Karen, onze verpleegkundige, is bezig met een tevredenheidsgesprekje met één van onze ouders, terwijl ik hier nog snel iets neerpen. De bedoeling van dit gesprekje is vooral luisteren naar ouders hoe ze de eerste maand opvang hebben ervaren. Op deze manier kunnen we snel bijsturen waar nodig en proberen we echt in dialoog te treden met de ouders. We proberen onszelf voortdurend een spiegel voor te houden. Doen we het wel goed? Lossen we de verwachtingen in? Samen spreken over opvang verrijkt onze werking! Vandaag was het voor mij een dag waarbij ik heel wat praktische zaken moest regelen. Uurroosters plannen, mensen bijsturen, afspraken opvolgen, verslagen schrijven, heel wat mails opvolgen,... Hetgeen me echter het meest bij blijft is de manier waarop ik ontvangen werd bij de kartonfabriek Vandevelde. Eén en al vriendelijkheid en hulpvaardigheid! We mochten er heel wat karton afhalen om mee te knutselen. Voor de fabriek en de baas ervan waardeloos materiaal maar voor ons heel waardevol! Dat zullen de kinderen en begeleidsters ons nog wel laten zien! Fijn weekend!
Deze morgen kreeg ik de kans om in het gebouw van het Vlaams Parlement te Brussel een voorstelling te zien van de wijze waarop de kinderopvang georganiseerd is in Rome. Een betere opleiding, meer omkadering en vooral veel meer geld wordt geïnvesteerd in de kinderopvang. Dit gebeurt echter door de stad Rome zelf en niet door de nationale overheid. Door meer personeel in te schakelen kan er meer aandacht geschonken worden aan de zelfstandigheid van de kinderen. Zo kruipen ze zelf in bed, krijgen ze de kans om veel zaken zelf te doen en mogen ze zelfs vanaf 2 jaar zelf eten uitscheppen in hun eigen porseleinen (!) servies. Hier wordt er hard gehamerd op veiligheid, daar is die minder nadrukkelijk aanwezig. De lezing gaf in ieder geval veel inzichten aan de aanwezigen: positieve maar ook negatieve zaken werden opgemerkt! Zo is er in Rome bijvoorbeeld maar 1 instapmoment op een jaar. (de maand september) In ieder geval werd ik persoonlijk geïnspireerd door de creativiteit waarmee de pedagogisch medewerkers de kinderen konden entertainen. Ik vraag me af waardoor Mieke Vogels zich liet inspireren.
Naar aanleiding van het inspectiebezoek van Kind en Gezin hebben we een aantal nieuwe bedjes gekocht. Deze zijn onlangs geleverd maar dienen nog in elkaar gezet te worden. We zijn daarom op zoek naar handige mama's, papa's, grootvaders of -moeders die ons een handje willen helpen. Neem gerust contact op als je één of meerdere bedjes wil in elkaar zetten. Je helpt er ons enorm mee!
Vandaag werd naar de ouders gecommuniceerd over de aanhoudende diarree. In overleg met onze adviserende arts proberen we om besmette kinderen zoveel mogelijk thuis te houden. We proberen ook mogelijke oorzaken in kaart te brengen. Voorlopig worden we geconfronteerd met een grote variatie. Zowel bacteriële als virale infecties werden reeds geconstateerd. In een eenmalig geval was er sprake van een parasiet. We dringen er op aan de voorgeschreven behandeling door de huisarts strikt te volgen om zo snel mogelijk dit leed voor ouders, kinderverzorgsters en kinderen uit het kinderdagverblijf te weren.
Gisteren geen berichtje op deze blog wegens tijdsgebrek. Omwille van het event '15x15' en een vergadering ivm de buitenschoolse opvang in Wetteren kwam ik pas om 22u45 thuis en een dagje zonder pc leek me wel aantrekkelijk. 15x15 was een event waarbij ik veel info kon opdoen van 15 top-ceo's en ondernemers. Telkens kregen ze een kwartier de tijd om hun motivatie, sleutels tot succes, mislukkingen, methode en raad aan jongeren door te geven. De opbrengst van dit event voor mij is heel groot. Pakken inspiratie, plannen, motivatie, veel zaken om het beter te doen,... Let op: een groot aantal ideeën waren al in onze organisatie doorgedrongen, maar eens terug tot de essentie komen is heel waardevol. Ik leerde ook om geregeld eens aan introspectie te doen en kijken hoe ik zelf alles aanpak en mezelf te evalueren. Af en toe een spiegel voor jezelf houden, bij gelijk wat je doet, geeft je weer de kans om beter te doen en dat is zeker en vast mijn ambitie!
Gisteren was er dan ook nog een evalutatievergadering van de buitenschoolse opvang gedurende de vakantie op gemeentelijk vlak. De speelpleinwerking (Wesp) was noodgedwongen moeten sluiten gedurende 2 weken, de buitenschoolse opvangmogelijkheden waren allemaal op hetzelfde moment gesloten, sportkampen waren volzet,... Er was op een bepaald moment zeker een tekort aan plaatsen. Met onze opvang hebben we reeds een aanzienlijke inspanning gedaan om aan de vraag te beantwoorden: maar liefst 14 kinderen meer konden deze vakantie terecht in een schitterend voorbereide werking! Let wel, dit was enkel mogelijk dankzij de financiële tussenkomst van minister Vanackere. Naar volgend jaar toe wilde men een oplossing zoeken voor het speelplein, maar ik hamerde er op dat er een structureel tekort was aan plaatsen! Enkele mogelijke oplossingen werden overlopen, maar een definitieve knoop doorhakken gebeurt op een volgende vergadering.
Wat in het begin nog aarzelend op gang kwam, nog heel wat kopzorgen teweegbracht en hier en daar twijfels zaaide, resulteerde uiteindelijk in een fantastisch eetfestijn! Een echt eetfestijn hoorden we langs alle kanten want proeven van 6 gerechten kan je niet alle dagen! Het multiculturele eetfestijn vond zijn oorsprong al enkele maanden geleden. Tijdens de GSP voor ondernemingen werd er lustig op los gebrainstormd en kwam een multicultureel eetfestijn als één van de topideeën naar boven. Lang voorbereiden, mensen motiveren, koks zoeken, praktische zaken regelen, eetstandjes voorbereiden, inkleding voorzien, kaarten verkopen,... Afwisselende gemoedstoestanden, mensen die het niet zagen zitten, mensen met vragen, mensen die het allemaal nogal vroeg opstaan vonden, mensen die vonden dat het niet lang genoeg kon duren, het was een uitdaging voor het hele team van personeelsleden om een dergelijk eetfestijn te organiseren. Het resultaat werd letterlijk én figuurlijk door iedereen gesmaakt. Mexicaans eten dat lekkerder is dan in Mexico zelf, pitta op authentieke manier bereid, lekkere Italiaanse pasta, fijne porties couscous en de eigen tomatensoep met balletjes en vol-au-vent met frietjes! Elk gerechtje op zich had zijn meerwaarde! En dan hebben we nog niet de meest onmisbare schakels genoemd in dit geheel: de mensen achter dit geheel. Ik ben heel tevreden over de inzet en enthousiasme waarmee iedereen meehielp. Petje af! Dit geeft moed voor de komende activiteiten. En vooral voor onze werking zelf! Elke dag kunnen doen waar je echt goed in bent in een omgeving waar dit door iedereen gesmaakt wordt, levert hopelijk dezelfde tevredenheid!
Gisteren werd het eerste jaar van de groep zorginnovatie afgesloten met een congres in Leuven. Als lid van de reflectiegroep was ik aanwezig tijdens lezingen van minister Vanackere, een vertegenwoordiger van Koen Peeters (die had het te druk) en de toelichtingen van Koen Hermans en Heidi Loos. Ik was zelf verslaggever van de discussiegroep rond innovatieve overheid. Wat heeft dit alles ons bijgebracht? Naast het uitgebreide netwerk dat we langs deze weg kunnen vormen, zullen we vanaf volgend jaar gratis kunnen gebruik maken van het innovatie-instrument dat met deze groep ontwikkeld wordt. De ontmoeting van gisteren bood ook de kans tot reflectie. Op de stafvergadering van deze voormiddag zal ik zeker enkele bedenkingen hierrond meegeven. Voor de rest wordt het vandaag een drukke dag! Voorbereiding van het eetfestijn, uitnodigingen voor de raad van bestuur van woensdag aanstaande, stafvergadering, regelen van heel wat praktische zaken na enkele drukke dagen... Weer een fijn drukke dag dus!
Het was druk vandaag. Heel druk! Niet in het minst omdat het eetfestijn voor de deur staat maar ook omdat er eindelijk eens een eerste resultaat zou komen van mijn lobbywerk, mijn vragen en mijn opzoekingen en bezoeken rond een nieuwbouw. Een heel druk ander programma deze middag én deze avond verplichten me er toe om nu pas mijn blog te schrijven (23u58). Sorry voor de trouwe lezers maar eens ze dit lezen zullen ze er ook niet echt van wakker liggen dat ik iets later was dan gewoonlijk. Deze morgen om 9u30 waren we met vertegenwoordigers van de 3 raden van bestuur die in eerste instantie willen en kunnen bouwen samen te gast in het rvt. Omwille van subsidiereglementen zullen de scholen pas in een latere fase kunnen bouwen/renoveren. Vandaar dat er zusters Apostolinnen, mensen van de raad van bestuur van rvt en kinderdagverblijf aanwezig waren. Ook 2 architectenbureau's waren aanwezig. Beide bureau's etaleerden een uitstekende vakkennis en een goede kijk op de zaak. De opdracht die ze kregen was zeker niet eenvoudig! Op 2 weken een visie geven (bijna een masterplan maken) over de hele site rekening houdende met de wensen van de verschillende partijen. De heren Willy Verstichel en Julien De Wilde leiden het gesprek in goede banen en gaven iedereen de kans om indrukken te geven en vragen te stellen. Een unanieme keuze werd gemaakt! Er werd zelfs al een bouwteam gevormd. Dit bouwteam zal instaan voor de contacten met de architect maar zal langs de andere kant ook voortdurend terugkoppelen naar de eigen achterban. Voor het kinderdagverblijf mag ik zelf en de heer Jos Van Den Bossche deze functie waarnemen. De eerste contacten werden gelegd en op deze manier werd de vergadering op een voortreffelijke manier afgesloten!
Dit eerste succes kon er enkel komen dankzij de goede zorg van talloze mensen die telkens mijn afwezigheid in het kinderdagverblijf op voortreffelijke wijze hebben opgevangen. Mijn bezoekjes naar Brussel voor een subsidiebelofte, mijn vergaderingen met scholen, met architecten, mijn opzoekingswerken wat betreft subsidieregeling zijn nu opeens toch iets waard! Alvast bedankt om dit te mogen doen en ik hoop dat we dankzij het verder samenwerken aan een nieuwe lokatie nu ook reeds de kracht hebben om nu al te bouwen aan de mentaliteit die we willen laten overheersen in ons nieuwe kinderdagverblijf. We zijn onderweg, de weg zal lang en moeilijk zijn, we zullen botsen, vallen, diep zelfs, maar nu hebben we toch een heel concreet doel dat we enkel samen kunnen bereiken!
Slaap wel! Morgen word ik verwacht om 9u in Leuven voor het congres van de groep zorginnovatie. Ondertussen zullen er nog heel wat telefoontjes moeten gebeuren. Nu moet het immers vooruit gaan!
Vandaag worden we bij de Nijntjes opnieuw geteisterd door ziekte. Petra is nog afwezig en nu is ook Diane getroffen. Opnieuw flexibel zijn, alternatieven zoeken, inspringen,... Het is allemaal niet eenvoudig maar het lukt dankzij de inzet van collega's. Verder staan er vandaag de verdere voorbereidingen van het eetfestijn op het programma. Aangezien het morgen een dag vergaderen wordt, en donderdag congres is van de groep zorginnovatie, dien ik nu zoveel mogelijk op pootjes te zetten. Opnieuw kan ik gelukkig rekenen op een schitterend team. Tombolaprijzen worden door iedereen aangebracht, er wordt meegedacht en er wordt geholpen waar nodig en ook de personeelsleden gebruiken hun netwerk om van het feest een onvergetelijke belevenis te maken. Kaarten zijn trouwens nog altijd te koop!
Deze voormiddag kwam de verantwoordelijke van Sodexo, de firma die de voeding voor onze kinderen voorziet, langs. De feedback die ik gegeven had en de bijsturingen ervoor werden besproken. Er waren al een tijdje klachten over puree en de maaltijden voor kinderen die geen varkensvlees eten. Nu is er voor de puree als directe actie een klopmixer aangekocht om die malser te krijgen. Om volwaardige maaltijden te bieden aan kinderen die geen varkensvlees eten, wordt er nu door Kristel telkens aangegeven hoeveel kinderen er geen varkensvlees eten en wordt er niet enkel een vleesvervanger gesuggereerd, maar een volledig gerecht/menu. Op termijn hopen we onze keuken een beetje dichterbij te krijgen (momenteel warme lijn uit Lokeren) om zo de kostprijs te beperken. Die mogelijkheid ging bekeken worden door Sodexo.
Vandaag zijn enkele mensen van het kinderdagverblijf op bezoek bij een kinderdagverblijf uit Brussel, namelijk Elmer. Elmer staat bekend voor zijn diversiteitsbeleid en de werking met Reggio Emilia. Toevallig zijn dit nu net 2 elementen die in ons kinderdagverblijf meer en meer benadrukt zullen worden. Het is eigenlijk dankzij Gudrun Vivez, stagebegeleider van de leerlingen van het Sint-Augustinuscollege uit Aalst, dat we de mogelijkheid gekregen hebben om ons aan te sluiten bij een leerlingenbezoek. Gewapend met fototoestel, grote ogen en open oren zijn Kathleen (Dolfijntjes en projectverantwoordelijke van de diversiteitsweek), Nele (vlinder) en Karen en Hilde (verpleegkundigen) deze morgen vertrokken met de trein. We hopen dat ze ons veel kunnen bijleren over het omgaan met diversiteit en de werking van Reggio Emilia. De theorie van Reggio Emilia begint stilletjes aan door te sijpelen in het kinderdagverblijf, maar bewust integreren in de werking is zeker nog niet gebeurd. Dit zal één van de grote doelstellingen zijn van de komende jaren. Een dergelijk bezoek kan ons zeker motiveren en inspireren!
Vandaag konden we gelukkig de begeleidsters van de Nijntjes weer voltallig begroeten. Ze profiteerden er direct van om samen met de Nijntjes een leuke wandeling in het park te maken. Isabel (Knuffeltjes) is nu echter ook geveld door ziekte. Blijkbaar worden heel wat mensen gekweld door hetzelfde virus. De kinderen van de Dolfijntjes waren deze morgen al dolenthousiast toen ze geconfronteerd werden met een hele hoop dozen. Open doen, er op trommelen, er in kruipen,... het was leuk om te zien!
Zelf ben ik vandaag vooral in de weer met het regelen van praktische zaken voor het eetfestijn: wisselgeld voorzien, prijslijsten, inkleding voorzien, prijzen voor de tombola zoeken,... Verder zijn we ook van start gegaan om de vervanging van Anny te regelen. Zij begint na een lange loopbaan in het kinderdagverblijf binnenkort aan haar laatste officiële werkmaand! Proficiat!
De dienst van de Nijntjes is getroffen door ziekte. Zowel Petra als Sara zijn afwezig. Dan is het aan ons om beroep te doen op de flexibiliteit en collegialiteit van anderen. En die is werkelijk fantastisch! Inspringen voor elkaar is meer en meer een ingebakken reflex en door die flexibiliteit kennen kinderen en personeelsleden die niet altijd samen staan elkaar toch voldoende om tot een positief resultaat te komen. Vandaag zijn het Cindy, Sylvia, Annelies en Karen die hun normale bezigheden op de achtergrond schuiven en het belang van de kinderen en ouders op de voorgrond plaatsen. Kristel en ik overliepen alle mogelijkheden op de uurroosters en uiteindelijk blijkt de geboden oplossing haalbaar en kunnen we de kinderen hun plezier bieden dankzij goed samen te werken en te communiceren. Communicatie blijft één van de belangrijkste zaken binnen de organisatie van het kinderdagverblijf. Om deze te optimaliseren proberen we een methode te zoeken om de communicatielijnen binnen het kinderdagverblijf efficiënt in beeld te brengen. Ik sprak al enkele mensen aan binnen mijn netwerk om hiervoor een budgetvriendelijke oplossing te bieden, maar uiteraard is op dit vlak alle hulp welkom.
De voorbereidingen voor de diversiteitsweek zijn volop aan de gang. Op elke afdeling wordt er heel erg gezocht naar toffe spelletjes en leuke ideetjes om de kinderen te amuseren. We zijn nog volop op zoek naar originele recepten voor ons multicultureel receptenboek, baby- en kindermuziek uit andere landen, bamboestokken en grote vellen karton om mee te knutselen. We zijn ook op zoek naar mama's (of oma's die iets willen bakken of laten proeven uit hun thuisland op onze proevertjesstand op vrijdag 31 oktober. En wie kan er 'vlechtjes' demonstreren bij onze meisjes in de BSO of hennatekeningen schilderen? Alle hulp is welkom!
Dankzij de mensen van www.babyboom.be kunnen we op de babydiensten vandaag verwennen met een nieuw stukje speelgoed, nieuwe eetpotjes en kunnen we de kinderen verwennen door een staaltje Dermocrem mee te geven naar huis.
Voor het eerst in de top 300 in de toplijsten van bloggen.be... en dat is dankzij jullie de lezers! Bedankt dus en elke dag blijven lezen want we hopen jullie nog veel nieuws te geven over het kinderdagverblijf!
Vandaag formuleren we het vervolg van ons antwoord op het schrijven van Kind en Gezin in verband met ons erkenning. We moeten laten weten hoe we ons kwaliteitshandboek bijsturen, hoe we een systeem uitwerken om de gegevens van kinderen te actualiseren en hoe we ons vormingsbeleid verder gaan uitwerken en implementeren. Kristel, onze kwaliteitscoördinator, heeft al heel wat voorbereidend werk verricht om het kwaliteitshandboek bij te sturen. Ondertussen hebben we samen met de staf ook al een procedure uitgewerkt om de gegevens van de kinderen te actualiseren. Tijdens de persoonlijke tevredenheidsgesprekjes na een maand opvang of bij overgang naar de volgende groep, wordt er ook de tijd genomen om deze gegevens te controleren en indien nodig bij te werken. Om het vormingsbeleid verder uit te werken en te implementeren is er wat meer tijd nodig. Vormingsbehoeften analyseren, inpassen binnen een budget, de nodige functieprofielen maken, must-have competenties en nice-to have competenties onderscheiden,... Heel wat werk om dit alleen allemaal te bolwerken. Daarom zijn we externe hulp gaan zoeken. We zijn met het kinderdagverblijf ingeschreven voor een studie in samenwerking met de Arteveldehogeschool Gent en het Europees Sociaal Fonds om rond competentiebeleid te gaan werken. Hiermee hopen we te kunnen tegemoet komen aan de wensen van de begeleidsters en andere personeelsleden. We beseffen wel dat we hier nog een lange weg hebben om af te leggen.
Bij de buitenschoolse opvang zijn de begeleidsters al volop in de weer om een aantal themaweken voor te bereiden. De week van het bos, de week van het ibo (met als thema bewegen) en de week van de diversiteit. Het enthousiasme van de begeleiding is groot. De teamvergadering zal een goed hulpmiddel worden om hier verdere afspraken over te maken. Ondertussen is er bij de Beezekes weer een nieuw kindje aan het wennen en wordt er bij de Knuffeltjes extra aandacht besteed aan het zelfstandig eten.
Nadat ik deze morgen al een ware oorlog gevoerd had met het openbaar vervoer om in Antwerpen Expo te geraken, kon ik getuige zijn van een event georganiseerd door DharmaConsult met als spreker Bram Selleslach. Onderwerp was het rekruteren van dat o zo schaarse talent. How to win the war for talent? Overal wordt de alarmklok geluid: binnenkort zullen we personeelsleden tekort hebben om het werk te doen. Echt talent zal schaars worden! En dat op alle vlakken. Je zal je moeten profileren als werkgever. Voor een profit-organisatie wordt daar al snel een budget voor voorzien, maar in onze sector hinken we op dat vlak nog zwaar achterop. We hebben nog veel werk bleek uit de lezing van Bram... Maar hoop doet leven! En er zijn ook al een heel pak zaken waar we wel goed op scoren. Wat marketing betreft doen we soms onbewust al goede zaken... Deze blog bijvoorbeeld is al een goede vorm van marketing. Als potentiële personeelsleden lezen wat er zich in het kinderdagverblijf afspeelt, zullen ze zich sneller aangetrokken voelen en misschien net daarvoor de voorkeur geven aan kinderdagverblijf Sint-Jozef... Met kinderdagverblijf Sint-Jozef proberen we ons te profileren als aantrekkelijke werkgever om nieuwe mensen aan te trekken maar zeker en vast om de huidige talenten te behouden!
Kristel, de kwaliteitscoördinator, introduceerde vandaag een logboek op elke dienst. Dit logboek dient om zaken onderling bij te sturen en om bepaalde processen te verbeteren. We hopen bepaalde mankementen te detecteren in onze werking en voortdurend te verbeteren. Nele, de vlinderbegeleidster, is vanaf nu altijd duidelijk herkenbaar als ze bijspringt op een dienst, want haar zelfgemaakte vlinder hangt nu telkens aan de inkom van de dienst waar ze werkt. Mooi werk!
In mijn blogtekst van gisteren sloop een foutje. Het enthousiasme van de begeleiding van de Dolfijntjes is groot. Alle thema's van het jaar liggen al vast en ik baseerde me voor mijn blogtekst eigenlijk al op hun thema van volgende week. Het thema van deze week is 'handjes en voetjes'. Het gebeurt wel eens dat er iemand zijn voorbereiding iets vroeger doorstuurt. Gelukkig zijn de Dolfijnenbegeleidsters alert om me hier op te wijzen!
Vandaag dienen we zoals elke vzw onze aangifte in de rechtspersonenbelasting op te sturen. De laatste jaren hebben we telkens al goede rapporten gekregen bij controles. Hopelijk blijft dit nog enkele jaren zo door gaan. Gedurende de voormiddag zal ik me vooral bezighouden met het updaten van mijn persoonlijke to do lijst. Het overzicht bewaren en weten wat wanneer te doen is enorm belangrijk. Eens dat gedaan kan ik weer het grootste deel van de maand september invullen in mijn agenda. Hetgeen ik nog dien te doen is het voorbereiden van mijn vergadering deze middag. Ik ga namelijk voor het eerst naar het bureau van het coördinatiecomité van de Oost-Vlaamse kinderopvang aangesloten bij het Vlaams Welzijnsverbond. (wat een naam...) Wat wil dit zeggen? Het coördinatiecomité is eigenlijk de naam voor een 2-maandelijkse vergadering waarin collega's uit andere kinderdagverblijven zetelen. Het Vlaams Welzijnsverbond is een overkoepelende organisatie voor heel wat zorg- en welzijnsinstellingen. Ik ga nu naar het bureau ervan. Dat wil zeggen dat ik help in de voorbereiding van deze vergadering en op die manier bepaalde accenten kan leggen die direct ons kinderdagverblijf aanbelangen. Zo kan ik bijvoorbeeld onze problemen met buikslapers ivm wiegendoodpreventie aankaarten, ik kan de knelpunten ivm de nieuwe regeling voor de dagprijzen vermelden en op die manier makkelijker informatie en advies krijgen van andere kinderdagverblijven.
Het thema bij onze peutergroep de Nijntjes is deze week fruit. De kinderen worden geprikkeld om te experimenteren met een voeldoos, ze (s)maken fruitsalade, ze lezen samen over fruit, ze schilderen en tekenen fruit en het liedje 'appel, peertje en banaan' wordt misschien nog een late zomerhit! Bij de Dolfijntjes is het thema dozen. Bouwen met dozen, dozen rangschikken van groot naar klein, stappen in dozen, dozen gebruiken als drumstel, je kan het zo gek niet bedenken of ze proberen het bij de Dolfijntjes!
De vergaderingen van gisteren leverden heel wat interessante zaken op. Zo werd in de personeelsvergadering kritisch nagedacht over de flexibele opvang. Het personeel gaf zelf bedenkingen bij de werking, maar loste ook probleemstellingen op, was bereid om mee te denken en toonde een grote inzet om mee te denken over verdere evoluties binnen ons kinderdagverblijf. Het is enorm spijtig dat de tijd ons ontbreekt om deze mensen meer aan het woord te laten in discussies rond beleid. In heel wat beslissingen op hoog niveau worden de dagelijkse praktijkervaringen langs de kant geschoven of zelfs niet gehoord. In ieder geval was er gisteren wel een waardevolle inbreng en wordt die enorm geapprecieerd. De vergadering leverde nog wat denkstof zodat er nog één en ander zal wijzigen in onze werkwijze en reglementen rond flexibele opvang. Een tweede zaak die geregeld werd tijdens de personeelsvergadering was de taakverdeling van het eetfestijn. Alle taken zijn ingevuld behalve een frietenbakker. Wie voelt zich geroepen? In de stafvergadering werd gesproken over wiegedoodpreventie, de bestelling van onze nieuwe bedjes en de heersende werkdruk binnen het kinderdagverblijf. De vooropgestelde 80% bezetting van Kind en Gezin lijkt een zware dobber te worden. Het verhoogd aantal vrije dagen dwingt ons te evolueren naar een 38-uren week. Door het bouwen van een nieuw kinderdagverblijf kunnen we in principe ook de groepen verkleinen. Dit zou ook de werkdruk verlagen, maar voorlopig zijn dit lange termijnoplossingen. Voorlopig moeten we dus roeien met de riemen die we hebben. Gelukkig zijn er enkele creatieve geesten die oplossingen bedenken om de dag beter te organiseren en kalmte te brengen binnen de leefgroepen. Zo zien we mensen zich heel flexibel opstellen wat betreft werkuren. We zien verschillende diensten elkaar spontaan helpen in moeilijke momenten. We hebben een vlinder die fantastisch goed inspringt waar nodig. En dergelijke solidariteit ervaren binnen het personeel doet deugd. Soms zal je dus als ouder eens een vreemd gezicht zien op je vertrouwde dienst. We proberen de ouders hiervan zo goed mogelijk op de hoogte te houden.
Naast onze wekelijkse stafvergadering staan er nog twee andere vergaderingen op het programma: een teamvergadering bij de Knuffeltjes, één van de babygroepen en een personeelsvergadering. Aangezien Hilde, één van de verpleegkundigen, vandaag naar de eerste bijeenkomst is van het Ziko-netwerk, leid ik die teamvergadering. Normaal doet zij dat samen met Karen, maar aangezien ze zo gebeten is door Ziko prefereerde ze de bijeenkomst in Gent. Ziko is een zelfevaluatie-instrument voor welbevinden en betrokkenheid van kinderen in de opvang. Dit systeem werd ontwikkeld door ECEGO en professor Laevers en helpt ons om eerst en vooral te kijken hoe kinderen zich voelen in het kinderdagverblijf en hoe betrokken ze zijn bij hun spel. Uiteraard leren deze evaluaties ons heel wat over de werking en door dit herhaaldelijk toe te passen kunnen we onze werking voortdurend bijsturen. Nu Ziko meer en meer wordt toegepast hebben ECEGO en Kind en Gezin besloten hierrond netwerkbijeenkomsten te houden om dit alles te optimaliseren. Kristel, onze kwaliteitscoördinator, is deze voormiddag 2 lesuurtjes uitgeleend aan het Sint-Jozefinstituut. Ze geeft twee uurtjes les in de richting verzorging. Deze leerlingen hebben later dit jaar nog stage bij ons. Door de afwezigheid van deze twee stafleden hebben we dan ook de stafvergadering maar naar deze middag verplaatst. De personeelsvergadering is 's avonds (net voor de avondmarkt goed en wel begint); dat betekent dus drie vergaderingen deze middag en dat eist wel een beetje voorbereiding. Kiezen van de juiste werkvormen, geen eenrichtingsverkeer van mijn kant veroorzaken, checken als alles duidelijk is, catering voorzien... Er komt heel wat bij kijken! Dus ik weet wat gedaan deze voormiddag...
