop tarief, dat telt 😉. Ze hebben hier enkel Onsen, dus elke dag zen in het heet bad, dames en heren apart en in je bloot gat. Grappig om te zien hoe Is en ik binnen de minuut zo rood als een tomaat zijn van het hete water en die andere blijven altijd in dezelfde kleur 😊. Het heeft wel iets zo samen baden, vrouwen onder elkaar. Het baden is de kers op de taart want je moet je eerst heel grondig wassen vooraleer je dus in bad gaat.

In Kyoto is het meer te doen met de bus. Vaak een overvolle bus. Gisteren meer dan twee uur onderweg met de shinkansen en daarna een uur op een propvolle bus. We waren een beetje het gat af van tsjolen met kindjes en valiezen. Het was ook te laat om dan nog iets te doen. Vandaag schade heel goed ingehaald: gouden paviljoen bezocht (was een must-do omdat ik daar een puzzel van heb en omdat het gewoon heel heel heel mooi is. Weer buik-rug lopen met duizenden anderen – zucht) en daarna naar een tempel waar het verademend rustig was. Ook weer heel mooi en de kids konden er spelen in een beekje. We dronken er thee en zoete bonensoep met rare rijstsjieken in, we hebben al beter gehad maar het was eens wat anders.

In de namiddag hadden we geen zin in de bus dus besloten we een eind te stappen, door het imperial park, ook een rustige omgeving. In Kyoto hebben ze dat dus wel degelijk, in tegenstelling tot in Tokyo. We kwamen dan bij Nishiki Market waar onze food adventures verder gingen. Aan een viskraam verkochten ze de grootste uitdaging van de Japanse gastronomie: sperma van walvissen. Ik stond in de rij aan te schuiven maar ik kreeg het uiteindelijk niet voor elkaar. Bjorn was ook niet happig, dus we pasten maar. Dan maar uitdaging twee gekozen: zeekomkommer. Smaakt een beetje zoals een oester maar wat een taai ding jong. En er zitten daar harde stukken in, speciaal noemen we dat… Daarna ook sashimi van boterzachte tonijn binnengewerkt en gelakte inktvis met een ei in zijn hoofd. Ik dronk lokale milkshake: maccha of zo met een bal vanille in. Maccha smaakt als een combinatie van spinazie met groene thee, mijn tong was alleszins knalgroen. Speciaal…

Dan weer verder gewandeld naar Ponto Cho, een straatje vol resto’s en kersenbloesem. We gingen binnen bij een Koreaan waar we tafelbbq deden. Je moest stukken vlees bestellen van kip of varken. Echt alles kon je eten… baarmoeder, aars … we kozen een en ander wat mee viel maar ook iets wat tegenviel. Iets taai en sponsachtigs, vertaald als borst van varken, uier? Echt niet te knabbelen. En wij tegen de kindjes: proef maar eens, het is heel lekker, zodat het toch een beetje zou schuiven maar het plannetje lukte niet, ze moesten het ook niet hebben alhoewel ze hier al best wat rare dingen hebben binnen gespeeld.

Daarna tsjolen om de juiste bus te vinden in nog maar eens massa’s volk en een klein uurtje daarna terug in bad. Oef. Weer het gat af. Beentjes moe. Maar voldaan na een mooie en volle dag. Op naar de volgende !

30-03-2016 om 14:39 geschreven door Maite & Bjorn  

28-03-2016 om 15:10 geschreven door Maite & Bjorn  

28-03-2016 om 14:41 geschreven door Maite & Bjorn  

28-03-2016 om 14:36 geschreven door Maite & Bjorn  

Vandaag voor de eerste keer met de shinkansen of bullet train mee geweest. Ongeveer 45 minuten op de trein en dan nog eens zoveel op een soort van metro. Dan 2 kilometer omhoog stappen en rondwandelen, veel trappen omhoog, tempel bezocht (veel volk maar kalm volgens Japanse normen). En dan stond er in de Lonely planet nog iets van een zenplaatsje met stenen mannekes (de trollen uit frozen 😉) een klein eindje verder (1,5 km), dus daar tertigen we ook nog maar eens naartoe. Amai wat hebben wij flinke kinderen! Ik denk echt dat noch Bjorn noch ik ooit zo weinig pruttelde...

Morgen verlaten we Tokyo en gaan we voor een week naar Kyoto. Het is hier heel goed meegevallen maar het wow gevoel is een beetje uitgebleven. Het landschap stelt weinig voor en het cultureel erfgoed mist soms wat authenticiteit. Vb. pad van stenen mannekes is prachtig, maar zetten ze daar dan niet plots een elektriciteitspaal... Elk huis heeft reclame op zijn dak, op de tempelsite is een chic hotel, voor de mooie brug bouwen ze een moderne functionele brug zodat ze je geld kunnen vragen om over de toeristische versie te stappen (nee bedankt). De mensen zijn soms vriendelijk, soms afstandelijk, maar hebben niet die hartelijkheid of joie de vivre zoals in zuidoost Azië. Het eten is wel nog steeds super. Het weer ook geen klachten: zon afgewisseld met wolkjes, jas aan jas af de ganse dag door. Het zou de komende dagen opwarmen tot boven de 20 graden. Normaal morgen weer gewoon bed. Is ook goed meegevallen om op de grond te slapen maar 's avonds missen we toch een stoel...

Tot binnenkort vanuit Kyoto x

28-03-2016 om 14:33 geschreven door Maite & Bjorn  

27-03-2016 om 14:32 geschreven door Maite & Bjorn  

Goedendag (tes ier Bjorn)

Beginnen met een aantal dienstmededelingen:

@ nonkel diekerik. Lysander mist u. Hij vraagt al de gjeln dag voer nog ne kje te komen

@ opa. Zwins kennen ze ier en ulder buikspek met sojasause is  voer dumn en vingers af te lekn

@ Kevin. Wuk skrivjde gie allemaele

@ ol de nonkels. Ge moet der wok ne kje de Japanse catalogus bie pakken. Der lopen ier veel skone madammen rond’

Wat eime vandage gedaan? Den jetlag is verzekerst nog niet gjelegandst verteert. Vanochtend te 7nen waeren we klaarwakker, moa omdat nog zjou tielik was eime oes were gedraaidtd. Ten 10nen kwamen we weren wakker. Tijt voer nen naperitief zjoe je peins… Moa ’t was nen kaffie met joegoert met mandarinen. (geen stikskes gelik bij oes, maar een gjille mandarijn in ne pot.)

Tegen de noene pakte de reisgids (maï dus) oes mee naar ne tempel. Kmoe het toe geven – ’t was de moeite om te zien. Da lag te midden int bos waar der geen een blaadje op de grond lag omdat die Japn ieder blaadje dat ep de grond volt direct opzuign in ulder nen stofzuggere.

Ton zin we naer de nieuwstraete van Tokyo gewist. Niet te doen. Japn. Japn en nog ne kier Japn in ol de kleur da ne lekstok maar kan ein (roze prukn, fluo blauwe kleedjes, groene savatten en da allemaal deur elkaar)

Later ep den nachternoene nog naar den Time Square van Tokyo geweest, vlak aan het station van Hachiko (dankt zinnen name aan een verhaal van een ontje da iedren dag zin baaseke aan de statie stond ep te wachten. 10 jaar aan een stik achter dat zin baaseke dwoa was.) Kindjes vonden da een skwon verhaaltje maar ein ton wel de reste van den dag gevraagd oe dat dienen vint aan zin ende es gekomen (da staat dus in gen jenen reisgids)

Vanavond nog ne kier de Japanse keuken gaan verkennen. Gjele lekker coquilles gegeten en maï nen  andjoen met vljes in. De kiendjes moagen het wok, we moeten al een extra plae bie vragen.

Kgoa afronden, minne sake is verre ut.

Juste nog ne kjer meegeven voer de die da wok naar Japan zoen willen komen. Aje groter zit dan nen meter zeventig, pakt nen  nelm mee, ik peize ier gjille dagen dak met min ooft ergens tegen ga lopen.

Daarnaast wok voorbehoedsmiddelen meepakn voet ut te djeln. Die Japn weten het niet maar ze zin met veel te vele!

27-03-2016 om 14:31 geschreven door Maite & Bjorn  

26-03-2016 om 12:27 geschreven door Maite & Bjorn  

26-03-2016 om 12:07 geschreven door Maite & Bjorn  

26-03-2016 om 12:06 geschreven door Maite & Bjorn  

Konichiwa,

Vandaag bezochten we Sensoji, de drukst bezochte tempel van Tokyo. De Lonely Planet raadde aan om vroeg te gaan. We deden ons best maar de kindjes sliepen tot 8-9h. Yes! Ritme beet! Daarna nog gauw iets gaan eten bij mister donut (Ismene moest aan de vrijdagen met opa denken 😊) en dan 10 minuten stappen... maar ja... we zagen een mooi straatje en liepen dus een omweg dus het liep wat uit. Dan waren we bij Sensoji waar de term drukte plots een nieuwe definitie kreeg. Koppen lopen, niet normaal! Maar mooi! We deden mee aan een traditie waar je goed of slecht geluk wordt voorspeld. Dju, slecht geluk gekregen. Maar het is niet om zeep. We mochten het blaadje ophangen aan een draadje en hopen dat de goden ons alsnog goedgezind zouden zijn. We waaiden ook rook over ons om gezond te worden hmmmm.

Daarna gingen we naar Yanaka Ginza, een traditioneel straatje vol eetkraampjes. We aten eigenlijk de ganse dag door van die kraampjes. Echt superlekker allemaal. Veel gezoet, een wonder dat die Japanners zo slank zijn. We eten 's avonds in onze ryokan bentoboxen, de prefabmaaltijden van bij ons maar vers en traditioneel (het schijnt). De Japanners zijn niet onbeleefd maar die hartelijkheid waar iedereen over spreekt, is een beetje overdreven wat Tokyo betreft. De meesten zijn erg op zichzelf en het zijn een beetje tegenstrijdige mensen vind ik. Er lopen er veel rond met een kapje voor hun mond en dan doen ze het kapje af om te roken of staan ze aan de tempel boven een rookvat.

In de namiddag gingen we naar Ueno, een groot park bekend voor de Sakura, kersenbloesem. Ze staan nog niet volledig in bloei maar er wordt wel al gretig gevierd. Het ganse park staat vol met kraampjes met eten, brol, roze champagne... Trekt uiteraard weer veel volk.

We tsjolen van het ene naar het andere met de metro en stadstrein. Het is geen moeilijk systeem om je weg te vinden. Tickets kopen is echter wel kernfysica... Ik denk dat we nu en dan te veel geld geven maar bon... zorgen voor later.

Groetjes van allemaal x

26-03-2016 om 11:44 geschreven door Maite & Bjorn  

25-03-2016 om 12:58 geschreven door Maite & Bjorn