Wondermooie watervallen maar jammer van de lunaparken, de minogolf, het pretpark, etc. Geen tijd voor het volledige verslag! En ja, we zijn een dagje naar de Canada geweest! Ismene vond het Rainforest Cafe zeer leuk!
We zijn op Cape Cod aangekomen waar we uitbollen tot de voorlaatste dag. Het is hier opnieuw zonnig en mooi. Ik zit weer achter de receptie van ons motel, het Skaket Motel in Orleans (whats in an name). Internet vinden is echter niet gemakkelijk. Wat nieuws? Geen rare dingen meer tegengekomen, behalve: - zonnecreme uitgelopen in rugzak. Met wat vochtige doekjes alles verholpen en de rugzak ruikt lekker. - autosleutels kwijt geweest. Gelukkig teruggevonden in de best bewarende plaats: de vuilbak. - Ismene de grond van dichtbij gezien in Saratoga Springs. De grond bestond uit kleine steentjes die tot in haar neus zaten, we houden dat een beetje in de gaten.
Hier snel eens een teken van leven van aan de receptie van een hotel. Wifi hebben ze hier overal, maar geen computers ter beschikking. We deden de voorbije dagen Shenandoah (met bezoek aan de grotten waar Ismene een vakantieliefde opdeed), de Niagarawatervallen (adembenemend maar spijtig van alle lunaparken er rond) en de Adirondacks (supemooi, we sliepen in een prachtig hotel Waters Edge Inn, google maar eens). Nu zijn we in de green mountains en de receptioniste van Horizon Inn wil haar pc terug...
Tot hoors, we stellen het nog steeds super en keren langzaamaan terug naar NY...
Het is hier momenteel ochtend, niet veel tijd om te bloggen want straks vertrekken we voor een lange rit naar de Niagarawatervallen. Het zou kunnen dat we in twee keer rijden, we zullen zien on the way. Virginia was de moeite. Het landschap is een beetje zoals de Ardennen, maar bigger. Het is hier ook zo: als ze zeggen dat er herten zitten, dan zie je ze ook. We zagen ook een uitzonderlijk white-tailed deer, dat is een hert met een witte plumeau aan zijn kont. De fotograaf was toen echter te laat. Black Bear was niet thuis.
