Eens een speciaal bericht voor mijn ventje. Hoewel we sedert die stomme ziekte al veel moeilijkheden gehad hebben, en bij momenten al gedacht hadden dat we er niet gingen doorkomen, toch wil ik hem eens in de kijker zetten.
Ik weet dat hij soms waarschijnlijk denkt dat ik hem niet meer graag zie of dat ik niet appricieer wat hij allemaal doet voor mij. Maar dat zeker niet zo. Achter de schermen is hij altijd maar bezig geweest met vanalles en nog wat. En nu ik voor even alles moet overnemen merk ik nog meer wat hij allemaal doet voor ons. Hij nam ondanks zijn eigen pijn een groot deel van het huishouden voor hem.De zorg voor Ruby ging ook veel naar hem.Hij deed het allemaal. Soms met morren,maar hij deed het toch. En nu hij het zelf heel erg moeilijk heeft ,wil ik er ook zijn voor hem. Hoe moeilijk het ook is. Ik mis hem heel erg hier nu , en hoop dat hij snel weer terug thuis is , bij mij en Ruby waar hij thuishoort.
Rudy, we zien je supergraag, missen heel erg hard en hopen en duimen dat je snel terug bij ons kan komen snurken, want ik zou zelfs dat nog gaan missen :-D En Ruby mist iemand om mee te kibbelen, spelen en knuffelen.Mama kan veel maar ze heeft haar papa heel erg nodig! Dus kopke op, efkes doorbijten en dan zijn we snel alle ellende vergeten en kunnen we dubbel gaan genieten van ons leven samen!!!
|