|
Bonjour la famille,
Na enkele dagen hebben we hier duur internet gevonden, waarschijnlijk eerste en enige keer dat we bloggen dus.
We zijn zaterdag vlot aangekomen, zonder accidenten. Allee, het ongelukje van Ismene in haar broek en autostoel niet meegerekend dus. We reden een stuk langs de kastelen van de Loire en bezochten Amboise.
Ons appartementje is netjes maar eerder klein. We redden het nog met zijn drietjes maar met vier zou het al een drukke living worden. We verblijven in Fouras, op een kleine 20km van La Rochelle. Het is hier mooi maar zeer kalm, om niet te zeggen: doods.
Ismene was donderdagavond plots ziek geworden. Vrijdag was het beter en zaterdag ook geen hinder ondervonden in de auto. , maar ze at niks. Op zondag keerde het tij: weer veel overgeven. We zijn 's ochtends naar het aquarium in La Rochelle geweest. Ze was enthousiast, maar 's middags was ook het gemoed weg. Weer niks eten en dus op maandagochtend schoot er enkel nog een vodje over.
Ondertussen ken ik de Lemans. Hun vakantie is niet geslaagd als ze op reis geen dokter hebben gezien. Maandagochtend dus eerst naar de
dokteres op stiletto's en supertapkes gekregen. Tegen de middag was madam weer kerngezond. We zijn dan naar Ile de Ré geweest waar we voor het eerst de zon zagen. Maar het blijft behoorlijk koud en er is veel wind. Ile de Ré was leuk en bovendien waren er winkeltjes en terrasjes open, wat niet overal het geval is... We waren wel vergeten dat gezonde kindjes ook furten kunnen hebben, dus we hadden even te maken met een dochter die op de grond ligt, midden het souvenirstraatje. Maar goed, alles vergeten na een ijsje uit een winkeltje dat vermeld is in de top 45 van de glaceries. En geef toe, als je al baklava en pinacolada in ne crème draait, dan kan het niet verkeerd gaan.
Vandaag was de zon van de partij tussen de vlagen door. We gingen daarom naar de zoo in La Palmyre. Het was een grote zoo, zeer
netjes allemaal, maar er zaten meer apen dan toeristen. Je zou denken: "Leuk, geen file aan de kassa, parking overal waar je wil,
nergens aanschuiven om een leeuw te zien.". Klopt wel, maar besef dan ook dat geen enkel doeningske met hapje of drankje open is, behalve een fastfoodaffaire aan de uitgang, waar je dus pas terechtkomt na een uur dorst. We reden daarna naar Royan, een kuststadje van vergane glorie (zoals er hier nog wel zijn) maar waar we superlekker fruits de mers aten. Ismene zei constant: "Nog mosjel." dus die kleine is erdoor. We werden in Royan ontvangen door een megavlaag maar we konden toch een half uurtje met smoel in de zon zitten. Ok, we hadden onze winterfrak aan en ons haar lag uit de plooi door de hevige wind, maar allee. Daarna reden we door naar Cognac waar Bjorrie wilde gaan proeven. Onze gps stuurde ons naar de fabriek van Remy Martin, ipv naar het bezoekerscentrum. Als gevolg kwamen we na 17h aan, een ideaal moment om alle bezoekerscentra in de buurt toe te doen. Fantastique. Een rit van 60km en we dronken een cola in een bakkerij in de plaats.
Op de terugweg hadden we Amerika even aan de lijn. 't Is daar 28 graden. Zo'n 15 meer dan hier dus. Ach ja, we hebben vorig jaar onze beurt gehad he.
Spijtig dat het weer hier niet schitterend is en dat laag seizoen hier een zeer duidelijk begrip is, maar we stellen het goed, we zijn er
even tussenuit.
Au revoir!
Les Lemans
09-04-2013 om 20:51
geschreven door Maite & Bjorn 
|
