|
We hebben miserie met de tablet waardoor we lang bezig zijn om iets te posten, vandaar de korte berichtjes. Nu tijd op de vlieger.
Vrijdag stapten we dus omhoog naar de gouden Buddha. Het was prachtig, met zicht over bergen, zee, palmbomen en dat kilometers ver. Maar het was echt afzien om er te geraken. Die 1200 en zoveel trappen, is 1 iets. Maar die broeierige hitte om dat te terten, dat is nog iets anders. Ismene heeft ongeveer 1100 trappen gedaan, daarna had een Thai compassie met haar. Lysander koos na 100 trappen al voor een Belgische ezel.
Boven zagen we voor de 2e keer een toerist filmen met een drone. Lys had meer oog voor dat speelgoedje dan voor de Buddha uiteraard. De Thais hadden dan weer vooral oog voor Ismene. Ze moet constant op de foto met Jan en alleman, precies of we een celebrity mee hebben. Maar ze geniet van de aandacht en tovert telkens weer een mooie glimlach boven. Als ze Lys op de foto willen, dan is dat eerder met een gek gezicht, zijn tong uit, of met zijn rug naar de foto.
In de latere namiddag trokken we dan naar Ao Nang beach, het Benidorm van deze streek, waar de idioot van het busstation ons wilde droppen. Het was er zeer druk van auto's (zelfs file!) maar op het strand viel het al bij al mee. Het is een prachtig strand en door laat te zijn, konden we een mooie zonsondergang meemaken. We gingen daarna seafood eten, aan dubbel de prijs van in ons logeerplaatsje maar het smaakte toch en de file loste zich intussen op.
Op zaterdag gingen we dan mee met een toer naar de Phi Phi eilanden (ja je spreekt het uit als pipi). Los van het feit dat ze ons heel vroeg deden opstaan, daarna lang deden wachten, dat ze ons mottig eten gaven in een reuze refter, dat ze ons heel de dag opjaagden om zoveel mogelijk plaatsjes te tonen en dat ze eten gooiden in de zee om vissen te lokken (terwijl er overal borden staan van doe dit aub niet), hadden we een mooie dag. Maya Bay, je komt echt niet dichter bij het paradijs dan dat: parelwitte stranden, turkooize zee, krijtrotsen, palmbomen: magnifiek! Maar je moest je wel concentreren om het te zien rond de 1000 toeristen. Weer eentje van de bucket list!
De dag nadien zouden we normaal nog zoiets doen maar we hadden het gehad met massatoerisme dus vroegen we de taxi ons naar Emerald Pool te brengen: een meertje met mooie kleur en een leuk paadje ernaartoe. In de namiddag zwommen we in een hot spring. Raar idee aangezien het hier hot genoeg is maar dat warme watervalletje belandt in een koude rivier dus je kan afwisselen. We zaten weer tussen de locals, dus meer ons ding en ons fotomodel mocht weer opdraven.
We hebben het erg goed gehad in Krabi. Het is een rustig en authentiek dorpje met kleinschalige en goedkope hotelletjes en heerlijk seafood. Nu vliegen we naar Kanchanaburi, voor een finisher.
Intussen aangekomen in Kancha. Voor het eerst verliep het niet van een leien dakje. De taxi was ons vergeten dus we moesten een andere nemen, na een uur wachten, en aan heel wat geld meer. Het was een langere rit dan normaal omdat ze nog altijd aan het nieuwjaren zijn en de weg regelmatig versperren voor feestgedruis. Ons hotel was zelfs niet te bereiken met de taxi. Gepakt en gezakt moesten we door de duizenden feestvierders die ons weer nat wilden spuiten. We waren er niet echt op uit van deze keer met ons valiezen...
Het hotelletje bestaat uit kleine houten hutjes op de rivier. Basic maar ok en mooi.
We wilden in de late namiddag nog ergens naartoe maar er was geen beginnen aan. Het is precies of elke Thai per se die witte kinders nat wil spuiten en er een soort van zeep op wil smeren. Geluk zullen de kindjes te over hebben, maar ze waren op den duur bang en geambeteerd dus snel ons kar gedraaid.
Morgen bezoeken we watervallen en herinneringen aan de oorlog.
Dikke zoen
17-04-2017 om 13:46
geschreven door Maite & Bjorn 
|
