De 20 weken-echo is heel goed verlopen. Met Jerommeke is alles ok: de orgaantjes zijn goed gevormd. Ook het hartje slaat flink. De dr. zei dat het zeker (allé, laat ons zeggen: 99%) een jongentje is.
Mijn volgende afspraak is pas binnen 6 weken. Dat betekent 6 weekjes geduld aleer ik mijn (ons) boeleke terug zal zien. Gelukkig dat ik af en toe al een teken van leven voel. Dat hij er maar lustig op los trapt en slaat. Misschien wordt hij wel voetballer of turner? Soit, moest hij ballerina willen worden is het mij ook goed, hoor.
Lap! Het ziekenhuis heeft net opgebeld en Dr. Debrouwere is nog steeds aan het opereren. Dus moet mijn afspraak verplaatst worden. Als alles goed gaat (lees: als er geen operaties, bevallingen, ... zijn), heb ik een afspraak vrijdag om 17u30.
Ik kijk al de ganse dag uit naar het moment dat ik 'Jerommeke' zal zien.
Ik had een afspraak om 18u30. We hebben ons voorgenomen om maar net op tijd te arriveren omdat we toch altijd een 15-tal minuten moeten wachten. Bij het aanmelden aan de receptie werd ons gezegd dat Dr. Debrouwere in de operatiekamer is en dat het nog een tijdje kan duren. We nemen plaats in de wachtzaal waar er nog anderen wachten. Intussen is het 18u50 en nog geen dr. te bespeuren. In de wachtzaal wordt er gekreund en gezucht, want wachten is nooit leuk. Eén koppel zit daar al van 17u m.a.w al bijna 2u. Filip heeft dan maar wijselijk gaan vragen aan de receptie of dat ze een idee heeft of dat het nog lang gaat duren. Uiteindelijk beslissen we om naar huis te gaan en dat ze maar moeten opbellen als het onze beurt is. Er zijn namelijk nog 4 anderen voor.
Hopelijk belt het ziekenhuis straks op en zie ik mijn 'Jerommeke'. En indien men niet meer belt, ga ik een nieuwe afspraak moeten maken, hé. BOEH!
Vandaag hebben we een mijlpaal in de zwangerschap bereikt! We zijn halverwege!
De dag kruipt vandaag maar voorbij. Nog meer dan 6u vooraleer we onze afspraak hebben. Ik verlang om 'Jerommeke' of zou het toch een 'Jeromina' zijn, terug te zien.
 "Smile"){kind=icon}
