The medals on our chests, are port-a-caths for meds. Helmets won't stay on cause no hair is on our heads. Our weapons of destruction, we take every day. We fight the battle within us while we struggle on to play. We fight with honor and courage. No marine can do as well. We are only little children, living in this hell. So bring on all those medals, the purple hearts of wars, the gold cross,the silver star, to place upon our scars. For we are kids with cancer, no one has fought so hard. But every day we struggle on. Our LIFE is our REWARD!
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Het Seppe Dagboek
Maart 2005 kreeg Seppe de diagnose kanker, hersentumor, een medulloblastoom. Zijn gevecht, zijn herval en zijn palliatieve periode kan je hier volgen.
12-04-2012
Lieve Seppe......
Zo'n passend gedichtje dat ik in het boekje "raakpunt" tegenkwam....
Hoe, zou het leven met jou zijn geweest
dubbel zo leuk dubbel zo kleurrijk dubbel zo liefdevol
denk ik, weet ik
geen pen die de weg vindt tot omschrijven van
hangende leegte op momenten als nu
ik denk, ik weet
jou armpjes om mijn hals en jij die fluistert mama, ik zie jou toch zo graag
Het is zo bovenmenselijk zwaar. Het is fundamenteel ingrijpend in het menselijk eigenbelang. Het doet alles daveren. Niets blijft overeind. Niets is nog zeker. De meest vanzelfsprekende dingen komen op de helling te staan. Het is vallen in een groot, zwart gat, aanvankelijk zonder bodem.
Aanvaarden
Het is loslaten. Durven-verliezen. Uit handen geven. Klein worden. Arm zijn. Het is niet meer rekenen. Niet meer plannen. Het is moeizaam proberen op de been te blijven van uur tot uur.
Aanvaarden
Het is afgebroken worden. Het is een stukje sterven. Het doet onvoorstelbaar veel pijn. Het is ziek worden van ellende. Wegkruipen. Angst hebben. Het is kapot gaan van pure ellende. Het is alle onmacht uitschreeuwen: Help, of we gaan allemaal ten onder!Het is teruggaan tot het nulpunt. Terug tot het letterlijk niets.
Aanvaarden
Het is geen passief gebeuren. Het is geen realiteit ondergaan. Het is een actief, bewust proces dat heel lang duurt en dat heel pijnlijk is. Het is uiteindelijk toch beamen. Zonder reserves.
En dan heel langzaam en voorzichtig, heel kwetsbaar en broos komt eindelijk de verlossing. Dan wordt er, beetje bij beetje, een nieuw stukje mens in je geboren. Een stukje mens dat zuiver is, ontdaan van alle ballast en onnodig omhulsel. Een stukje mens dat je voortaan nooit meer afgepakt kan worden, want het is een stukje van de eeuwigheid.
En tenslotte komt de verwondering.
Het leren blij zijn met zoveel mooie herinneringen.
Aanvaarden het is durven opnieuw beginnen te leven.
Lieve Seppe.....een tekst die niet beter kan omschreven worden denk ik. Ik mis je nog steeds elke minuut van de dag....bij het ontwaken, het slapengaan....gewoonweg bij "Alles". Je mama...xxx en een dikke kus van je lieve zus
Zeker lang geleden dat ik hier nog eens iets neerpende. Ik schrik er zelf van Seppe. Maar vergeten doen we je niet hoor ...nooit! Tja..;waar zal ik beginnen? Dat ons Jill al in het vijfde leerjaar zit...en het niet zo gemakkelijk heeft. Het tempo ligt toch wel hoog voor haar...maar ze doet zo haar best! En papa heeft de brui gegeven aan zijn oude job en is al een paar maanden op een ander bedrijf bezig. En ikke....heb ook een ander jobke gezocht...en het is kei plezant. Het werd tijd om weer in actie te schieten, mijn oude voltijdse job gedag te zeggen en de draad weer stilletjes op te pikken. En het doet me deugd! Je zusje schaatst nog altijd en ze doet dat goed. Naar de chiro gaat ze ook nog altijd even graag....je kent ze hé! In de zomer is dan de laptop gecrasht...een ramp....al je foto's van in Brussel en in Gent, de verjaardagen, je palliatieve periode, onze familiekiekjes! Maar gelukkig....we hebben ze nog kunnen redden! En ook al je filmpjes. Alles staat nu veilig op een stickje. Af en toe lees ik de blogjes nog eens van je lotgenootjes....en het gaat hen goed! Gelukkig maar. Vele sterretjes daarboven bij jou hebben er een broertje of zusje bij. De tijd staat niet stil! Op 5 december is het al twee jaar geleden. En ik mis je nog steeds ontzettend hard. Met de pijn moet je gewoon leren leven...en nu is het leefbaar. Dat heeft ooit wel helemaal anders geweest hé. Maar zoals ze zeggen: " tijd heelt alle wonden." dat is zeker nie waar zene. Die wonde is onherstelbaar.... Je kamer is nog steeds hetzelfde gebleven, je pijama hangt nog altijd in de badkamer en je tandenborstel heeft ook nog steeds zijn vaste plaats. Seppeman....'k stuur je een mega-knuffel en een super-zoen! Kom je nog eens kijken in mijn dromen....xxx
Zeven maal om de aarde te gaan, als het zou moeten op handen en voeten; zeven maal, om jou te groeten die daar lachend te wachten zou staan. Zeven maal om de aarde te gaan.
Zeven maal over de zeeën te gaan schraal in de kleren, wat zou het mij deren, kon ik uit de de dood "jou" doen keren. Zeven maal over de zeeën te gaan Zeven maal.....om weer met zen viertjes te staan.
Lieve schat, het is weer een tijdje geleden dat ik je blogje nog eens heb aangevuld hé! Maar je zusje vroeg zich een beetje af..of ik er nog wel zin in had. Wel.. het is zo moeilijk..de gedachten aan vorig jaar! Toen was je nog hier bij ons hé man. En hoe gaat het met ons? Jill heeft het zo moeilijk...overal. In school gaat het er niet vlotjes in, ook al doe ik zo mijn best met haar. Je knuffels gaan nu voortaan mee naar school...wat ze eerst niet deed. Ze mist je ook zo Seppe. En haar verdriet is zo voelbaar. Papa is weer terug aan het werk...na een zware periode thuis. En ik je mammie...haar hartje is in miljoenen stukjes. Het gemis is zo ondenkbaar! Maar een gemis en verlangen naar jou..dat het een moederhart verscheurd. Geen glimlach meer...het sporten aan de kant...laat me maar alleen. Geen droom meer van jou...waar zit je toch Seppe? Achter elke glimlach...zitten zoveel tranen. Al bijna 365 dagen laat ik immens zoveel tranen voor jou...en ben ik een stuk van mezelf verloren. Kijken in de toekomst...nee Seppe*....dat lukt me niet. Niet op dit moment! Maar je papa, Jill en ik... je mammie....willen dat je hierboven gelukkig bent! We doen ons best seppeman...alleen voor jou!
Een heel gelukkige verjaardag vandaag.......9 jaar..... Laat je hierboven lekker verwennen met taart, kadootjes en donuts. Kon ik je maar lekker knuffelen en dikke zoentjes geven...........ik mis je mijn beste vriend. Waar je ook bent..........maak er vandaag een spetterend feestje van!
Hier ben ik nog eens Seppeke....want ik heb weer een heleboel te vertellen. Als eerste, je zusje mag overgaan naar het vierde leerjaar. Bravo zusje! Ondanks het zware schooljaar heeft ze zo haar best gedaan....zo goed als ze kon. En nu vakantie! Al is het niet gemakkelijk voor ons jongen. Het is hier zo stilletjes in huis en in de tuin, gewoon verschrikkelijk. We missen je zo hard! Al staat er een nieuw zwembad in de tuin, en genieten we van het warme weer...een eerste zomervakantie zonder jou is heel pijnlijk. Zaterdag zijn we met een deeltje van de 3K6-familie en vrienden van jouw blogje naar Bobbejaanland geweest. Wat een prettig weerzien! Het was gewoon geweldig. We hebben voor het eerst kennis gemaakt met Frieda en haar lieve dochtertjes en met Ann en haar gezin. Het klikte meteen...al kenden we elkaar alleen van je blogje. De vele attracties vielen bij iedereen in de smaak...jaja. Het was snikheet zaterdag...en nu hebben onze West- Vlaamse vrienden ook eens het verschil gevoeld met de Kempense hitte. Met bijna de hele bende zijn we daarna gaan tafelen in de Wolfstee. De bediening draaide er wel vierkant...maar we hebben er goed mee kunnen lachen en lekker gegeten. Pufpuf! Echt wel. De kids konden naar hartelust spelen in de speeltuin en hebben er kunnen mini-golven. Nancy, je hebt dat prima geregeld allemaal. Merciekes! We kijken uit naar het weekendje zee hoor! Aan iedereen een deugdoende vakantie met veel zon. Wij gaan er alvast van genieten.....met Seppe diep in ons hartje en nooit uit onze gedachten.
Lieve Seppe. Wat een emotionele ochtend. Mama is al vroeg naar je klasje geweest want ik heb je bankje gaan leegmaken. Ik kreeg van juf Hadewich een mooie doos om al je spullen in op te bergen. Zo pijnlijk.....je piraten pennezak aan te raken, je afgeknabbelde gom te zien, je naaiwerkje waar nauwelijks aan gewerkt is. En dan je steentjes in je bank, de stokjes en het puntenslijpsel dat nog in de scherper zat. Seppe...en je mooie plaatsje in de klas met kaarsjes en tekeningen. Zo mooi. Na de middag gaan je klasgenootjes ballonnen oplaten voor jou. Ze hebben zelfs briefjes geschreven, die jij dan hierboven kan lezen. En ze missen je allemaal héél erg jongen, ik heb de tekstjes allemaal zelf gelezen. Wij missen je hier ook verschrikkelijk Seppe. Het is gewoon niet met een pen te beschrijven....echt niet! Voor de rest gaat hier alles "gewoon" verder. Papa en mama zijn terug aan het lopen...een beetje aan de conditie werken....en weet je het doet deugd zo sporten. Zondag gaan we naar de chiro en daar doen we mee aan het jaarlijkse volleybaltoernooi. Lieverd.....een mega dikke knuffel stuur ik je toe....stuur je er een paar naar ons! xxx
Weet je....eigenlijk gaat hier alles zijn gewone gangetje. In de tuin werken, de was en de plas, je kent dat hier wel hé Seppe. Jill heeft toetsenweek en ze is er een beetje moe van geworden. Ze doet zo haar best.....maar haar gedachten dwalen soms naar andere oorden. Badmintonnen doet ze ongeloofelijk graag en met tante en mama naar de Zumba les is ook echt haar ding. Ook Jill is met haar juf en een paar klasgenootjes naar je plaatsje geweest. Wat lief die knuffeltjes en het hartje uit hout. We missen je allemaal enorm Seppe. Verschrikkelijk gewoon. En op 4 juli gaan we met de 3K6 familie naar bobbejaanland. Na een dagje ravotten gaan we 's avonds met zen allen lekker tafelen. We kijken er echt naar uit om iedereen nog eens terug te zien, het is alweer een tijdje geleden hé! Het zal een boel herinneringen naar boven brengen....dat wel natuurlijk. Weet je nog dat mama zondag jarig is??? Als de zomer begint! De eerste maal dat jij er niet bij bent....me 's morgens niet zal komen wakker kussen en je stemmetje niet zal horen dat zingt " I love you." Ik ben zo fier dat ik jouw mama ben! xxx
Vier eierdopjes in de kast. Vier ijscoupjes in de kast. Vier soepkommen. Vier tandenborstels....... Ons gezinnetje dat nu nog maar uit drie bestaat. Dit went nooit jongen. Je pijama in de badkamer....ongewassen, Je tasje met drie suikerklontjes...nog steeds op dezelfde plaats in de kast. Je rubberen laarsjes...klaar om samen met ons te gaan wandelen. Seppe....je laat zo'n leegte achter. In zoveel kleine dingen komt het verdriet weer zo fel naar boven.
Liefste Seppe. Vandaag hebben je klasgenootjes, juf Evy en juf Ann je plaatsje bezocht. Lief van hun hé! Wel dat vinden wij ook super-tof, echt waar. Daarom heeft mama deze voormiddag Seppe's lievelings wafeltjes gebakken. Weet je nog Seppe mijn kleine sous-chef....zelf wafeltjes bakken in hartjesvorm? Deze middag ben ik de wafeltjes met zakjes snoepjes dan gaan afgeven in je klasje. En ik hoop dat de kindjes ze lekker vonden. Je hoort er nog steeds bij kerel, en dat is ook zo voelbaar. We zijn dan ook vlug naar je plaatsje komen kijken, natuurlijk nieuwsgierig wat je vriendjes voor je hebben gemaakt. Een knap kunstwerk met schelpjes....en mandje met 15 witte roosjes......13 klasgenootjes, 2 juffen. Zo mooi. Ik denk dat onze Seppe super blij is. En wij ook.......merciekes .
Als ik je nodig heb, ben je er altijd voor me. Je tovert een glimlach op mijn gezicht, zoals niemand dat kan. Seppe, je begrijpt me beter dan wie ook. Als ik een vervelende dag heb gehad, ben jij altijd bereid om te luisteren. We begrijpen elkaar zonder ook maar een woord te zeggen. Jij hebt geen idee hoeveel jij me geeft. Maar ik hou nog het meest van jou, omdat jij JIJ bent. Ik mis je knuffels, je zoentjes, je alles. je mama.
Wat was dit weer een leuk verlengd weekend...wat wil je met dit schitterend weertje hé. Vrijdag naar een trouwfeest geweest en zaterdag naar een verjaardagsfeest. Ons mams is 96 jaar geworden....hoera! Met gans de familie zijn we gaan wokken. Het was ook weer het jaarlijkse stadsparkfeest en daar hebben we met vrienden en de kids doorgebracht. Jill heeft er super goed kunnen spelen! De opblaasbare piratenboot had zeker in jou smaken gevallen Seppe. Wat mis ik je zo...... 5 juni ben je al een half jaar aan de overkant. Wat gaat de tijd toch snel. Maar alles ligt nog zo vers in ons geheugen. Volgende week komen je klasgenootjes te voet naar je plekje, samen met je twee juffen. Ze zijn je nog lang niet vergeten hoor. Nu de grassprietjes tevoorschijn komen zal je plaatsje nog mooier zijn. Warme knuffels en veel zoentjes stuur ik je. Je mammie.
Hoi kereltje...hier ben ik weer. Ik heb weer een beetje te vertellen. Gisteren was het burendag en vorig jaar konden we er niet bij zijn omdat je moe was van de chemo. Maar gisteren waren we wel van de partij....zoveel volk in onze rustige straat. Jill speelde met een buurmeisje, ook al was het zo koud buiten. Mama en papa hebben een beetje gekletst met onze buren. Het was leuk Seppeke...maar je was erbij. En ook voor de buren. Wie kan jou ooit vergeten? Vandaag is mama dan uiteindelijk eens naar de dokter gegaan. Weet je nog dat mijn ellebogen vorige zomer zo'n pijn deden? Mama heeft twee tennisellebogen en twee golfellebogen. De pijn werd een beetje te erg nu...we wachtten nu een weekje af...en anders een echo van de twee ellebogen. En je tweelingzusje...die is zo zot van badmintonnen met papa, dat ze vandaag haar eerste training heeft gehad in de club van Turnhout. Haar klasgenootje Siebe was er ook...en ze heeft meteen nieuwe vriendinnetjes gemaakt, net als mama en papa. Echt tof Seppeke. Er staat weer een druk weekend op het programma Seppe, maar dat vertel ik je binnenkort wel. Mega dikke knuffels, je mama.
Wat hebben we genoten van het verlengde weekend. Je tweelingzusje heeft veel plezier gehad, heeft genoten van het mooie weertje en heeft zich zo goed geamuseerd met Charlotje. Jill had een mooi draaimolentje gekocht aan zee voor op jou plaatsje. Lief hé! Ook papa en mama hebben er van genoten. Een mooi hotel met zeezicht....stralend weer, lekker eten en veel wandelen, wat wil je nog meer. Het hoogste punt van de duinen bezocht, zoals jij dat altijd vertelde, hebben we ook bezocht. Jouw aanwezigheid was er zo voelbaar. Af en toe een traantje weggepinkt bij de go-carts....en de grote pier. Maar je was gewoon bij ons Seppeke....en je hebt zeker gezien dat het prima was. Dank je Seppe voor de enorme kracht die je ons geeft. Je bent een kanjer die we zooooo missen. Dikke knuffel, je mama. xxx
Jill vertrekt morgen naar zee met oma en opa, Dave, Anneke, Nicolas en met Nadine en haar gezin. Ze kijkt er echt naar uit hoor Seppe en ze is best zenuwachtig. Drie dagen is ze weg. Laat het zonnetje maar goed schijnen aan de kust. Papa en mama hebben ook al wat plannetjes gemaakt. Morgen lekker gaan eten in Antwerpen en vrijdag voor een nachtje naar zee ( als er nog ergens een hotel vrij is.) Eens lekker uitwaaien en genieten van het zonnetje, de zee, de golven en de wind. Seppe we gaan naar Blankenberge waar we in juli "jouw" laatste reis hebben doorgebracht. Vele mooie herinneringen hebben we daar.....zoals overal waar ons gezin was. Voor iedereen een zonnig verlengd weekend!!
Gisteren zijn we naar jou en Jill haar school geweest. Het was schoolfeest, met als thema Loeki het boekenbeest. Het was zo mooi... echt waar. Je klasgenootjes en twee juffen hadden een sterretje aan hun hoedje hangen, speciaal voor jou Seppe. Heel ontroerend natuurlijk. We hebben je met zen allen gemist op het feest Seppe en dat was overduidelijk, zeker weten. Jill verkleed als spookje vond het ook geweldig, zeker toen ze de hoofdprijs won met de tombola. Een knap fondue-set! Dat vond je geweldig hé Seppe...in jou laatste maanden hebben we meermaals rond de fondue-pot gezeten, weet je nog? Het was heel leuk gisteren Seppe....al was je geen seconde uit onze gedachten. Als afsluiter van de dag zijn we naar vrienden geweest, pizza gegeten en heeft Jill met haar beste maatje Joyce geweldig kunnen spelen.
en een dikke kus van je lieve zus 
