Ik ben Marinella Bruneel
Ik ben een vrouw en woon in Waregem (België) en mijn beroep is poetsvrouwke.
Ik ben geboren op 25/03/1976 en ben nu dus 49 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: vanalles!eerste plaats mijn dochter en gezin, daarna vooral chinhilla's en andere dieren....
Net de diagnose gehad van hodgkin Lymfoom... Samen met mijn gezin,familie en vrienden..WE ARE GONNA KILL THE BEAST!
We are gonna kill the beast!
mijn gevecht tegen hodgkin lymfoom Hodgkin,in mijn geval nodulair lymfocyt pre dominant hodgkin lymfoom.Of niet klassieke hodgkin.
05-08-2012
The days after the final chapter....
Om eerlijk te zijn voel ik me redelijk belabberd... Maar we blijven bezig omdat we zo dan tenminste geen tijd hebben om ziek te zijn. Mijn maag draait redelijk in het rond, soms heb ik braakneigingen, en meestal nog als ik "rust" zoals de dokter rust voorschrijft. plat en echt rusten dus...
Maar de beste therapie volgens mij is bezig blijven. Dus tuin werken. Ne de grote buxushaag weg te doen , hebben we nu plaats zat en moet er ook iets mee gebeuren. Dus aan de slag. Met hulp van schoonbroer en met de gevende hulp van vrienden en familie begint mijn tuin "zen" te worden. De plaats waar vroeger de haag stond is nu allemaal plat,met boomschors. Netjes in boordstenen gezet. Er is een hoekje gemaakt om een Boeddha neer te zetten ( moet er enkel nog en mooie vinden) en alles ligt klaar voor naar containerpark te gaan...
Maar morgen wordt voor mij wel rustdag denk ik. Vandaag te veel gedaan en mijn lichaam laat het duidelijk merken.
Wat jullie ook nog tegoed hadden is de update van vrijdag. Het prikken ging redelijk goed!! Wel wat pijnlijk ,maar het was in 1 keer gelukt!! Was daar superblij mee natuurlijk!!Het inlopen verliep ietsje trager maar omdat ik naar radiologie moest voor de olifantevoet . De chirurg vind de pijn heel erg raar, het zwellen op zich is geen probleem ,maar de pijn vond hij heel raar. Dus een echo en foto moesten genomen worden. Hij zei dat er zich altijd een breuk kan voordoen of soms een cyste die groeit in het vocht. Maar er was niks te zien. Enkel veel vocht. Dus nu 8 dagen goed de kous en extra verband erop aanhouden en dat zou moeten beter zijn. En eerlijk gezegd, het is wel al beter na 2 dagen konstant de kous aan overdag...Dus zal dat dan maar blijven doen tot het volledig opgelost is zeker?? ondanks de warmte... Maar door het radiologiebezoek was ik bang dat de mabthera te traag zou gaan inlopen, en dat ik zo heel laat thuis zou zijn. Maar gelukkig ging de rest van het inlopen heel erg vlot en was ik toch om 16 u terug thuis.
Wat moet er nu nog gebeuren...Ten eerste die stamcelretractie. Dat gebeurt van 17 augustus met de spuiten en dan de eigenlijke retractie op 20 augustus... En ten 2de.... NIKS MEER!!! Ja tuurlijk moet ik nog op onderzoek en controle,maar das pas november. 8 november CT scan en 12 nov bij de vervangende oncoloog... Zal iedere keer spannend worden zo'n controlescan..
En intussen kan en vooral MAG ik via rekanto beginnen sporten. Mag wel niet individueel aan sport beginnen zoalng de harttesten niet super zijn. Kwestie van controle, want bij Rekanto is het onder begeleiding van speciaal opgeleide mensen. Die doen niks anders dan trainingssessies met kankerpatienten.
En werk??? das pas voor na nieuwjaar... Normaal mag ik de woensdag 2 januari terug aan de slag...Iets om naar uit te kijekn... nieuwe mijlpaal.
En het is zover!!! Ben net aangekomen voor de laatste ronde van deze kuur... Waarom zeg ik deze kuur? Omdat we er nog altijd rekening moeten mee houden dat het ooit opnieuw moet. Maar we hopen natuurlijk van niet.
Straks komen ze weer om te prikken. Ben beetje zenuwachtig ervoor,want de aders werken niet meer mee...Hopelijk valt het dan toch mee. Record staat op 4 keer prikken, we gaan voor minder!
komt er aan en ben aan het nedenken over een kleine attentie voor de verpleegsters... Maar wat. Had iets in gedachten,maar vrees met het verlof dat het niet zal gaan...Had "paardekopkes" in gedachten. Je kent ze vst wel, die praline's in paardehoofdvorm gevuld met ganache...Denk dat ze in verlof zijn waar de beste te verkrijgen zijn...
Had ook al gedacht aan een orchidee ofzo...om de boel wat op te fleuren...Of desnoods andere pralines...Moet er nog eens over nadenken...
Intussen beginnen de zenuwen voor die laatste ook te komen. Met het hele stamcelgedoe in gedachten...dan nadert dat ook nog eens. En het feit dat er geen ader meer over is om aan te prikken... Wordt ik gek van!
