Ik ben Marinella Bruneel
Ik ben een vrouw en woon in Waregem (België) en mijn beroep is poetsvrouwke.
Ik ben geboren op 25/03/1976 en ben nu dus 49 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: vanalles!eerste plaats mijn dochter en gezin, daarna vooral chinhilla's en andere dieren....
Net de diagnose gehad van hodgkin Lymfoom... Samen met mijn gezin,familie en vrienden..WE ARE GONNA KILL THE BEAST!
We are gonna kill the beast!
mijn gevecht tegen hodgkin lymfoom Hodgkin,in mijn geval nodulair lymfocyt pre dominant hodgkin lymfoom.Of niet klassieke hodgkin.
09-09-2012
killing the pain...
De pijn is sedert gisteren verdubbeld en zo goed als onhoudbaar zonder pijnstillers..De dafalgans vliegen erdoor en helpen steeds minder en minder. Nog een dagje op de tanden bijten,hoewel die ook pijn doen, en dan hopelijk de afname en van het hele gedoe af!
Intussen proberen we toch onze gedachten te verzetten en zijn we gisteren gaan zwemmen, nieuw zwemabonnement en zo kunnen we weer een jaartje gaan zwemmen wanneer we willen.Nu gaan we naar een rommelmarkt en dan thuis hopelijk nog wat genieten van de laatste zomerdagen.
En de eerste spuit is een feit! Was beetje raar, maar na een mislukte poging toch gelukt. Eerst dat ik dat het redelijk vlot erin ging gaan,maar wat bleek? Ik moest toch net ietsje harder doorprikken dan gedacht ! resultaat, minuscuul klein blauw plekje en een geschrokken,maar de tweede poging ging heel goed! Had nog zo de raad gekregen van Claudia om ze op een bepaalde manier vast te houden,maar toch. Dus na even herpakken kon ik het inspuiten zelf beginnen, en na kleine aarzeling hoe snel ging het ook makkelijk! Nu is het wachten op het effect... de pijn...Dafalgans liggen klaar, heb er ook in mijn handtas want wil ook even naar de markt. Wat gedachten verzetten.
Gisteren en vandaag heb ik dus de eerste lessen van Rekanto gehad. Die waren gewoon super!!! Yoga, was heel ontspannend en toch voelde ik vandaag heel wat spieren waarvan ik het bestaan niet wist! Vooral regio buik! Na de mislukte schouderstand en ploeg wist ik meteen hoe laat het is! Tijd om iets aan die buikspieren te gaan doen!
En dat hebben we vandaag in de aqua gym ook gedaan, was wel wat harder dan de yoga natuurlijk,maar het deed ook wel erg goed! Wist eerst niet echt wat ik ervan moest verwachten,maar na enkel oefeningen vond ik het wel super. Helemaal aangepast op ons ritme, wel met serieuze inspanningen,maar de hartslag werd goed onder controle gehouden . Had er wel van geschrokken dat de anderen schrokken van hoeveel energie ik wel heb... Heb hen dan maar gezegd dat ik iedere chemo ervan schrok en dat het heel normaal was ... Zal morgen ook wel voelen dat ik nog spieren heb waarvan ik het niet eer wist. Begint nu al. Mijn biceps voelen loodzwaar aan. Maar we gaan door!!! We willen veel fitter worden dan voor Mr Hodgkin hem kwam aanbieden. Gezonder leven, sporten en vooral minder zorgen maken om die kleine dingen die we soms als zo'n groot probleem zien... Dat zal de voornaamste les zijn dat we geleerd hebben de laatste maanden. genieten van de kleine dingen , de kinderen en elkaar, en al die kleine kopzorgen wat meer loslaten...
 "Razz"){kind=icon}
