Eindelijk thuis! Om 13u10 zijn we thuis gekomen. Het eerste dat ik heb gedaan is Guust zijn voeding gegeven De rest van de namiddag bestond voornamelijk uit opruimen. Het vele gerief een plaatsje geven. En het is nu nog niet gedaan. Maar ik moet opletten dat ik mezelf niet overdoe, want een keizersnee blijft een operatie. Gedurende 4 à 6 weken mag ik niet poetsen, stofzuigen, rolluiken omhoog/omlaag doen, dingen (+ 10kg) heffen. Gelukkig is Filip toch een beetje een nieuwe man. Ook kan ik rekenen op mama en vele anderen. Hopelijk gaan we een goeie nacht tegemoet.
Guust is geboren! Na een lange arbeid, die uiteindelijk resulteerde in een keizersnee hebben we een pracht van een zoon op de wereld gebracht.
Zondagmorgen om 06:45 ben ik wakker geworden met een natte onderbroek, maar het bed was niet nat. Verwarring: is mijn water nu gebroken of niet? Toen ik op stond, verloor ik opnieuw enkele druppels. Dus maar even naar materniteit, waar men zei: 'maak u op uw gemak klaar en kom eens binnen voor controle'. Op zondag werkt men met een gynaecoloog van wacht en deze was natuurlijk nog niet op dienst. Blijkbaar was mijn vruchtwater niet gebroken, maar een scheurtje of zo waardoor ik vruchtwater heb verloren. We wisten al dat we terug naar huis gingen mogen, maar hebben er toch 2u of 2,5u gespendeerd. De rest van de dag heb ik weeën gehad. Om 16u à 17u begonnen de weeën toch wel regelmatig te komen en begonnen pijnlijker te zijn. Om 23u30 zijn we in bedje gekropen, maar na 5 min. al weer op, want was te pijnlijk om te blijven liggen. We hebben dan maar besloten om naar de materniteit te gaan. We zijn gearriveerd om 00:30. Ik had toen nog maar 4 (net geen 5) cm opening. Om 03:00 had ik 6 cm. Om 05:00 hebben ze een epidurale geplaatst, want het was niet meer te verdragen. En ik was zo moe. Om 8u30 arriveerde m'n gynaecologe. Ik had 7cm. Er zat dus totaal geen vaart in de arbeid. Normaal heb je 1cm opening per uur. Ze besloten om een baxter aan te leggen om weeën sneller op gang te brengen, maar Guust reageerde daar niet goed op. Zijn harttonen gingen onder 100. Dus werd deze weer weggenomen. Om 11u30 had ik eindelijk 9 cm. Dus het einde was in zicht. Nog een uurtje of anderhalf uurtje zou het moment aanbreken. Om 13u15 voelde ik echt wel de drang dat Guust wou geboren worden. De gynaecologe checkte: nog altijd 9 cm en een gezwollen vliesje. Het zou niet lukken voor een vaginale bevalling. Keizersnee ... Ik kon het niet helpen, maar de hele weg naar de operatiezaal moest ik huilen. Aangekomen in de operatiezalen heeft men nog wat verdoving bijgespoten, want epidurale was zo goed als uitgewerkt en me klaar gemaakt voor de bevalling. Filip moest een kapje en schort om. Guust is geboren om 14u26. Alhoewel er is verwarring over exacte tijdstip. Zijn hoofdomtrek: 35 cm - 3kg515 - 51cm Daarna mocht Guust samen met Filip mee naar de materniteit, terwijl ik nog even op de recovery moest. Pas op woensdag mocht ik eindelijk iets eten. De reden daarvoor was dat ik eerst windjes moest maken. Ook Guust had de eerste dagen geen honger. Hij had enorme last van zijn slijmpjes. Toen hij wel wou eten, lukte het niet goed met de borstvoeding. Ik produceer voldoende, maar hij vond de techniek niet om te drinken. Eens hij de techniek door had, vond hij de tepel niet. Ik heb gedurende 2 dagen moeten afkolven om zijn melkje te geven met een flesje. Nu drinkt hij wel aan de borst maar met een tepelhoedje. Een siliconentuutje die geplaatst wordt op de tepel waardoor hij makkelijker de tepel vindt. Intussen weegt hij al 3kg400. Dus het gaat goed. Het is (voorlopig) een heel rustig baasje. Leuk!!! Natuurlijk zijn we trots op onze zoon!
Omama zal nog eventjes geduld moeten hebben, hoor, want dr. heeft niet geprutst. Ik weet dus niet of ik al opening heb of niet. Maar daar maak ik me geen zorgen over! We zien wel wanneer onze meneer van plan is om te komen. De gynaecologe heeft m'n urinestaaltje en bloeddruk gecontroleerd. Eventjes geluisterd naar de harttonen van Jerommeke en mij gewogen. Jerommeke weegt 3kg100 of 3kg200. 'k heb het niet zo goed begrepen, maar is geen erg dat hij niet is bijgekomen, want hij heeft de vorige keer een grote sprong gemaakt. Sowieso is exact wegen niet mogelijk en zullen we moeten afwachten tot Jerommeke daar is om te bepalen wie de piepers krijgt. Indien ik volgende week nog niet ben bevallen, is de volgende afspraak opnieuw op donderdag. De gynaecologe zei wel dat ik geen 14 dagen meer zal rondlopen. Het einde/begin is dus écht in zicht.
Aaron - Brian - Caleb - David - Eddie - Felix - Guido - Henri - Irwin - Jerôm - Karel - Logan - Marco - Niels - Odile - Peter - Robbe - Sammy - Tomas - Urban - Vince - Waldo - Yosef - Zoran
Op vraag van mijn zó nieuwsgierige tantes: een waslijst aan namen. Maar ben ik wel zo eerlijk geweest om de naam van onze kleine spruit er tussen te zetten? Jullie zullen nog eventjes geduld moeten hebben om hier achter te komen.
Wat ik wel kan/wil vertellen: De naam is samengesteld uit Germaanse stamvormen of het kan ook een variant zijn van een Slavische naam. De naam bestaat uit 5 letters. De naam begint niet met een S. De naam eindigt niet op een y, i of a.
Raad voor alle nieuwsgierigen: 'geduld is een schone deugd!'.
Ik ben nog steeds even rond en gezond. Het urine-staaltje was ok, alsook mijn bloeddruk. Dus hoef ik me geen zorgen te maken over het vocht dat ik ophoud in mijn voet/enkel. Intussen ben ik al 15 kg bijgekomen. Niks alarmerend. Dit is blijkbaar het gemiddelde, maar is meer dan genoeg, hoor. Jerommeke doet ook flink zijn best, want hij weegt nu 3kg200. Pfff!!! Het zal toch een zware jongen worden.
Vandaag staat de allerlaatste prenatale les op het programma. Joepie!
De 'kuisdrang' is blijkbaar begonnen. Allé, als ik iedereen rondom mij moet geloven ... Kuisen in de laatste weken van de zwangerschap wijst er zogezegd op dat Jerommeke een dezer dagen daar zal zijn. Ik beken: ik heb de living + keuken afgestoft, gestofzuigd en gedweild - de badkamer en gang gestofzuigd, toilet gepoetst en vandaag heb ik de ramen boven en de porte fenêtre gelapt (en ja, hoor: nu is het aan het regenen). Maar ik betwijfel of dit te maken heeft met de komst van Jerommeke. Mijn huisje moest gewoon dringend onder handen genomen worden, want met de werken aan de kinderkamer (die zo goed als af is ) was het hier vuil. Ik wou dus graag een proper huisje.
Vandaag nogmaals op controle bij de gynaecoloog en ik zal jullie dan wel meer kunnen vertellen!
Wellicht heb je al gehoord van een « Babyshower
». Het fenomeen kwam overwaaien uit de Verenigde Staten en won in Vlaanderen
aan bekendheid door onder meer de populaire reeks Sex and the City. Tijdens een Babyshower wordt de aanstaande
moeder in de bloemetjes gezet. De toekomstige mama kan zich tijdens deze
gelegenheid op een plezierige wijze voorbereiden op het mama worden. Er worden spelletjes (rond thema baby) georganiseerd en na
elk spel mag de winnares een cadeautje kiezen uit een cadeautjesmand voor de
aanstaande mama.
En rarara wie is de aanstaande mama? Ikke! Joepie! Zo won ik dus iedere keer iets.
Uiteindelijk ben ik
naar huis gegaan met een schoon pakketje (zie foto)
Welke spelletjes? De omtrek van mijn buik schatten met
wc-papiervelletjes, pop aankleden, ballonnen prikken (met opdrachten), luier
met vloeistof schatten, pamper aandoen met 1 hand,
En dit alles gesoigneerd met een glaasje (voor mij
non-alcoholisch) en een hapje.
Heel leuk!
Dus dikke merci aan alle betrokken dames voor de leuke namiddag/avond en voor de vele leuke cadeautjes.
Vandaag moest ik (en Jerommeke) opnieuw op controle. Alles ok: de bloeddruk van mij telt 13/6. Blijkbaar is dit goed. Hij weegt momenteel 2kg500. Ook dit is quasi perfect op schema. Jerommeke's hoofd is al een beetje ingedaald, maar nog geen opening. Dus omama, er zijn nog geen tekenen dat hij vroeger zal komen, hoor. Opnieuw een ferme hartslag en we hebben weer een mooi kiekje kunnen nemen van onze lieve schat. De volgende afspraak is gepland binnen 2 weken.
Nu ik 36 weken ver ben in mijn zwangerschap, heb ik toch maar eens werk gemaakt van al een beetje gerief klaar te zetten om mee te nemen naar de materniteit. Dit vele gerief heb ik gepakt in een reuze-grote koffer (zie foto). ;-)
Het begint nu echt wel dichtbij te komen, hé! Vandaar dat ik al een aantal voorbereidingen heb getroffen: De begin-kleertjes (maatje 50, 56) zijn gewassen. Gelukkig dat er een wasmachine bestaat, want ik ging wel weten wat doen. Jerommeke heeft verdikke meer kleren dan ik. Dat is het voordeel van de jongste van de vriendengroep te zijn, hé. De meeste hebben al ietwat oudere pagadders rondlopen en geraken zo van hun baby-kleertjes af. Goed voor mijn portefeuille. Jerommeke zal in 2e-hands gehuld zijn. 't is er wel niet aan te zien, hoor. De etiketten zijn opgemaakt en reeds geprint/geplakt. Allé, het 1e deel dan toch. Ik heb me een gymnastiekbal en yoga-mat aangeschaft. Kwestie van "comfortabel" de weeën op te vangen zoals geleerd in de prenatale lessen. :-s Ook de opbouw van de kinderkamer verloopt vlotjes. Nog een 2-tal weekendjes doorwerken en hopelijk is het dan af.
Vandaag zijn we 34 weken ver in de zwangerschap. Vandaag heb ik les 3 prenatale kiné tot een (goed?!) einde volbracht. Ik volg deze lessen echt wel met een dubbel gevoel. Ik geloof dat ik blij zal zijn als ik er vanaf ben. Vandaag hebben we verschillende uitgangshoudingen gezien om weeën op te vangen. Pff, ik ga waarschijnlijk alles al vergeten zijn tegen dat het eigenlijke moment is aangebroken.
Met week 34 in het verschiet heb ik besloten om eens werk te maken van de doopsuiker. Wat was me dat een karwei, zeg. Pff! Nu ja, ik heb de tijd om het zelf in een te knutselen, hé. Of dat het in de smaak zal vallen is weer een andere zaak, maar laat ons zeggen, ik ben er best tevreden over.
Zoals elke dag lees ik de (online) krant en het volgende artikel deed me toch even schrikken: "verwisselde baby's na een jaar herenigd met echte ouders - In Brazilië hebben de moeders van twee baby's, die bij de geboorte werden verwisseld, na een jaar alsnog de kinderen geruild. ..." Ik hoop dat dit in België niet meer voorkomt, hoor. Misschien moeten we maar meteen een chip bij Jerommeke doen inplanten Neen, ik ben maar aan het grappen. Maar ge zult het maar tegenkomen, hé! Amai.
Deze namiddag gaan shoppen! Ik heb geïnvesteerd in pyjama's zodat ik er toch ietwat treffelijk bij lig/loop in het ziekenhuis, hé. Maar euhm, shoppen met een dikke buik is lastig en vermoeiend, hoor. Hopelijk vallen de pyjama's in de smaak, want het is gedaan met shoppen zolang ik rondloop met een dikke buik.
Pff, amai, zoveel om te onthouden en dit was nog maar een eerste les. Ik vrees dat ik dat nooit allemaal zal onthouden en kunnen. Het ding is dat Jerommeke er ooit wel uit zal moeten, hé.
Op de site www.babybytes.nl kan je je zwangerschap op de voet volgen. Je geeft er je vermoedelijke bevaldatum in en dan zie je precies hoe ver je bent en wat er in die week gebeurt met je lichaam en kindje. Leuk, hoor. Zo kon ik er vandaag lezen dat het kan zijn dat Jerommeke al een ferme bos haar heeft, maar dat dit niet perse zo hoeft te zijn. Het maakt me enorm nieuwsgierig hoe ons manneke er zal uitzien.
Zoals je op de foto kunt zien, blijft de buik groeien en uitzetten. Sommigen zouden hun inzet/kg's van Jerommeke al wat hoger willen schatten, maar misschien dat het weten van: zowel mama als Jerommeke zijn niet te zwaar, dat dit hen kan gerust stellen. De buik groeit, maar voorlopig resulteert dit niet in vele kg's die erbij komen. Hopelijk blijft dit zo. Jerommeke weegt een 100 gr boven het gemiddelde.