Hallo iedereen,

Hier een berichtje vanuit een jeugdherberg in Kyoto. Het is een herberg pur sang, wat betekent: niet dit doen niet dat doen en zoveel mogelijk dingen doen als in een commune… tja… minder ons ding maar bon. We slapen aan goedkoop tarief, dat telt 😉. Ze hebben hier enkel Onsen, dus elke dag zen in het heet bad, dames en heren apart en in je bloot gat. Grappig om te zien hoe Is en ik binnen de minuut zo rood als een tomaat zijn van het hete water en die andere blijven altijd in dezelfde kleur 😊. Het heeft wel iets zo samen baden, vrouwen onder elkaar. Het baden is de kers op de taart want je moet je eerst heel grondig wassen vooraleer je dus in bad gaat.

In Kyoto is het meer te doen met de bus. Vaak een overvolle bus. Gisteren meer dan twee uur onderweg met de shinkansen en daarna een uur op een propvolle bus. We waren een beetje het gat af van tsjolen met kindjes en valiezen. Het was ook te laat om dan nog iets te doen. Vandaag schade heel goed ingehaald: gouden paviljoen bezocht (was een must-do omdat ik daar een puzzel van heb en omdat het gewoon heel heel heel mooi is. Weer buik-rug lopen met duizenden anderen – zucht) en daarna naar een tempel waar het verademend rustig was. Ook weer heel mooi en de kids konden er spelen in een beekje. We dronken er thee en zoete bonensoep met rare rijstsjieken in, we hebben al beter gehad maar het was eens wat anders.

In de namiddag hadden we geen zin in de bus dus besloten we een eind te stappen, door het imperial park, ook een rustige omgeving. In Kyoto hebben ze dat dus wel degelijk, in tegenstelling tot in Tokyo. We kwamen dan bij Nishiki Market waar onze food adventures verder gingen. Aan een viskraam verkochten ze de grootste uitdaging van de Japanse gastronomie: sperma van walvissen. Ik stond in de rij aan te schuiven maar ik kreeg het uiteindelijk niet voor elkaar. Bjorn was ook niet happig, dus we pasten maar. Dan maar uitdaging twee gekozen: zeekomkommer. Smaakt een beetje zoals een oester maar wat een taai ding jong. En er zitten daar harde stukken in, speciaal noemen we dat… Daarna ook sashimi van boterzachte tonijn binnengewerkt en gelakte inktvis met een ei in zijn hoofd. Ik dronk lokale milkshake: maccha of zo met een bal vanille in. Maccha smaakt als een combinatie van spinazie met groene thee, mijn tong was alleszins knalgroen. Speciaal…

Dan weer verder gewandeld naar Ponto Cho, een straatje vol resto’s en kersenbloesem. We gingen binnen bij een Koreaan waar we tafelbbq deden. Je moest stukken vlees bestellen van kip of varken. Echt alles kon je eten… baarmoeder, aars … we kozen een en ander wat mee viel maar ook iets wat tegenviel. Iets taai en sponsachtigs, vertaald als borst van varken, uier? Echt niet te knabbelen. En wij tegen de kindjes: proef maar eens, het is heel lekker, zodat het toch een beetje zou schuiven maar het plannetje lukte niet, ze moesten het ook niet hebben alhoewel ze hier al best wat rare dingen hebben binnen gespeeld.

Daarna tsjolen om de juiste bus te vinden in nog maar eens massa’s volk en een klein uurtje daarna terug in bad. Oef. Weer het gat af. Beentjes moe. Maar voldaan na een mooie en volle dag. Op naar de volgende !