Ik ben al 1 maand jong. Iedereen zegt steeds dat ik al veel ben veranderd en dat ik blijf veranderen. Omama zegt zelfs dat ik al 'vervet' ben. Ik begin een echt baby'tje te worden, hé. Het pasgeborene is er al helemaal af. Ik heb bolle kaakjes en billetjes. Mama zegt dat ze om in te bijten zijn. Ik slaap voorlopig bij mama en papa op de kamer in mijn draagmand. Het is er heerlijk slapen, want ik word maar 1 (of heel zelden 2) keer wakker om te eten. En als ik dan een beetje knotter of ween, dan is mama daar meteen om mij te voeden. Da's toch het leven. Een nieuw geluidje dat ik maak, is kreunen van genot of welbehagen. Het maakt mama aan het lachen. Op 23/07 heb ik voor de eerste keer luidop gelachen. Het is moeilijk na te bootsen voor mama en omama. Het was alsof ik nonkel Matthi aan het uitlachen was, want omama was net het verhaal aan het doen van zijn gips aan Irène. Maar uitlachen, daar doe ik niet aan mee. Ook begin ik steeds meer en meer te zien. Ik kan al sommige gezichten herkennen en dan verschijnt er een glimlach op mijn snoet. Ook het volgen van licht of de mobile aan mijn park lukt al aardig. Natuurlijk slaap ik ook nog veel, want ik moet nog veel groeien. Mama hoopt dat ik veel groter word dan haarzelf. We zullen wel zien.
Op vrij 16/07 kwam K&G langs voor de gehoortest en het wegen/meten van ons ventje. Zoals de titel van dit bericht al zegt: een goed rapport. De gehoortest bestond eruit dat er klevers bevestigd werden in zijn nekje, schouders. Op zijn oortjes werden er 'schelpjes' geplaatst verbonden met de klevers en deze stuurden dan een signaal door naar een mini-computertje en vice-versa. Lichte geluidjes werden doorgestuurd en naargelang hoe de hersenen reageerden op deze geluidjes, kan de computer bepalen hoe het gesteld is met het gehoor. Zowel links als rechts kwam er OK. Dus voor deze test is hij al met glans geslaagd. Nadien werd hij op de weegschaal gelegd: 4kg300. Sinds zijn komst weegt hij toch al een 800gr meer. Ook is hij al een flink stuk gegroeid: 54cm. Zijn hoofdomtrek meet nu 36cm. Opnieuw krijgt hij al z'n punten. De melk van mama is waarschijnlijk power-voer.
Vandaag is Guust 3 weken jong! In die 3 weken heeft hij toch al het een en ander meegemaakt: een bbq, mee naar vrienden, de gang (berging, wc en badkamer) onder water, feest voor 75 jaar mémé Clara, bezoek thuis, ...
Maar onze Guust is daar allemaal ferm gerust in. Zolang hij op tijd zijn eten en een propere luier krijgt, hoor je ons manneke bijna niet. Hij slaapt zo graag. Ook is een favoriete bezigheid: poepen en plassen. En het liefst nét wanneer hij een verse luier aan heeft. Of sproeiertje spelen, maar da's typisch mannetjes, zeker?
Ook voor ons, als kersverse ouders, is het toch wat zoeken. Je bent niet alleen mama en papa, maar je blijft ook een koppel. Deze balans is zeker nog niet in evenwicht. Dit zal wss maar komen eens we meer geroutineerd zijn.
Af en toe zijn we onzeker of onwetend. Zo hebben we een handige, moderne buggy, maar dat ene wiel ratelde zo irritant. Het ding was de ene keer ratelde hij wel en de andere keer weer niet. Al gaan informeren bij de winkel waar ik (allé, omama) het gekocht heb om op te sturen. Nu blijkt (na één oogopslag van omama) dat we de rem niet voldoende omhoog deden. Pff! Probleem opgelost. Ook de verschillende, vaak elkaar tegensprekende, maar goed bedoelde raad doet ons soms twijfelen. Maar net zoals Guust: met vallen en opstaan worden we groot.
Het was een vriendin van me die vroeg of dat ik na het geven van borstvoeding ook altijd zo'n droge mond heb. En nu ik er eens op let, het is idd zo dat ik na de voeding altijd een slokje drink. Raar, maar waar. Omama wees er mij op dat we al een 1e ritueel hebben. Vooraleer Guustje aangelegd wordt, krijgt hij een slabbetje om, want zowel Guustje als ik zijn grote 'brielpotten.
In onze living zit een enorme koepel. Voorlopig nog zonder zonnewering, maar tegen volgende zomer moet daar verandering in komen. Dus het is moeilijk om ons huisje fris te houden. We behelpen ons voorlopig met een laken over de koepel. Maar de temperaturen zijn wel een beetje té, hoor. Een 24 graden is genoeg voor me, hoor. Voor Guust is het eender. Hoewel ... ik vind het moeilijk wat je zo'n baby'tje moet aandoen. Dat heeft nog een andere temperatuursbeleving dan ons. Vandaag heb ik enkel een body'tje aangedaan met zijn mouwloos slaapzakje en een dekentje om te slapen. Voor 's nacht doe ik wel nog een t-shirt met lange mouwen aan. Ikzelf kan niet zo goed tegen dergelijke temperaturen. Vooral nu ik nog niet goed weet wat ik aan kan: mijn kledij past nog niet en de zwangerschapskledij is te ruim. Het is alsof er nog een baby'tje in mijn buik zit. En met een keizersnede duurt dit langer dan bij een vaginale bevalling. Minstens 6 weken. Pff! Nu ja, vanaf volgende week geven ze mindere temperaturen, zeker?
Het was toch een beetje (bang) afwachten hoe Guust zou reageren op z'n nieuw bedje en park. Hij is er (voorlopig) gerust in. De 1e nacht heeft hij geslapen tot 05:20 en hij vroeg zijn volgende voeding om 9u. Dus mij hoor je niet klagen over onze kleine slaper. Hopelijk hebben we een even goede 2e nacht. Voorlopig slaapt hij in de draagmand op onze kamer. Overdag slaapt hij in het park of in het kinderbedje in zijn kamertje. Hij zal waarschijnlijk 's nachts op onze kamer blijven zolang ik borstvoeding geef. Het is een wolk van een baby (al zeg ik het zelf en oma zal wel bevestigen) want hij huilt enkel wanneer hij honger heeft of naakt op het verzorgingskussen ligt, alsook slaapt hij veel en goed. Laat ons hopen dat het zo'n rustige baby blijft.
Eindelijk thuis! Om 13u10 zijn we thuis gekomen. Het eerste dat ik heb gedaan is Guust zijn voeding gegeven De rest van de namiddag bestond voornamelijk uit opruimen. Het vele gerief een plaatsje geven. En het is nu nog niet gedaan. Maar ik moet opletten dat ik mezelf niet overdoe, want een keizersnee blijft een operatie. Gedurende 4 à 6 weken mag ik niet poetsen, stofzuigen, rolluiken omhoog/omlaag doen, dingen (+ 10kg) heffen. Gelukkig is Filip toch een beetje een nieuwe man. Ook kan ik rekenen op mama en vele anderen. Hopelijk gaan we een goeie nacht tegemoet.
Guust is geboren! Na een lange arbeid, die uiteindelijk resulteerde in een keizersnee hebben we een pracht van een zoon op de wereld gebracht.
Zondagmorgen om 06:45 ben ik wakker geworden met een natte onderbroek, maar het bed was niet nat. Verwarring: is mijn water nu gebroken of niet? Toen ik op stond, verloor ik opnieuw enkele druppels. Dus maar even naar materniteit, waar men zei: 'maak u op uw gemak klaar en kom eens binnen voor controle'. Op zondag werkt men met een gynaecoloog van wacht en deze was natuurlijk nog niet op dienst. Blijkbaar was mijn vruchtwater niet gebroken, maar een scheurtje of zo waardoor ik vruchtwater heb verloren. We wisten al dat we terug naar huis gingen mogen, maar hebben er toch 2u of 2,5u gespendeerd. De rest van de dag heb ik weeën gehad. Om 16u à 17u begonnen de weeën toch wel regelmatig te komen en begonnen pijnlijker te zijn. Om 23u30 zijn we in bedje gekropen, maar na 5 min. al weer op, want was te pijnlijk om te blijven liggen. We hebben dan maar besloten om naar de materniteit te gaan. We zijn gearriveerd om 00:30. Ik had toen nog maar 4 (net geen 5) cm opening. Om 03:00 had ik 6 cm. Om 05:00 hebben ze een epidurale geplaatst, want het was niet meer te verdragen. En ik was zo moe. Om 8u30 arriveerde m'n gynaecologe. Ik had 7cm. Er zat dus totaal geen vaart in de arbeid. Normaal heb je 1cm opening per uur. Ze besloten om een baxter aan te leggen om weeën sneller op gang te brengen, maar Guust reageerde daar niet goed op. Zijn harttonen gingen onder 100. Dus werd deze weer weggenomen. Om 11u30 had ik eindelijk 9 cm. Dus het einde was in zicht. Nog een uurtje of anderhalf uurtje zou het moment aanbreken. Om 13u15 voelde ik echt wel de drang dat Guust wou geboren worden. De gynaecologe checkte: nog altijd 9 cm en een gezwollen vliesje. Het zou niet lukken voor een vaginale bevalling. Keizersnee ... Ik kon het niet helpen, maar de hele weg naar de operatiezaal moest ik huilen. Aangekomen in de operatiezalen heeft men nog wat verdoving bijgespoten, want epidurale was zo goed als uitgewerkt en me klaar gemaakt voor de bevalling. Filip moest een kapje en schort om. Guust is geboren om 14u26. Alhoewel er is verwarring over exacte tijdstip. Zijn hoofdomtrek: 35 cm - 3kg515 - 51cm Daarna mocht Guust samen met Filip mee naar de materniteit, terwijl ik nog even op de recovery moest. Pas op woensdag mocht ik eindelijk iets eten. De reden daarvoor was dat ik eerst windjes moest maken. Ook Guust had de eerste dagen geen honger. Hij had enorme last van zijn slijmpjes. Toen hij wel wou eten, lukte het niet goed met de borstvoeding. Ik produceer voldoende, maar hij vond de techniek niet om te drinken. Eens hij de techniek door had, vond hij de tepel niet. Ik heb gedurende 2 dagen moeten afkolven om zijn melkje te geven met een flesje. Nu drinkt hij wel aan de borst maar met een tepelhoedje. Een siliconentuutje die geplaatst wordt op de tepel waardoor hij makkelijker de tepel vindt. Intussen weegt hij al 3kg400. Dus het gaat goed. Het is (voorlopig) een heel rustig baasje. Leuk!!! Natuurlijk zijn we trots op onze zoon!
Omama zal nog eventjes geduld moeten hebben, hoor, want dr. heeft niet geprutst. Ik weet dus niet of ik al opening heb of niet. Maar daar maak ik me geen zorgen over! We zien wel wanneer onze meneer van plan is om te komen. De gynaecologe heeft m'n urinestaaltje en bloeddruk gecontroleerd. Eventjes geluisterd naar de harttonen van Jerommeke en mij gewogen. Jerommeke weegt 3kg100 of 3kg200. 'k heb het niet zo goed begrepen, maar is geen erg dat hij niet is bijgekomen, want hij heeft de vorige keer een grote sprong gemaakt. Sowieso is exact wegen niet mogelijk en zullen we moeten afwachten tot Jerommeke daar is om te bepalen wie de piepers krijgt. Indien ik volgende week nog niet ben bevallen, is de volgende afspraak opnieuw op donderdag. De gynaecologe zei wel dat ik geen 14 dagen meer zal rondlopen. Het einde/begin is dus écht in zicht.
Aaron - Brian - Caleb - David - Eddie - Felix - Guido - Henri - Irwin - Jerôm - Karel - Logan - Marco - Niels - Odile - Peter - Robbe - Sammy - Tomas - Urban - Vince - Waldo - Yosef - Zoran
Op vraag van mijn zó nieuwsgierige tantes: een waslijst aan namen. Maar ben ik wel zo eerlijk geweest om de naam van onze kleine spruit er tussen te zetten? Jullie zullen nog eventjes geduld moeten hebben om hier achter te komen.
Wat ik wel kan/wil vertellen: De naam is samengesteld uit Germaanse stamvormen of het kan ook een variant zijn van een Slavische naam. De naam bestaat uit 5 letters. De naam begint niet met een S. De naam eindigt niet op een y, i of a.
Raad voor alle nieuwsgierigen: 'geduld is een schone deugd!'.
Ik ben nog steeds even rond en gezond. Het urine-staaltje was ok, alsook mijn bloeddruk. Dus hoef ik me geen zorgen te maken over het vocht dat ik ophoud in mijn voet/enkel. Intussen ben ik al 15 kg bijgekomen. Niks alarmerend. Dit is blijkbaar het gemiddelde, maar is meer dan genoeg, hoor. Jerommeke doet ook flink zijn best, want hij weegt nu 3kg200. Pfff!!! Het zal toch een zware jongen worden.
Vandaag staat de allerlaatste prenatale les op het programma. Joepie!
De 'kuisdrang' is blijkbaar begonnen. Allé, als ik iedereen rondom mij moet geloven ... Kuisen in de laatste weken van de zwangerschap wijst er zogezegd op dat Jerommeke een dezer dagen daar zal zijn. Ik beken: ik heb de living + keuken afgestoft, gestofzuigd en gedweild - de badkamer en gang gestofzuigd, toilet gepoetst en vandaag heb ik de ramen boven en de porte fenêtre gelapt (en ja, hoor: nu is het aan het regenen). Maar ik betwijfel of dit te maken heeft met de komst van Jerommeke. Mijn huisje moest gewoon dringend onder handen genomen worden, want met de werken aan de kinderkamer (die zo goed als af is ) was het hier vuil. Ik wou dus graag een proper huisje.
Vandaag nogmaals op controle bij de gynaecoloog en ik zal jullie dan wel meer kunnen vertellen!
Wellicht heb je al gehoord van een « Babyshower
». Het fenomeen kwam overwaaien uit de Verenigde Staten en won in Vlaanderen
aan bekendheid door onder meer de populaire reeks Sex and the City. Tijdens een Babyshower wordt de aanstaande
moeder in de bloemetjes gezet. De toekomstige mama kan zich tijdens deze
gelegenheid op een plezierige wijze voorbereiden op het mama worden. Er worden spelletjes (rond thema baby) georganiseerd en na
elk spel mag de winnares een cadeautje kiezen uit een cadeautjesmand voor de
aanstaande mama.
En rarara wie is de aanstaande mama? Ikke! Joepie! Zo won ik dus iedere keer iets.
Uiteindelijk ben ik
naar huis gegaan met een schoon pakketje (zie foto)
Welke spelletjes? De omtrek van mijn buik schatten met
wc-papiervelletjes, pop aankleden, ballonnen prikken (met opdrachten), luier
met vloeistof schatten, pamper aandoen met 1 hand,
En dit alles gesoigneerd met een glaasje (voor mij
non-alcoholisch) en een hapje.
Heel leuk!
Dus dikke merci aan alle betrokken dames voor de leuke namiddag/avond en voor de vele leuke cadeautjes.
Vandaag moest ik (en Jerommeke) opnieuw op controle. Alles ok: de bloeddruk van mij telt 13/6. Blijkbaar is dit goed. Hij weegt momenteel 2kg500. Ook dit is quasi perfect op schema. Jerommeke's hoofd is al een beetje ingedaald, maar nog geen opening. Dus omama, er zijn nog geen tekenen dat hij vroeger zal komen, hoor. Opnieuw een ferme hartslag en we hebben weer een mooi kiekje kunnen nemen van onze lieve schat. De volgende afspraak is gepland binnen 2 weken.
Nu ik 36 weken ver ben in mijn zwangerschap, heb ik toch maar eens werk gemaakt van al een beetje gerief klaar te zetten om mee te nemen naar de materniteit. Dit vele gerief heb ik gepakt in een reuze-grote koffer (zie foto). ;-)
Het begint nu echt wel dichtbij te komen, hé! Vandaar dat ik al een aantal voorbereidingen heb getroffen: De begin-kleertjes (maatje 50, 56) zijn gewassen. Gelukkig dat er een wasmachine bestaat, want ik ging wel weten wat doen. Jerommeke heeft verdikke meer kleren dan ik. Dat is het voordeel van de jongste van de vriendengroep te zijn, hé. De meeste hebben al ietwat oudere pagadders rondlopen en geraken zo van hun baby-kleertjes af. Goed voor mijn portefeuille. Jerommeke zal in 2e-hands gehuld zijn. 't is er wel niet aan te zien, hoor. De etiketten zijn opgemaakt en reeds geprint/geplakt. Allé, het 1e deel dan toch. Ik heb me een gymnastiekbal en yoga-mat aangeschaft. Kwestie van "comfortabel" de weeën op te vangen zoals geleerd in de prenatale lessen. :-s Ook de opbouw van de kinderkamer verloopt vlotjes. Nog een 2-tal weekendjes doorwerken en hopelijk is het dan af.
Vandaag zijn we 34 weken ver in de zwangerschap. Vandaag heb ik les 3 prenatale kiné tot een (goed?!) einde volbracht. Ik volg deze lessen echt wel met een dubbel gevoel. Ik geloof dat ik blij zal zijn als ik er vanaf ben. Vandaag hebben we verschillende uitgangshoudingen gezien om weeën op te vangen. Pff, ik ga waarschijnlijk alles al vergeten zijn tegen dat het eigenlijke moment is aangebroken.
En met een keizersnede duurt dit langer dan bij een vaginale bevalling. Minstens 6 weken. 
