Deze avond hadden we een eerste infosessie nl. over de bevalling. Anderhalf uur luisteren/kijken naar een uiteenzetting hoe dat nu gaat. Pff! Mijn gevoel daarover is na dit info-moment niet gewijzigd, hoor. Ik blijf de eigenlijke bevalling als een noodzakelijk (pijnlijk) iets zien. Ik geloof dat ik me aan mijn huidige tactiek zal houden: niet teveel luisteren naar verhaaltjes en als het eigenlijke moment is aangekomen, het laten gebeuren.
Week 26 is
weer een mijlpaal! Mocht Jerommeke nu geboren worden, heeft hij al
overlevingskansen. Een geboorte voor de 28 weken noemen we immatuur. De
grens van levensvatbaarheid is vastgesteld op 26 weken. De kans dat het
kindje buiten de baarmoeder overleeft in deze week is 81%, maar de
risico's bij zo'n vroeggeboorte zijn nog wel erg groot. Dus hou ik hem nog liever wat bij mij! De
oogleden van de baby zaten sinds de 11e week aan elkaar vast geplakt,
maar zullen deze week weer open gaan. Hij kan nu licht en donker
van elkaar onderscheiden en krijgt daardoor steeds meer mee van het
leven buiten.
Dus zal Jerommeke waarschijnlijk nog actiever worden dan hij al is. Dat belooft voor mijn rug en ribben :-/
