Ik ben Marinella Bruneel
Ik ben een vrouw en woon in Waregem (België) en mijn beroep is poetsvrouwke.
Ik ben geboren op 25/03/1976 en ben nu dus 49 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: vanalles!eerste plaats mijn dochter en gezin, daarna vooral chinhilla's en andere dieren....
Net de diagnose gehad van hodgkin Lymfoom... Samen met mijn gezin,familie en vrienden..WE ARE GONNA KILL THE BEAST!
We are gonna kill the beast!
mijn gevecht tegen hodgkin lymfoom Hodgkin,in mijn geval nodulair lymfocyt pre dominant hodgkin lymfoom.Of niet klassieke hodgkin.
08-07-2012
onbewaakt moment..
En op zo'n onbewaakt moment, val ik dan zeer diep... Zit in foto's van vroeger te rommelen en kom deze tegen... En ik denk niet meteen van " Wat is Ruby groot geworden" ,...Nee het eerste dat ik denk is, "Damn ik mis mijn haar"... Zo egoïstisch van mezelf...Zit hier nu te janken met Ruby en Fatima( buurmeisje ) bij mij... Die kleine ukkels begrijpen dan ook nog meteen waarom ik huil! Schatten!!
Zo zie je aar dat zelfs de meest positieve mensen eens goed kunnen kraken...
Oke is niet goed gelukt dus!! De schoenen kiezen was niet zo lastig, maar deze namiddag stil zitten wel... Heb Ruby's kamer opgeruimd en met de hulp van schoonbroer en zijn vriendin alles verzet (zij hebben het grote werk gedaan ,hoor) .Ruby is heel erg blij met de nieuwe look van haar kamer! Ze was superblij!! Maar ook superhyper!! Joaquim en Alicia ( de kinderen van mijn broer ) zijn hier op logement en ze moest natuurlijk haar recht laten gelden. Gelukkig zijn ze na een half uur gigantisch liggen babbelen in bed toch in slaap gevallen. En heb maar 15 keer moeten roepen en maar 3 keer naar boven moeten gaan ...Valt toch mee??
Nu ben ik echt moe, maar voldaan. denk en vooral hoop dat ik een goeie nachtrust zal hebben. Gisteren zat ik nog met het schoenprobleem in mijn hoofd, het paypalprobleem, maar die zijn beiden opgelost. Nu moet ik nog juist wachten op mijn juweel uit Australië... Een medestrijder tegen hodgkin , die daar woont, maakt prachtige juwelen en ze gaat een volledig "personalized " juweel maken voor mij. Wordt prachtig!! Met mooie woorden erop. "hodgkin warriors" en alledrie onze namen. Want ik ben niet alleen die vecht tegen de kanker. Maar dat doen we met ons 3'en....en nog veel mensen die achter ons staan ,maar niet al jullie namen konden erop
Vannacht toch weer wat koorts gehad... Ging tot net 39° ,maar zakte ook weer snel... Twijfelde of ik toch langs spoed zou gaan. Ben dan maar opgestaan en na wat afkoelen in de koele living zakte die toch snel. Denk dat ik niet echt superslim bezig ben, maar kan het niet over mijn hart brengen naar spoed te gaan terwijl de koorts iedere keer snel zakt en Ik kan Ruby niet in de steek laten. Hoewel ze niet thuis was, wilde ik toch niet gaan want vandaag komt ze wel naar huis en wou niet dat ze mij in het ziekenhuis moet bezoeken. Plus dat Joaquim en Alicia blijven slapen en dat zou ik dan ook moeten afzeggen, en dat doe ik ook niet graag... Dus vandaag goed rusten ( lees andere schoenen kopen voor de trouw) maar voor de rest van de dag ga ik plat in de zetel....
Njah... Rustdagje is dus niet doorgegaan ... Was natuurlijk te denken, mij kennende. Maar het heeft geloond.
Voelde mij dus veel beter. Eerst Ruby naar mijn broertje gebracht en daarna naar de lidl. Thuisgekomen, telefoon gekregen van mijn andere broer met de vraag of ik even wilde voeren.. naar de lidl... Weer thuisgekomen,weer telefoon van de buurvrouw, of ik even kon voeren... naar de lidl!!!!! Dat geloof je toch niet! En ja.. ik help graag mensen dus 3 maal naar de lidl vandaag .
Daarna vitrinekastje gaan ophalen bij Cindy, vriendin van mij. Kastje geinstalleerd, opgevuld en het ziet er goed uit! Na jaren toch een vitrinekastje en na jaren eindelijk mijn beestjes van Schleisch terug uitgestald!
Daarna nog wat wegbrengen naar Rudy's broer,maar dat leverde ook iets op, we mochten blijven eten. Morgen komen zij naar ons, want ik had al rijst met tonijn en ananas op de planning staan en gezien de rijst gekookt was voor 2 dagen...En gezien Ruby morgen terug komt en dat niet lust moet hij op.
Moet wel zeggen dat ik nog maar eens gemerkt heb dat ik niet veel kan eten. Er stond een gigantisch bord klaar voor ons en dat was echt veel te veel!!! Ik heb toch zoveel mogelijk gegeten omdat ik bang was dat ze zouden denken dat het niet goed was, maar ik kon echt niet meer...
Maandag bel ik eens naar de oncologe om te weten wat ze denkt van de chemo voor vrijdag. Gezien ik me nog niet 100 procent voel en het huwelijk al een weekje later is ben ik bang dat het te dicht zou zijn. Ik ben niet van plan ziek te zijn op zo'n feest! En ik wil ook weten hoe het zit met sporten. Ik zou heel graag gaan buikdansen vanaf september en de lesgeefster vond het zelf een goeie training om te revalideren,maar ze raad toch aan eerst eens te overleggen met de dokter. Kan nooit geen kwaad denk ik.
Morgen slaap ik eerst uit, dat is zeker! En dan de kamer van Ruby onder handen nemen... is DRINGEND nodig!!!
Dat was dus vandaag... Een off dagje, heb wel veel kunnen doen, te veel eigenlijk,maar met 2 kindjes in huis kan je niet anders..
Deze voormiddag merkte ik al dat het minder zou zijn. Ik wou een tafeltje in elkaar steken, zo een klein keukenbijzettafeltje en daar ging het al mis... Later bij het eten maken ook, veel pijn in mijn been en dij.Meer dan gisteren. Maar had beloofd deze namiidag iets speciaal te doen met Ruby en haar vriendje dus zijn we naar de bioscoop gegaan. Ice Age 4. Wel goei filmpje! Goed gelachen, maar gekraakt terug gekomen...Nu zit ik al de hele tijd op de sofa, heb ook al in mijn bed gekropen terwijl de gastjes speelden op Ruby's kamer. Maar ga zo meteen echt bedje induiken en hopelijk trekt de koorts wat weg. Stond net op 38.2... Morgen gaat Ruby tot zaterdag naar nonkel Patrick en tante Patricia en dan zaterdag komen de kindjes allemaal bij ons tot zondag. Morgen dus echt de rest van de dag platte rustdag en niet uit bed. Van zodra ik thuis kom , nadat Ruby afgezet is bij Patrick, duik in bed in en kom er niet meer uit tot zaterdag...
Is de uitslag na 2 dagen onderzoeken en als apotheose een namiddagje spoed! Gisteren had ik vooral last van die algemene pijn en vooral op mijn arm, zoals eerder beschreven door die ontstoken chemoader...Maar sedert gisterenavond begon ik rode plekken te krijgen op mijn benen, die door de nacht heen erg pijnlijk werden. Deze voormiddag werd erger en erger en na een telefonisch gesprek met de verpleging van oncologiedagkliniek. werd ik naar de huisarts.Die vermoede eerst oppervlakkige flebitis,maar doordat ik zoveel pijn had werd ze toch bang voor diep veneuze trombose. Dus op naar spoed om toch wat echo's te laten nemen. Daaruit bleek dat er geen bloedklonters zaten ,maar een erge ontsteking wel goed aan het ontwikkelen was.
Uit de bloedonderzoeken bleek hetzelfde, wel heel erg goed witte bloedceltelling, 13000!!!! Ik natuurlijk heel blij,maar de ontstekingswaarden waren op een dag bijna verdubbeld. Gisteren 1.8 vandaag 3... alarmbel...De dokters vonden het al raar dat ik niet zieker was, maar ze hadden al snel door dat ik geen zin had in ziek zijn .Dr Crappe vertelde toen dat het lymfangitis is ( www.huidinfo.nl/lymfangitis.html ) en dat daar ook voorzichtigheid mee geboden is! Niet onderhouden lymfingitis kan leiden tot sepsis (bloedvergiftiging ) dus letten we goed op en nemen netjes de anti biotica in die voorgeschreven werd...
Dus morgen en donderdag en vrijdag ook...rusten...met nu en dan een rustpauze in de rust!!
Vannacht en deze morgen heel erg weinig kunnen slapen... Pijn overal!! vooral mijn arm en benen voelden gekneusd aan. Had eigenlijk verwacht blauwe plekken te vinden deze morgen maar enkel rode en licht rode plekken... Dus maar eens gebeld naar dagkliniek en daar kreeg ik te horen dat Dr Buyse in verlof is, maar ze raadden me aan eens naar de huisarts te gaan, bloed te laten prikken en dan zien wat dat gaf. ze vermoeden bloedarmoede.Zeker ook omdat ik gemakkelijk een bloedneus heb... Dus is het nu even afwachten...
En op zo'n onbewaakt moment, val ik dan zeer diep... Zit in foto's van vroeger te rommelen en kom deze tegen... En ik denk niet meteen van " Wat is Ruby groot geworden" ,...Nee het eerste dat ik denk is, "Damn ik mis mijn haar"... Zo egoïstisch van mezelf...Zit hier nu te janken met Ruby en Fatima( buurmeisje ) bij mij... Die kleine ukkels begrijpen dan ook nog meteen waarom ik huil! Schatten!!
...Valt toch mee??
