Ik ben Marinella Bruneel
Ik ben een vrouw en woon in Waregem (België) en mijn beroep is poetsvrouwke.
Ik ben geboren op 25/03/1976 en ben nu dus 49 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: vanalles!eerste plaats mijn dochter en gezin, daarna vooral chinhilla's en andere dieren....
Net de diagnose gehad van hodgkin Lymfoom... Samen met mijn gezin,familie en vrienden..WE ARE GONNA KILL THE BEAST!
We are gonna kill the beast!
mijn gevecht tegen hodgkin lymfoom Hodgkin,in mijn geval nodulair lymfocyt pre dominant hodgkin lymfoom.Of niet klassieke hodgkin.
22-07-2012
Drukke dagen....
Zijn nu beetje voorbij.Het huwelijk van Saskia en Dimitri is voorbij en zo meteen alle voorbereidingen (niet dat er zoveel voor mij waren hoor) en de rust komt terug... donderdag heb ik nog een kapsel geprobeerd bij Rudy's zus, zijn moeder's haren geknipt... Vrijdag is boodschappendag geworden, en s'avonds Ruby terug ophalen. Zaterdag was dan de trouw. In de voormiddag Shirley's (Rudy's zus) en zijn moeders haar gaan doen...daarna naar huis,Ruby's haren in vlechten, daarna al ons gerief verzamelen en richting zus. Daar nog van enkele kindjes hun haartjes doen, saskia bewonderen!! Wat was ze mooi!!!
en dan naar mijn moeder om haar haren, die de dag ervoor in krulspelden gestoken waren op te kammen... onszelf klaar maken en terug richting kerk!
Het was een heel mooie kerkdienst gevolgd door een gezellige receptie en schitterend avondfeest! Het was 4 u tegen dat we thuis waren en 5 eer we in bed zaten... niet veel geslapen dus.
En vandaag ging Ruby met ticket nummer 2 mee naar Plopsalond met haar meme en pepe, en natuurlijk Amelieke en Jarco. Ze heeft het , zo te zien op de foto's, heel fijn gehad! En ik en Rudy hebben genoten van een rustige namiddag . Na zo'n korte nacht meer dan welkom.
Het enige wat ik jammer vond is dat ik niet vel kon dansen. Na 1 "indianendans" ( In Zaïre) was ik pompaf... Mijn hart boknte in mijn keel en kon niets meer zeggen bijna. Plus dat mijn lieve olifantenvoetje mij serieus parten speelde!!!! Deze morgen is hij zelfs helemaal niet ontzwollen... Hopelijk morgen wel...
Ruby is voor enkele dagen naar mijn zus gaan logeren en mis haar al... Ze is amper een halve dag weg. Doet raar zonder haar in huis. Zal mij dan ook heel erg gaan vervelen, want had van alles op de planning staan ,maar dat is intussen al gedaan en de rest is voor morgen...Dus straks wat tv kijken, en rusten he...
Even een update.. Gisteren heb ik via facebook de foto van mijn "hodgkin juweel" doorgekregen. Emily, een lotgenote uit Australië, heeft er eentje gemaakt voor mij. Ze maakt vanalles van juwelen op aanvraag,maar deze heb ik speciaal aangevraagd ter ere van onze overwinning. Ik heb er laten opzetten " Hodgkin Warriors" en onze 3 namen. eerst ging ik gewoon Hodgkin Warrior opzetten,maar eigenlijk hebben we met 3 gevochten tegen deze ziekte en met 3 gewonnen ook. We zijn er nog lang niet en het blijft op vele gebieden erg moeilijk nog,maar we gaan er nog steeds voor. Fotootje bijgevoegd van juweeltje. Hopelijk duurt het nu niet lang meer eer het hier aankomt!
Van de chemo heb ik niet veel last, behalve die vieze smaak , metaalachtig.geraak er niet vanaf, wat ik ook probeer... Hopelijk nu de cortisonedagen voorbij zijn gaat de smaak ook weer beter worden.
Eergisteren ben ik op facebook ook het verhaal van Talin beginnen volgen. Een jongentje van 6 met een hersentumor. 3 maand geleden werd de tumor ontdekt en werd meteen palliatieve zorg geregeld ervoor. Er was niks meer aan te doen. Talin is hetzelfde moment gestorven zoals ik zijn verhaal aan het lezen was. Hij is net 6 geworden. Hij had nog een grote wens. "BE NICE" ...Wees goed voor elkaar....Bij deze laat ik ook Talin's kunstwerkje,zijn bloem rondgaan op mijn blog...