In tegenstelling tot het thuisfront is het op onze blog al een hele poos rustig geweest. Afgelopen weekend zijn we samen met Femke, Sem, Katarina en Victoria gaan eten op de jaarlijkse restaurantdag van de ouderraad. Sinds mama zich bij deze club van oudjes geschaard heeft, wordt papa regelmatig opgetrommeld om een handje toe te steken. Dus 'pippo papa', zoals ik 'm tegenwoordig wel eens durf te noemen, is ook dit jaar de tafels gaan helpen klaarzetten voor de bijna 1000 mensen te kunnen ontvangen. Terwijl de oudjes "socialiseden" met Kirsten, Guillaume, Johan en Inge hebben wij ons leuk geamuseerd in het knutselhoekje, maar ook de frieten met worst waren zeker niet te versmaden.
Behalve de restaurantdag stond er dit weekend ook nog een belangrijk evenement op 't programma : we zouden naar 't toneel gaan! Vol enthousiasme zijn we samen met opa richting Hasselt getrokken en ik stond dan ook letterlijk op de eerste rij geduldig aan te schuiven met mijn kaartje om de trap te kunnen bestormen naar de grote zaal. Voor Haike was het de eerste keer, hoewel papa en mama er niet al te veel vertrouwen in hadden dat mijn zus een " zittende poep" zou hebben viel dit reuze mee. Ondanks het feit dat er in het toneel niets gezegd werd, behalve "Hallo, Ola, Bonjour, masammasè, hello Mister Britten Fritten" hebben we ons kostelijk geamuseerd en genoten van het spectacel !
Maandag is mama mij komen halen aan 't school en heeft ze mij meegenomen naar de Judo. Met mijn nieuwe kimono kon ik de show weer stelen. Hoewel ik mijn puike prestatie van vorige week niet heb kunnen overdoen ('k had meester Gerard tot driemaal toe gevloerd met Ipon!), had ik toch wel weer goed meegetraind en was ik 's avonds dan ook bek-af !
Woensdagnamiddag werd mijn geduld op de proef gesteld toen papa en mama een afspraak hadden met een Meneer voor een nieuwe kast. 'k kon maar niet begrijpen dat dat zo ingewikkeld was en zoveel tijd in beslag moest nemen terwijl ik net nù met mama wou gaan spelen. Uiteindelijk heeft papa dan maar de nieuwe DVD van "Kaatje en Kamiel" die de Sint had gebracht in de schoen van Haike (want ik durf dit jaar mijn schoen niet te zetten en wacht geduldig af tot 6 december ...) opgezet om zo een beetje verlost te zijn van mijn "aanhouder-wint-mentaliteit" ...
Nadat de tijdrovende meneer alles had genoteerd, kwam oma mij halen om te gaan zwemmen. Moest het in het judo niet lukken, ben ik er steevast van overtuigd dat ik een mooie zwemcarrière tegemoet ga. 's Avonds was het weliswaar andere koek... Om het met Bomma haar woorden te citeren, Haike en ik, hadden beiden last van "Montugal en Portugal". Mama heeft tot twee keer toe Haike's bedje moet verfrissen en de schrik zat er dan ook goed in dat de buikgriep zou toeslaan in de Groenstraat 34. Jullie moeten namelijk weten dat wij erin gespecialiseerd zijn, zo gauw als Moeke en Vake naar Turkije vertrekken om "iets voor te hebben". Maar de paniek bleek overbodig, onze maagjes zijn terug op tiptop in orde.
Totslot was 't vandaag "grootouderdag" in 't school. Zowel Opa als Oma werden opgetrommeld en beiden waren het roerend eens dat het een heel mooi initiatief was. Eerst werden ze naar de Kerk gestuurd om eens goed te bezinnen (waar er volgens opa een prachtige eucharistieviering werd gehouden), waarna ze in mijn klas mochten komen kijken wat daar nu allemaal precies te beleven valt. Na een uurtje rondgesnuisterd te hebben in mijn klas, werden de groot-oudjes nog getrakteerd op een tasje koffie waarna ook de "grootouderdag" erop zat.
Intussen kijken we al met grote verwachtingen uit naar 't volgend weekend, want we krijgen "groot" bezoek.Niemand minder dan Tant Alice komt logeren en we gaan ze zaterdag om kwart na elf aan 't station van Genk afhalen. Wordt zeker vervolgd !
Mama en papa hebben tot in de vroege uurtjes gefeest en besloten dat er iets actief gedaan moest worden, wilden ze niet de hele dag als een zombie rondlopen. Opa werd opgetrommeld, de dikke schoenen werden aangedaan en toen trokken we naar het bos. Omdat het de week van het bos is, was er vanalles te doen. We waren nog niet tegoei op wandel toen een boswachter papa aansprak en vroeg of hij de jeneverbesstruik kende. Papa -hoewel liefhebber van natuur, nog net iets meer liefhebber van sterke drank, gaf toe dat hij jenever wel kende maar dat de jeneverbesstruik niet echt zijn ding was. De man weidde ons een beetje in en tot slot vroeg hij of ik mijn naam kon schrijven. Wat een vraag, natuurlijk! Hij gaf me een label, ik schreef er in mijn mooiste geschrift mijn naam op en toen mocht ik een Lien-jeneverbesstruik planten. Dat vond ik zo leuk dat ik terugging naar die meneer en vroeg of ik ook een plantje mocht zetten voor mijn zus. De H schreef ik, aike voegde papa er aan toe en zo komt het dat Haike en ik ons eigen struikje hebben langs het fietspad bij boer Dierickx. Volgens de boswachter moet ik achter 15 jaar nog eens komen kijken want dan zou dat struikje al goed gegroeid zijn maar vermits ik veel langs dat fietspad kom zal ik de groei van onze struikjes met argusogen volgen!
Vandaag was het een grote dag voor Kirsten en Guillaume: zij trouwden en ik mocht meteen mee naar de huwelijksmis. Al schrok mama zich een bult toen ze aan de kerk aankwam met mij: er stond een lijkwagen voor de deur en mama raakte even in paniek dat ze aan de verkeerde kerk stond maar na een woordje met de priester bleek dat het drukke tijden waren voor de pastoor en dat ze alles minitieus hadden moeten plannen om die dag alles gedraaid te krijgen. Ik wou persé de kerk in maar mama heeft me wijselijk mee wandelen genomen en gelukkig kwam Riet net op tijd aan om mij af te leiden.
Even later stonden we aan de kerk en toen kwam er opeens een Hummer limousine aangereden. Zo'n auto had ik nog nooit gezien, ik moest echt wel eens in mijn ogen wrijven en toen kwamen Katarina en Victoria uit de limo gestapt ... hm ik was wel een beetje jaloers want ze waren echt wel chique! Vermits mama en papa niet willen trouwen doe ik hierbij een oproep aan tante Wendy en Olivier dat als ze ooit trouwen ik me kandidaat stel om bruidsmeisje te zijn zodat ik ook eens prinses voor een dag ben ;-)
Na de mis zijn we nog effe bij Riet haar thuis geweest waar ik me heel wat okkernoten heb eigen gemaakt, toen even naar huis en toen was het eindelijk tijd om naar tante Wendy te gaan. Mama had gebakjes mee gegeven dus we waren nog niet tegoei binnen of holleke bolleke Haike zette zich meteen aan tafel en meldde dat er gegeten moest worden. Ik was door het dolle heen dat ik bij tante Wendy mocht gaan logeren en zo konden mama en papa met een gerust hart gaan feesten.
Oh ja, nu ik hier over de limo vertel, denk ik nog aan een kleine anekdote. Ik ben heel goed in het herkennen van automerken - en ja daar zit papa de autoliefhebber voor iets tussen. Toen ik naar de Ballon ging het laatste zei ik van elke auto die ik zag wat het merk was: BMW - Citroën - Peugeot en ... de Pater Jef auto (voor de kenners: Chevrolet heeft een kruis als kenteken ...)
Moeke en vake zitten voor de moment in Turkistan maar ze hebben mama een beetje naar haar voeten gegeven dat ze haar rol als mijn privé-secretaresse niet meer waarmaakt en ze dus in Turkije niet meer op de hoogte zijn van Haike en mijn avonturen. Ik ben deze week helemaal in de ban van trouwen en kindjes krijgen - neenee, gene schrik hebben, thuis gaat geen een van de 2 gebeuren, dat zien mijn oudjes niet zitten maar mama en papa mogen zaterdag naar het trouwfeest van Kirsten en Guillaume en nu denk ik opeens dat iedereen deze week gaat trouwen. Mama en papa vinden het goed zoals het is - ze waren trouwens deze week 10 jaar samen. Papa had wat tips en tricks op het internet opgezocht hoe je de vrouw des huizes die dag kan charmeren dus was hij met Haike een mooi juweeltje gaan kopen. Het lag op tafel en toen mama thuis kwam roetsjte ik naar de hal om haar te verrassen nog voor papa door had dat ik er met zijne cadeau van door was. Mama was superblij en daarna zijn ze nog samen gaan eten.
Ik heb mama in de week ook uitgelegd hoe je een baby in je buik kan krijgen ... als je veel eet wordt je dik en als er een baby in je buik is ben je ook dik dus moet mama veel eten om een baby in haar buik te krijgen. Ook dit zien mijn oudjes niet meer zitten, ze vinden het zo wel druk genoeg maar sinds er vorige week een babytje bij de buren is geboren en ik heb kunnen genieten van de reuzebaby bij hun in de tuin smeek ik ook om een broertje.
Ik zou wel weer een goede zus zijn want met Haike ben ik superlief en Haike ook met mij. Soms heb ik echte meisjesmanieren en kan ik wenen voor niks. Haike spurt dan op mij af en begint mij kusjes te geven en legt haar wang tegen mijn wang. Ze is echt een superzus. Ze is weer goed groot geworden de laatste tijd en begint goed te praten. Het gaat bijna altijd als volgt: Haike brabbelt in haar eigen taal en op een nogal aggressieve manier maakt ze duidelijk wat haar wensen zijn. Als mama of papa het dan in gewone mensentaal verwoorden en aan Haike vragen of het dat is dat ze bedoelt, zegt ze op haar eigenste liefste zachte manier 'Ja'. Mama doet het er soms om gewoon om die mooie 'Ja' te horen.
Oh ja, zondag zijn we nog eens naar de binnenspeeltuin geweest. Druk dat het daar was - gelukkig kwam ik Janne en Merel er tegen. We hebben echt leuk gespeeld, soms als ik Janne kwijt was moest ik wel wenen maar dan bracht papa me terug naar de vrouwengilde en dan konden we weer ravotten. Haike was in de ban van de glijbaan dus mama en papa zijn heel wat keren met haar van de grote glijbaan af gegaan en zus maar kraaien van plezier!
Morgen is het weer de laatste dag van de week. Mama moet maar een halve dag op het appel verschijnen op haar werk dus kan ze me weer lekker komen halen aan school. Ik vind het geweldig. Ik heb al voorgesteld aan mama dat ze elke dag maar een halve dag zou moeten gaan werken maar mama zegt dat haar baas en haar portemonnee daar niet zo gelukkig mee zouden zijn. Nu ja, ze is er al 's woensdags en 's vrijdags telkens in de namiddag en daar zijn we ook al heel blij mee. Zo ik ga mijn secretaresse even op congé sturen, morgen is weer een nieuwe dag want het is al laat. Mama moet goed uitrusten want vrijdag is tegenwoordig poetsdag dus moet ze er morgen volle bak tegen aan kunnen!
Mama en papa vroegen of ik niet iets wou gaan doen buiten de schooluren. Het dansen vorig jaar was geen succes en heb ik maar 1 les volgehouden maar dit jaar ben ik meer in de mood voor zulke zaken dus gaat papa met mij proefdraaien. Vandaag was de judo aan de beurt. Een uur lang heb ik mogen rennen, staarten vangen, mij laten vallen ... papa was stikkapot van mij bezig te zien maar ik was superflink en heb heel goed meegedaan. Papa wist niet dat er zoveel discipline in mij zat. Woensdag gaat papa ook nog eens met mij proefturnen en dan moet ik een keuze maken al ben ik eerlijk gezegd in de ban van Lucas zijn judokunsten en ik zou ook wel graag zo een judopak hebben. Mama wou mij ook nog op kleuterzwemmen zetten maar dat is al volzet dus daar moeten we mee wachten tot januari. Nu ja, laten we maar met 1 ding beginnen dat zal al goed genoeg zijn! Om het vervolg van mijn sportiviteit te kennen houden jullie best de blog in het oog ;-) misschien ben ik wel een geboren sporttalent al zal ik die genen niet van mama en papa hebben ;-) Mama opperde vanavond trouwens bij papa dat ik beter kon gaan tennissen nadat ze Wickmayer had zien winnen op TV want dat bracht tenminste op maar ik sport voor mij plezier niet voor centjes dus pech mama, je zal zelf moeten blijven werken!
Jezus, ik ben vandaag helemaal van de trap gedonderd. Ik was klaar met mijn ochtendtoilette en ging naar beneden, papa stond met Haike op de arm nog wat te babbelen bij mama op de badkamer en opeens boink, boink, boem, patat ... stilte ... boink, patat, boink, boem ... stilte ... geween. Ik was een heel stuk van de trap gedonderd. Mama en papa in volle paniek naar onder om naar mij te komen, ze zouden zelf verongelukken, maar gelukkig was ik snel getroost. Ik heb me meer verschrokken dan pijn gedaan en zo extra aandacht kon ik wel smaken ;-)
's Namiddags zijn we nog bloemetjes gaan kopen zodat Haike die morgenvroeg nog bij haar vorige juffen kan gaan afgeven om ze te bedanken voor de goede zorgen die ze er gehad heeft. Intussen is zus al heel goed gewend in de nieuwe groep: mama krijgt niets anders dan lof over Haike: ze eet goed en vraagt dikwijls bij - soms denken de juffen dat ze eten op de grond gooit maar er ligt nooit iets onder haar stoel dus zal het toch wel in het mondje verdwijnen, ze slaapt heel flink op het bedje, speelt goed, verstaat veel en brabbelt goed.
Na ons bezoekje aan de Florina mochten we ons nog uitleven op de kinderboerderij in Lanaken - ik weet niet hoe het ding in kwestie noemt maar je moet dat zo omhoogtrekken en dan kan je op zo een schoteltje zitten en naar beneden 'glijden' aan een touw. Dat vind ik echt geweldig en Haike ook al mag die dat nog niet alleen, ze moet bij mama of papa op de schoot al hebben die beslist dat ze dat niet te vaak gaan doen gezien hun poep dan continu tot tegen de grond komt, de dikzakken ;-)
