In onze living zit een enorme koepel. Voorlopig nog zonder zonnewering, maar tegen volgende zomer moet daar verandering in komen. Dus het is moeilijk om ons huisje fris te houden. We behelpen ons voorlopig met een laken over de koepel. Maar de temperaturen zijn wel een beetje té, hoor. Een 24 graden is genoeg voor me, hoor. Voor Guust is het eender. Hoewel ... ik vind het moeilijk wat je zo'n baby'tje moet aandoen. Dat heeft nog een andere temperatuursbeleving dan ons. Vandaag heb ik enkel een body'tje aangedaan met zijn mouwloos slaapzakje en een dekentje om te slapen. Voor 's nacht doe ik wel nog een t-shirt met lange mouwen aan. Ikzelf kan niet zo goed tegen dergelijke temperaturen. Vooral nu ik nog niet goed weet wat ik aan kan: mijn kledij past nog niet en de zwangerschapskledij is te ruim. Het is alsof er nog een baby'tje in mijn buik zit. En met een keizersnede duurt dit langer dan bij een vaginale bevalling. Minstens 6 weken. Pff! Nu ja, vanaf volgende week geven ze mindere temperaturen, zeker?
Het was toch een beetje (bang) afwachten hoe Guust zou reageren op z'n nieuw bedje en park. Hij is er (voorlopig) gerust in. De 1e nacht heeft hij geslapen tot 05:20 en hij vroeg zijn volgende voeding om 9u. Dus mij hoor je niet klagen over onze kleine slaper. Hopelijk hebben we een even goede 2e nacht. Voorlopig slaapt hij in de draagmand op onze kamer. Overdag slaapt hij in het park of in het kinderbedje in zijn kamertje. Hij zal waarschijnlijk 's nachts op onze kamer blijven zolang ik borstvoeding geef. Het is een wolk van een baby (al zeg ik het zelf en oma zal wel bevestigen) want hij huilt enkel wanneer hij honger heeft of naakt op het verzorgingskussen ligt, alsook slaapt hij veel en goed. Laat ons hopen dat het zo'n rustige baby blijft.
Eindelijk thuis! Om 13u10 zijn we thuis gekomen. Het eerste dat ik heb gedaan is Guust zijn voeding gegeven De rest van de namiddag bestond voornamelijk uit opruimen. Het vele gerief een plaatsje geven. En het is nu nog niet gedaan. Maar ik moet opletten dat ik mezelf niet overdoe, want een keizersnee blijft een operatie. Gedurende 4 à 6 weken mag ik niet poetsen, stofzuigen, rolluiken omhoog/omlaag doen, dingen (+ 10kg) heffen. Gelukkig is Filip toch een beetje een nieuwe man. Ook kan ik rekenen op mama en vele anderen. Hopelijk gaan we een goeie nacht tegemoet.
Guust is geboren! Na een lange arbeid, die uiteindelijk resulteerde in een keizersnee hebben we een pracht van een zoon op de wereld gebracht.
Zondagmorgen om 06:45 ben ik wakker geworden met een natte onderbroek, maar het bed was niet nat. Verwarring: is mijn water nu gebroken of niet? Toen ik op stond, verloor ik opnieuw enkele druppels. Dus maar even naar materniteit, waar men zei: 'maak u op uw gemak klaar en kom eens binnen voor controle'. Op zondag werkt men met een gynaecoloog van wacht en deze was natuurlijk nog niet op dienst. Blijkbaar was mijn vruchtwater niet gebroken, maar een scheurtje of zo waardoor ik vruchtwater heb verloren. We wisten al dat we terug naar huis gingen mogen, maar hebben er toch 2u of 2,5u gespendeerd. De rest van de dag heb ik weeën gehad. Om 16u à 17u begonnen de weeën toch wel regelmatig te komen en begonnen pijnlijker te zijn. Om 23u30 zijn we in bedje gekropen, maar na 5 min. al weer op, want was te pijnlijk om te blijven liggen. We hebben dan maar besloten om naar de materniteit te gaan. We zijn gearriveerd om 00:30. Ik had toen nog maar 4 (net geen 5) cm opening. Om 03:00 had ik 6 cm. Om 05:00 hebben ze een epidurale geplaatst, want het was niet meer te verdragen. En ik was zo moe. Om 8u30 arriveerde m'n gynaecologe. Ik had 7cm. Er zat dus totaal geen vaart in de arbeid. Normaal heb je 1cm opening per uur. Ze besloten om een baxter aan te leggen om weeën sneller op gang te brengen, maar Guust reageerde daar niet goed op. Zijn harttonen gingen onder 100. Dus werd deze weer weggenomen. Om 11u30 had ik eindelijk 9 cm. Dus het einde was in zicht. Nog een uurtje of anderhalf uurtje zou het moment aanbreken. Om 13u15 voelde ik echt wel de drang dat Guust wou geboren worden. De gynaecologe checkte: nog altijd 9 cm en een gezwollen vliesje. Het zou niet lukken voor een vaginale bevalling. Keizersnee ... Ik kon het niet helpen, maar de hele weg naar de operatiezaal moest ik huilen. Aangekomen in de operatiezalen heeft men nog wat verdoving bijgespoten, want epidurale was zo goed als uitgewerkt en me klaar gemaakt voor de bevalling. Filip moest een kapje en schort om. Guust is geboren om 14u26. Alhoewel er is verwarring over exacte tijdstip. Zijn hoofdomtrek: 35 cm - 3kg515 - 51cm Daarna mocht Guust samen met Filip mee naar de materniteit, terwijl ik nog even op de recovery moest. Pas op woensdag mocht ik eindelijk iets eten. De reden daarvoor was dat ik eerst windjes moest maken. Ook Guust had de eerste dagen geen honger. Hij had enorme last van zijn slijmpjes. Toen hij wel wou eten, lukte het niet goed met de borstvoeding. Ik produceer voldoende, maar hij vond de techniek niet om te drinken. Eens hij de techniek door had, vond hij de tepel niet. Ik heb gedurende 2 dagen moeten afkolven om zijn melkje te geven met een flesje. Nu drinkt hij wel aan de borst maar met een tepelhoedje. Een siliconentuutje die geplaatst wordt op de tepel waardoor hij makkelijker de tepel vindt. Intussen weegt hij al 3kg400. Dus het gaat goed. Het is (voorlopig) een heel rustig baasje. Leuk!!! Natuurlijk zijn we trots op onze zoon!
En met een keizersnede duurt dit langer dan bij een vaginale bevalling. Minstens 6 weken. 
