De laatste (hopelijk) winterprik heeft het hem gedaan. Een ooronsteking en darmpjes die wat rommelen en de longen die wat rochelen ... Na een fles antibiotica, hoestsiroop en druppels symbioflor ben ik er zo goed als helemaal door. Ik ben nog niet verlost van mijn snotneus. Nu ja, da's het minste. Alhoewel, ik hou er helemaal niet van dat mama en en papa mijn neus spoelen.
Ik hou enorm van buiten spelen. Vandaag heb ik een vliegtuig zien over vliegen. Ik moest nogal kijken en wijzen. Mama heeft me een trucje geleerd. Als ik buiten val, dan moet ik gewoon opnieuw opstaan en mijn handen eens tegen elkaar wrijven en/of klappen en dan kan ik weer verder spelen. Dat is toch veel makkelijker dan ik zou moeten wenen en naar mama lopen zodat zij mijn handen kan schoonwrijven.
Het lukt me nog niet om alleen buiten te spelen. Mama en/of papa moeten er ook zijn. Nu ja, samen is gezelliger, hé!
