In tegenstelling tot het thuisfront is het op onze blog al een hele poos rustig geweest. Afgelopen weekend zijn we samen met Femke, Sem, Katarina en Victoria gaan eten op de jaarlijkse restaurantdag van de ouderraad. Sinds mama zich bij deze club van oudjes geschaard heeft, wordt papa regelmatig opgetrommeld om een handje toe te steken. Dus 'pippo papa', zoals ik 'm tegenwoordig wel eens durf te noemen, is ook dit jaar de tafels gaan helpen klaarzetten voor de bijna 1000 mensen te kunnen ontvangen. Terwijl de oudjes "socialiseden" met Kirsten, Guillaume, Johan en Inge hebben wij ons leuk geamuseerd in het knutselhoekje, maar ook de frieten met worst waren zeker niet te versmaden.
Behalve de restaurantdag stond er dit weekend ook nog een belangrijk evenement op 't programma : we zouden naar 't toneel gaan! Vol enthousiasme zijn we samen met opa richting Hasselt getrokken en ik stond dan ook letterlijk op de eerste rij geduldig aan te schuiven met mijn kaartje om de trap te kunnen bestormen naar de grote zaal. Voor Haike was het de eerste keer, hoewel papa en mama er niet al te veel vertrouwen in hadden dat mijn zus een " zittende poep" zou hebben viel dit reuze mee. Ondanks het feit dat er in het toneel niets gezegd werd, behalve "Hallo, Ola, Bonjour, masammasè, hello Mister Britten Fritten" hebben we ons kostelijk geamuseerd en genoten van het spectacel !
Maandag is mama mij komen halen aan 't school en heeft ze mij meegenomen naar de Judo. Met mijn nieuwe kimono kon ik de show weer stelen. Hoewel ik mijn puike prestatie van vorige week niet heb kunnen overdoen ('k had meester Gerard tot driemaal toe gevloerd met Ipon!), had ik toch wel weer goed meegetraind en was ik 's avonds dan ook bek-af !
Woensdagnamiddag werd mijn geduld op de proef gesteld toen papa en mama een afspraak hadden met een Meneer voor een nieuwe kast. 'k kon maar niet begrijpen dat dat zo ingewikkeld was en zoveel tijd in beslag moest nemen terwijl ik net nù met mama wou gaan spelen. Uiteindelijk heeft papa dan maar de nieuwe DVD van "Kaatje en Kamiel" die de Sint had gebracht in de schoen van Haike (want ik durf dit jaar mijn schoen niet te zetten en wacht geduldig af tot 6 december ...) opgezet om zo een beetje verlost te zijn van mijn "aanhouder-wint-mentaliteit" ...
Nadat de tijdrovende meneer alles had genoteerd, kwam oma mij halen om te gaan zwemmen. Moest het in het judo niet lukken, ben ik er steevast van overtuigd dat ik een mooie zwemcarrière tegemoet ga. 's Avonds was het weliswaar andere koek... Om het met Bomma haar woorden te citeren, Haike en ik, hadden beiden last van "Montugal en Portugal". Mama heeft tot twee keer toe Haike's bedje moet verfrissen en de schrik zat er dan ook goed in dat de buikgriep zou toeslaan in de Groenstraat 34. Jullie moeten namelijk weten dat wij erin gespecialiseerd zijn, zo gauw als Moeke en Vake naar Turkije vertrekken om "iets voor te hebben". Maar de paniek bleek overbodig, onze maagjes zijn terug op tiptop in orde.
Totslot was 't vandaag "grootouderdag" in 't school. Zowel Opa als Oma werden opgetrommeld en beiden waren het roerend eens dat het een heel mooi initiatief was. Eerst werden ze naar de Kerk gestuurd om eens goed te bezinnen (waar er volgens opa een prachtige eucharistieviering werd gehouden), waarna ze in mijn klas mochten komen kijken wat daar nu allemaal precies te beleven valt. Na een uurtje rondgesnuisterd te hebben in mijn klas, werden de groot-oudjes nog getrakteerd op een tasje koffie waarna ook de "grootouderdag" erop zat.
Intussen kijken we al met grote verwachtingen uit naar 't volgend weekend, want we krijgen "groot" bezoek.Niemand minder dan Tant Alice komt logeren en we gaan ze zaterdag om kwart na elf aan 't station van Genk afhalen. Wordt zeker vervolgd !
Mama en papa hebben tot in de vroege uurtjes gefeest en besloten dat er iets actief gedaan moest worden, wilden ze niet de hele dag als een zombie rondlopen. Opa werd opgetrommeld, de dikke schoenen werden aangedaan en toen trokken we naar het bos. Omdat het de week van het bos is, was er vanalles te doen. We waren nog niet tegoei op wandel toen een boswachter papa aansprak en vroeg of hij de jeneverbesstruik kende. Papa -hoewel liefhebber van natuur, nog net iets meer liefhebber van sterke drank, gaf toe dat hij jenever wel kende maar dat de jeneverbesstruik niet echt zijn ding was. De man weidde ons een beetje in en tot slot vroeg hij of ik mijn naam kon schrijven. Wat een vraag, natuurlijk! Hij gaf me een label, ik schreef er in mijn mooiste geschrift mijn naam op en toen mocht ik een Lien-jeneverbesstruik planten. Dat vond ik zo leuk dat ik terugging naar die meneer en vroeg of ik ook een plantje mocht zetten voor mijn zus. De H schreef ik, aike voegde papa er aan toe en zo komt het dat Haike en ik ons eigen struikje hebben langs het fietspad bij boer Dierickx. Volgens de boswachter moet ik achter 15 jaar nog eens komen kijken want dan zou dat struikje al goed gegroeid zijn maar vermits ik veel langs dat fietspad kom zal ik de groei van onze struikjes met argusogen volgen!
Vandaag was het een grote dag voor Kirsten en Guillaume: zij trouwden en ik mocht meteen mee naar de huwelijksmis. Al schrok mama zich een bult toen ze aan de kerk aankwam met mij: er stond een lijkwagen voor de deur en mama raakte even in paniek dat ze aan de verkeerde kerk stond maar na een woordje met de priester bleek dat het drukke tijden waren voor de pastoor en dat ze alles minitieus hadden moeten plannen om die dag alles gedraaid te krijgen. Ik wou persé de kerk in maar mama heeft me wijselijk mee wandelen genomen en gelukkig kwam Riet net op tijd aan om mij af te leiden.
Even later stonden we aan de kerk en toen kwam er opeens een Hummer limousine aangereden. Zo'n auto had ik nog nooit gezien, ik moest echt wel eens in mijn ogen wrijven en toen kwamen Katarina en Victoria uit de limo gestapt ... hm ik was wel een beetje jaloers want ze waren echt wel chique! Vermits mama en papa niet willen trouwen doe ik hierbij een oproep aan tante Wendy en Olivier dat als ze ooit trouwen ik me kandidaat stel om bruidsmeisje te zijn zodat ik ook eens prinses voor een dag ben ;-)
Na de mis zijn we nog effe bij Riet haar thuis geweest waar ik me heel wat okkernoten heb eigen gemaakt, toen even naar huis en toen was het eindelijk tijd om naar tante Wendy te gaan. Mama had gebakjes mee gegeven dus we waren nog niet tegoei binnen of holleke bolleke Haike zette zich meteen aan tafel en meldde dat er gegeten moest worden. Ik was door het dolle heen dat ik bij tante Wendy mocht gaan logeren en zo konden mama en papa met een gerust hart gaan feesten.
Oh ja, nu ik hier over de limo vertel, denk ik nog aan een kleine anekdote. Ik ben heel goed in het herkennen van automerken - en ja daar zit papa de autoliefhebber voor iets tussen. Toen ik naar de Ballon ging het laatste zei ik van elke auto die ik zag wat het merk was: BMW - Citroën - Peugeot en ... de Pater Jef auto (voor de kenners: Chevrolet heeft een kruis als kenteken ...)
Moeke en vake zitten voor de moment in Turkistan maar ze hebben mama een beetje naar haar voeten gegeven dat ze haar rol als mijn privé-secretaresse niet meer waarmaakt en ze dus in Turkije niet meer op de hoogte zijn van Haike en mijn avonturen. Ik ben deze week helemaal in de ban van trouwen en kindjes krijgen - neenee, gene schrik hebben, thuis gaat geen een van de 2 gebeuren, dat zien mijn oudjes niet zitten maar mama en papa mogen zaterdag naar het trouwfeest van Kirsten en Guillaume en nu denk ik opeens dat iedereen deze week gaat trouwen. Mama en papa vinden het goed zoals het is - ze waren trouwens deze week 10 jaar samen. Papa had wat tips en tricks op het internet opgezocht hoe je de vrouw des huizes die dag kan charmeren dus was hij met Haike een mooi juweeltje gaan kopen. Het lag op tafel en toen mama thuis kwam roetsjte ik naar de hal om haar te verrassen nog voor papa door had dat ik er met zijne cadeau van door was. Mama was superblij en daarna zijn ze nog samen gaan eten.
Ik heb mama in de week ook uitgelegd hoe je een baby in je buik kan krijgen ... als je veel eet wordt je dik en als er een baby in je buik is ben je ook dik dus moet mama veel eten om een baby in haar buik te krijgen. Ook dit zien mijn oudjes niet meer zitten, ze vinden het zo wel druk genoeg maar sinds er vorige week een babytje bij de buren is geboren en ik heb kunnen genieten van de reuzebaby bij hun in de tuin smeek ik ook om een broertje.
Ik zou wel weer een goede zus zijn want met Haike ben ik superlief en Haike ook met mij. Soms heb ik echte meisjesmanieren en kan ik wenen voor niks. Haike spurt dan op mij af en begint mij kusjes te geven en legt haar wang tegen mijn wang. Ze is echt een superzus. Ze is weer goed groot geworden de laatste tijd en begint goed te praten. Het gaat bijna altijd als volgt: Haike brabbelt in haar eigen taal en op een nogal aggressieve manier maakt ze duidelijk wat haar wensen zijn. Als mama of papa het dan in gewone mensentaal verwoorden en aan Haike vragen of het dat is dat ze bedoelt, zegt ze op haar eigenste liefste zachte manier 'Ja'. Mama doet het er soms om gewoon om die mooie 'Ja' te horen.
Oh ja, zondag zijn we nog eens naar de binnenspeeltuin geweest. Druk dat het daar was - gelukkig kwam ik Janne en Merel er tegen. We hebben echt leuk gespeeld, soms als ik Janne kwijt was moest ik wel wenen maar dan bracht papa me terug naar de vrouwengilde en dan konden we weer ravotten. Haike was in de ban van de glijbaan dus mama en papa zijn heel wat keren met haar van de grote glijbaan af gegaan en zus maar kraaien van plezier!
Morgen is het weer de laatste dag van de week. Mama moet maar een halve dag op het appel verschijnen op haar werk dus kan ze me weer lekker komen halen aan school. Ik vind het geweldig. Ik heb al voorgesteld aan mama dat ze elke dag maar een halve dag zou moeten gaan werken maar mama zegt dat haar baas en haar portemonnee daar niet zo gelukkig mee zouden zijn. Nu ja, ze is er al 's woensdags en 's vrijdags telkens in de namiddag en daar zijn we ook al heel blij mee. Zo ik ga mijn secretaresse even op congé sturen, morgen is weer een nieuwe dag want het is al laat. Mama moet goed uitrusten want vrijdag is tegenwoordig poetsdag dus moet ze er morgen volle bak tegen aan kunnen!
Mama en papa vroegen of ik niet iets wou gaan doen buiten de schooluren. Het dansen vorig jaar was geen succes en heb ik maar 1 les volgehouden maar dit jaar ben ik meer in de mood voor zulke zaken dus gaat papa met mij proefdraaien. Vandaag was de judo aan de beurt. Een uur lang heb ik mogen rennen, staarten vangen, mij laten vallen ... papa was stikkapot van mij bezig te zien maar ik was superflink en heb heel goed meegedaan. Papa wist niet dat er zoveel discipline in mij zat. Woensdag gaat papa ook nog eens met mij proefturnen en dan moet ik een keuze maken al ben ik eerlijk gezegd in de ban van Lucas zijn judokunsten en ik zou ook wel graag zo een judopak hebben. Mama wou mij ook nog op kleuterzwemmen zetten maar dat is al volzet dus daar moeten we mee wachten tot januari. Nu ja, laten we maar met 1 ding beginnen dat zal al goed genoeg zijn! Om het vervolg van mijn sportiviteit te kennen houden jullie best de blog in het oog ;-) misschien ben ik wel een geboren sporttalent al zal ik die genen niet van mama en papa hebben ;-) Mama opperde vanavond trouwens bij papa dat ik beter kon gaan tennissen nadat ze Wickmayer had zien winnen op TV want dat bracht tenminste op maar ik sport voor mij plezier niet voor centjes dus pech mama, je zal zelf moeten blijven werken!
Jezus, ik ben vandaag helemaal van de trap gedonderd. Ik was klaar met mijn ochtendtoilette en ging naar beneden, papa stond met Haike op de arm nog wat te babbelen bij mama op de badkamer en opeens boink, boink, boem, patat ... stilte ... boink, patat, boink, boem ... stilte ... geween. Ik was een heel stuk van de trap gedonderd. Mama en papa in volle paniek naar onder om naar mij te komen, ze zouden zelf verongelukken, maar gelukkig was ik snel getroost. Ik heb me meer verschrokken dan pijn gedaan en zo extra aandacht kon ik wel smaken ;-)
's Namiddags zijn we nog bloemetjes gaan kopen zodat Haike die morgenvroeg nog bij haar vorige juffen kan gaan afgeven om ze te bedanken voor de goede zorgen die ze er gehad heeft. Intussen is zus al heel goed gewend in de nieuwe groep: mama krijgt niets anders dan lof over Haike: ze eet goed en vraagt dikwijls bij - soms denken de juffen dat ze eten op de grond gooit maar er ligt nooit iets onder haar stoel dus zal het toch wel in het mondje verdwijnen, ze slaapt heel flink op het bedje, speelt goed, verstaat veel en brabbelt goed.
Na ons bezoekje aan de Florina mochten we ons nog uitleven op de kinderboerderij in Lanaken - ik weet niet hoe het ding in kwestie noemt maar je moet dat zo omhoogtrekken en dan kan je op zo een schoteltje zitten en naar beneden 'glijden' aan een touw. Dat vind ik echt geweldig en Haike ook al mag die dat nog niet alleen, ze moet bij mama of papa op de schoot al hebben die beslist dat ze dat niet te vaak gaan doen gezien hun poep dan continu tot tegen de grond komt, de dikzakken ;-)
Vandaag moest weer een hoogdag worden in mijn vakantie : we zouden naar Brugge gaan en Tant Alice opzoeken. Gisteren had ik een duidelijke afspraak gemaakt met Tant Alice : we zouden om 4 uur bij haar zijn. Dit gegeven liep dan ook als een rode draad doorheen de hele dag. Toen ik s morgens alweer om 7 uur uit de veren was (nadat ik pas rond half elf was gaan slapen),moest ik meteen effe bij papa controleren of het nog geen 4 uur was en we de afspraak met Tant Alice niet gemist hadden Na een rumoerig ontbijt en verkleedsessie besloot papa ons mee op sleeptouw te nemen naar de bakker : in Oostende is er namelijk een bakker die pannepotjes bakt. Deze kleine broodjes zijn een lekkernij voor zus en mij en papa besloot dan ook een kleine voorraad als picknick mee te nemen naar Brugge. Onderweg moest er nog even gecontroleerd worden of het nog geen 4 uur was, maar mijn oudjes probeerden mij gerust te stellen dat ze ervoor zouden zorgen dat we zeker op tijd bij Tant Alice zouden arriveren.
Eens in Brugge aangekomen herinnerde ik papa eraan dat hij gisteren een nog een belofte gedaan had : als ik flink zou zijn, zouden we samen het belfort beklimmen. Deze uitdaging wou ik dan ook zeker niet missen en ik marcheerde er dan ook heftig op los. Terwijl mama en Haike op de markt wachtten zijn papa en ik dan ook met het nodige enthousiasme begonnen aan de klim van de 365 trappen ! En na twintig minuutjes was het dan zover, van boven op het Belfort belde ik naar mama en we zouden naar elkaar wuiven, oei, wat was mama klein geworden ! Opa heb ik ook nog effe gebeld van bovenop het Belfort om mijn glansprestatie mee te delen, want ook opa heeft een speciale band met de klokketoren van Brugge. Echter toen de grootste klok het middaguur begon te luiden deden mijn oren wel effe pijn en wou ik dan ook terug naar onder. Omdat de afdaling iets te stijl was ben ik bij papa op de arm naar onder gegaan, maar t laatste stuk wou ik toch nog op eigen kracht afleggen.
Vervolgens had mama de shoppingmicrobe te pakken : een rok en legging voor mezelf, een winterjasje voor Haike (hoewel ze er niet veel goesting in had om te passen), schoenen voor mama en toen was het bijna 4 uur en zijnwe richting tant Alice vertrokken.
Een van mijn klassiekers is het aan de bel trekken bij Tant Alice en wie deed de deur open : BUMBA. Totaal verrast om één van mijn helden aan te treffen bij Tant Alice vroeg ik haar dan ook honderduit hoe die bij haar verzeild was geraakt. Ook zus amuseerde zich bij Tant Alice , waarna we samen met haar een restaurantje zijn gaan doen en vervolgens terug naar Oostende.
Mijn papa en mama waren doodvermoeid en smeekten mij om effe mijn bebbelke te houden, maar dat was helaas fictie. Onderweg hadden papa en ik nog over VISLAND, in eerste instantie had papa niet meteen door wat ik bedoelde, maar papa weet dat ik een fan van de atlas ben en vroeg dan ook door wat ik nu precies bedoelde met visland. Visland was volgens mij dat blauwe land, achter Duitsland en Ijsland en toen viel papa zijn frank, k bedoelde de Oceaan waarop ik met mijn gekende blik naar papa keek die mn logica wist te appreciëren.
Vandaag zouden we er een rustige dag van maken na onze avonturen in Plopsaland. Voormiddag zijn we inkopen gaan doen en dat heel inkopen doen draait tegenwoordig rond de Pixar kaartjes. s Namiddags zijn we een leuke strandwandeling gaan maken. Mijn legendarisch geheugen had papa er al snel aan herinnerd dat er nog een schat lag op het strand van Oostende die nog opgegraven moest worden, en zo gezegd, zo gedaan. Papa begon op de aangewezen plaats te graven, en bij wonder, we hebben de schat proberen op te graven. Met zn vieren hebben we eraan gezwoegd, papa en mama met de grote schup, Haike en ik met de kleine schupjes en harkjes, maar t ding bleek zo groot te zijn, dat we m niet in de auto zouden krijgen, zelfs niet op de bagagedragers, waarop we dan gezamenlijk beslist hebben om de schat terug in te graven en Riet hem maar moet komen opgraven ! Voor de nieuwsgierigen onder jullie: de schat waar we met onze schup op stootten was eigenlijk de weg die in het strand doorliep maar dat heb ik nog niet door
Vervolgens zijn we met de tram naar t centrum van Oostende geweest waar we een (tegenvallend) bezoekje hebben gebracht aan het Ensormuseum en vervolgens langs de visserskaai gewandeld zijn om een aantal boten te bekijken.
Na t avondeten dachten papa en mama, ons vroeg onder de wol te steken om met een frisse kroost s anderdaags naar Brugge te vertrekken. Helaas hadden Haike en ik daar anders over beslist: we hebben onze oudjes aan de draai gehouden tot half elf ! Haike maakte van de studio Studio Disco door met de lichtknoppen te spelen. Mama ging eens goed grommelen maar terwijl ze Haike de levieten aan het voorlezen was hoorde ze papa grinniken in de living waardoor mama zelf tijdens het grommelen ook in de lach schoot. Volgens de opvoedingsboekjes heeft ze dus weer gefaald maar so be it. Papa had het intussen zelf zo op zijn heupen gekregen dat hij was gaan joggen om wat stoom af te laten. Mama zocht en zocht en zocht de hele studio door voor een slaapmiddel maar helaas pindakaas was dat nergens te vinden dus heeft ze er niet beter op gevonden dan ons een chipske in onze mond te stoppen dat vonden we nu eens een leuke straf en zich dan even bij ons te zetten. Binnen de 10 min sliepen we!!!
Vandaag zouden we er een rustige dag van maken na onze avonturen in Plopsaland. Voormiddag zijn we inkopen gaan doen en dat heel inkopen doen draait tegenwoordig rond de Pixar kaartjes. s Namiddags zijn we een leuke strandwandeling gaan maken. Mijn legendarisch geheugen had papa er al snel aan herinnerd dat er nog een schat lag op het strand van Oostende die nog opgegraven moest worden, en zo gezegd, zo gedaan. Papa begon op de aangewezen plaats te graven, en bij wonder, we hebben de schat proberen op te graven. Met zn vieren hebben we eraan gezwoegd, papa en mama met de grote schup, Haike en ik met de kleine schupjes en harkjes, maar t ding bleek zo groot te zijn, dat we m niet in de auto zouden krijgen, zelfs niet op de bagagedragers, waarop we dan gezamenlijk beslist hebben om de schat terug in te graven en Riet hem maar moet komen opgraven ! Voor de nieuwsgierigen onder jullie: de schat waar we met onze schup op stootten was eigenlijk de weg die in het strand doorliep maar dat heb ik nog niet door
Vervolgens zijn we met de tram naar t centrum van Oostende geweest waar we een (tegenvallend) bezoekje hebben gebracht aan het Ensormuseum en vervolgens langs de visserskaai gewandeld zijn om een aantal boten te bekijken.
Na t avondeten dachten papa en mama, ons vroeg onder de wol te steken om met een frisse kroost s anderdaags naar Brugge te vertrekken. Helaas hadden Haike en ik daar anders over beslist: we hebben onze oudjes aan de draai gehouden tot half elf ! Haike maakte van de studio Studio Disco door met de lichtknoppen te spelen. Mama ging eens goed grommelen maar terwijl ze Haike de levieten aan het voorlezen was hoorde ze papa grinniken in de living waardoor mama zelf tijdens het grommelen ook in de lach schoot. Volgens de opvoedingsboekjes heeft ze dus weer gefaald maar so be it. Papa had het intussen zelf zo op zijn heupen gekregen dat hij was gaan joggen om wat stoom af te laten. Mama zocht en zocht en zocht de hele studio door voor een slaapmiddel maar helaas pindakaas was dat nergens te vinden dus heeft ze er niet beter op gevonden dan ons een chipske in onze mond te stoppen dat vonden we nu eens een leuke straf en zich dan even bij ons te zetten. Binnen de 10 min sliepen we!!!
Terwijl ik vanmorgen volle bak plannen aan het maken was aan de ontbijttafel voor mijn nieuwe hobby (het verhandelen van bloemen) zei papa dat dat spelleke vandaag niet kon doorgaan omdat Mr. Plop himself op ons wachtte in Adinkerke. Ik begreep het eerst niet zo goed en voor mij wat het helemaal niet nodig om met de Studio 100 fabriek kennis te maken, ik had dat trouwens al met tante Wendy gedaan maar papa en mama zeiden dat we toch zouden gaan. Eens we de parking opreden werd ik vanzelf helemaal betoverd door de magische wonderwereld waarin we vandaag zouden vertoeven. Ik was helemaal in de ban van Samson en Mega Mindy op de parkingvlaggen en ook op de inkomkaartjes bleken mijn helden te staan. Ik moest en zou het Mega Mindy inkomkaartje hebben. Met Haike hadden we chance: mama had Haike vanmorgen verboden zich uit te rekken naar het nachtslaapje en hierdoor was Haike net 85cm groot waardoor ze gratis binnenmocht. Ze werd 2 keer gecontroleerd ah ja, de Gert moest maar eens 6 mislopen maar ja hoor, ze was echt maar 85cm dus kon ze gratis binnen dribbelen.
Net na de ingang werd ik overdonderd: zowat iedereen was daar: Plop, Klus, Mega Mindy, Piet Piraat, Whizzy of Woppy 1 van de 2 maar mama weet niet wie wie is en dan een vrolijk Paars dikkerdje met zijn oranje vriendje. Deze had mama nog nooit gezien maar ik met mijn grootste onderscheiding in de Studio 100 materie legde haar uit dat dat Bol en Smik waren. Ik ben al mijn vrienden een handje gaan geven, bij sommigen mocht ik zelfs op de schoot en papa volgde mij lijk een echte papperazi terwijl mama Haike entertainde want die was voor dit sterrenwerk nog net wat te klein.
Vervolgens zochtten we leuke attracties uit het was wel lang aanschuiven maar voor het goeie doel heb ik alles over dus zelfs lang wachten. Eerst waande ik mij boerin bij Big en Betsy: ik reed op de traktor, melkte een koe die water (!!!) gaf en bewonderde de biggetjes. Toen ging ik met papa naar het bos van Plop om vervolgens op de molen te gaan en brandweervrouwke te spelen. We aten een ijsje en toen moest ik van mama en papa naar WC ik was zo in de weer met alles dat ik daar zelfs geen tijd voor wou maken maar ik besloot wijselijk maar eens naar mijn oudjes te luisteren.
Intussen was Haike in slaap getotterd dus ging papa alleen met mij naar de Samson en Gert show. Ik heb me een breuk gelachen: Gert schoot met een banaan de burgemeester zijn broek af en weet je daar stond de burgemeester in zijn onderbroek nog wel een blauwe (dit zou ik nog verschillende keren vertellen later). Papa vond het ook een leuk verhaal want Samson en Gert waren op zoek naar Jackson Clackson maar ook papa heeft Jackson niet meer live mogen zien. Vervolgens lieten we Haike ook kennis maken met het pretparkleven en ik kan jullie verzekeren dat we er een fan voor het leven bij hebben! Haike wenkte hevig naar de mensen op de attractie en als ze er zelf op zat wenkte ze zowaar nog heviger naar de wachtenden.
In de late namiddag moesten mama en papa even rusten die worden precies echt een dagje ouder -dus was ik zo vriendelijk om ze mee te nemen naar de Melkherberg, het huisje van Plop. Dat was wel gek want ik kreeg er een Samsondrankje maar voor de rest klopte er alles. Omwille van het goede weer werd besloten het park een uur langer open te laten en dat kwam mij goed uit want zo kon ik nog op de autootjes rondrijden. Rechtdoor ging goed maar als ik een bocht moest nemen dan nam ik altijd de borduur mee maar dat deed mama ook toen ze pas kon autorijden dus de appel valt niet ver van de boom. Ik ging ook 2 keer diesel tanken met mijn batterijautootje en telkens deed ik dat vooraan en achteraan mijn auto maar dat is kinderlogica en toen was ik ook nog verbaasd dat de autopret opeens gedaan was en ik eigenlijk meer aan het tankstation had gestaan dan dat ik gereden had. Het was een leuke dag en bij deze mama en papa solliciteer ik om hier nog eens naar toe te komen als Haike iets ouder is zodat ze er net zoveel van kan genieten als ik vandaag gedaan heb!
Oh ja bij het ontbijt lanceerde ik nog volgende uitspraken:
-Haike heb jij een knollenpoep (ipv Haike heb jij een kaka-pamper)
-Maak jij wijsblaasjes (ipv maak je mij blaasjes wijs?
Onderhandelen is mijn hobby en dat kan iedereen die mij goed kent beamen. Vanmorgen begon het al: wanneer ik nu eens op de go-carts mocht want we waren toch al lang aan zee en wanneer ik toch eens een windmolenke kreeg. Mama en papa waren in een goeie bui dus veel onderhandelen kwam er niet aan te pas om succesvol te zijn.
Echter, namiddag op het strand werd ik wel ondergedompeld in het echte commerçantenleven. Overal vind je op het strand winkeltjes van kinderen met bloemen van crêpe papier. De meneer die kort bij ons op het strand lag te zonnen legde mij uit dat ik schelpjes moest zoeken, wel een emmertje vol, en dat ik dan in ruil voor schelpjes zulke mooie bloemen kon gaan kopen. De meneer zocht schelpjes voor mij, mama zocht er ook voor mij en ik was degene die opzichter was en toekeek. Af en toe, als het niet snel genoeg ging, zocht ik ook mee naar schelpjes. Speurde mama hier iets van een kleine manager in mij: delegeren en toezien
Enfin, toen ik er genoeg had ging de meneer samen met mij een bloem kopen: 4 handjes vol schelpjes moest ik geven en toen had ik de smaak te pakken. Ik ging heel alleen op pad en kocht bloemen voor mijn zusje, papa en mama en omdat ik nog wat over had, kocht ik een bloem extra. Toen had ik nog een paar schelpjes over. Ik zei dat ik nog eens ging kijken maar mama zei dat ik niet genoeg ruilmiddel had waarop ik wijs antwoordde dat ik de prijs ging vragen en als ik niet genoeg schelpengeld had, ik gewoon niets zou kopen. Zo simpel is het leven mama.
Ik maakte vervolgens mijn eigen winkel er kwam een meisje langs dat een bloem van mij wou kopen en hoewel ze er meerder wou mocht ze er maar één kopen van mij. Ah ja, die anderen waren immers voor mijzelf, Haike, mama en papa.
Toen we goed kleur hadden gepakt vooral mama dan want de rest had een beschermingszalfke uitgesmeerd- gingen we terug naar binnen en werden we goed in bad gesopt. Na het baden gingen we uit eten in een taverne niet zo ver van ons appartement. Papa nam mosselen en dat was een sensatie: ik zag regelmatig fopmosselen (een lege schelp) maar maar goed ook want anders had papa het niet opgekregen. Mama proefde er ook van en dat was sinds ze op het middelbaar een cursiefje van Jos Gheysen had gelezen over mosselen de eerste keer en ze vond het nog lekker ook!
Zusje en ik waren superbraaf en charmant waardoor mama en papa echt op hun gemak hebben kunnen eten. Haike is echt geweldig: ik kan er heel leuk mee spelen, ze dribbelt vrolijk rond en we zijn allerbeste speelmaatjes. Mama en papa vinden dit echt geweldig en meer er meer zegt Haike verschillende klanken zoals bo (boterham), pa (pakken), ie (Lien), bui (buik) en de rest is è è maar we weten doorgaans heel goed wat ze bedoelt.
Als afsluiter nog enkel woorden die ik blijf verkeerd zeggen:
Ja lap, we waren nog geen uur op of alweer naar de Delhaize. Mama hare logistiek is toch niet dat hoor tijdens de vakantie dus moesten we terug naar de Delhaize. Ik op mijn fiets, papa al joggend langs mij en mama al snelstappend achter de buggy. We leken wel de meest sportieve familie van Oostende maar ik weet wel beter: schijn bedriegt. Toen we terug waren wou ik absoluut een kasteel maken op het strand dus gingen we met ons heel hebben en houden naar het strand. Het weer was niet echt perfect, 't was net iets te fris maar mijn omgekeerd kasteel - lees: een put met zitstoeltje -werd wel gemaakt. Tegen de middag was Haike moe dus die werd in haar bedje gelegd, een uurtje later kwam ik binnen want ik moest nog eens naar WC dus toen hebben we ook maar meteen gegeten.
Omdat mama en papa twijfelden of het wel warm genoeg was voor het strand, stelde papa voor om naar Oostende city te wandelen. Martin en Riet doen daar een klein half uur over maar mijn dertigers, ons peuterneusje Haike en ik doen er meer dan een uur over. Er moet wel bij gezegd worden dat ik bijna de hele weg flink gestapt hebben waardoor de ogen van mama en papa bijna uit hun hoofd vielen van verbazing. Het werd trouwens nog flink warm zodat mama toch een beetje spijt had dat we niet naar het strand geweest zijn. Gelukkig kon papa dit compenseren door een glaasje wijn op een terras, papa kreeg zijn klassiek pintje en wij de meisjes onze Fristi al moest Haike hem voor 1 keer niet hebben. Ze had volgens mij te veel petit beurre koekjes naar binnen gemoffeld.
Mama stelde voor om met de tram terug te gaan maar dat zag ik niet zitten. Ik wil de hele tijd de zee zien en op het strand en de dijk wandelen dus zijn we te voet teruggekeerd. Intussen hadden de mannen van de markt hun kraam opgezet en kregen we een overdosis aan hot-dogkramen, prullaria, modieuze kleding en snoep te zien. Die eerste 3 interesseerden me geen moer maar toen ik snoep mocht gaan kiezen voelde ik me een echte prinses. Terug thuis maakte papa subito presto spaghetti maar die subito presto was voor Haike niet snel genoeg en ze riep de hele tijd 'eeh eeheh eeehehe' en ze stond met haar bord te zwaaien waarop papa Haike tot Oegandese tafelgenoot doopte gezien de klanken recht uit de brousse leken te komen. Haike liet het niet aan haar hart komen en bleef roepen - toen ze eindelijk mocht eten heeft ze dan ook 2 borden leeggegeten. Zo kennen we ze wel!
Gezien wij een abonnement op Planckendael hebben, moet dat renderen dus vind je ons regelmatig in Muizen. Ruth en Bert werden opgetrommeld om mee te gaan met Alexander en Caspar en zo kwam het dat we om half tien in Houthalen op de carpool stonden. Het weer zag er nog wat belabberd uit maar ze hadden goed weer voorspeld dus hup met zijn allen op pad.
Wat een dagje t was echt keiplezant: we hebben volop dieren bekeken (en zij soms ons), gespeeld, gegeten, gedronken, ... Zo zalig met nog wat vriendjes erbij maar o zo vermoeiend voor de ouders ;-) Het tempo lag 10 keer lager dan anders maar zus en ik hadden de dag van ons leven. En raar maar waar: anders vraag ik om de 5 om in de buggy te mogen maar vandaag kon de buggy mij niet boeien ... ik kon toch niet onderdoen voor Alexander hé!
Opeens werd het wel heel donker in Planckendael en begon de lucht volle bak te grommelen na een klein omwegje langs het luipaard omdat Alexander die nog graag wou zien zijn we naar de auto gegaan. We zaten net in de auto toen er een hevig onweer uitbrak papa kon nauwelijks 70 rijden op de autosnelweg en bliksem en donder deden gelijktijdig hun werk dus we zaten er middenin. Thuis aangekomen we hadden intussen het slechte weer ingehaald, konden we min of meer droog naar binnen maar na een kwartier begon het flink te hagelen: hagelbollen zo groot als knikkers. Met 8 stonden we voor het raam te kijken naar iets wat we gelukkig niet al te vaak zien.
Na een goeie maaltijd nog gauw in de douche en toen was het beddekestijd. Ik geloof dat ik echt de vakantie van mijn leven heb met al die uitstapjes. Zus vindt het ook allemaal heel leuk: ze kijkt en geniet en probeert zoveel mogelijk mee te doen en ze vindt het geweldig als ze zaken aan mama en papa kan laten zien.
Oh ja, even zeggen dat ik al 2 dagen niet gefietst heb en het wel mis. Vanavond vroeg ik toen ik net in bed lag wanneer we nog eens gingen oefenen maar het zal waarschijnlijk voor donderdag zijn gezien papa s woensdags altijd laat thuis is.
Mama is gaan werken vandaag dus papa zat een dagje met ons alleen opgescheept. Nu ja, opgescheept is niet het juiste woord want we waren alle drie in ons element. t Moest natuurlijk weer lukken dat mama haar portemonnee vergeten was dus hebben wij die met ons drietjes even tot bij haar gebracht. Ik wou nog eens binnen gaan kijken naar mama haar bureau en hoewel mama haar collegas supervriendelijk zijn doe ik alsof ze monsters zijn. Ik kruip tegen mama aan, durf zelfs geen goeie dag te zeggen en mama die weet niet wat ze ziet want zo verlegen doe ik anders nooit!
Voor de rest hebben we thuis geknutseld, gespeeld en buiten geravot maar ik heb ook een dikke pluim van papa gehad. Ik was weer fantastisch lief met Haike. Ik heb haar een bord pudding gegeven en Haike geniet met volle teugen dan. Het is zelfs zo dat ik met momenten meer gedaan krijg van Haike dan dat papa gedaan krijgt.
Vanmorgen wou papa Haike haar schoen aandoen maar hola pola ze wou geen hulp. Dan neemt ze haar voet vast, wringt haar voet in haar schoen, dat lukt niet, dan neemt ze haar schoen en forceert ze die op een of andere manier op haar voet en als haar schoen half aan haar voet bengelt gaat zus fier rechtop zitten en applaudiseert ze voor haar zelf. Papa wou Haike dan toch maar een beetje helpen maar oh nee dat mocht niet. Uiteindelijk heeft papa mij er bij gehaald en ik mocht wel haar schoen aan doen.
Haike probeert nu ook meer en mee woordjes te vormen: ze zegt heel vlot mama en papa, soms komt er ie uit haar mondje voor Lien, ze zegt boe (op boek) en uf (op wuffel haar knuffel). Hoewel ze nog niet kan spreken kan ze al heel goed duidelijk maken wat ze allemaal wil. Zo ook vanavond: ik wou naar de Quick en och omdat het vakantie is, vonden mama en papa dat ook best een goed idee.
Haike maakte meteen duidelijk dat ze mayonnaise wou bij haar frieten niet zomaar een beetje mayonnaise, neenee heel veel mayonnaise, eigenlijk mayonnaise met frieten ipv frieten met mayonnaise. Dat was buiten mama gerekend die er toch wel op stond dat de verhouding friet mayonnaise in het voordeel van de friet zou beslecht worden.
Wat een eeuwigheid geleden leek voor mama en papa is vandaag gebeurd: zowel Haike als ik hebben tot half negen geslapen en het deed die oudjes van ons deugd. Goed uitgeslapen betekent ook fit om vanalles te doen. Mama en Haike gingen in de voormiddag wat poetsen - het was een grappig zicht: Haike liep overal met het emmertje rond en ze begreep heel goed dat er water in moest maar mama weigerde pertinent. De bedoeling was dat het na het poetsen properder zou zijn dan ervoor.
Papa troonde mij mee naar de keuken om de enige echte Droushoudt spaghettisaus te maken. Ik viste de ingrediënten uit de frigo en de kast en gaf papa mijn allerbeste assistentie. Haike rook eten en was niet meer te houden. Poetsen was opeens niet meer aan de orde: boven de keukenpotten zou Haike met haar neus hangen!
Na het middageten scheen het zonnetje dus wou ik zoals papa mij gisteren beloofd had naar bomma fietsen. Niet meer bij papa en mama op de fiets maar zelf trappen. Papa kreeg zijn schoonste sporttenueke aan en reed een stukje met de auto - de hele afstand leek nog wat te ver maar toch, volgens papa heb ik maar liefst 3 km gefietst en het ging heel goed! Onderweg hebben we mama eens gebeld om te zeggen dat ik fantastisch was en toen we wat later bij bomma aanbeland waren heb ik mama nog eens gebeld om felicitaties in ontvangst te nemen. Bomma snapte eerst niet goed waarom papa zo naar het zweet rook tot ze mijn fiets zag en begreep dat papa die 3 km gejogd had.
Mama kwam na met de auto om papa en mij op te komen halen bij bomma maar eerst deed ik nog volgende uitspraak. Ik had een telmachine vast en vroeg aan mama om de nummer van vake te bellen voor alsof. Mama: Ja maar Lien, ik ken die nummer niet vanbuiten Ikke: En vanbinnen?
Na de nodige rust, ijsjes, drinken, snoepjes, koekjes (we waren bij bomma weet je wel) vroeg ik om toch nog een stukje te fietsen. Papa werd door mama met mij op pad gestuurd en mama zou ons achterna rijden. Mama bleef iets te lang bij bomma kletsen dus papa was echt supercontent toen hij mama zag. Mama parkeerde zich aan een inhammetje, papa vroeg mij om te stoppen aan de auto maar ik, ik reed lustig door en riep: nu heb ik u gefopt papa. Papa - moegelopen - heeft mij dan toch vriendelijk verzocht om bij de volgende stop van mama ook te stoppen. OK, mij leren fietsen mag dan ook gezond zijn voor papa maar er zijn natuurlijk grenzen. Op sommige dagen accepteer ik dat er grenzen zijn en vandaag was zo een dag.
Haike vindt het allemaal fantastisch en is mijn grootste supporter! Na het fietsen nam papa een douchke en gingen we meubelen kijken. Ik wou absoluut in het ballenbad dus werd ik aan een lieve mevrouw toevertrouwd. Mijn naam werd opgeschreven en net toen mama en papa de toer gedaan hadden werd er afgeroepen dat ik het ballenbad beu was en mijn mama en papa terugwou.
Oeps al half zes dus wij vieren weer naar huis - de spaghetti werd op tafel gezet en we hebben niet gegeten maar het varken uitgehangen. Haike had maar liefst 3 borden op! En alsof het nog niet genoeg was, wouden wij zusjes nog naar de Tievishoeve voor een ijsje. Mama was de enige met karakter en moest geen ijsje maar wij hebben er van genoten. Toen nog wat dieren kijken - ik sprak eerst de ezel streng toe dat hij papa zijn broek niet mocht opeten zoals hij gisteren geprobeerd had - dan nog een fietstochtje en toen moesten we onmiddellijk ons bed in, 't was al half negen maar laat begonnen is laat eindigen nietwaar?
Mama had shopping blues. Niet dat ze iets nodig had maar ze wou tussen winkels vertoeven. Papa is fan van Maastricht dus werden wij kids aangemaand om zoals Kouwning Kousj (Koning Koos) en Towdo (Todo) te spreken. Als echte Belgische was ik nog maar net in Maastricht toen ik smakkend naar het kraampje met Luikse wafels keek. Chance dat als het op eten aankomt ik in Haike en papa 2 sparring partners vind dus mocht papa zijn eigen en ons trakteren op een wafeltje. We kuierden wat, kochten 2 hemden voor papa, testten de roltrappen uit - ik zowel al staand als 1 keer vanuit de buggy, gingen lekker eten - al was dat laatste niet echt op ons gemak want Haike en ik hadden kuren, kuierden nog wat, kochten wat boeken en toen ... toen stond hij daar: de straatartiest met een mandje met geld. Een mevrouw legde een centje in zijn mandje en die standbeeldmeneer bewoog opeens en nam die mevrouw vast. Ik wou ook zo graag een centje gaan leggen maar durfde niet want stel dat die meneer mij ook eens ging vastnemen. Ik vroeg een centje aan mama, wikte en woog wat ik zou doen, zette een stap vooruit en een stap terug, smeekte mama om mee te gaan maar mama vond dat ik alleen moest gaan en toen besloot ik dat die meneer naar zijn cent kon fluiten. We gingen nog wat shoppen en toen kwamen we opeens weer langs die meneer. Ik vroeg terug de cent aan mama, keek aarzelend, mama overtuigde me dat de meneer niets zou doen en toen sloop ik heel heel heel heel langzaam naar zijn mandje ... een meter voor zijn mandje maakte ik een snelle move en gooide het geld erin en toen liep ik keihard terug naar mama ... zo had ik meteen het publiek aan het lachen gebracht. Gelukkig gaf die lieve meneer me een luchtzoentje en ik liep dik content door Maastricht.
Papa had mij gezegd dat Erwin en Ine vanavond langskwamen. Ik legde dat aan mama uit maar sprak de hele tijd van Ermin. Mama zei me dat het niet Ermin maar Erwin was met de w van water. Toen vroeg ik aan mama hoe Erwin nog heette en mama antwoordde Coenen. Waarop ik vroeg: En water, je zei toch dat Erwin ook water heette.
Ik had nog een verjaardagscadeautje te goed van tante Wendy en vandaag was het zo ver: tante Wendy kwam me tegen de middag halen in de opvang om een namiddagje te gaan genieten van mijn Studio 100 vrienden. Veel details kan ik hier niet schrijven want het is een geheim van tante Wendy en mij, bijgevolg heb ik mama beperkt gebrieft en heeft ze als mijn ghostwriter niet voldoende informatie maar wat ik wel kan vertellen is dat ik het bijzonder leuk vond en dat ik vol ben van de Bumba en de Plop show. Tante Wendy zag aan mij dat ik moe was maar ik charmeurke wou nog eens overal op dus toen we doorgingen was ik echt wel stikop. 's Avonds was er dan thuis ook niet veel meer met mij aan te vangen maar het belangrijkste is dat ik het een geweldige dag vond. Mijn eerste keer in Plopsaland Indoor was een groot succes.
Vrijdag fietste ik snel en alleen maar we zijn nog geen 2 dagen verder en nu kan ik ook al langzamer fietsen en toch mijn evenwicht houden. Ik fiets ook niet meer zigzag maar mooi rechtdoor. Opmerkelijk nu ik er mee weg ben hoeveel vooruitgang in elke dag maak.
t Is officieel: vanaf vandaag kan ik alleen fietsen geen wieletjes meer nodig en geen stok meer van papa. Papa is al een tijdje met mij aan het oefenen omdat ik vragende partij ben om zonder wieletjes te rijden. Intussen wordt papa zijn conditie ook bijgewerkt want ik fiets snel om mijn evenwicht te kunnen houden en papa moet dan de hele tijd langs mij op rennen.
Ik wou aan opa eens laten zien wat ik al kon en voila, daar ging ik: papa langs mij op maar dat was vandaag meer morele support dan wat anders. Haike is helemaal in de wolken: ze kijkt echt geboeid als ik leer fietsen en wijst de hele tijd naar mij en ze doet dan teken naar mama dat mama goed moet kijken hoe goed ik het al kan!
We zijn vetrokken nu nog wat fietsbeheersing leren.
Ik ben toch nog niet heel op mijn effe. Ik zal me gisteren wel beter gevoeld hebben door mij feestje maar vanmorgen gloeide ik weer. Mama was ook al niet tegoei dus zijn mama en ik samen in het grote bed gekropen en hebben we wel tot 12u geslapen. Papa heeft intussen het beste van zichzelf gegeven om Haike te entertainen. Toen ik wakker werd waren de grootste en kleinste uit het huis spoorloos verdwenen. Mama riep haar GSM ter hulp en jawel, de 2 kadées zaten bij bomma. Daar wou ik natuurlijk ook naar toe dus heb ik mama gauw onder de douche gestopt, wat wafels ingepakt en een stukje boottaart op een bordje gezet en een half uur later stonden wij ook bij bomma. Net op het moment dat Haike het welletjes vond en in haar bed wou ... Geen 5' zijn we daar geweest maar dat was wel lang genoeg om bomma te zeggen dat ze het bord terug moest geven aan mama omdat dat wel van ons was. 's Avonds wou ik het bord al gaan halen. Mama zei dat dat niet ging omdat bomma de taart misschien nog niet op had waarop ik antwoordde dat het bord zeker leeg moest zijn omdat bomma een echte snoepdoos is ;-)
In de namiddag is papa ook de kamer voor Haike gaan bestellen. Papa vond dat mama lang genoeg getraineerd had en dat mama nu eens eindelijk knopen moest doorhakken of ze al dan niet een kajuitbed wou voor Haike en of het aan 1 of 2 kanten afgewerkt moest zijn en voila, 't was maar een woord en mama heeft eindelijk een beslissing genomen. Toen papa terugkwam, passeerde Kirsten net. Omdat ze op mijn feestje een doosje vergeten was, riep papa ze binnen zodat ik nog fijn heb kunnen spelen met Katarina en Victoria. Toen was het etenstijd en omdat ik de bolderkar gezien had van Katarina en Victoria wou ik ook met de onze op stap. Goed eten was de afspraak en daarna op stap. Grappig maar we sloten de deur en net toen kwam Riet aangereden. We hebben haar dan maar mee op sleeptouw genomen en zo werd deze ziekerige dag nog al bij al leuk.
Oh ja Haike wijst sinds een 2tal weekjes al een aantal lichaamsdelen aan: bij haar neusje wijst ze naar haar neusje, bij haar mond steekt ze de vinger in de mond, bij de oortjes flappert ze ermee met haar vingertjes, bij de haartjes aait ze haarzelf op haar hoofd en bij de buik, trekt ze haar bloes omhoog en wijst ze naar haar naveltje! Leuk dat ze vanallles begint te verstaan!
