The medals on our chests, are port-a-caths for meds. Helmets won't stay on cause no hair is on our heads. Our weapons of destruction, we take every day. We fight the battle within us while we struggle on to play. We fight with honor and courage. No marine can do as well. We are only little children, living in this hell. So bring on all those medals, the purple hearts of wars, the gold cross,the silver star, to place upon our scars. For we are kids with cancer, no one has fought so hard. But every day we struggle on. Our LIFE is our REWARD!
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Het Seppe Dagboek
Maart 2005 kreeg Seppe de diagnose kanker, hersentumor, een medulloblastoom. Zijn gevecht, zijn herval en zijn palliatieve periode kan je hier volgen.
24-06-2013
xxx
Op het moment van volkomen stilte Waarop jij jouw ogen voor altijd sloot Brak mijn hart in duizend stukken ... Overgeleverd aan de dood
Eerst hoefde ik niet na te denken Toen werd ik totaal geleefd Maar na verstrijken van de tijd Merkte ik dat niets meer vreugde geeft
Mijn hart ratelt met trage slagen De stukjes geven steeds weer pijn Kon ik toch maar voor heel even Nog een keertje bij je zijn
Had ik nog maar één gesprekje Dan hield ik je vast, liet je niet meer gaan Dan volgde ik je naar maan en sterren En ging je nooit meer bij mij vandaan
Maar mijn weg volgt een nieuwe route Waarop ik mezelf weer vinden moet Waarin jij altijd aanwezig bent In alles wat ik zeg en doe
Mijn hart voelt hierdoor weer verbinding In overtuiging van jouw zijn Met warmte van fijne herinneringen Wordt het weer aaneen gelijmd .
