Deze kaars brandt voor mijn dierbaren die zijn heen gegaan: - mijn papa - mijn broer Tom - mijn fretje Stitch - Jantje - mijn fretje Frey
14-01-2009
Examens deel 1
Het eerste deel van mijn examens zit er al op. Ik moet zeggen dat het eigenlijk redelijk goed meeviel. Het eerste uur kregen we onze beide examens van MZ1, schriftelijk. Ik denk dat ik dat op een klein uurtje had afgewerkt. Daarna was het wachten tot we konden beginnen met het praktijk gedeelte. Ik heb me eerst aangemeld voor de reanimatie. Ik mocht dan eerst nog eventjes slachtoffer spelen voor een klasgenoot die een driehoeksverband moest aanbrengen. Daarna was zij slachtoffer voor mij. Ik trok het kaartje met 'kruisverband' en dacht: 'Oef, een gemakkelijke.' De leerkracht kwam even kijken en zei dat ik zeker het hele weekend had geoefend. Ik aarzelde even en zei dan: 'Het hele weekend is overdreven maar ik heb het wel 1 keer geoefend.' Het was gewoon niet zo moeilijk. En daarna mocht ik dan de reanimatie uitvoeren op de pop. (Ah ja, op nen echte mens die nog bij bewustzijn is, gaat dat niet goed aflopen, vrees ik.) Terwijl ik mijn 30 keer aan het pompen was, begon ik na te denken of niets vergeten was: 'Het bewustzijn heb ik gecontroleerd. Ik heb gevraagd om de 100 te bellen. Ik heb ook de mond zuiver gemaakt, ademhaling gecontroleerd. Nee, ik ben niets vergeten.' Ja, ik was zo snel aan het pompen dat ik echt dacht iets vergeten te zijn maar dat was toch niet het geval. Het beademen was dan wel even een spannend moment omdat die pop niet altijd even goed wilt meewerken. Een mens zijn neus dichthouden, is niet zo moeilijk. Maar probeer maar eens een rubberen neus zo goed mogelijk dicht te houden. Het is niet zo evident. Ik was dan ook supercontent toen ik zag dat de borst omhoog en omlaag ging. Yes, missie geslaagd! Achteraf vroeg de leerkracht me of ik het in het echt zou durven. Misschien maar dat zal van de situatie afhangen, denk ik. Hij vond in alle geval dat ik het waarschijnlijk heel goed zou doen. Volgens mij ben ik voor dat deel dus al zeker geslaagd. Nadien mochten we dan praktijk doen voor hef- en tiltechnieken. Hier zag ik enorm tegenop maar ik had opnieuw geluk met de kaartjes die ik trok. Ik moest een klasgenoot van de stoel recht helpen (dat was de gemakkelijkste techniek) en dan moest ik een doos met printpapier van de grond op de tafel zetten en weer terug op de grond. Ik keek de leerkracht aan, waarvan haar gezicht duidelijk geen open boek was, die me toen zei: 'dat was met een mooie rechte rug'. Ik neem aan dat het goed was maar meer vertelde ze niet.
In de namiddag hadden we dan BSK6. Onze leerkracht kwam al voorbij gelopen toen we nog, tijdens de pauze, aan tafel zaten. Ze keek naar mij en ze had zo ne lach op haar gezicht die bleek te vertellen: 'jullie zijn nu zenuwachtig. Haha.' Ik wist niet goed wat er van te denken. Hehe. Maar eens ik de vragen voor mijn neus kreeg, liep het wel los. Ik heb redelijk veel opgeschreven, misschien wel wat te veel, maar ja. Ik heb toch geen enkele vraag gehad waarvan ik dacht 'Oh nee, dat weet ik niet.' Dus dat is al goed, he.
Dinsdag hebben we dan het tweede en dus laatste deel van de examens. In de voormiddag hebben we MZ2 (Ontwikkelingsgericht werken). Dit werd opnieuw door 2 leerkrachten gegeven dus krijgen we ook 2 aparte examens. Eén deel is schriftelijk en het andere deel mondeling. Hopen dat ik weer geluk heb met de kaartjes. In de namiddag hebben we MZ3 (Kwaliteitszorg). Dit gaat over het bieden van structuur aan kinderen maar vooral over voedingsleer. Zal dus nog wel blokken worden.
Categorie:Examens
14-01-2009, 00:00 geschreven door Ann
07-01-2009
Project
Gisterenmorgen vertrok ik met een serieus ei in mijn broek richting school. Enerzijds omwille van de sneeuw en de kleine straatjes die niet gestrooid waren, en anderzijds omdat de dag dan eindelijk was aangebroken dat we ons project moesten voorstellen. Omdat wij de ontwikkeling van de baby bespraken, kregen we de eer om als eerste er aan te beginnen. Daar waren we heel tevreden mee omdat we dan de rest van de dag op ons gemak konden zitten en geen stress meer moesten hebben. Ons project was eigenlijk vrij goed geslaagd. Ze vonden dat we allemaal even veel verteld hadden en dat het materiaal dat we gebruikt hadden, zoals het gebruik van een tijdslijn met afbeeldingen, rammelaars en ander speelgoed voor baby's, quiz-vragen met een schiftingsvraag (dat was mijn idee) en de winnaars kregen een diploma (dat ik zelf gemaakt had met de pc), heel goed was geweest. Het was dus allemaal dik in orde. Geen black-outs gehad en van die dergelijke dingen. Ons project duurde wel redelijk lang. Ik geloof dat we rond 9u20 er aan konden beginnen en tegen dat ze ons geëvalueerd hadden, was het al een uur later. Tegen mij hadden ze gezegd dat ik goed oogcontact maakte met iedereen maar dat ik wel wat snel sprak. Dat had ik echter verwacht omdat ik ten eerste geen limburgse ben zoals de anderen (spreek dus zowiezo al iets sneller) en ten tweede omdat ik stijf stond van de zenuwen. Achteraf kreeg ik wel nog een complimentje van een klasgenootje. Ze zei dat ik een mooie stem had en een mooie uitspraak en dat als zij zo'n stem zou hebben ze garanti succes had met het toneel spelen. Alé, ik heb verborgen talenten die ikzelf nog niet ontdekt had. Ik zou eerder al beroemd kunnen geworden zijn door het schrijven van een boek en nu kan ik ook nog succes boeken op de planken. Misschien moet ik er eens aan gaan denken om in de voetstappen van Els de Schepper te treden: boeken schrijven en mijn eigen monoloog brengen in het sportpaleis van Antwerpen. Ziet ge t al gebeuren? Lap, ik denk dat ik mijn roeping gemist heb.
De rest van de dag liep dus redelijk relax. Buiten het bekijken van de andere projecten, kregen we nog een kans om te reanimeren en verbanden aan te leggen en hebben we overlopen wat we voor de examens moeten kennen. Pff, examens. Ik had me voorgenomen vanmorgen ijverig op te staan en er vroeg in te vliegen maar mijn biologische wekker was het niet eens met de wekker op mijn GSM. Gevolg: ik heb me nog eens goed omgedraaid in mijne nest. Maar het komt wel in orde, hoor. Echt super veel is het niet. Het is absoluut niet te vergelijken met de hoge school. Het enige waar veel stress en tijd in kruipt, zijn de projecten en opdrachten maar daar zijn we voorlopig eventjes van af.
Hoe het examenrooster er uit ziet voor volgende week? Wel, om 9u beginnen we met het schriftelijke examen van MZ1 (verzorging). Dit bestaat wel uit 2 examens omdat we dit vak van 2 verschillende leerkrachten krijgen. Vanaf 10u hebben we dan praktisch examen. We moeten dan een reanimatie uitvoeren en een verband aanleggen (hangt af van het kaartje dat ik zal trekken) en dan ook nog van hef- en tiltechnieken. Dit laatste zie ik niet echt zitten omdat we dit maar heel kort geoefend hebben en onze laatste les dateert van 2 weken voor de kerstvakantie. Laten we dus hopen dat dit ergens in mijn geheugen nog correct opgeslagen zit en het er tegen dan weer spontaan uit komt. In de namiddag, meer bepaald om 13u30 hebben we dan examen van BSK6 ofwel Observeren en rapporteren. Ik heb al verschillende horrorverhalen gehoord over dit vak maar ergens denk ik wel dat dit moet lukken. Echt veel is het niet want er zijn al 3 van de 8 hoofdstukken weggevallen. Hoofdstuk 6 valt weg omdat we dit eerder al hadden moeten toepassen in een groepswerk. En de andere 2 hoofdstukken moeten we gewoon lezen maar niet kennen. Kan het nog beter? Ja, misschien wel maar ge kunt toch niet slagen zonder examens te doen dus ik klaag niet.
Tot zover deze update. De bloktijd start... NU!
Categorie:Projecten
07-01-2009, 00:00 geschreven door Ann
04-01-2009
Vakantie ten einde
T is al weer even geleden dat ik nog iets schreef op mijn blogje. Maar ja, door de drukte van de feesten en het feit dat ik dan nog ziek geweest ben, was het voor mij niet meteen mogelijk nog een berichtje te maken. Zoals jullie al zullen gezien hebben, heb ik ook de activiteit van mijn kerstballen eindelijk toegevoegd. De geïnteresseerden kunnen er dus even een kijkje naar gaan nemen. Deze namiddag komen nog enkele klasgenoten langs om te oefenen voor ons project. Het was allemaal niet zo evident om goed af te spreken met elkaar maar het is dan toch gelukt. Vandaag zouden we het dus moeten oefenen zoals we het gaan brengen voor de klas. Dinsdag is het dan zo ver. Ik hoop dat het allemaal maar goed wilt verlopen want zo voor de klas staan, is niet meteen mijn specialiteit. Zeker niet als je weet dat de anderen van de klas een observatieformulier krijgen en ons dus moeten beoordelen. Dit wilt dus zeggen dat ze op elk detail zullen letten. Wij bespreken de ontwikkeling van de baby wat maakt dat we dus als eerste aan de beurt zijn. Het voordeel is dus wel dat we er ook snel van af zijn en dus niet de rest van de dag met stress zullen zitten. Dus mensen, allemaal duimen dinsdagmorgen! Volgende week begint dan ook het echte werk: examen. Ik had gehoopt nog wat samenvattingen te kunnen maken tijdens de vakantie maar echt veel is hier niet van gekomen. Als ik vandaag of morgen nog ergens een gaatje vind, zal het dus dat zijn waar ik mee bezig ben. Nog eventjes en ik weet of ik geslaagd ben voor mijn eerste module. Laten we hopen van wel zodat ik weer met volle moed aan de tweede module zal kunnen beginnen. Ergens kijk ik daar wel naar uit daar het weer 4 nieuwe vakken zullen worden en het dus een beetje interessanter maakt om er aan te beginnen. Enfin, echt veel nieuws heb ik dus voorlopig niet te melden. Ik hou jullie zeker op de hoogte van hoe het project verlopen is en natuurlijk ook de examenperiode. Tot gauw!
04-01-2009, 13:12 geschreven door Ann
Activiteit 'Kerstballen'
Via deze link kom je terecht bij de activiteitenfiche 'Kerstballen':
De laatste 2 dagen stage van het jaar hebben ze me toch nog goed getest, die kindjes van me. Vooral mijne 'vriend' had me weer meer dan eens uitgedaagd. Donderdag begon het al bij het slapengaan. Ik had hem al verschillende keren moeten zeggen om stilletjes te zijn en te blijven liggen. Ik waarschuwde hem dat hij de hoek in zou vliegen als ik nog 1 keer zijn naam zou moeten noemen. Nog geen 5 seconden later liep ik met hem op mijn arm de kamer uit en plaatste hem in de hoek. Mijn begeleiders keken even op maar zeiden dat ik goed gereageerd had met hem in de hoek te zetten. Nadien was hij dan toch braaf gaan slapen. En gisterenmorgen ging ik met de oudsten naar de polyvalente zaal. Het was een meisje haar laatste dag dus zij kon nog even genieten van het ballenbad en zo. Begon mijne pagadder daar iedere keer van zijne tak te maken als er iemand met zijn auto wegreed. En dit terwijl er zo nog 3 andere staan maar ja die waren niet goed genoeg. En ook het blauwe springpaardje daar moest iedereen van afblijven. Iedere keer dat ik hem een opmerking gaf, werd hij heel boos en op een moment begon hij zelfs te spuwen en slaan naar anderen. Toen was de maat vol! Ik heb toen maar een mooi hoekje voor hem uitgezocht in de zaal en hem daar naartoe gebracht. Natuurlijk met groot protest van zijn kant. Eens in de hoek vertelde ik hem dat zo'n gedrag echt niet door de beugel kon en dat hij maar eventjes moest afkoelen met zijn gezicht naar de muur. Nadien heb ik hem dan weer even laten spelen tot we gingen opruimen. Bij het opruimen liep het ook al mis. Alle kindjes wilden zo graag mee opruimen dat ze begonnen te vechten om een matje dat terug op zijn plaats moest komen. Tegen de tijd dat ik bij hen was, had een jongen al een meisje (zij die haar laatste dag deed) in de arm gebeten. Amai, ik heb hem daar flink onder zijn voeten gegeven terwijl ik aan de ene kant dat meisje wou troosten en aan de andere kant de rest nog moest overtuigen verder op te ruimen. Het was een drukte, niet normaal! Eens terug binnen in de leefgroep ging ik natuurlijk verslag uitbrengen, dat noemen ze dan rapporteren. Ocharm het jongentje dat gebeten had! Die wist niet wat hem overkwam. Mijn begeleidster werd zo kwaad dat hij in zijn broek deed van de schrik. Maar ja, zijn tanden stonden echt wel in haar arm, mooi in een blauw cirkeltje. Zij zal haar laatste dag ook niet meteen vergeten, denk ik. Maar voor de rest liep alles redelijk goed. Het was wel vreemd om afscheid te moeten nemen van hen voor zo lang. Het zal nog tot de 21ste januari duren vooraleer ik hen zal weer zien. Enfin, tot zover een korte beschrijving van mijn laatste dagen stage van dit jaar. Nu ga ik proberen toch nog zo goed mogelijk van mijn vakantie te genieten. Alhoewel ik toch nog wel wat werk voor school zal moeten doen. Voor nu wens ik iedereen al een fijne kerst toe (dan vergeet ik het zekers niet). Tot gauw!
20-12-2008, 16:25 geschreven door Ann
15-12-2008
kerstballen en diarree
Het was ontzettend druk vorige week op stage. We hadden ongeveer 16 kindjes per dag dus enorm veel. Daar kwam dan nog eens bij dat die allemaal serieus met diarree zaten dus het verschonen van de luiers werd extra interessant. Woensdag had ik mijn activiteitje gedaan voor kerstmis. Ik had de kinderen kerstballen laten kleuren en dan versiert met sterretjes en glitters. Het was een redelijk succes. De tekeningen van mijn kerstballen hebben we donderdag en vrijdag tijdens de pauze nog zitten inkleuren om tegen het venster te hangen. En een ander begeleidster had me gevraagd de activiteit nog even te herhalen voor kindjes die er toen niet waren. Het was blijkbaar een briljant idee geweest. Maar ik moet zeggen dat het ook wel fijn was om te doen. En voor de eerste keer had ik eigenlijk niet al te erge zenuwen. De sterretjes bleven rustig op mijn vingertopje liggen tot ik ze op het papier kleefde. (In tegenstelling tot mijn vingerpopjes van een paar weken geleden).
Zondag zijn we nog met ons groepje samengekomen om ons project te bespreken. Ik denk dat het een hilarische bedoeling wordt. In de vakantie komen ze dat bij mij thuis oefenen en dan hopen we op 6 januari een geslaagde voorstelling te brengen. Uhum! Ben benieuwd. Ik hoop dat het goedgekeurd wordt want als we het goed brengen, valt de theorie weg voor ons examen. Allemaal duimen dus tegen dan. Voor de rest heb ik een vrij relax weekendje gehad. Ik ben altijd zo druk bezig geweest met mijn opdrachten dat ik eigenlijk alles al klaar had voor de einddatum. Met als gevolg dat ik nu een beetje kan relaxen.
Morgen hebben we ons laatste dagje les en dan is het vakantie. Woensdag hebben we ons laatste leergroepsgesprek en donderdag en vrijdag doe ik mijn laatste dag stage. Dan zal ik mijn kindjes moeten missen tot 21 januari. In de vakantie moet ik niet gaan en tijdens de examens willen ze me niet zien. 'Blok maar goed voor uw examen,' zeiden ze me. Ik denk dat ik het toch wel een beetje zal missen. Vrijdag neem ik ook afscheid van 3 kindjes die niet meer terug komen. Zij nemen de volgende grote stap in hun leven en starten met de kleuterschool. Onder hen zit mijne pagadder die me in het begin zo erg uitdaagde. Ik ga hem nog missen om eerlijk te zijn. Maar er komen er weer niewe bij. Zo is er van vandaag normaal ook weer een jongentje van 3 maanden bij gekomen. Ben benieuwd hoe hij zal zijn.
Oh, en vandaag was ik nog gegaan voor medische controle. Ik ben goedgekeurd. Jiepie! Ge kent dat wel, he: ogentest, lengte meten, gewicht wegen, bloeddruk nemen, tuberculinespuitje (jak) en ... in t potje pissen. Allemaal gelukt. Is dat niet flink?! Ja, Ann waar zijt ge mee bezig? Ik denk dat het tijd wordt om stillekes af te ronden want er komt niet meer veel zinnigs uit, heb ik de indruk. Enfin, binnenkort zet ik mijn activiteit met een voorbeeldje nog online. Tot dan!
15-12-2008, 21:28 geschreven door Ann
08-12-2008
Activiteit 'Plop met lintjes'
Voor de volledige werkwijze van deze activiteit, klik hier:
Wat een hektisch weekje was het. Woensdag hadden we een hele hoop kindjes en waren ze allemaal redelijk rumoerig. De ene kleine na de andere begon te huilen. En in de namiddag heb ik al mijn opdrachten gemaakt die ik nog moest doen. Tegen morgen heb ik er een heel deel in te dienen en ze moeten ook steeds ondertekend worden. Ook had ik mijn activiteit van vrijdag voorbereid en een voorbeeldje gemaakt voor mijn activiteit van woensdag. Vrijdag heb ik dan mijn activiteitje 'Plop met lintjes' gedaan. Ik had lintjes gemaakt van crêpepapier en dan kindjes laten dansen op kabouter Plop. Dat was redelijk goed meegevallen. Sommige kinderen genoten er echt van, anderen vonden het maar niets en bleven er gewoon op staan kijken. Maar ja, je kan niet voor iedereen goed doen met zo'n hoop kinderen bij elkaar.Woensdag ga ik kerstballen maken met de kindjes. Mijn voorbereiding is al vast klaar. Vrijdag was Sinterklaas gekomen. Of ja, ze hadden tijdens het middagdutje alles klaar gezet voor de kinderen. Het was best grappig om de kinderen wakker te maken. Normaal laten we ze slapen als ze nog niet wakker zijn maar nu ging ik zachtjes naar hen toe om te zeggen dat er iemand was langsgeweest en dat de tafel vol lag met allerlei spulletjes. Ge moest zien. Die ogen ineens groot open en meteen het bed uit. Het was wel lief om te zien hoe ze naar het speelgoed keken. Er stond van alles: een boerderij met diertjes, een doktersdoos, werkgerief, keukengerief, nieuwe boekjes, badjes voor de poppen,... Alleen zat er in de doktersdoos iets wat een fel alarm liet horen terwijl er een rood lampje flikkerde. Het ding heeft niet lang in kinderhandjes gelegen want we werden allemaal gek van het geluid. Het klonk net of er een alarm afging van zo'n wiegendood apparaatje. We hebben niet gewacht tot de batterijen plat waren. Hehe. Omdat er ook koekjes tussen het speelgoed lagen, aten de kinderen dus nauwelijks nog boterhammen. De buikjes waren al goed gevuld met zoetigheid. Hoe zou je zelf zijn? De foto's van onze Plopdag van 2 weken geleden waren ook klaar en hangen nu omhoog in de opvang. Ik vind het wel jammer dat ik toen net ziek was maar ja, misschien een andere keer. Misschien komt met Pasen de paashaas langs of zo. Hoop doet leven, zeggen ze toch altijd, he.
08-12-2008, 19:34 geschreven door Ann
30-11-2008
Activiteit 'Vrienden'
Voor het volledige verslag van mijn activiteit kunnen jullie gaan kijken naar volgende link:
Hier ben ik weer en bijna helemaal genezen. Het bleek een virale infectie te zijn geweest dus ik kon niet anders dan uitzieken. Het enige wat ik nu nog heb, is een goei snotvalling waar bijna iedereen op deze moment last van heeft. Ik ben al heel blij dat ik me al weer een stuk beter voel in mijn vel. Dinsdag was een leuk dagje op school. We hadden onze praktijkervaring van MZ1 teruggekregen waar ik deze keer wel hier en daar iets heb moeten aanpassen maar al bij al was het heel goed gedaan. Ook de praktijkervaring van BSK6 was goedgekeurd. Ik had een 6-tal plusjes gekregen en 1 minnetje. Bleek dat ik de kenmerken van het kind vergeten op te geven was. Dom foutje dus maar het zal me nu niet meteen buizen. Ook hebben we iets enorm tof gedaan: gereanimeerd. Enfin, tof is een groot woord. We kregen eerst een demonstratie en een hele uitleg en dan mochten we allemaal één voor één naar voor komen om de hele situatie zelf uit te voeren. Zenuwen dat ik had! Ik kan er niet goed tegen als zo een hele klas op mijn vingers staat te kijken en dan commentaar mag geven. Maar ik had het redelijk goed gedaan want mijn leraar zei dat ik goed had opgelet en dat hij geen fout had kunnen ontdekken. Voor het examen moeten we ook een reanimatie doen en verbanden aanleggen maar dit laatste krijgen we volgende les te zien. Zondag gaan we ook samen komen met ons groepje voor ons project (je weet wel, waar we al heel veel voor gedaan hadden). Er komt dus schot in de zaak.
Vandaag heb ik ook mijn activiteit gedaan. Normaal zou ik die vorige week vrijdag gedaan hebben maar toen was ik dus ziek. Net voor het slapen gaan, heb ik dan een spel gedaan met 2 vingerpopjes: een muis en een konijn. Ik heb dan wat gezongen en af en toe in dichtvorm tegen de kindjes gesproken. Mijn begeleidster vond het heel goed. Ze had wel gezien dat ik zenuwachtig was (ah ja, de poppetjes dansten al vanzelf op mijn vingers, zo bibberde ik) maar ze zei dat ik het heel goed gedaan had en dat de kinderen het ook heel fijn leken te vinden. En tot mijn grote verbazing moet ik eigenlijk zeggen dat ik ook vond dat ze redelijk goed mee werkte en er ook plezier in hadden. Missie geslaagd! Uitgebreid verslag van mijn activiteit en het hoe en wat, volgt nog.
27-11-2008, 00:00 geschreven door Ann
22-11-2008
Wat jammer!
Ja, normaal zou ik een leuke vrijdag tegemoet gegaan zijn daar het boekenbeurs was in de opvang en kabouter Plop kwam! Oké, waarschijnlijk was het niet de echte maar het leek me wel leuk om eens te zien hoe de kindjes er zouden op reageren. Het was voor mij echter niet weggelegd. En het begon allemaal op donderdag. Ik had net gedaan met mijn pauze en ging de slaapkamer in van de kindjes. Enkele kinderen waren al wakker maar ze blijven meestal nog liggen tot 14u omdat de meesten tegen dan al wakker zijn. Een kwartier voor ze op mochten, kreeg ik erge krampen. Ik hoopte dat het snel over zou gaan maar tevergeefs. Tegen 14u ben ik dan iets gaan vragen tegen de buikpijn maar een uur later zat ik nog op een stoel. Rechtstaan deed echt pijn en dus kon ik niet anders doen dan blijven zitten. Uiteindelijk hebben mijn begeleiders gezegd dat ik beter naar huis ging want ik zag er blijkbaar ook enorm bleek uit. Zo gezegd, zo gedaan en bibi ging weer naar huis. Ik vond het wel supervervelend want ik heb op donderdag altijd de late. Ik had dus enorm het gevoel dat ik iedereen in de steek liet. Gelukkig waren er niet zoveel kindjes omdat er een hele hoop ziek waren. Dus een echte ramp was het niet meteen. Eens thuis ben ik als een blok in slaap gevallen en dat pilletje is uiteindelijk toch beginnen werken. Gisteren was ik niet veel beter dus heb ik me maar ziek gemeld op stage en de dokter gebeld. Die arriveerde hier pas na 23u. Hij had het zo druk deze week dat hij, ook gisteren, niet alles gedaan kreeg voor zijn avonddienst. De arme man was door de drukte dan nog van alles vergeten bij zijn thuis waardoor hij even terug moest. Gelukkig woont hij maar op een 5 minuten van mijn thuis. Enfin, conclusie was dat het toch niet zo goed met me ging. Mijn keel was erg gezwollen en deed ook enorm pijn. Mijn bloeddruk was maar 9/6. Veel te laag dus. En toen hij mijn buik aanraakte, had ik hem bijna een lel tegen zijn oren gegeven. Hehe! Nee, serieus. Het deed wel pijn. Zo voelde ik er niets meer van maar als hij op mijn buik begon te duwen, deed het echt zeer. Mijn dikke darm was enorm gespannen, zei hij. Hij heeft ook nog bloed getrokken omdat hij toch wou controleren op klierkoorts, maar ik denk niet dat ik dat heb. Hij zou me vanmiddag opbellen met het resultaat maar ik heb nog niets vernomen. En ik kan hem zelf niet bellen want dan krijg ik zijn antwoordapparaat. Maar ik denk zelf dat ik gewoon een goei virale infectie heb opgelopen tussen mijn pagadders van de opvang. Vandaag gaat het me al wel wat beter alhoewel ik toch nog serieus flauw ben met momenten. Omdat ik niet de hele dag in mijn bed wil liggen, besloot ik maar even mijn blog aan te vullen. Zo doe ik toch nog iets nuttigs. Normaal zou ik gisteren ook een activiteit hebben gedaan maar die zal dan voor woensdag zijn of zo. Ik heb nog 4 weken dus normaal haal ik dat wel.
Mijn leergroepsgesprek van woensdag was redelijk goed geweest. Ik had al meer gezegd dan de eerste keer dus qua deelname liep het al veel beter. We hebben onze competentieschalen nog eens besproken en daarna kregen we feedback op onze opdrachten. Mijn opdrachten was ze bijna vergeten tot ik haar er deed aan herinneren. Ze was al bijna verder met de volgende leerling. Hehe! Maar ze zei dat ze eigenlijk weinig te zeggen had over mijn opdrachten. Alles was heel goed uitgewerkt en ze had dus nergens commentaar op. Behalve dan dat ik goed bezig ben. alé, laten we hopen dat ik dat ook zo volhoudt, he. Oh ja, we hebben ook al iets leuks ontvangen. Onze examenrooster! Yes! We zagen het allemaal nog zitten tot onze leerkracht zei dat we ook mondelinge examens hebben. Ineens zag iedereen het niet meer zitten. Haha. Van het-niet-meer-zien-zitten gesproken: er zijn er ondertussen al 3 die zijn gestopt met de opleiding en er was bijna een 4de bijgekomen maar die hebben ze toch kunnen overhalen om te blijven. Ik ben benieuwd wie er nog zal overblijven op het einde van de module. Laten we hopen dat ik daar bij ben. Enfin, ik wijk weer helemaal af van de zaak. Oh ja, examenrooster.
Dit is onze examenrooster: 13 januari 2009: 9u: MZ2 schriftelijk 10u: MZ2 praktijk 13u30: BSK6 schriftelijk
Alé, we kunnen al beginnen met aftellen. In alle geval hebben we nog veel werk voor het zover is. Ik moet opnieuw 1 activiteit, 1 praktijkervaring en 1 artikel afgeven voor de kerstvakantie. Ook moeten we opnieuw onze competentieschaal invullen, bespreken en een verslag maken. We moeten onze leerdoelen evalueren en ons portfolio moet volledig in orde zijn. We hebben ook nog een project voor te bereiden wat we tegen 6 januari moeten voorbrengen in de klas. Hiervoor hebben we al heel veel gedaan, of nee, wacht,... nog niets gedaan. Dat wordt dus hoog tijd om eens met ons groepje samen te zitten. Ik heb al wel wat info opgezocht dus we hebben toch al iets wat we kunnen gebruiken. En ik moet nog zeker 2 activiteiten gedaan hebben maar dat moet normaal wel lukken.
22-11-2008, 16:13 geschreven door Ann
17-11-2008
Activiteit 'In paar'
Voor de activiteit 'In paar' kan je volgende link gebruiken:
Woensdag had ik dus mijn activiteit van de rammelaar. Eerder had ik dit al eens spontaan geprobeerd en toen ging het eigenlijk beter maar toch, het was redelijk geslaagd. Mijn stem was ook al wat beter dan de dag voordien dus ze is niet in tranen uitgebarsten of zo. Integendeel, ze vond de aandacht wel heel leuk. Vrijdag heb ik dan mijn kousen-activiteit gedaan en ik dacht even dat dit fataal ging mislukken. Mijn gekozen kanidaat weigerde namelijk steevast om mee te werken. De onvoorspelbaarheid van kinderen maakt dagen dus super boeiend maar in dit geval dus super moeilijk. Omdat hij eigenlijk de enige was die de activiteit goed zou kunnen uitvoeren, zat ik even met mijn handen in het haar. De begeleider van de gekoppelde leefgroep kwam echter met een oplossing. Ik mocht een jongentje het spel laten doen van zijn groep. 'Hij zal zeker meewerken', zei hij. Ik nam het jongentje op mijn schoot en inderdaad, hij deed het heel goed. Bij elk paar dat hij weer samenbracht, kreeg hij van mij een applausje en ging hij al lachend verder. Hij had ze allemaal juist. Door het feit dat hij wel meewerkte en het wel leuk bleek te vinden, was mijn oorspronkelijke kandidaat plots van gedacht veranderd. Hij wou ook eens proberen. En zoals ik had verwacht, had ook hij alle kousen meteen weer samengelegd. Uiteindelijk was mijn activiteit dan toch gelukt. Alleen de rest van de dag viel niet echt mee. Er waren 4 kindjes ziek waardoor we maar met 11 kindjes zaten. Het gevolg was dat ik tijdens het middageten en het vieruurtje in andere groepen moest gaan helpen. Het strafste was dat ook zij reeds een stagiair hadden en misschien maar 2 kindjes meer hadden. Het eerste uur mocht ik op de mat met de blokken gaan spelen. Dat vond ik dus echt niet zo leuk. Ten eerste omdat ik telkens in een nieuwe groep terecht kwam en elke groep heeft zijn manier van werken. Ik ken de kindjes dan niet terwijl ik mijn kindjes heel goed ken en perfect weet wat er van me verwacht wordt. Ik hoop dat ik dat volgende week niet meer moet gaan doen want ik blijf toch liever in mijn eigen groepje staan. Maar goed, ik heb ondertussen weer een volgende activiteit voorbereid. Ik ga woensdag werken met vingerpopjes. Ik had, tot 4 uur geleden, nog geen enkel idee van wat ik kon doen. Uiteindelijk heb ik dan een klein versje gemaakt als start en zal ik het liedje gaan zingen van 'Wij zijn 2 vrienden'. Hopen dat ik het er goed van af breng want zingen heb ik nog niet echt gedaan. Enfin, misschien krijg ik op de laatste moment een ei in mijn broek en improviseer ik iets anders. We zien wel.
17-11-2008, 19:14 geschreven door Ann
11-11-2008
Nieuwelingen
Mijn verlengd weekend is bijna voorbij en nu besef ik dat ik nog niets van mijn stagedagen heb verteld. Wel, het was toch wel weer vermoeiend. Er zijn 2 kindjes naar school nu en dus zijn er ook 2 nieuwelingen bijgekomen. Een jongentje van 1,5 maand en een jongentje van 2,5 maand oud. Nog piepklein dus ma ik vind het kei-schattig. Het was wel even druk want nu is er een meisje van 8 maanden dat begint te huilen van zodra ze u niet meer ziet of je er geen aandacht aangeeft. Dus woensdag zat ik met ene op de arm om die te sussen en zat ik langs dat meisje om haar rustig te houden. Het moet wel een grappig zicht geweest zijn, denk ik. Mijn stagiair van 't VTI heeft vrijdag zijne laatste dag gedaan ma hij komt ergens in januari nog wel 3 weken doen. Ik dacht dat ik nu dus weer alleen zou zijn maar nu blijkt dat we weer een stagiair krijgen. Hem hebben we echter al gezien in september en dat ging goed dus samenwerken, zal wel lukken. Mijn stagebegeleidster is ook met haar gat in de boter gevallen want die zit nu in Tenerife voor 2 weken. Al mijn taken zullen dus nu eventjes door een ander begeleidster moeten worden afgetekend maar dat is geen probleem. Als er maar een handtekening opstaat, he. Morgenvroeg ga ik een activiteit doen met een baby van 8 maanden. Het zal niet zo uitgebreid zijn want probeer maar iets te bedenken voor een baby. Maar ik heb iets gevonden om de motoriek te stimuleren. Ik ga gebruik maken van een rammelaar en dan zien of ze hem goed volgt met haar ogen en haar hoofdje. Vrijdag ga ik dan waarschijnlijk een cognitieve activiteit doen. Hiervoor ga ik gebruik maken van kousen. Kousen? Yep, kousen. De opvang beschikt over reservekleren en dus ook kousen. Ik ga dan een hoop kousen door elkaar halen en een jongentje van bijna 3 ze weer per kleur laten samenleggen. Of het gaat lukken? Geen idee maar dat zien we dan wel. Ik heb nog een 6 activiteiten in het totaal voor de vakantie begint. En volgende week is er ons 2de leergroepsgesprek waarvoor ik morgen nog enkele opdrachten moet naar het school brengen. Voor de rest ni veel spectaculairs te vertellen. Ah nee, want ik ben mijn stem zo goed als kwijt sinds vanmorgen. Dat komt door een verkoudheid en soms werken mijn stembanden dan tegen. Ik hoop dat het morgen in orde is want als ik lief moet gaan praten tegen een baby met een schorre stem kan het goed zijn dat het kind begint te huilen en het liefst van me wegloopt. Gelukkig dat dat laatste nog niet kan, tenzij er een wonder gebeurt.
11-11-2008, 16:54 geschreven door Ann
Activiteit 'Het boerderijleven'
Voor de volledige werkwijze van de activiteit kan je naar volgende link gaan:
Na een weekje 'niets doen' was het toch weer wennen achter de schoolbanken. We zijn er meteen ingevlogen met Observeren en rapporteren en daarna heb ik ook maar meteen mijn verslag van de competentieschaal en mijn activiteit al afgegeven. Die leerkracht is ook mijn supervisor dus profiteerde ik daar even van. In de loop van de dag hadden we het dan nog over reanimatie en de bouw van onze ruggegraat en wervels. En tijdens het laatste blok van communicatie, kregen we ons eerder ingevuld evaluatieformulier terug. Dat viel wat tegen. Ik had dat eerder ook al ingevuld voor Observeren en ik weet dat ik niet meteen de luidruchtigste van de klas ben, maar zij was nog positief. Zij had toen geschreven 'je zegt zinnige dingen, dus zeker doen.' Wat schreef mijn leerkracht van communicatie? Dat mijn activiteit onvoldoende was en dat ik mezelf overschat! In mijn 29-jarig bestaan heeft nog nooit, echt nog nooit, iemand tegen mij gezegd dat ik mezelf overschat! Ik was een beetje geschokt over de uitspraak maar bon, ik leef nog. Het gekke was wel dat we onze verbetering van het artikel terugkregen (bij het berichtje 'opdrachten' staat het onder MZ1K) en daar heb ik een 'plus' op gekregen. Ik denk het beste van de klas want velen hadden een 'min' gekregen en sommige 'plus, min'. Ze vroeg me zelfs mijn artikel terug omdat dat goed was en gebruikte het vooraan in de klas als voorbeeld. Enfin, toch nog een goed puntje gescoord dan.
Morgen zie ik mijn kleine schatten terug. Ben eens benieuwd hoe zij het allemaal maken. Mijn stagebegeleidster zal blij zijn met mijn komst want ik heb gebruik gemaakt van mijn week verlof om nog wat opdrachten te maken. Gevolg: ze heeft vèèèèl om te lezen en te ondertekenen. 19 November heb ik weer mijn 2de leergroepsgesprek. Al het tweede! Jongens, wat gaat de tijd snel. Toen ik vorige week nog wat activiteiten aan het bedenken was en ging kijken hoeveel ik er zoal moest hebben (we moeten er 1 per week doen, maar blijkbaar houdt toch niet iedereen zich daar aan), kwam ik er achter dat het nog maar 7 weken zijn! En dan heb ik examens (oh, nee) en als ik geslaagd ben (let's hope) dan zit ik plots al in het 2de. Gek, he? Maar Ann, zo ver zijn we nog niet. Laten we maar eerst de 1ste module met succes beëindigen.
04-11-2008, 21:35 geschreven door Ann
26-10-2008
Vakantie!!
Op deze moment geniet ik dus van een leuk weekje vakantie. Eerst was gezegd dat ik misschien nog stage mocht gaan doen maar nu bleek dat ze volgende week maar 7 kindjes per dag hebben. Zelf moesten ze ook al afwisselend een dag verlof nemen dus blijf ik dan maar thuis. Ik heb toch werk genoeg voor school dus verveling zal er niet in zitten. Ik had mezelf plechtig beloofd het hele weekend eens geen klop te doen voor 't school maar die belofte verbrak ik al vanmorgen. Echt veel heb ik niet gedaan maar ik kon het niet laten mijn artikel 'Hechting bij baby's' voor mijn vak MZ1 te maken. Dat moet pas af zijn tegen 9 december dus tijd genoeg maar dat van mij is dus al klaar. Waarom iets op de lange baan schuiven als ge 't al kunt doen, he? Ik heb dan ook al mijn verslag van mijn competentieschaal klaar gemaakt om af te geven, samen met mijn uitgeschreven activiteit. Nu ik er aan denk, ik heb mijn voorbeeld van die activiteit nog niet gescand. Ik zal proberen dat binnenkort te doen. Ondertussen heb ik ook nog wat ideetjes gekregen van activiteiten dus daar ga ik volgende week ook tijd voor maken om dat allemaal eens uit te werken.
Vrijdag moest ik op stage even naar een andere groep gaan. Daar hadden ze geen stagiair en mocht ik even gaan helpen tijdens het middageten. De kinderen hingen meteen rond mij maar ik vond de sfeer er toch niet zo aangenaam dan bij ons in de groep. Kwamen die van het groepje er langs ook allemaal kijken naar 'hoe jong ik er wel niet uitzag voor mijn leeftijd'. Ik denk dat mijn leeftijd het nieuws van de dag was. Later, tijdens mijn middagpauze, waren die van 't middelbaar ook aan het raden hoe oud ik was. Toen 1 van mijn school zei dat ik bijna 30 was, antwoordde er ene: 'Nee, joh. Die meisje is geen 30. Ik denk 23 of zo.' (dit gezegd met Genks accent, echt hilarisch!) Ik moest natuurlijk wel lachen want hij geloofde er geen snars van dat ik zo oud kon zijn. Ja, goeie anti-rimpelcrème, ik geef het toe. Er was nog wel iets geks gebeurd. Net voor de soep werd opgediend, zag ik in ons tuintje zich een cameraploeg opstellen! HELP, dacht ik. We worden gefilmd! Euh, ja. Ik voelde me al direct op mijn ongemak. Waarschijnlijk was het TV Limburg dus moest ge mij op TV zien verschijnen, ni verschieten, he. Voor ik naar huis ging, was ik nog wat aan het spelen met een paar kindjes, vooral een gastje van 18 maanden. Hij durft al eens beginnen huilen als hij ziet dat er een ander kindje bij me zit maar de laatste tijd ging dat al wat beter. Om 16u30 zei mijn begeleidster dat mijn dagje er op zat en ik stond op om naar de keuken te gaan zodat ik mijn spullen bijeen kon zoeken. Op de moment dat ik mijn jas aandeed, kwam dat gastje huilend op me afgelopen. Wij stonden daar op te kijken van 'wat heeft die nu?' toen mijn begleidster zei dat hij huilde omdat ik doorging. Echt waar, he. Ocharm, dat ventje miste me al. Mijn begeleidster heeft hem dan opgenomen en ik heb hem nog een kusje gegeven zodat hij wat rustiger zou worden. Ik stond er met open mond van te kijken dat hij blijkbaar toch aan mij gehecht was. Zelfs mijn begeleidster had dit nog niet meegemaakt. En om eerlijk te zijn, heb ik hem dat nog niet eens zien doen als zijn mama hem brengt. Ik moet zeggen dat het wel een goed gevoel geeft, hoor. Dat is nu de voldoening die ik zo hard miste op mijn vorige job. Voilà, dit gezegd zijnde ga ik nog wat genieten van mijn rustig avondje thuis.
26-10-2008, 17:48 geschreven door Ann
21-10-2008
Kookkunsten
Vandaag een relax dagje achter de rug. We hebben in de voormiddag wat kunnen werken aan ons project van MZ1S. Echt veel hebben we niet kunnen doen omdat we eerst nog wat les kregen en pas het laatste half uur tijd hadden. Ik was er helemaal van overtuigd dat we MZ2S hadden dus had ik mijn opdrachtenblad niet bij. Geen nood, we moesten niets afgeven. Dat moet pas klaar zijn op 9 december of zo. Mijn cursussen heb ik altijd bij maar mijn opdrachten liggen schoon bij elkaar op mijn bureau. Als ik ze in mijn map laat steken, vergeet ik garanti dat ik die nog moet doen. Maar echt een ramp was het niet want het was ook wel te doen zonder opdrachtenblad. In de namiddag hebben we voedingsleer gehad waarin we dus zijn gaan koken. Eerst werd gezegd wat we zouden gaan maken en welke ingrediënten we nodig hadden. Wij mochten dan zelf een fruitpap maken terwijl onze leerkracht zelf de groentenpap zou maken. Eerst kregen we wel een hele uitleg over papflessen en het steriliseren ervan. Dan hebben we een papflesvoeding klaargemaakt en mochten we voelen of het warm genoeg was. Er scheelde blijkbaar wel iets met de, nieuwe, papfles van onze leerkracht. Toen we enkele druppels op onze pols moesten doen, liep er langs alle kanten melk uit behalve natuurlijk langs de tut. Maar de melk was wel goedgekeurd. Enfin, de temperatuur. Want zo melk met poeder gemaakt, is ni echt lekker. Daarna mochten we ons verdelen in groepjes van 2. Dat van ons bestond uit 3 personen omdat we oneven waren. De ene kant van de keuken moest de fruitpap mixen, de andere kant pletten. Wij mochten pletten en kregen een sinaasappel, banaan en kiwi. Na elks een taak gedaan te hebben, kregen we dan van dat koekpoeder en mochten dat nog mengelen in onze pap. Daarna mochten we proeven van onze buren hun gemixte pap en mochten we onze eigen pap zelf opeten. Mmmmh, lekker! T was geslaagd. Al zeg ik het zelf. We hebben dan mogen toekijken hoe onze leerkracht een groentenpap maakte met wortel en één met witloof. Dat met wortel had succes maar dat ander daar waren niet veel fans voor te vinden. Ik heb wel eens geproefd maar het bleef bij 1 hapje. Ben niet echt een witloof fan. Alleen als t moet. Hehe. Na de afwas zat ons dagje er dan ook weer op, se en nu zit ik hier thuis. Ik ben wat moekes. Mijn 'blafetuurkes' zijn aan 't toevallen. Dus, tot morgen of zo!
21-10-2008, 19:30 geschreven door Ann
20-10-2008
Al half geslaagd!
Eindelijk, ik heb weer even tijd om mijn blogje aan te vullen. Dit weekend heb ik gezellig mijn verjaardag gevierd en ik kan er weer tegenaan voor een jaartje. Alé, laten we hopen dat mijn oude deur het zo lang nog volhoudt. Gisteren heb ik nog van alles gedaan voor het school, terwijl ik gezegd had wat te gaan rusten, wat maakte dat ik net voor 'Prison Break' klaar was met alles. Ik heb nog gewerkt aan mijn groepsproject voor Observeren en Rapporteren. Misschien herinneren jullie je nog dat ik gezegd heb dat we 2 groepjes hadden die over de motorische ontwikkeling zouden praten. Wel, dinsdag had ons groepje tijdens de middagpauze alles even overlopen en heb ik mezelf 'opgeofferd' (groot woord want ik heb het met plezier gedaan) om alles samen te voegen. Dat bleek toch een grotere karwei te zijn dan ik had gedacht maar het is me gelukt. Ons thema hebben we dus al af en neemt ongeveer 6 pagina's in beslag. Nu moeten we elks nog 2 observaties doen en een evaluatie en dergelijke. Het moet tegen eind december af zijn, geloof ik, dus dat halen we wel, denk ik. Ook mijn artikelbeschrijving over mijn communicatiestijl is af. Hiervoor moet ik op een later tijdstip nog wel een praktijkervaring uitwerken en een evaluatie maken. Zo meteen zal ik anders, in een nieuw blogje, eens een takenlijst opstellen per vak zodat jullie een beetje beter kunnen volgen. Misschien een goed idee!
Vrijdag heb ik ook mijn eerste activiteit gedaan met 6 kindjes en de andere stagiair (even ter inlichting: die jongen blijft maar 3 weken. In het middelbaar mogen ze maar 3 weken stage doen en dit 4 keren op een jaar) heeft ook meegedaan want ik had een envelopje extra gemaakt. Dat was per ongeluk maar hij heeft er toch voordeel uitgehaald. Maar het belangrijkste was wel dat mijn activiteit succes had en dat de kindjes heel enthousiast waren! Ik zal zien dat ik eventueel een uitwerking ervan met voorbeeld ook nog online kan zetten. Mijn evaluatie is ondertussen ook achter de rug en ook dit viel redelijk goed mee. De enige opmerking dat ze hadden, was dat ik wat stil was en wat meer moet openbloeien. Ook dien ik wat luider te praten naar de kinderen toe maar dat wist ik al want dat heb ik als leerdoel aangeduid in de opdracht van mijn communicatiestijl. Ik heb zelfkennis, he! Wat had gij gedacht? Op een moment zeiden ze me ook het volgende: 'Je bent 29 en je gedraagt je te fel als leerling.' Ik stond daar heel verbaasd: 'Euh, ik ben toch leerling.' Ja, wat blijkt nu? Omdat ik van het VSPW ben en ik er een jaar lang stage zal doen, aanzien ze mij als een collega en niet als stagiair. Dus ik mag me meer gedragen als iemand die er werkt en ik mag me ook mengen in beslissingen die moeten genomen worden. Ook mag ik dus meer met hen praten. Ik had dat dus niet gedaan omdat ik studente kinderzorg ben en dus vooral met de kinderen moet bezig zijn. Ik vertelde hen dan ook dat ik, op het einde van de stage, niet de opmerking wilde krijgen dat ik niet genoeg bezig was met de kinderen. Dit begrepen ze dus wel en dit gezegd zijnde, maakte het voor hen ook plots duidelijk waarom ik me wat meer aan de zijkant hield al die tijd. Ondertussen weet ik dus dat ze graag wat meer contact met me hebben dan voorheen dus hou ik daar nu ook rekening mee. Ergens vind ik het wel een groot compliment want dat is toch een teken dat ze me vertrouwen. Zo mochten de andere stagiairs ook niet zonder mij naar de polyvalente zaal met de kinderen. Er werd ook duidelijk gezegd dat ik de verantwoordelijkheid droeg en dat ik het dus voor het zeggen had. Cool!
Donderdag was er ook wel iets grappigs gezegd door één van de kinderen. Het was mijne grote kapoen die in het begin zo lastig deed naar mij. Ik denk dat hij me wat wou testen want nu is hij heel lief en vraagt hij zelfs om langs hem te komen zitten aan tafel. Daarvoor mocht ik nog niet naar hem kijken of hij begon al lastig te doen naar mij. Ik denk dat ik dus geslaagd ben in zijn testje. Ma bon, nu wijk ik helemaal van mijn onderwerp. To the point dus: mijne kapoen was weer hevig aan het spelen met een bal. Hij was wat aan het lachen en aan het gekken en plots, bonk! En ferme slag tegen de grond met zijn hoofd. Zelfs mijn begeleidster keek ervan om. Begon die kleine wat te lachen terwijl hij over zijn hoofdje wreef, wat trouwens mooi rood zag, en zei tegen mij: 'Ja, ik ben ook altijd te wild, he'. Haha, ik lach in een deuk. Zo ne kleine van nog geen 3 jaar zei dat zo vlotjes. Ik bevestigde al lachend zijn uitspraak en hij zei weer: 'mijn mama zegt dat ook altijd.' Alé, die heeft al heel jong zelfkennis, se! Hij was trouwens vrijdag ook bijzonder trots op zijn kunstwerkje en moest het dan ook meteen aan zijn mama tonen.
Zo, sé. Ik ga mijn best doen nu wat voorbeelden en dergelijke ook op mijn blogje te zetten. Dat zal het waarschijnlijk allemaal wel wat duidelijker gaan maken, he.
Hopen dat ik weer geluk heb met de kaartjes.
Achteraf kreeg ik wel nog een complimentje van een klasgenootje. Ze zei dat ik een mooie stem had en een mooie uitspraak en dat als zij zo'n stem zou hebben ze garanti succes had met het toneel spelen. Alé, ik heb verborgen talenten die ikzelf nog niet ontdekt had. Ik zou eerder al beroemd kunnen geworden zijn door het schrijven van een boek en nu kan ik ook nog succes boeken op de planken. Misschien moet ik er eens aan gaan denken om in de voetstappen van Els de Schepper te treden: boeken schrijven en mijn eigen monoloog brengen in het sportpaleis van Antwerpen. Ziet ge t al gebeuren? 
Lap, ik denk dat ik mijn roeping gemist heb.
We zagen het allemaal nog zitten tot onze leerkracht zei dat we ook mondelinge examens hebben. Ineens zag iedereen het niet meer zitten. Haha. Van het-niet-meer-zien-zitten gesproken: er zijn er ondertussen al 3 die zijn gestopt met de opleiding en er was bijna een 4de bijgekomen maar die hebben ze toch kunnen overhalen om te blijven. Ik ben benieuwd wie er nog zal overblijven op het einde van de module. Laten we hopen dat ik daar bij ben.
In mijn 29-jarig bestaan heeft nog nooit, echt nog nooit, iemand tegen mij gezegd dat ik mezelf overschat! Ik was een beetje geschokt over de uitspraak maar bon, ik leef nog. 
Het gekke was wel dat we onze verbetering van het artikel terugkregen (bij het berichtje 'opdrachten' staat het onder MZ1K) en daar heb ik een 'plus' op gekregen. Ik denk het beste van de klas want velen hadden een 'min' gekregen en sommige 'plus, min'. Ze vroeg me zelfs mijn artikel terug omdat dat goed was en gebruikte het vooraan in de klas als voorbeeld. Enfin, toch nog een goed puntje gescoord dan. 
Mijn begeleidster heeft hem dan opgenomen en ik heb hem nog een kusje gegeven zodat hij wat rustiger zou worden. Ik stond er met open mond van te kijken dat hij blijkbaar toch aan mij gehecht was. Zelfs mijn begeleidster had dit nog niet meegemaakt. En om eerlijk te zijn, heb ik hem dat nog niet eens zien doen als zijn mama hem brengt. Ik moet zeggen dat het wel een goed gevoel geeft, hoor. Dat is nu de voldoening die ik zo hard miste op mijn vorige job.
