Het is 6u, lig hier al bijna een uur te draaien en te keren, kan maar beter opstaan. Ongeveer 4u en een half geslapen... dat wordt weer een vermoeiende dag. Waarom kan ik nu niet gewoon doorslapen tot ik uitgerust ben? Mijn hoofd zit weer vol vragen en zorgen. Ben nochtans vrij ontspannen gaan slapen. Moet wel toegeven dat ik rustiger ben dan vorige week, misschien is er dan toch beterschap? Dag per dag, stap per stap, ik moet uit die vicieuze cirkel. Eten & slapen zijn mijn hoofddoelen maar daarvoor moet mijn hoofd leeg zijn en dat lukt niet. Probleem per probleem aanpakken, het is makkelijker gezegd dan gedaan! De toestand van mijn vader is nog steeds dezelfde, ik wou dat het allemaal voorbij was. Dan zeggen ze dat ik geen gevoelens heb, dat ik geen mens ben, want ik weet niet hoe moeilijk het is om iemand die je graag ziet te zien sterven. Ze hebben geen flauw benul van hoe mijn leven er de laatste maanden heeft uitgezien. Ga ermee ophouden want word weer misselijk, een geluk dat ik nog niets gegeten heb anders kwam het er weer uit.
