|
Hallo iedereen,
Hier een berichtje vanuit een jeugdherberg in Kyoto. Het is
een herberg pur sang, wat betekent: niet dit doen niet dat doen en zoveel
mogelijk dingen doen als in een commune
tja
minder ons ding maar bon. We
slapen aan goedkoop tarief, dat telt 😉. Ze hebben hier enkel Onsen,
dus elke dag zen in het heet bad, dames en heren apart en in je bloot gat.
Grappig om te zien hoe Is en ik binnen de minuut zo rood als een tomaat zijn
van het hete water en die andere blijven altijd in dezelfde kleur 😊.
Het heeft wel iets zo samen baden, vrouwen onder elkaar. Het baden is de kers
op de taart want je moet je eerst heel grondig wassen vooraleer je dus in bad
gaat.
In Kyoto is het meer te doen met de bus. Vaak een overvolle
bus. Gisteren meer dan twee uur onderweg met de shinkansen en daarna een uur op
een propvolle bus. We waren een beetje het gat af van tsjolen met kindjes en
valiezen. Het was ook te laat om dan nog iets te doen. Vandaag schade heel goed
ingehaald: gouden paviljoen bezocht (was een must-do omdat ik daar een puzzel
van heb en omdat het gewoon heel heel heel mooi is. Weer buik-rug lopen met
duizenden anderen zucht) en daarna naar een tempel waar het verademend rustig
was. Ook weer heel mooi en de kids konden er spelen in een beekje. We dronken
er thee en zoete bonensoep met rare rijstsjieken in, we hebben al beter gehad
maar het was eens wat anders.
In de namiddag hadden we geen zin in de bus dus besloten we
een eind te stappen, door het imperial park, ook een rustige omgeving. In Kyoto
hebben ze dat dus wel degelijk, in tegenstelling tot in Tokyo. We kwamen dan bij
Nishiki Market waar onze food adventures verder gingen. Aan een viskraam
verkochten ze de grootste uitdaging van de Japanse gastronomie: sperma van walvissen.
Ik stond in de rij aan te schuiven maar ik kreeg het uiteindelijk niet voor
elkaar. Bjorn was ook niet happig, dus we pasten maar. Dan maar uitdaging twee gekozen:
zeekomkommer. Smaakt een beetje zoals een oester maar wat een taai ding jong.
En er zitten daar harde stukken in, speciaal noemen we dat
Daarna ook sashimi
van boterzachte tonijn binnengewerkt en gelakte inktvis met een ei in zijn
hoofd. Ik dronk lokale milkshake: maccha of zo met een bal vanille in. Maccha smaakt
als een combinatie van spinazie met groene thee, mijn tong was alleszins
knalgroen. Speciaal
Dan weer verder gewandeld naar Ponto Cho, een straatje vol restos
en kersenbloesem. We gingen binnen bij een Koreaan waar we tafelbbq deden. Je
moest stukken vlees bestellen van kip of varken. Echt alles kon je eten
baarmoeder, aars
we kozen een en ander wat mee viel maar ook iets wat
tegenviel. Iets taai en sponsachtigs, vertaald als borst van varken, uier? Echt
niet te knabbelen. En wij tegen de kindjes: proef maar eens, het is heel lekker,
zodat het toch een beetje zou schuiven maar het plannetje lukte niet, ze
moesten het ook niet hebben alhoewel ze hier al best wat rare dingen hebben binnen
gespeeld.
Daarna tsjolen om de juiste bus te vinden in nog maar eens massas
volk en een klein uurtje daarna terug in bad. Oef. Weer het gat af. Beentjes
moe. Maar voldaan na een mooie en volle dag. Op naar de volgende !
30-03-2016 om 14:39
geschreven door Maite & Bjorn 
|
