Met DANK aan trainers Peter, Frank, Jean en Jaak en al mijn loopmaatjes
Inhoud blog
  • 1700
  • bitterballen van kwekkeboom, spaghetti en saunabonnen en op naar de duizend!
  • verslag van mijn tweede halve marathon
  • over een week is 'het leed' geleden
  • ontbijten moet je toch!
  • en van 0 naar 72
  • van zeventien naar nul
  • één één één
  • 'poëtisch' jaaroverzicht 2012
  • ik ben er bijna, ik ben er bijna, maar nog niet helemaal
  • superkorte update
  • The MusicRun
  • hoe flink van mij
  • snakken naar een loopje
  • DDH 2012 : doelstelling niet bereikt en tóch dik tevreden
    Blog als favoriet !
    Hoe het liep, loopt en hopelijk nog verder (en sneller) zal verlopen!

    Welkom, sympathisant!!! Met deze ludieke loopblog wil ik de beginnende en de recreatieve loper een hart onder de riem steken. Met succes doorliep ik in 2008 de start-to-run bij AVT Maaseik. De loopmicrobe kreeg me spoedig in z'n greep en samen met mijn man sloot ik aan bij de keep-on-runners. Inmiddels vormen we een hecht loopgroepje, dat evenwel openstaat voor enthousiaste nieuwkomers. In de loop der jaren nam niet alleen het plezier in het lopen toe, maar ook mijn ambitie. Via deze loopblog wil ik duidelijk maken dat je niet hoeft over te lopen van talent om grenzen te verleggen. Een gigantisch doorzettingsvermogen volstaat. Kom je voor het eerst kijken op deze blog? Lees dan het verslag van 29.11.2010 en mijn gedichtje van 14.02.2011 en je zal begrijpen wat ik bedoel. Veel lees- en loopplezier en hopelijk tot blogs!
    21-08-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.hoe mijn medaille mij niet ontliep
    Beste bloglezer

    De sportfunctionaris van Bocholt heeft zich de moeite getroost om me alsnog een bronzen medaille op te sturen!

    Tijdens de gedenkwaardige avond zelf werd mij reeds gepresenteerd om een medaille bij te laten maken, waarop ik liet weten dat ik dit niet nodig vond en dat ik mij tevreden stelde met een rechtzetting op de uitslagenlijst die online zou verschijnen. Alzo geschiedde. 

    Desondanks deden ze de moeite om me alsnog een medaille op te sturen.  En weet je wat: ik kan dit gebaar echt wel appreciëren! Later, als ik oud en versleten ben, kijk ik er met een glimlach op terug.  Als ik me tenminste nog kan herinneren hoe ik ze bekomen heb... Wink

    Grz

    een fanatieke keep-on-runster

    21-08-2012 om 00:00 geschreven door wiebenik  


    >> Reageer (1)
    20-08-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.het verhelpen van euvels
    Hallo bloglezers

    Op het moment dat ik zag dat de sportdienst van Bocholt de uitslag online geplaatst had, was ik tegelijkertijd content en miscontent. Inderdaad, ik werd erkend als derde finisher bij de vrouwelijke masters.  Maar was het nodig om me 10 jaar ouder te maken? ook al zag ik er misschien wel 50 uit bij de aankomst. Geen enkele vrouw die dat graag heeft.  En al ben ik geen poppemieke, ik ben echt wel vrouw genoeg om dat niet tof te vinden. Na het sturen van een vriendelijk mailtje was dat euvel spoedig verholpen.

    Enfin, Johan en ik trakteerden ons afgelopen zaterdag op een nieuw paar loopschoenen.  Hij kocht zelfs twee paar!  Ik hield het braaf bij eentje.  Voor de eerste keer draag ik nu asics.  Zwarte.  Het alternatief, knalroze, was echt geen optie voor mij.  Inmiddels heb ik ze al twee keer gedragen en ze vallen goed mee. Eerst was ik wat ongerust dat ik ze te groot had gekocht.  Maar nu de trainer me geleerd heeft om mijn veters deftig te binden, is ook dat euvel verholpen.

    Verder moet ik nog melden dat ik na mijn loopdipje van juli goed bezig ben.  De voorbije weken had ik telkens meer dan 40 km op de loopteller en dat zelfs bij slecht loopweer (lees: te warm).  Vandaag was het gelukkig terug wat frisser. Alhoewel het dorstig weer bleef.  Gelukkig was er na de training cava, dankzij een jarig loopmaatje, waardoor...je raadt het al... dat euvel ook weer was verholpen.

    Euvels verhelpen gaat me momenteel goed af, maar heuvels wil ik met dit weer liever vermijden.

    Grz

    een (h)euvelvrije keep-on-runster

    PS vandaag liep ik 10 km aan 5'44" per km.  Lang geleden dat ik nog eens zo pittig gelopen heb op een gewone training.


    20-08-2012 om 00:00 geschreven door wiebenik  


    >> Reageer (3)
    15-08-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.hoe ik al lopend een medaille ontliep
    Beste bloglezer

    Alhoewel ik me goed herpakt heb (zie vorige blog), lijkt het alsof ik tegenwoordig geen meter meer vooruit geraak. Lopen met zwoele temperaturen gaat me echt niet goed af. Om 10 km te lopen had ik de afgelopen week telkens ruim een uur nodig en daarna hing mijn tong zowat op de grond. Het lijkt wel alsof ik mijn conditie achtergelaten heb op een hoge bergtop in Oostenrijk.

    Bijgevolg zag ik het niet echt zitten om nog eens een wedstrijdje te lopen, zijnde de Bocholter avondloop die traditiegetrouw steeds doorgaat op 14 augustus.  Vorig jaar sleepte ik er geheel onverwachts een derde prijs in de wacht. (zie verslag dd. 15.08.2011) Bij een gelijkaardig deelnemersveld zou dat dit jaar opnieuw moeten lukken, temeer omdat mijn loopmaatjes die me vorig jaar letterlijk vooraf gingen, niet meededen of kozen voor een andere afstand.  Anderzijds waren er dit jaar enkele verzwarende omstandigheden, namelijk de drie extra kilo's die als een zwembandje rond mijn lijf plakken en het gebrek aan snelheidstraining.  Wat dit laatste betreft heb ik tijdens vorige wedstrijden echter bewezen dat dit geen onoverkomelijke struikelblok is.

    Een extra motiverende factor daarentegen was het feit dat ik mijn oudste dochter zou kunnen hazen, alhoewel ik er de afgelopen week stiekem aan begon te twijfelen of de rollen niet eerder omgekeerd zouden zijn. Helaas had het lieve kind hoofdpijn, waardoor ik de klus alleen moest zien te klaren. De verleiding was groot om een schaduwrijk supportersplekje op te zoeken.  Doch in tegenstelling tot het weer was ik niet laf en schreef ik me uiteindelijk in voor de vijf kilometer.

    Vlak voor de start schalde mijn naam en adres klaar en duidelijk door de speaker.  Blijkbaar had ik mijn geboortedatum verkeerd ingevuld en ik werd vriendelijk verzocht om dit recht te komen zetten. Op enkele seconden tijd werd ik zowaar veertig jaar ouder.  Ik begaf me terug naar de start waar iedereen zich inmiddels gepositioneerd had.  Gemakshalve koos ik een plekje achteraan. Deze keer moest ik het zonder gebruikelijke aanmoedigingszoen van mijn sportieve wederhelft stellen.  Maar ik ben onromantisch genoeg om te beseffen dat dit het verschil niet zou maken.

    Zoals verwacht werd het een zware wedstrijd. Ik had de virtuele trainer ingesteld op 5 minuten en 5 seconden per kilometer en het kostte me alle moeite van de wereld om dit tempo te handhaven.  Ik stelde vast dat ik niet de enige loper was die het zwaar te verduren had.  Door mijn startpositie achteraan kon ik immers toch nog heel wat mensen inhalen.  Dit werkte net voldoende motiverend om het niet op te geven en belette dat de goesting de overhand nam om nu en dan een klein stukje te wandelen. Ik prees mezelf gelukkig dat ik niet gekozen had voor de afstand van tien kilometer, zoals sommige loopmaatjes en troostte mezelf voortdurend met het gegeven dat het leed spoedig geleden zou zijn.

    Op 25 minuten en 9 seconden (volgens mijn horloge) bereikte ik, na een klein spurtje, de finish. Toen ik wat bekomen was en mijn interesse terug verder reikte dan louter aankomen, was ik best tevreden met deze prestatie.  Volgens één van mijn loopmaatjes zat een podiumplaats erin.  Ik betwijfelde dit sterk, maar had wel een beetje spijt dat ik niet meer vooraan gestart was. De tijd die ik verloren was door achteraan te starten, speelde immers in mijn nadeel omdat de tijdregistratie niet per chip gebeurde.  Ik genoot ervan om de loopmaatjes die voor de langere afstand hadden gekozen aan te moedigen. Inmiddels zorgde een fris windje voor een beetje verkoeling.

    Bij de prijsuitreiking werd er een opsplitsing gemaakt naargelang het geslacht en de leeftijdscategorie (-/+ 35 jaar). Van minstens vijf loopmaatjes waren we reeds zeker dat ze in de bij de eerste drie finishten. Toen mijn categorie aan de beurt was, was ik lichtjes gespannen... Helaas... het mocht niet zijn. Omdat ik benieuwd was naar mijn plaats in de rangschikking deed ik de moeite om de uitslag te gaan halen.  Tot mijn verbazing bleek ik er niet eens in voor te komen! Ik overliep de uitslag en stelde bovendien vast dat ik eigenlijk een bronzen medaille verdiend had. De loopster die deze prijs in de wacht gesleept had, had een tijd van 25'44" neergezet. Alhoewel ik wist dat mijn horlogetijd niet zou overeenkomen met de geregistreerde tijd (door de ongunstige startpositie), was ik er toch vrij zeker van dat mijn tijd beter was. 

    Ik kon het niet nalaten om te reclameren.  De vergetelheid bleek veroorzaakt te zijn door mijn eigen stommiteit (ik had immers geboortejaar 2012 opgegeven ipv 1972). Men had dit laattijdig kunnen aanpassen, maar verzekerde me dat het geen invloed had op de uitslag van de eerste drie. Toen ik aangaf dat dit volgens mij wél het geval was, was men bereid om dit te controleren op de aangepaste uitslag. Met rode kaken kwam de brave man me vertellen dat ik gelijk had.  De medailles waren echter uitgedeeld en het was niet meer mogelijk om dit recht te zetten.  Hij stelde voor om een bronzen medaille bij te laten maken. Uiteraard vond ik dit niet nodig. Het betrof immers niet de Olympische Spelen! Ik stelde me tevreden met een correcte weergave van de uitslag op het internet, een 'moet-je-nu-eens-horen-wat-ik-aan-de-hand-heb-verhaal' aan mijn loopmaatjes, de 'dat-kan-er-maar-eentje-overkomen-reactie' die hierop volgende én een lekkere kipkebab achteraf.

    Volgend jaar ben ik geboren in 1972. Zeker weten!

    Grz

    een fanatieke een keep-on-runster 

    PS Een dikke proficiat aan de loopmaatjes die in de prijzen vielen (liefst 6 medailles, exclusief de mijne) én aan alle loopmaatjes die meeliepen. Deelnemen is belangrijker dan winnen, nietwaar?!



    15-08-2012 om 00:00 geschreven door wiebenik  


    >> Reageer (1)
    06-08-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.hoog tijd om me te herpakken!
    Beste bloglezer

    Verlof. Ze moesten het afschaffen! Je wordt er alleen maar lui en vadsig van.  Ik toch.  

    Alhoewel we in Oostenrijk op de juiste hoogte (2020m) zaten om aan onze conditie te werken en er bovendien een spiksplinternieuwe looppiste was, heb ik nauwelijks gebruik gemaakt van deze troeven. Met als enige flauwe smoes dat de schoenen die ik meegezeuld had (een ouder paar) zoolloos bleken. Amper vijf kilometerkes heb ik gelopen en toen vond ik dat mijn voetjes te veel pijn deden.  Nochtans had ik vooral veel pijn aan mijn goesting.

    En zo heb ik de laatste weken dus schandalig weinig gelopen en des te meer gevreten en gezopen.  En nu zit ik dus met een conditie om bij te janken om nog maar te zwijgen van de zwembandjes die ik gekweekt heb.

    Gelukkig is mijn verlof voorbij en kan ik mijn reguliere, sportieve leven weer oppakken!  Yes, vandaag terug een flinke start genomen met 11 kilometer.

    Grz

    een fanatieke keep-on-runster

    06-08-2012 om 22:10 geschreven door wiebenik  


    >> Reageer (1)
    14-07-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.oeps...
    Beste bloglezer

    Ik verschiet er zelf van dat het zolang geleden is dat ik nog eens iets gepost heb.
    De tijd neemt een loopje met mij en ik neem een loopje als ik tijd heb.

    Ik probeer toch minstens 3x per week te gaan lopen, zelfs als ik pas naar de kapper ben geweest.
    Geen goed idee bleek (dit woord mag je letterlijk opnemen!) achteraf. Want de koperkleur had zich verplaatst van mijn haar naar mijn nek!

    Sinds ik niet meer gericht ben op snelheid is de inspiratie hier wat zoek.  Toch wil ik dit blogje nog wat bijhouden, gewoon voor mezelf, al leest hier buiten mij mogelijks geen kat. 

    Groetjes aan alle miauwende lezers

    een fanatieke keep-on-runster

    14-07-2012 om 22:07 geschreven door wiebenik  


    >> Reageer (1)
    03-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de gezelligste jogging ever
    Beste bloglezer

    Eergisteren deden we mee aan de teutenjogging in Zonhoven.

    Voor ons Dorien was het haar eerste échte wedstrijd met tijdregistratie. In Meeuwen (kerstcorrida) had ze ook al met een chipke gelopen, maar toen liepen we verkleed als beddenbak en was de snelheid van minder belang.  Wel sleepten we (terecht) de hoofdprijs voor de meest originele outfit in de wacht.

    Dorien zou één ronde van vijf km lopen en ik twee rondes.  Vermits het vertrek voor beide afstanden gelijktijdig verliep,  konden we samen lopen.  Ik zou haar hazen, want zonder ervaring is het moeilijk om de snelheid te doseren.  De garmin werd ingesteld op 5'20" per km.  Maar reeds vanaf de eerste km liepen we te snel. Omdat ik het gevoel had dat ze het wel aankon, heb ik slechts een beetje vertraagd, waardoor zij op 25'37" finishte, ruim één minuut sneller dan de vooropgestelde tijd.  En fier dat ze was! En wij natuurlijk ook!!  Zelf deed ik er tot op de seconde dubbel zo lang over, dus 51'14".  Een tijd waarmee ik heel tevreden was, omdat ik vrij comfortabel gelopen had, uitgezonderd de laatste 50 meter toen ik nog even mijn beste beentjes wilde voorzetten.

    Na de wedstrijd kregen we een groot bord spaghetti en een chocomousseke voorgeschoteld.  Het was lekker en supergezellig.  Er waren slechts een honderdtal deelnemers en achteraf was er ook nog een tombola voorzien.  Alleen Dorien viel in de prijzen.  Fijn voor haar.  Wacht eens even. Shame on me! Ik vergeet nog te vermelden dat er twee échte prijzen werden uitgereikt aan evenveel clubgenoten.  Tuur was de snelste op de vijf km en Annick was de snelste vrouw op de tien. Alweer een mooie (!) beker als aandenken.

    Kortom, het was echt een fijne jogging: kleinschalig, goedkoop, gezellig en hongerstillend. Wat wil een mens nog meer?

    's Anderendaags had ik nergens last van, waardoor ik ijverig ononderbroken 1 km zwom tijdens de zwemparty van ons Dagmar die 12 kaarsjes mocht uitblazen.  Het was al bijna 10 jaar geleden dat ik deze afstand in één keer zwom en dankzij mijn conditie bleek dat geen probleem te zijn.  Vandaag piep ik echter anders.  Pijn in de schouders en bovenarmen. Misschien in de toekomst wat meer zwembewegingen maken tijdens het lopen!

    Grz

    een fanatieke keep-on-runster 



    03-06-2012 om 22:01 geschreven door wiebenik  


    >> Reageer (1)
    02-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.loopstage in Nieuwpoort
    Wist je dat...

    - we vorig weekend met AVT op loopstage zijn geweest in Nieuwpoort: 9 volwassenen en 21 kinderen
    - we kennis maakten met de geneugten van het openbaar vervoer
    - we de vertragingen niet aan ons hart lieten komen, want de trein is altijd een beetje reizen
    - trainer Frank, die instond voor het vervoer van het materiaal en onze koffers, ons 's vrijdags al drie uur in Nieuwpoort op te wachten stond
    - hij desondanks geen tijd gevonden had om onze bedden alvast op te maken
      maar ons aangenaam verraste door toch al wat voorbereidend werk gedaan te hebben
    - Johan en ik gescheiden werden van bed, maar niet van tafel
    - ik een bedje toegewezen kreeg in de giechelkamer en daar toch wat schrik voor had
    - deze schrik geheel ongegrond bleek
    - we 's zaterdags al bij al toch  nog goed uit ons bed geraakten
    - ik er wel tegenop zag om tegen de wind in te joggen
    - ik mijn uitsluitend mannelijke loopmaten kon overtuigen om enkel met de wind mee te lopen 
    - zij dus de slechtsten nog niet zijn
    - we niet mochten lopen tot we enkel Frans zouden horen praten, omdat er een Frankrijk geen tram terug rijdt
    - we verschillende watertjes dienden over te steken
    - we niet wisten waar we liepen
    - er hilariteit alom was toen Johan de weg vroeg en in het Engels van antwoord werd gediend
    - van Nieuwpoort tot de Panne slechts 12 km is langs de kustlijn
    - wij er ruim een uur over deden en mountainbiker Frank slechts een kwartiertje
    - de terugweg per tram niet veel sneller ging
    - Frank dankzij de wind ongeveer even 'hard' terug fietste als wij heen liepen
    - ik des te blijer was dat wij de tram hadden genomen
    - het eten 's middags heel lekker was
    - de training 's namiddags veel te zwaar was voor mij
    - de frietjes er niets mee te maken hadden
    - hollen door het losse zand niet mijn ding is
    - hollen door het losse zand moeilijker is dan lopen op hoge hakken
    - ik spoedig honderd meter achter de jeugd aanhobbelde
    - ik mij even immens oud voelde
    - de zee gelukkig verkwikking bood
    - VTM onze jeugd meermaals in zee heeft doen rennen en ondertussen filmde
    - ze een volwassene zochten om te interviewen
    - geen van ons geïnteresseerd was om op het VTM-journaal te komen
    - we daarom de nietsvermoedende Frank achter de micro lokten
    - hij voor één keer niet uit zijn woorden kwam en we (daardoor?) het journaal niet haalden
    - het avondeten ook weer veel te lekker was
    - Gert een boeiende kwis in elkaar geknutseld had
    - de kinderen beter waren in de praktische proeven dan de volwassenen
    - Johan een uitzondering vormde op deze regel
    - niemand hierover verwonderd was
    - de wijn en zoutchips er 's avonds ingingen als zoete koek, behalve bij
      Alex, die met de kippen (en de kinderen) op stok ging
    - hij 's anderendaags beter uitgerust leek dan ons
    - we 's zondags naar de piste trokken in Nieuwpoort
    - ik daar kennismaakte met andere disciplines in de atletiek
    - ik geen topper zal worden in het speerwerpen, kogelstoten, noch in het verspringen
    - ik Tia Hellebaut verhoudingsgewijs kan evenaren, aangezien mijn benen één meter korter zijn dan de hare
    - een carrière in het hoogspringen desondanks niet voor mij is weggelegd
    - we ideaal weer hadden aan zee
    - sommigen aanvankelijk weigerden om zich in te smeren omdat dat voor janetten is
    - diezelfde personen 's anderendaags smeekten om zonnecrème
    - ik zondagnamiddag geluierd heb op het strand
    - ik mij ook opofferde om met enkele jongedames te gaan shoppen
    - we hiervan net op tijd terug waren
    - onze tram, daarentegen, vertraging had
    - we hierdoor de juiste trein misten
    - er gelukkig nog wat witte wijn over was
    - deze in een latere trein ook nog smaakte
    - onze stage een uurtje langer duurde
    - ik pinkstermaandag broodnodig had om te bekomen
    - het fantastisch was, maar ik meer dan twee dagen loopstage fysiek niet zou aankunnen 
    - dit niet noodzakelijk met mijn sportieve prestaties te maken heeft
    - ik volgend jaar mijn best ga doen om alle keep-on-runners te overtuigen om mee te gaan
    - de afwezigen weeral ongelijk hadden!


    02-06-2012 om 00:00 geschreven door wiebenik  


    >> Reageer (0)
    23-05-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.het blijft hier stil
    Ik weet het... Ik ben zowat uitgeschreven, maar gelukkig nog niet uitgelopen.
    Alles loopt zijn gewone gangetje hier.  Nergens meer last van, maar ik doe het dan ook heel erg op het gemak.

    Met dit berichtje wil ik even laten weten dat ik nog steeds in de running ben.

    Groetjes

    een fanatieke keep-on-runster

    23-05-2012 om 21:14 geschreven door wiebenik  


    >> Reageer (0)
    13-05-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.jawel, ik leef/loop nog
    Beste bloglezer

    April was niet zo een beste maand voor me: een ferme verkoudheid, waarvan ik moeilijk leek af te geraken en lager rugpijn, waardoor ik, telkens als ik van mijn stoel opstond, krom liep als een oude banaan.  En neen, het feit dat ik veertig ben geworden heeft daar niets mee te maken.

    Gelukkig heeft de osteopaat me weer opgelapt voor zolang het duurt.  Zodoende heb ik deze halve meimaand al meer kilometers in de benen dan voor de hele maand april.

    Vandaag een moederdagloopje gedaan: 12,5 km en ook nog eens heuveltje op en heuveltje af, al kan je dat laatste heuveltje bezwaarlijk van een tje voorzien.  Enfin, hierdoor had ik dan wel de mayonaise op mijn frietjes verdiend. En reken maar dat die gesmaakt hebben.  De coupe aardbeien achteraf trouwens ook!

    Grz

    een fanatieke keep-on-runster

    13-05-2012 om 18:36 geschreven door wiebenik  


    >> Reageer (0)
    23-04-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.daarnet regende het oude wijven...
    ... en het lijkt wel alsof ik daar eentje van ben.

    Veertig jaar worden bleek niet zo gunstig te zijn voor mij, anderzijds was het ook geen optie om het niet te worden. 
    Ik ben nog altijd niet volledig van mijn verkoudheid af.  Ach, dat staat mijn looploopbaan niet in de weg, maar mijn onderrug speelt me weer parten.

    Dus heb ik woensdag een medische verwendag (nu ja, heel geslaagd is deze woordkeuze niet) ingelast: in de voormiddag naar de huisarts en in de namiddag naar de osteopaat.

    Alleszins zal het deze maand gene vette worden op loopgebied. Op ander gebied helaas wel... die paaseieren, ik kan er niet van afblijven!

    Grz

    een fanatieke paaseierenfretter

    23-04-2012 om 18:54 geschreven door wiebenik  


    >> Reageer (1)
    17-04-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.van snotneus hebben naar snotneus af
    Beste bloglezer

    Nog weinig kilometers op de teller deze maand.  Komt omdat ik een beetje ziekjes ben geweest. En daarnaast ook een beetje jarig.  Een beetje veel jarig zelf : eindelijk 40, eindelijk snotneus af.  En we hebben dat fantastisch gevierd.  30 atleetjes is mijn living (partners krijgen even hetzelfde statuut toebedeeld) tot bijna 3 uur 's ochtends. En 's anderdaags om 9.30u braaf gaan trainen om de calorietjes van de kaasschotel en de lekkere (al zeg ik het zelf) dessertjes te verbranden.
    Gelukkig terug op de been, vanaf nu 40 km per week trainen, helemaal conform mijn leeftijd!

    Grz

    een fanatieke keep-on-runster

    17-04-2012 om 22:44 geschreven door wiebenik  


    >> Reageer (2)
    26-03-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Venloopt 2012 : een negatieve split in een uitermate positieve dag
    Beste bloglezer

    Gisteren had ik een fantastische dag en ik ben er zeker van dat ik niet de enige was
     
    Om te beginnen genoot ik al van de voorafgaandelijke wedstrijdspanning.  
    Beduidend minder stress dan vorig jaar, maar zo'n lichte aangename spanning, je kent dat wel... Geen zorgen over het feit of ik wel genoeg gegeten en  gedronken had.  10 km is immers te kort om je hier druk over te moeten maken.  Geen zorgen over het feit dat ik nog niet gekakt had (want dat had ik al).
     
    Een mooie ontspannen start dus, waarbij ik genoot van de ambiance naast en op de straat, de warme zonnestralen op mijn gelaat en de kleurige sliertjesregen die terzelfdertijd met het startschot vrolijk naar beneden dwarrelde.

    Al spoedig bleek ik een slechte en onloyale haas te zijn voor mijn loopmaatje met wie ik samen tegen 5'20" zou gaan lopen.  Na 2 à 3 te snelle kilometers koos ik immers het hazenpad en muisde er - met permissie weliswaar - vanonder. Bij de vijfde kilometeraanduiding (volgens mijn horloge 100 meter verder) klokte ik 26'21" en ik besefte dat ik mijn doelstelling zou kunnen halen.  Dat motiveerde me des te meer om nog een tandje bij te steken en ik begon stiekem te dromen van een tijd van maximum 52 minuten. 

    Zoals geprogrammeerd stopte mijn horloge op 10 km bij met een tijd van 51'23", maar in de praktijk had ik nog - shit, shit, shit - honderd meter te gaan.  Dus finishte ik in 51'51" horlogetijd en in 51'58" geregistreerde, dus officiële tijd.  Zeven seconden meer is wel een groot verschil, but who cares, ik zit onder de 52 minuten.  In mijn leeftijdscategorie haalde ik zelfs een 22ste plaats op 222 leeftijdsgenoten.  En dan werd er hierbij rekening gehouden met de brutotijden en niet met de nettotijden, want dan mocht ik zelfs nog 6 plaatsen naar voren schuiven.

    Zonder intervaltraining liep ik voor mijn doen een meer dan aanvaardbare tijd.  En dit versterkt mijn besluit om de intervaltrainingen tot een minimum te herleiden. Voor amper 8 seconden tijdwinst per km wil ik mijn rug nog wel wat sparen.

    Na de wedstrijd ging ik nogal heftig op in mijn rol van supporter voor de lopers van de halve marathon, waaronder mijn halve trouwboek.  Ik brulde en riep heel wat onbekenden bij hun naam - deze stond immers genoteerd op het startnummer - en dat lokte wel enkele verraste reacties uit van lopers die mij van haar noch pluim kennen.
    Mijn supportersenthousiasme werd echter abrupt onderbroken toen er plots een loper recht voor mijn neus begon heen en weer te zwalpen, van de ene op de andere seconde wit wegtrok en vervolgens in elkaar stuikte.  Gelukkig werd hij  net op tijd letterlijk onder de arm genomen door een loopmaatje, waardoor hij, amper 10 meter van mij verwijderd, niet al te hard met de grond in aanraking kwam.  De hulpdiensten kwamen snel ter plaatse en de organisatie zorgde ervoor dat de weg deels werd vrijgemaakt zodat andere lopers niet over hem zouden struikelen.  Een twintigtal minuten later stond hij terug recht als een pasgeboren kalfje dat probeert te lopen.  Maar zijn finishmedaille kon hij wel vergeten, dit amper 500 meter van zijn doel verwijderd.

    Ook mijn man stond een beetje wankel op zijn benen na een puike eindtijd van 1u31'40".  Heel tevreden met het resultaat, doch behoorlijk uitgeput.  Zodanig zelfs dat hij 's avonds in de brasserie, in afwachting van onze bestelling, bijna ter plaatse in slaap viel. Zelf voelde ik me nog zo fris als een hoentje. Geen haan echter die daar die avond naar zou kraaien !

    Grz

    een fanatieke keep-on-runster (die volgend jaar opnieuw een halve marathon ambieert)

    26-03-2012 om 00:00 geschreven door wiebenik  


    >> Reageer (1)
    24-03-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.the day before
    Prachtig weer.  Lentekriebels?  Neen, wedstrijdkriebels!  Een tijdje geleden had ik nog bijna spijt dat ik me had ingeschreven voor Venlo, maar nu ben ik reuzeblij dat ik het gedaan heb.

    Niet alleen voor de wedstrijd op zich, maar ook voor het hele sfeervolle gebeuren errond.
    Zo blij als een kind ben ik met het pakketje dat mij de voorbije woensdag overhandigd werd door Ton van Stepco.  You may be sure: I'll let my IT running!  Mooi T-shirt, Ton, Yvonne heeft een goede smaak. ;-) Of ga je me wijsmaken dat je dat helemaal alleen gekozen hebt?  Momenteel hangt het vrolijk droog te wapperen in het lentezonnetje.

    Daarnaast verheug ik me ook op de prettige spanning vóór de start (is eigenlijk nu al een beetje begonnen), het gezelschap van mijn loopmaatjes, voor, tijdens en na,  het enthousiasme van het publiek tijdens onze sportieve prestatie, de voldoening als ik de eindmeet bereik (liefst rond 53 minuten) en niet op zijn minst het gezellige welverdiende etentje achteraf. Het moet gezegd, mijn liefde voor het lopen gaat vooral door de maag! 




    24-03-2012 om 15:58 geschreven door wiebenik  


    >> Reageer (0)
    18-03-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.wedstrijdkriebels
    Beste bloglezer

    I know, ik ben niet meer zo actief op deze blog. Dat komt omdat ik geen wedstrijden meer loop, of er alleszins niet meer voor train, waardoor er gewoonweg beduidend minder te vertellen valt.  Trouwens, de intervaltrainingen heb ik eigenlijk nog geen seconde gemist.

    En toch... zo een klein weekje voor de Venloop, waar ik vorig jaar voor de eerste, en vermoedelijk ook enige, keer een halve marathon liep en waar ik me dit jaar beperk tot 10 km, begint het toch weer een klein beetje te kriebelen.  Ik heb niet getraind op snelheid, maar heb uiteraard wel genoeg kilometers in de benen om probleemloos 10 km te lopen (en helaas ook vier extra kilo's ballast mee te zeulen).

    Zou ik er toch nog eens een lap op geven?

    Grz

    een fanatieke keep-on-runster

    18-03-2012 om 00:00 geschreven door wiebenik  


    >> Reageer (0)




    _____________________
    _____OVER MEZELF_____

    Hallo
     Ik ben Hilde, een prille veertiger.  Ik woon in een bosrijke omgeving ergens in Limburg.  Mijn hobby's zijn lopen en lekker eten/snoepen (een noodzakelijke combinatie) en bloggen.  Ik ben gelukkig getrouwd met Johan en samen hebben we 2 fantastische dochters.


    E-mail mij

    Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Archief per maand
  • 12-2013
  • 07-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010

      2011  2012   2013
     jan  169  134  141
     feb  173  151  159
     maa  184  150  159
     apr  123    62  160
     mei  105  159  156
     jun    80  157   175 
     jul  146    78  114
     aug  159  152  136
     sep  150  166  159
     okt  104  148  156
     nov  128  152  165
     dec  112  160  145
    tot   1633  1669 1825




      2014  2015   2016
     jan   82   165   191
    feb   162   166   119
     maa  187   182   139
     apr  173   159   163
     mei  172    195   173
     jun  150   160   140
     jul  150   171     76
     aug    77   179    140
     sept   150   193    128
     okt   168   125    140
     nov   152   183    148
     dec   167   186    158
     tot. 1790  2064 1715


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs