Soms, heel even bekruipt me het gevoel, dat mensen mij niet snappen, hoe ik me voel. Voor de buitenwereld altijd iemand die loopt te stralen, maar niemand die ziet dat ik loop te dwalen. Verdwalen in emoties, gevoelens van vreugde, gevoelens van verdriet. De vreugde laat ik zien, maar het verdriet niet. Dus oordeel niet te snel over andermans vreugde of verdriet. Soms is de wereld anders dan wat je aan de buitenwereld ziet ...
Weer een 'down'-dag. Heb het gevoel dat ik er weer eens alleen voor sta. Mijn leven is een puinhoop, ik heb niets, gewoon niets. Wat heb ik eigenlijk al bereikt in het leven? Ik weet het, ben weer aan het doemdenken, maar zo voel ik me ook. Heb nood aan rust, vriendschap, liefde ... is dit dan zo verwonderlijk? Een beetje geluk in mijn leven. Fien, ik zag je graag, ik zie je nog graag en ik mis je zoveel. Het doet zo'n pijn. Kon ik je nog maar even zien, je voelen, met je praten ... het is zo moeilijk om zonder jou weg te gaan. Ik moet mijn herinneringen koesteren zeggen ze. Ja dat is waar, maar die doen zo'n pijn, elke herinnering, goeie of slechte, het maakt niet uit, de pijn blijft dezelfde. Een pijn die niet weggaat.
Zit met een raar gevoel, er is iets maar ik weet niet wat. Heb het gevoel dat er iets wordt verzwegen. Kan me natuurlijk vergissen maar denk het niet. Had vorige week ook al dit gevoel en denk te weten voorover het misschien gaat maar ben niet zeker. Een vraag die gesteld heb waar ik gewoon antwoord op wil, ja of nee, ik hoeft geen reden want ik zou het voor honderd procent begrijpen. Ach, waarschijnlijk is het gewoon niets en zie ik dingen die er niet zijn. Ben teveel achterdochtig zeker? Maar je zou voor minder nadat ik gisteren een mes in de rug kreeg, ben er nog altijd niet goed van.
Soms heb ik zin om de deur toe te doen en alles en iedereen achter te laten en gewoon opnieuw te beginnen! Dat zou zalig moeten zijn. De rust, de kalmte ... mmmm het zal bij een droom blijven denk ik want ik zal dit nooit kunnen.
Ik voel me zo slecht vandaag, voel me bedrogen en belogen door iemand die ik zo vertrouwde. Blijkbaar is mijn mensenkennis niet zo goed. Vrienden ... laat me niet lachen, ze steken gewoon een mes in je rug. Ze wachten een goed moment af en dan plots uit het niets de doodsteek! Waarom zou ik nog moeite doen om iemand te vertrouwen? Om daarna het deksel op de neus te krijgen, nee bedankt, voor mij hoeft het niet meer, het is gedaan, de deur gaat toe!
Sorry Fien, ik weet dat ik heb beloofd om mij meer open te stellen maar op deze manier hoeft het niet voor mij. Als ik moet kiezen tussen al mijn zorgen alleen te dragen of gekwetst te worden door iemand die je vertrouwde, dan is de keuze snel gemaakt. Dus voortaan is het gedaan, ik zal mijn muur wel wat hoger maken zodat er niemand meer binnen kan.
Ik snap het trouwens niet, wat heb je daar nu aan om iemand zo te kwetsen? Heb je dan geen hart? Een beetje sympathie? Of is het woord vriendschap gewoon niets waard? Wat betekent dat woord trouwens vriendschap? Heb het even opgezocht: Vriendschap is een nauwe relatie of verhouding tussen twee of meerdere mensen waarbij het geslacht geen rol speelt. Een vriendschap is dus mogelijk tussen man en vrouw maar ook tussen twee mannen of twee vrouwen. Het belangrijkste waarop een goede vriendschap gebouwd is, is vertrouwen en onvoorwaardelijkheid. Vertrouwen en onvoorwaardelijkheid ... blijkbaar is dit voor sommige dan toch geen grote betekenis!
Voor het eerst sinds maanden kan ik zeggen dat ik me vandaag echt goed voel. Heb geen idee hoe het komt maar mijn hoofd is leeg, had geen zorgen vandaag, was ontspannen, echt een leuk gevoel. Vandaag mochten ze me alles vragen, ik deed het met plezier. Ik hoop dat er nog van die dagen komen.
Zaterdagavond, half 10. Ben net wakker geworden in de zetel, heb een uurtje geslapen denk ik. Ik ben deze morgen vroeg wakker geworden, had veel energie vandaag. Heb veel gedaan, heel het huis gekuist, van tot boven tot onder, koekjes gebakken, mijn administratie gedaan, lasagne gemaakt. Zal zo meteen maar gaan slapen in mij bed, in de hoop dat ik doorslaap en wat langer kan slapen. Maar het gaat wel de goeie kant op. De ene nacht al wat beter dan de andere maar slaap toch regelmatig al een uur of 6. Eten lukt ook al beter, mijn gewicht blijft hetzelfde dus das al positief.
Voor de rest heb ik vandaag weer eens veel nagedacht, niets nieuws dus, en ben er nog steeds niet uit. De eeuwige twijfelaar, ben nochtans geen Weegschaal! Op zo'n momenten mis ik je om hierover te praten, jij wist zeker wat te doen.
Ik voel me zo slecht vandaag, voel me bedrogen en belogen door iemand die ik zo vertrouwde. Blijkbaar is mijn mensenkennis niet zo goed. Vrienden ... laat me niet lachen, ze steken gewoon een mes in je rug. Ze wachten een goed moment af en dan plots uit het niets de doodsteek! Waarom zou ik nog moeite doen om iemand te vertrouwen? Om daarna het deksel op de neus te krijgen, nee bedankt, voor mij hoeft het niet meer, het is gedaan, de deur gaat toe!
