Vandaag voor de eerste keer met de shinkansen of bullet train mee geweest. Ongeveer 45 minuten op de trein en dan nog eens zoveel op een soort van metro. Dan 2 kilometer omhoog stappen en rondwandelen, veel trappen omhoog, tempel bezocht (veel volk maar kalm volgens Japanse normen). En dan stond er in de Lonely planet nog iets van een zenplaatsje met stenen mannekes (de trollen uit frozen 😉) een klein eindje verder (1,5 km), dus daar tertigen we ook nog maar eens naartoe. Amai wat hebben wij flinke kinderen! Ik denk echt dat noch Bjorn noch ik ooit zo weinig pruttelde...

Morgen verlaten we Tokyo en gaan we voor een week naar Kyoto. Het is hier heel goed meegevallen maar het wow gevoel is een beetje uitgebleven. Het landschap stelt weinig voor en het cultureel erfgoed mist soms wat authenticiteit. Vb. pad van stenen mannekes is prachtig, maar zetten ze daar dan niet plots een elektriciteitspaal... Elk huis heeft reclame op zijn dak, op de tempelsite is een chic hotel, voor de mooie brug bouwen ze een moderne functionele brug zodat ze je geld kunnen vragen om over de toeristische versie te stappen (nee bedankt). De mensen zijn soms vriendelijk, soms afstandelijk, maar hebben niet die hartelijkheid of joie de vivre zoals in zuidoost Azië. Het eten is wel nog steeds super. Het weer ook geen klachten: zon afgewisseld met wolkjes, jas aan jas af de ganse dag door. Het zou de komende dagen opwarmen tot boven de 20 graden. Normaal morgen weer gewoon bed. Is ook goed meegevallen om op de grond te slapen maar 's avonds missen we toch een stoel...

Tot binnenkort vanuit Kyoto x