Ik ben Marinella Bruneel
Ik ben een vrouw en woon in Waregem (België) en mijn beroep is poetsvrouwke.
Ik ben geboren op 25/03/1976 en ben nu dus 49 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: vanalles!eerste plaats mijn dochter en gezin, daarna vooral chinhilla's en andere dieren....
Net de diagnose gehad van hodgkin Lymfoom... Samen met mijn gezin,familie en vrienden..WE ARE GONNA KILL THE BEAST!
We are gonna kill the beast!
mijn gevecht tegen hodgkin lymfoom Hodgkin,in mijn geval nodulair lymfocyt pre dominant hodgkin lymfoom.Of niet klassieke hodgkin.
25-06-2012
MDD 2..
Maagdraaidagje nummer 2... het is toch nog niet wat het moet zijn. Van het moment dat de maag leger wordt begint ze raar aan te voelen...Draait in compleet verkeerde richting.Maar al bij al mogen we nog altijd blij zijn dat het maar dat is.Er zijn er die veel slechter zijn dan ik. En daar trek ik me dan ook aan op...
Straks nog naar de gelaatsverzorging. Zal wel meevallen,zal goed doen denk ik. Beetje verwennerij!!
En de kaartjes die nu en dan eens aankomen doen ook zoveel goed! Vandaag zat er weer eentje in de bus en het is altijd leuk te weten dat mensen aan je denken!Dank jullie allemaal!
In plaats van zondag is het vandaag maagdraaidagje... Het is de eerste keer dat mijn maag zo moeilijk doet sedert de start vna de chemo's. Beetje mijn eigen schuld, want gisterenavond ben ik vergeten de zofran te nemen...Denk dat het niet goed gekomen is daardoor. begon het gisteren al te voelen, maar zag het pas vanmorgen met de pilletjes van vandaag klaar te leggen dat ik een zofran over had. Dus deze morgen toch maar een litican bijgenomen om de misselijkheid toch tegen te gaan.Hopelijk helpt het nog want dit is een heel erg naar gevoel....
Morgen ga ik nog eens langs in het ziekenhuis, want ben vrijdag vergeten de toestemming te vragen om mee te doen aan het projekt van Rekanto. Een projekt dat kankerpatienten helpt om op aangepaste manier aan sport te doen en te blijven bewegen. Ik zou graag gaan voor de yoga en aquagym...Maar ik moet daar echt toestemming voor krijgen van de oncologe.Hoewel dat geen probleem zou mogen zijn. Laat het nog weten.
en morgen namiddag nog eens een gelaatsverzorging!! zalig!
Is gisteren ingelopen! Alles is weer goed gegaan behalve het infuus wordt moeilijk... Toch spijt dat er geen portacath gestoken is. Maar nu moeten er nog maar 2 gaan dus zal wel nog lukken... Veel hirudoid aansmeren en veel masseren .
Het bolletje dat er nog zit gaan ze voorlopig laten zitten tot na de chemo's. dat is littekenweefsel dat waarsschijnlijk de volgende chemo's zou moeten wegtrekken. Daarna gaan ze zien of het weg is of niet en dan wordt daar verder over beslist. Vind het wel beetje vervelend want zolang het er zit ,blijft die ongerustheid...
We zien wel hoe het verder gaat.
Intussen gaat het met Rudy ook beter. wel nog veel last ,maar dat zal ook tijd vragen. Hij kan al korte wandelingen maken. En de draadjes zijn er sedert vandaag ook uit. das ook al een stapje vooruit.Beetje bij beetje raken we er wel.
Zo na enkele stressvolle dage is mijn gezinnetje terug compleet! Rudy heeft nog redelijk wat pijn,maar het valt al beter mee nu. Dat zal ook veel tijd nodig hebben om te herstellen. Een rugoperatie is niet zomaar op een weekje genezen. Zaterdag de draadjes laten uithalen en 1 augustus terug op controle. Hopelijk verloopt alles verder goed en is hij snel eens pijnvrij...Denk niet dat hij nog weet hoe dat voelt. Na jaren pijn lijden, leer je je snel aanpassen aan de pijn...
En vandaag was Ruby op schoolreis en kwam superkontent thuis. Waar ze ook nog eens superblij werd van haar kado.We wisten al een tijdje dat ze een nieuwe fiets wou, maar het paste niet echt in het budget om een nieuwe te kopen. Dus waren we al op zoek naar een mooie 2de hands,maar vonden niks die goed was voor een redelijke prijs. Tot we een tijdje geleden de kans kregen om een splinternieuwe fiets te kopen die iets dichter bij ons budget paste! Ze was vandaag dan ook superblij dat ze de fiets kreeg die ze zo graag wou. De vlinderfiets die ze al een tijdje aan school zag staan. Dezelfde fiets als Julie!
Zo'n dagje maakt veel ellende goed, papa die terug thuis is, Ruby blij en kontent! Dus .. mama ook superblij!!!!
Eens een speciaal bericht voor mijn ventje. Hoewel we sedert die stomme ziekte al veel moeilijkheden gehad hebben, en bij momenten al gedacht hadden dat we er niet gingen doorkomen, toch wil ik hem eens in de kijker zetten.
Ik weet dat hij soms waarschijnlijk denkt dat ik hem niet meer graag zie of dat ik niet appricieer wat hij allemaal doet voor mij. Maar dat zeker niet zo. Achter de schermen is hij altijd maar bezig geweest met vanalles en nog wat. En nu ik voor even alles moet overnemen merk ik nog meer wat hij allemaal doet voor ons. Hij nam ondanks zijn eigen pijn een groot deel van het huishouden voor hem.De zorg voor Ruby ging ook veel naar hem.Hij deed het allemaal. Soms met morren,maar hij deed het toch. En nu hij het zelf heel erg moeilijk heeft ,wil ik er ook zijn voor hem. Hoe moeilijk het ook is. Ik mis hem heel erg hier nu , en hoop dat hij snel weer terug thuis is , bij mij en Ruby waar hij thuishoort.
Rudy, we zien je supergraag, missen heel erg hard en hopen en duimen dat je snel terug bij ons kan komen snurken, want ik zou zelfs dat nog gaan missen En Ruby mist iemand om mee te kibbelen, spelen en knuffelen.Mama kan veel maar ze heeft haar papa heel erg nodig! Dus kopke op, efkes doorbijten en dan zijn we snel alle ellende vergeten en kunnen we dubbel gaan genieten van ons leven samen!!!
Paar dagen verder na de PET scan... En we zijn in remissie!! alles is weg, behalve 1 plekje waar de biopsie gebeurd is, littekenweefsel en dat zal nog weggehaald worden. Volgende chemo komt de chirurg langs om te bespreken,maar het zal een kleine ingreep zijn die het definitief weghaald en dan voel ik het niet meer ook. Want zolang ik iets voel,zal er altijd twijfel zijn...De 3 resterende chemo's moet ik wel netjes afwerken en dat gaan we dan ook braafjes doen!
Met Rudy gaat het goed na zijn operatie gisteren. hij is wel redelijk emotioneel,maar denk dat de samenloop van omstandigheden er veel mee te maken heeft. En hij moet vandaag ook nog volledig plat liggen wat ook niet helpt denk ik. Maar de operatie is goed gelukt, en vanaf nu gaan we beiden vooruit!!!
Zo, PET scan nummer 2 zit erop, nu is het wachten op resultaten....Hopelijk niet te lang want vind dat wachten nog steeds het vervelendste.
Zoals daarnet, in de wachtzaal .... Moet je er om 13u15 zijn , kan je om 14 u binnen... Zo zit je meteen met vertraging ,maar gelukkig was het redelijk zoals gepland afgelopen.Er zaten er veel te wachten op een scan. Eén iemand was al enkele keren moeten gaan, maar weet niet echt waarom.Vraag daar ook niet naar,mensen die het willen vertellen, zullen dat meestal wel uit hun eigen gaan doen. En een andere dame zat te wachten op haar man ,die heeft darmkanker. En één dame die nog na mij was, had ik de vorige keer ook gezien ,maar toen was ze erg ziek. Ik was toen beetje geschrokken omdat iemand zo ziek zien van kanker en met hoofddoek enzo , erg confronterend is. Maar nu zag ze er stukken beter uit en dat gaf moed. Met haar heb ik niet gepraat, want je zag aan haar houding dat ze afstand hield , dus respecteer ik dat ook.
Die ene dame ( die al enkele keren geweest was) kwam ook uit Waregem en had ook Dr Buysse als oncologe. Ook heel tevreden over haar manier van werken en vooral haar manier van omgaan met mensen. Zij moet vrijdag terug voor chemo. Zal zeker eens aan haar denken...
Er liep op de gang ook een oud dametje, denk al heel oud om eerlijk te zijn, en die liep konstant heen en terug ... de hele gang op en de hele gang af... Toen ze binnen moest voor de scan , waar normaal niemand mee mag, vroegen ze haar kleindochter om mee te gaan. Maar na enkele minuten waren ze al terug buiten...Het vrouwtje wilde het waarschijnlijk niet laten doen. En ergens had ik iets van ,waarom nog? Ze was al redelijk oud, en zo'n onderzoeken moeten doorstaan,waarin je een half uur absoluut niet mag bewegen, de ene inspuiting na de andere krijgt...Weet niet hoeveel keer naar het toilet moet spurten,.. Da's echt overbodig vind ik. het vrouwtje wist van de wereld niet meer om eerlijk te zijn...Misschien drong de familie erop aan, maar ik zou voor mezelf eerlijk gezegd ook zo geen onderzoeken willen op die leeftijd...Zelfs al komt het uit op kanker, heeft behandelen nog zin??? Kan een mens dan niet beter waardig gaan??? Het zijn moeilijke vragen en voor familie die achterblijft waarschijnlijk erg moeilijke dingen om over te beslissen... Daarom bij deze. Als ik 90 jaar ben en moet nog voor zware onderzoeken , waar waarschijnlijk uitkomt dat ik erg ziek ben en een nog zwaardere behandeling nodig heb...Dan staat het geschreven op mijn blog, laat me gaan... en daarmee bedoel ik niet naar het onderzoek!!!
Bij deze wens ik alle papa's een heel erg fijne dag toe!! Hopelijk heeft iedereen een even fijne dag als wij!
Hoewel ik mijn vader natuurlijk wel erg mis, toch kunnen we als gezinnetje goed genieten van de papadag, zoals Ruby die noemt. Ze had mooie kadootjes gemaakt voor hem en een extra kadootje ,cd van I love the 90's, maakten hem erg blij!
Daar ga ik terug mee starten. Ik weet niet hoe gekend dit fenomeen is,maar het basisprincipe is kaartjes versturen naar de hele wereld en voor ieder verstuurd/aangekomen kaartje krijg je er van ergens in de wereld eentje terug. www.postcrossing.com
Mijn eerste bestemmingen voor deze start zijn Finland, Nederland,Duitsland,USA en Russia!!! Als de kaartjes daar aankomen dan moeten die mensen ze registreren en per geregistreerd kaartje worden mijn gegevens aan anderen doorgegeven.Ben echt benieuwd vanwaar ik er zoal zal krijgen. Ik heb er vroeger al 60 gekregen... Oa uit Canada, USA, New zealand, rusland, ... Zo een beetje van overal eigenlijk!! Ik hou jullie op de hoogte!
Intussen is de koorts helemaal verdwenen, misselijkheid ook,maar de verkoudheid is gebleven.Zelf redelijk hardnekkig. Heb een ruwe hoest doe wat pijn doet, maar ik hou het goed in de gaten.Als het te erg wordt dan ga ik toch nog even langs spoed...Maar ze gaan mij daar niet houden hoor!Ik wil vaderdag vieren morgen!!
Sorry voor het ongemak,was even offline door omstandigheden , die ik hier niet ga uitleggen.En daarbij kwam ook nog eens een redelijke koortsaanval gisteren en vandaag. Gisteren getwijfeld of ik naar spoed ging gaan of niet, vandaag ook nog getwijfeld,maar heb uiteindelijk een telefoontje gepleegd naar dagziekenhuis en als de koorts langer aanhield dan 24 u moest ik zeker langs gaan. Maar deze namiddag is die beginnen zakken en tot nu toe is hij niet hoger meer geworden dan 37.6... Het enige dat in de plaats gekomen is is braken... Dus mijn eerste braaksessie is bij deze ook gepasseerd!!
Intussen komt de PETscan dichterbij en beginnen de zenuwen te razen...Wat gaat de uitslag zijn en wat moet er dan nog gebeuren... Misschien dat dat mij ook misselijk maakt. Maag draait nog steeds rond.Hopelijk gaat een goed nachtje slapen helpen.Even wat rust...
Intussen zijn de voorbereidingen voor Rudy's operatie ook bezig,papieren netjes ingevuld door de huisarts en door ons... Komt ook dichterbij natuurlijk. De chemo was al verplaatst naar latere datum en dat komt ook voor Ruby goed uit, want de 18 de vertrekken ze toch nog op schoolreis!! Kan ik ze toch lekker gaan uitzwaaien!Ze gaan naar Harry Malter recreatiepark ipv naar zee , zoals ieder jaar de gewoonte was en ben er eigenlijk wel blij om. Ze zal misschien toch nog zand mee brengen naar huis in haar shcoen, maar dan zal het tenminste geen heel strand zijn!
Vandaag hebben we beslist de chemo van 18 juni toch te verzetten naar de 22 ste. Om praktische redenen. Rudy komt vast maar de maandag (18 de ) terug naar huis van zijn operatie en vond het redelijk vervelend om dan net niet thuis te kunnen zijn voor hem. En gezien de 18 de in feite toch enkele dagen te vroeg was naar mijn bloedwaardes toe hebben we beslist om te verplaatsen. Het was meteen goed in het ziekenhuis.
En zo kan ik enkele dagen de rollen omdraaien en voor hem zorgen ... Hopelijk wordt hij geen lastige patiënt
Intussen zit ik ook met keelpijn... Hoop dat het daarbij blijft en dat ik niet helemaal ziek wordt, want meestal is keelpijn bij mij een voorbode van een ontsteking...Duimen maar!!!
Ging echt goed! Ben veel te weten gekomen oa over Rekanto. Een organisatie die mensen helpt om in beweging te blijven. Denk eraan om mij in te schrijven voor yoga en aquagym...Moet enkel toestemming krijgen van de oncologe ,maar dat zal vast geen probleem zijn.
En ook na de therapie kan ik aanspraak maken op oncorevalidatie. 7 fitness sessie's die helpen om weer op dreef te komen. Zou er wel naar Kortrijk voor moten,maar dat moet dan maar. Alles wat helpt achteraf is welkom!
En terwijl ik daar in het ziekenhuis was toch eens nagevraagd wat ik moet doen om mijn aderen wat te sparen. Want ze beginnen toch goed af te tekenen. Ik heb zalf gekregen Hirudoid (of zoiets ;-p ) en dat zou moeten helpen. Hopelijk , want met blauwe armen rondlopen is geen pretje!!
4 dagen na de chemo zijn we alweer goed op pad... Eigenlijk al van de zondag. Ben dan toch nog naar de BBQ van vrienden gegaan tvv hun missie in Borneo. Was lekker ,maar opletten,want alles was nogal goed gebakken!! Maar gelukkig veel groentjes ,die heel erg lekker smaakten! Ben blij dat ik geweest ben , hoewel ik s'avonds erg moe was.
De vermoeidheid speelt nu wel erg op. De laatste dagen zijn wel harder dan de vorige keren geweest. Straks is er trouwens een voordracht over kanker en vermoeidheid in het ziekenhuis.Heb niet echt zin om te gaan ,door de vermoeidheid,maar zal het toch maar doen, kan nog nuttig zijn . Ben benieuwd wat er gezegd zal worden. Voor mij is dat nu het lastigste. Kan niks doen zonder erg moe te worden. Voor velen zal de vermoeidheid een bijkomstigheid zijn, naast de ellende van misselijkheid en slecht zijn,maar gezien ik daar niet echt last van heb, is dit wel zwaar...
Ook mijn smaak is nog niet wat het moet zijn... Vooral de dagen na de chemo, de cortisone dagen, zijn ellendig... Geen honger, geen smaak, niks is lekker...Maar gelukkig zijn die dagen weer voorbij en kunnen we vanaf morgen weer lekkerder eten!
Intussen weten we ook de datum van Rudy's operatie. Dat wordt donderdag 14 mei. Hopelijk is hij tegen de maandag terug thuis want dat is dan weer een chemodagje voor mij. Hij zal wel niet mee kunnen naar de kliniek,maar zal al veel zijn dat hij thuis is en dat ik er niet nog om zou moeten.Want ver rijden in de auto na chemo is geen aanrader!! Zelfs de eerste dagen niet.
Wordt druk volgende week... Dinsdag de PET scan, woensdag hart/isotopenonderzoek, woensdagavond moet Rudy al binnen zijn...Donderdag wordt hij geopereerd... Hopelijk zijn we snel paar weken verder!!!
Echt wel een off-day vandaag...Ben niet misselijk nu,maar heb veel last van krampen. Last van constipatie en dat levert ook problemen op. Heb wel medicatie ervoor,maar die helpen niet echt meteen. Straks gaat Ruby om wat kiwi's en ander fruit. Hopelijk helpt dat beetje...
Straks kruip ik nog wat in bed voor Ruby naar het ballet moet. Gelukkig komt er iemand haar halen en terugbrengen,tussenin is Rudy even weg en moet ik op blijven omdat Claudia nog komt om de neulasta spuit te zetten.
Daarna zal het weer rusten zijn... Liefst in mijn bed,maar of dat gaat lukken.
Zo, nummer 3 zit er op...dus we zijn halfweg!!! Nog 3 te gaan als de scan van 12 juni goed is, waar we natuurlijk erg op hopen!
En 13 juni terug om een test te laten uitvoeren om de werking van mijn hart te controleren...
De chemo liep vandaag niet zo vlotjes in. Ze had een andere ader geprikt en hoewel die op een "makkelijkere" plaats zat qua beweging,zat hij heel erg pijnljk!! Veel dunnere ader en de chemo deed erg veel pijn, vooral de rituximab! De verpleegster heeft enkele keren moeten stil leggen om te spoelen,maar gelukkig moesten ze niet gaan herprikken. Gelukkig gingen de andere er wel redelijk vlot in en tegen 16 u was ik terug thuis.Waarna ik een korte wandeling gemaakt heb en dan nog een afgewassen...Daarna nog eens naar de winkel en nu ben ik pompaf!! Maar gelukkig toch beter dan de vorige keer, want toen lag ik meteen als een baksteen in slaap.
En vanavond moest Rudy ook nog naar de neurochirurg die nu alsnog beslist heeft om toch te opereren...Dus dat komt nu ook nog eens op ons af. En net in de drukke week van 12/13 juni....wordt weer geregel!!
Morgen is het weer zover... nog een chemodgje. Vandaag was weer een poetsdag... We hebben niet alles kunnen doen, want er stond onverwacht een hersteller aan de deur voor onze chauffageketel en het water moest afgesloten worden ervoor, dus zijn we niet meer rond geraakt,maar de belangrijkste dingen zijn gedaan... Afspraken zijn gemaakt ivm Ruby en het ballet, plannen voor ht weekend zijn ook gemaakt... ik in bed en Rudy en Ruby samen vanalles doen en voor mama zorgen...
Vanavond maar weer vroeg in bed.Goed uitrusten, als ik in slaap raak, want vorige keer was dat ook een probleem...
Deze voormiddag ben ik even bij mijn schoonmoeder langs geweest. Die is gisteren van de trap gevallen, voet op 3 plaatsten gebroken, schouder deels ontwricht en een lichte hersenschudding. Gisteren is ze aan de voet geopereerd en vandaag mocht ze al naar huis, hoewel ze zich niet zo goed voelde. Nu is Rudy even langs om te zien hoe het met haar is...Hopelijk hersteld ze snel en heeft ze niet teveel pijn meer...
Zo, zou zo zeggen tot morgen,als alles meezit laat ik nog even weten hoe het gegaan is, hoor je me niet, dan zit ik waarschijnlijk in bed!
PS: ben gisteren nog eens op bezoek geweest bij ons Hopeke.. zie fotootje, ze is al veel gegroeid!!
Vrijdag nieuwe dampkap gehangen, wat een werk en wat vuiligheid achteraf!!!Kuisen!!! Maar het resultaat mag er zijn !
Zaterdag was voorbereidingsdagje voor de communie van zondag. In de voormiddag eerst naar mijn zus om een hoofddoek aan te passen,daarna naar mijn moeder haar haar in krulspeldjes gaan steken. In de namiddag was er dan ballet voor Ruby , intussen ben ik nog kleine spulletjes gaan halen voor de nagels en nog een mooie haarband om over de hoofdoek te doen...dan de ons klaarmaken om naar Sylvie en Giovanni te gaan. heel gezellig en op het einde beetje Spooky!! Maar we hebben ons geamuseerd.
Gisteren was dan de eerste communie van Amelieke, de jongste dochter van mijn zus. s'morgens vroeg vertrekken, eerst naar mijn moeder om haar haartjes op de kammen en daarna de communikant haar haar gaan vlechten/krullen... een heel werk maar het resultaat was prachtig!! Een prachtig meisje met mooie haren ,maakt de job natuurlijk veel makkelijker!Daarna naar de mis en dan feestje! Jammer genoeg lag er voor mij domper op omdat ik enorm veel last had van mijn oog. Dat was al de dag ervoor raar gaan doen, precies of iets in zat. maar naarmate de dag vorderde gisteren kreeg ik meer en meer last. Dus maar naar een dokter van wacht gegaan en blijkt het weer een chalazion te zijn. een bolletje dat aan de binnenkant van je ooglid voor ellende zorgt. Enkel verdovende oogdruppels later was het wat beter en na een bezoekje aan de apotheek terug naar het feestje... Had nog wel serieus last,maar het was toch al stukken beter en heb toch nog wel veel plezier kunnen maken... En vooral nog foto's maken van spelende "kinderen"!!
Vannacht goed geslapen ondanks de pijn aan mijn oog,maar het was speciaal, Rudy lag bij mij in bed en Rudy had haar matras op de grond gelegd en lag daar te slapen... Wel enkele keren Ruby terug in bed moeten trekken, wat is dat een wriemelkont!! met de benen uit bed, dan half met haar bovenlijf uit bed.. Maar al bij al een verkwikkende nacht... En toch zijn we alle drie nog redelijk moe, vanavond wordt dat weer een vroeg avond....
Geniet nog allemaal van de mooie zonnige vrije dag !!!!
Ps; op de foto's, eerst ik en mijn moeder en dan Amelieke , het feestvarkentje en mijn dochtertje Ruby...
Heb deze namiddag telefoontje gekregen van de dagkliniek ivm komende woensdag.Ze vroegen of ik wilde uitstellen tot vrijdag omdat het zo druk was woensdag... vind ik ergens wel vervelend,maar kan niet anders zeker?Ander is het wachten tot de maandag erna. Nu komt dat wel heel vervelend uit natuurlijk... die eerste dagen zullen moeilijk zijn en al zeker als ze in het weekend vallen...Zal maar nemen zoals het komt zeker???
Maar vandaag ben ik ook nog leuke en spannende dingen gedaan ook... deze voormiddag gaan kijken naar een heel erg mooie fiets voor Ruby. die gaat ze volgende maand krijgen als alles goed gaat.En deze namiddag op bezoek bij Hope.Ja het is dus Hope geworden, want het is een kleine lieve poezemeid!!!Zo schattig!!! en ben eigenlijk stiekem aan het overwegen om een vriendinnetje voor haar te nemen , voor de momenten dat we niet thuis zijn, dan zal ze zich niet alleen voelen...Gezien we ze moeten binnenhouden (of toch proberen). Als ze zich verveelt zal ze makkelijk geneigd zijn denk ik om toch buiten te lopen....We zien wel ,eerst nog eens goed overdenken en raad vragen aan een echte poezenkenner..
Vandaag is het echt bigfoot... mijn voet zit goed gezwollen. Straks naar de kine,Hopelijk helpt het beetje anders wordt dat een dagje morgen met mijn been goed omhoog ofwel die kousen de hele dag aan,maar in dit weer...
Das niet zo plezant. Ik vraag mij af of ik hier ooit weer van af geraak van dat lymfoedeem... vervelend!!!
Vandaag ook weer paar uurtjes gaan helpen bij vrienden om te kuisen,maar ik merk toch dat na een uurtje of 2 goed doorwerken mijn lichaam schreeuwt om rust..Ik voel me redelijk goed enzo,maar ik merk zo wel dat mijn lichaam lijd onder de behandeling...Wat gaat dat geven na 6 behandelingen als ik het nu al zo voel na 2... Kan het goed geloven dat de oncologe zei dat de revalidatie na chemo niet te onderschatten valt.
Maar deze namiddag ben ik verwend geweest met verse wafels met slagroom en aardbeien!! Njammie!! Moest iets ophalen bij de moeder van een vriendin en kwam net gepast aan
Morgen ga ik normaal gezien eens langs bij een vriendin om naar en fiets te kijken voor Ruby en in de namiddag eens op bezoek bij onze nieuwe toekomstige poes...Eens gaan kijken of het een jongen of meisje is .Het is zo'n schatje!(zie foto ;-)
De naam is nog niet zeker , gezien we niet weten pf het een jongen of meisje is,maar het gaat tussen Hope of Kaspertje. Hope is duidelijk denk ik, en Kaspertje komt van chemo Kasper,want het beestje is geboren op 7 mei, toen ik net een chemodagje had... Morgen weten we misschien meer
Met enkele knutselwerkjes die ik af wil... of liever af MOET! Maar beginnen bij het begin. Gisteren een flinke wandeling gemaakt amen met Ruby en de hondjes. Was heel erg leuk en heel ontspannend. Het deed echt goed eens een lange 'stap" te doen. Anderhalf uur aan niks denken, en genieten en vooral foto's maken.We gingen normaal nog een stapje verder gaan maar Ruby was gevallen en wou naar huis... Onze hond Boedie had er trouwens ook genoeg van denk ik... thuis was ze helemaal uitgeteld Kan me nu eignelijk goed voorstellen dat wat Els een tijdje gelden tegen mij zei wel eens zou kunnen kloppen. Zij heeft borstkanker gehad en heeft me de tip gegeven om ipv mijn bed in te duiken na een chemodag,een hond aan de leiband te hangen en gaan wandelen...Niet ver natuurlijk,maar zo een goeie stap om de bloedsomloop te stimuleren en de chemo sneller te laten inwerken en passeren door je lichaam... Klinkt logisch, dus volgende week probeer ik dat maar eens...Wie weet...
Vandaag enkel veel aan de knutselwerkjes gewerkt en Ruby naar en van en terug naar en terug van school brengen/halen....
En jammer genoeg in het nieuws nog maar eens slecht nieuws. Gisteren las ik dat de drummer van Crowded House gestorven was aan kanker en vandaag Robin Gibb... Rip aan beiden...