Maes Seppe
°  21 september 2000
+ 05 december  2008
Foto
Foto
Foto
Rouwen...
  • Manu Keirse
  • Kinderen in rouw.
  • Rouwzorg Vlaanderen
  • Poezie Doris Dorné
  • Tweeling alleen !
  • Foto
    Archief per maand
  • 12-2017
  • 06-2013
  • 04-2012
  • 05-2011
  • 11-2010
  • 05-2010
  • 02-2010
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2008
  • 04-2008
  • 03-2008
  • 02-2008
  • 01-2008
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    The littlest soldiers,

    The medals on our chests,
    are port-a-caths for meds.
    Helmets won't stay on
    cause no hair is on our heads.
    Our weapons of destruction,
    we take every day.
    We fight the battle within us
    while we struggle on to play.
    We fight with honor and courage.
    No marine can do as well.
    We are only little children,
    living in this hell.
    So bring on all those medals,
    the purple hearts of wars,
    the gold cross,the silver star,
    to place upon our scars.
    For we are kids with cancer,
    no one has fought so hard.
    But every day we struggle on.
    Our LIFE is our REWARD!
    Welkom bij De Vrolijke Bloggers
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Het Seppe Dagboek
    Maart 2005 kreeg Seppe de diagnose kanker, hersentumor, een medulloblastoom. Zijn gevecht, zijn herval en zijn palliatieve periode kan je hier volgen.
    31-12-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.En nu in de laatste uren van 2008......
                                Photobucket

    31-12-2008 om 18:49 geschreven door Seppe


    30-12-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen. Mijn allerliefste knuffelmaatje!
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Wat een koud weer buiten zeg!  Die snijdende wind, en we hebben het hier binnen al zo koud. Ook op jou plaatsje is het berekoud. Maar dat geeft niet. We komen twee maal per dag naar jou, we kunnen je gewoon niet missen. Kijken of je kaarsjes nog branden. Nu het einde van het jaar in zicht is, zie ik er echt tegen op. De laatste vier jaar van chemo's, de vele bijna dagelijkse ziekenhuisbezoekjes, je herval vorig jaar, je herval dit jaar, je palliatieve verzorging, je heengaan! Een lang verhaal, maar zo intens en vol liefde. Het verdriet, de tranen, het enorme gemis! Sinds 2005 kijk ik al naar het vuurwerk op eindejaarsavond, steeds met een beter jaar in het vooruitzicht, steeds met tranen! Dit jaar hadden we je beloofd dat je mocht opblijven tot middernacht. En we met zen viertjes naar het vuurwerk zouden kijken. Maar nu zal ik alleen staan met tranen in de ogen, weer een jaar dat komen gaat, maar nu zonder JOU! 2009! Maar we zullen het zien, samen, ik hier beneden, jij van daarboven.
                                                                                
                                                                             Zoveel soorten van verdriet,
                                                                                     ik noem ze niet.
                                                                             Maar één, het afstand doen,
                                                                                      en scheiden,
                                                                          En niet het snijden doet zo'n pijn,
                                                                               maar het afgesneden zijn.

    30-12-2008 om 00:00 geschreven door Seppe


    29-12-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Red Sandra.....!
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Al stuur je maar één smsje.
    http://www.red-sandra.be/

    29-12-2008 om 22:33 geschreven door Seppe


    28-12-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kon ik maar even bij je zijn.......
                                   Met deze trieste dagen krijg ik zelfs niets op papier Seppe. Maar dit lied zegt gewoon alles. Mama xxx
                                                     

    28-12-2008 om 15:30 geschreven door Seppe


    24-12-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Voor ons in sombere dagen.........
                                                                                          Maar aan iedereen!

                                                  Photobucket

    24-12-2008 om 09:03 geschreven door Seppe


    23-12-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.3D handafdrukje Van Seppe

    Bedankt San voor het maken van het handje, het is zo mooi geworden. Alle lijntjes zichtbaar, zijn plooitjes, zijn nageltjes, zo echt! Merci. Veerle en Will, bedankt dat je het persoonlijk kwam brengen vanuit Jette. Jullie luisterend oor, doet ons nog steeds goed.

                         PhotobucketPhotobucket
                                                             Terug iets tastbaars hebben van Seppe doet ons enorm deugd.

    23-12-2008 om 14:10 geschreven door Seppe


    21-12-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kerstmarkt...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Lieve Seppe! Vrijdag zijn we naar de kerstmarkt van je school geweest. Het was al van 1 oktober geleden dat ik daar nog geweest was. Best moeilijk. Veel volk , mooie kraampjes met allemaal zelfgemaakte spulletjes, en vuurkorven. Het kerstkoor en alle juffen en meesters hebben speciaal voor jou en Lotte het liedje gezongen:" 2 kleine sterretjes." Heel mooi en ontroerend Seppe, we kregen er kippevel van, en lieten onze tranen de vrije loop. Bedankt iedereen in school! Gisteren wilde je zusje naar een ballenbad. Wij hadden er niet zoveel zin in jongen. Maar we hadden het zus beloofd. Het was zo moeilijk ginder.....al zit je diep in ons hart....het deed veel pijn. We missen je bij alles wat we doen Seppe.
    Maar zusje heeft zich nog eens goed kunnen uitleven. Ondertussen hebben we gehoord dat je handafdrukje klaar is, en hopen dat het vlug in Turnhout geraakt. Wat missen we je knuffeltjes, je lach, je warme handjes. Verschrikkelijk. Kon ik je nog maar eens lekker knuffelen.xxx

    21-12-2008 om 19:51 geschreven door Seppe


    18-12-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zerkje
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Lieve Seppeman. Vandaag na je bezoekje, zijn we je grafsteen gaan bestellen. Een mooi zwart granieten steen, waar de glanslaag af moet, en je een matte steen krijgt. Je foto van je bidprentje komt erop. En jou naam "Seppe" in een mooi, stoer, strak lettertype, dat ze er uit zullen graveren in dikke letters. Stoer, krachtig net zoals jij was. Ik ben er zeker van dat je dit bijzonder mooi zult vinden. Volgens mij komt er veel bezoek langs kerel. Elke dag liggen er al nieuwe kaarsjes, knuffels of bloemetjes bij. Bedankt! Maar het huis is zo stil jongen. Ik mis je roep; mammie kom je!
    Je verzorging, je lievelingseten maken, samen knus een filmpje zien. Vier jaar lang ben ik steeds voor je thuis geweest. We fietsten overal met twee naar toe, het kabouterbos, de eenden eten geven. En zus zat op school! Maar je was graag thuis. We hadden een speciale band, een hele bijzondere! En in't weekend altijd met zen viertjes van's morgens tot 's avonds leuke dingen doen. Je genoot met volle teugen van het leven. Samen met ons! Je zusje heeft vandaag van alle juffen en meesters een knuffel-ster gekregen met muziek. Als zus droevig is om jou, kan ze de Seppe-ster altijd knuffelen. Ze is er zo trots op Seppe, en zo is ze dicht bij jou. Mooi gebaar en goed idee. Bedankt meesters en juffen. Voor haar zal het ook een hele tijd duren....voor ze dit verdriet een plaatsje kan geven. Net zoals bij ons........en vele anderen! Je mammie XXX

    18-12-2008 om 21:07 geschreven door Seppe


    17-12-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ulrike, mooi gemaakt voor ons ! Bedankt !
    MerciPhotobucket

    17-12-2008 om 00:00 geschreven door Seppe


    16-12-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Lieve Super-Seppe
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Wat een koude dagen, maar ook de innerlijke koude gaat niet over. Vandaag hebben we op jou plaatsje een groot deel van de kransen weggehaald. Wat een zonde, maar er waren er veel verwelkt. De linten hebben we afgeknipt, en in je mandje gelegd met al je honderden rouwkaartjes. Nog komen er elke dag bij. Iedereen bedankt voor jullie medeleven. Seppe, kan je mama niet een beetje van je super Seppe kracht sturen. Door het grote verdriet om jou, de stress het laatste jaar, dat nu ook van me afvalt.....voel ik me leeg. De batterij is op. Ik ben moe. Wil je dat even doen voor me jongen. Donderdag gaan we je grafzerk bestellen, we hebben al een idee hoe hij er uit gaat zien. Maar je zal nog een beetje geduld moeten hebben, het mag niet vriezen voor ze hem kunnen plaatsen. Spijtig....maar mooi zal hij worden daar zorgen we voor, beloofd. Je zus mist je ook Seppe, ze gaat niet meer graag alleen slapen, ze heeft gisteren haar traantjes de vrije loop gelaten. Ook zus is moe, gelukkig is het bijna kerstvakantie, dan kan ze eens goed uitslapen. Jou drukke en hyperactieve zusje, is veranderd, in een rustig en stil meisje. We missen je Seppe, meer en meer, elke dag, elke minuut!
    Vrijdag gaan we naar de kerstmarkt in je school. Het zal voor ons moeilijk zijn. Maar we zijn er zeker. De opbrengst van de kerstmarkt gaat integraal naar het kinderkankerfonds. Héél knap van de school. Lieve Seppe, morgen zijn we er weer. xxx je mama.

    16-12-2008 om 20:05 geschreven door Seppe


    15-12-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.missen.......

                                                                                        Ja we missen je Seppe,
                                                                 
                                                                            Elke seconde zit je in mama's hoofdje
                                                                  Ik heb gisteren samen met zus de Kerstboom gezet,
                                                                      Mijn helper was er voor de eerste keer niet bij.
                                                                           In elke vezel van mijn lichaam mis ik je.
                                                                                        En dat doet zo'n pijn.
                                                            Je papa mist je ook verschrikkelijk hard, héél hard... zijn zoontje.
                                                                                      Veel tranen van verdriet hier!
                                                                    Je zusje heeft een hoekje speciaal voor jou gemaakt.
                                                                   En soms gaat ze naar je kamertje, en zet ze je petje op.
                                                               Ze blijft in mama's en papa's bed liggen tot wij komen slapen.
                                                                                   Ze mist haar tweelingsbroertje
                                              Ik voel me leeg vanbinnen jongen..Alsof er een stukje van mij met jou is meegegaan.
                                                                            Ik droom van je, soms ruik ik je...heel even.
                                                                            Ben jij dat dan, die ons wat kracht toestuurt?
                                                                                          We missen je ventje.
                                                                                              Alles van jou.
                                                                                             Mama, papa
                                                                                                    Jill

    15-12-2008 om 13:21 geschreven door Seppe


    14-12-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Worldwide candle lighting
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Ter herdenking van alle kinderen die de wereld verloren heeft, wordt er ieder jaar op de tweede zondag van december een nationale herdenkingsdag voor overleden kinderen gehouden. Op deze dag wordt er om 19.00u een kaarsje aangestoken door iedere persoon die zich aangesproken voelt. Dit kaarsje brandt ter ere van alle kinderen die gestorven zijn! Door dit te doen in de verschillende tijdsgordels, gaat er in 24 uur een golf van licht om de wereld. Dit jaar wordt het WORLDWIDE CANDLE LIGHTING voor de twaalfde maal gehouden en dit op.......
    14 december 2008.
    Ondertussen zijn er van Seppe* en van ons, ook al vele vriendjes overleden..... Lien* Emily Grace* Rune* Rytse*Sara* Sebbe* Soetkin* Vicky* Dorien* Lotte* en onze dappere zoon SEPPE*
    Jullie steken toch ook een kaars aan deze avond?

    14-12-2008 om 09:50 geschreven door Seppe


    11-12-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een week geleden toen je ons verliet.
    Lieve schat.
    Het is een week geleden dat je ons verliet. Vorige week vrijdag...heel de dag de rolluiken toe. Geen seconde hebben we je alleen gelaten. Kaarsjes branden in jou zelf gemaakte theelichtje in klei voor ons. Heel de dag hand in hand met jou. Voelen aan je gezichtje, heel de dag je handje vast gehouden. Neuze, neuze gedaan. En je vertelt hoeveel we van je hielden. Intense momenten, met zen drietjes. Ieder moment kon je ons verlaten. Je ademhaling elke seconde van de dag gevoeld! Je warme handjes, buikje en beentjes niet kunnen loslaten. Maar je gaf niet op! Vechten tot de laatste seconde, al kwam de pijn steeds terug, al was je in een sub-coma. Genieten van jou, maar ook je lijden aanzien. Hartverscheurend! We hebben je tot het laatste moment omringd met onze liefde. Wij met zen drietjes! Blij dat je thuis was, heel sereen, massa's liefde. En je wist het! In de heldere momenten verelde je ons zelfs:"Ik weet dat jullie me graag zien." Je laatste minuten bij ons vergeten we nooit!
    Lieve schat, we hebben al jou wensen gerespecteerd. Tot vandaag toe! We wisten wat je wilde....en zo is het ook gegaan. X papa, mama, Jill. 
    Seppe, om 10 na zeven deze avond, het uur dat je ons vorige week hebt verlaten. Hebben Jill, papa, mama en bolle hand in hand gezeten rond jou theelichtje, de piraten medley zachtjes op de achtergrond. We missen je schatje.....morgen komen we je weer bezoeken. Kusjes xxxPhotobucket

    11-12-2008 om 00:00 geschreven door Seppe


    10-12-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Afscheid van onze moedige zoon, bedankt iedereen die er was!
    Volk, massa's volk vandaag. Bij de uitvaart voor onze SEPPE. Vele warme handen, veel tranen maar ook veel respect voor jou. Zoveel mensen die je graag hebben gezien, en nog trouwens. Kim die haar tekstjes voor jou, met zoveel liefde overbracht. Dank u Kim. Juf Martine met haar mooie woorden speciaal voor jou jongen. Martine, Chapeau. En tantie, bedankt voor het voorlezen vandaag, ik weet dat het niet gemakkelijk voor je was, maar je bent moediger dan je zelf denkt. Mercie. En hele mooie dienst vandaag.......je klasgenootjes, en Jill haar klasgenootjes.....ieder met zijn verdriet......voor jou kereltje. Je koesterverpleegsters waren er....en Elsy, je lievelings verpleegster. Ouders van lotgenootjes.....maar ook mensen die ik niet heb gezien door mijn tranen. Je bolle en je handafdrukjes die je zo mooi maakte lagen op je witte kistje. Het was mooi vandaag Seppe. Honderde mensen hebben je een laatste groet komen brengen.....voor jou. Bij het verlaten van de aula, hebben je vriendjes witte ballonnen opgelaten met sterren aan, en speciaal voor jou....en grote gele ballon, die zus samen heeft opgelaten met juf Martine. Heb je er al een paar kunnen vangen vriend? Wat een moeilijk afscheid. Moe, ogen vol tranen, en een hartje dat bij ons veel pijn doet. Morgen komen we naar je toe schat.....slaapzacht schat. We missen je.xxx

    Een speciale dank aan de directie, juffen en meesters, leerlingen voor jullie enorme inzet! Veel respect voor jullie inzit naar de leerlingen toe, met ieder zijn verdriet. En.... de hele organisatie rond Seppe zijn afscheid. We waarderen dit enorm, en zullen dit nooit vergeten! Fantastisch!Photobucket

    10-12-2008 om 00:00 geschreven door Seppe


    09-12-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag mijn lief ventje.......
    Wat een gemis bij het opstaan, Het eten, gewoon alles.....manneke. Maar we dachten dat je daarboven wel lol had met die sneeuwbuien. Deze middag is Annemie van Koester geweest. Deze keer niet om je te verzorgen, maar om al die medicatie mee terug naar Gent te nemen, je buggy en je badstel. Annemie, ons gesprek heeft ons deugd gedaan. Je luisterend oor, je hier zijn, wat zullen we je missen. Alle vier van Koester trouwens jullie verdienen meer dan één pluim op jullie hoed. Eeuwig zullen we jullie dankbaar zijn.
    Om half zeven konden dan de familieleden, vrienden, kenissen, juffen, collega's enz...., je een laatste groet komen brengen. Er zijn heel wat traantjes gevloeid. Veel kransen heb je gekregen schat, er waren héél originele bij. Een piratenboot, ééntje met playmobil mannetjes......een goochelaar, een werkman en een piraat! Dan hebben we en tijdje moeten wachten op de dame voor je handafdrukje. Niet erg zo, hebben we extra tijd om afscheid te nemen. Vrijdag toen we je laatste badje hadden gegeven, dachten we dat dit het laatste was wat we voor je konden doen. Maar nee hoor! Toen de dame er was, heeft mama meegeholpen met de afdrukjes. We hebben geknutseld, wat jij graag deed. Mama heeft de pap ingegoten voor je afdruk, en we hebben heel wat gemorst. Wat zal je gelachen hebben van hierboven. Nadien heeft je papa je in je mooi kistje gelegd. Je liefste knuffels in je kistje gelegd en de Tiny boek met brief van zus. Zelfs het deksel hebben we er samen opgelegd en vergrendeld met mooi witte knoopjes. Waar halen we toch die kracht vandaan? Die heb jij ons gegeven Seppe! Dat weet ik zeker. Uit respect voor jou en met een groot hart vol liefde, is dit het laatste wat we voor je konden doen. Jij zou niets liever hebben gehad jou kennende. Respect!

    09-12-2008 om 22:25 geschreven door Seppe


    08-12-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag grote piraat hierboven.....
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Wat een drukke dag, regelen dit, regelen dat. Maar de afleiding is goed voor ons. Al van als we wakker worden, missen we je. Hoeveel patatjes moet mama nu schillen? Je truitjes strijken...In elk hoekje of doosje is er wel iets van jou terug te vinden. Jill is vandaag naar school, ze wilde ook wat afleiding. In de klas van Jill en Seppe zijn er speciale Seppe hoekjes gemaakt, en in de inkomhal van de school hangt een grote foto van jou.
    Mama heeft het nog niet gezien, het doet teveel pijn om de confrontatie aan te gaan. Om twee uur zijn we je weer komen bezoeken hé schat. Het doet zo'n pijn. Kon je maar opstaan en vlug mee in de auto springen. Ik mis je zo. Het besef, elke dag ...meer en meer. Met drie aan tafel, jou plaatsje leeg. Zo stil in huis. Geen gekibbel met zus, geen ruzie met zus.......het is stil. Je laat een enorme leegte achter Seppe, die nooit meer opgevuld zal worden. Ondertussen hebben we een grote mand met al je spullen in, je baby kleertjes, knuffels, tekeningen van in de kleuterklas, je bestralingsmasker, vele foto's, je kaftje van Brussel en je kaftje van Gent. Kaartjes.....je doopkleren. Alles zit er in. Je kamertje laten we hoe het is. Dat hebben we je beloofd. Je knuffels en je favoriete petje heeft mama ook op je bedje gelegd. De consulente is deze avond geweest, en zal een mooie tekst voor je schrijven, voor jou uitvaart. Dr. Verlooy heeft gebeld, Dr Sofie je eerste oncoloog van Brussel heeft gebeld, en Veerle onze psychologe ook daarnet. Ze heeft gevraagd of er morgen iemand een handafdrukje mag komen maken in het funerarium. En daar zijn we super blij mee. Je handje zoals het nu is, voor altijd bij ons. Slaapzacht schat. Morgen zien we je weer. Een laatste groet in het funerarium......van jou. Papa zal je zelf in het kistje leggen.

    08-12-2008 om 00:00 geschreven door Seppe


    07-12-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.We missen je Seppe.......xxx
    En je zusje mist je ook zo erg. Gisteren avond wilde ze niet in haar bedje slapen. Maar in mama en papa's bed. De laatste weken lagen jullie altijd samen in ons bed. Maar ze huilde, omdat jij er niet naast lag. Mama heeft dan samen met zus geslapen. Tegen de middag zijn we Seppe gaan bezoeken, en zusje wilde persé mee. We hadden haar voorbereid dat je koud was, en er wat anders uitzag. Ze nam een Tiny boek, waar jou leukste prent in stond, en ze schreef je een brief. Wat heeft zusje gehuild toen ze je zag. we hebben het hier alle drie héél zwaar. Maar de rouwbrieven, gaven ons vandaag wat afleiding. De meeste hebben we zelf gaan bezorgen, de andere op de post. Jill wilde naar de chiro , en daar Seppe... hebben ze een minuut stilte voor je gehouden. Wat is het huis leeg! De laatste weken hebben we konstant bezig geweest met je, te verzorgen, je vele medicijntjes geven, naar toilet brengen, nachten uit bed. En nu.....wat hebben we nu om handen? Hopelijk heb je het een beetje naar je zin hierboven, en als je wil...kom je dan even op bezoek hier? Tot morgen Seppe, dan komen we je weer bezoeken. XXX wij drietjes.

    07-12-2008 om 20:27 geschreven door Seppe


    06-12-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Lieve Seppe

    Toen Jill na de middag naar een verjaardagsfeestje was, hebben we jouw uitvaart geregeld. We hebben je rouwbrief,  je bidprentje, een krans met witte roosjes in hartvorm en een wit kistje voor je uitgekozen. Je wilde begraven worden, dus dat hebben we gerespecteerd jongen. Geen kerkelijke dienst, maar een burgerlijke dienst. Je lieve zusje heeft haar lievelingsknuffel met ons meegegeven om mee in jou kistje te leggen. Samen met samson, die je van ons kreeg. Seppe, je zag er zo anders uit daarstraks, maar vredig. Je anders zo warme handjes waren heel koud. Een laatste groet aan jou kan dinsdag avond van 18.30u tot 19.00u, bij begrafenisondernemer Van Dooren in Turnhout. De burgerlijke dienst is op woensdag 10 december om 13.00u in de aula van het crematorium hier in Turnhout. Daarna zal je begraven worden tussen de grote mensen, en niet op de speciale plaats voor de kinderen. Zoals jij wou. Maandag worden de brieven pas verstuurd, maar jullie weten het dus nu al, moest je brief te laat aankomen. Sorry ook voor de mensen die we vergeten zijn. Seppe je laat hier een enorme leegte achter jongen, we missen je verschrikkelijk. Zoals zus daarstraks mooi verwoorde:" Seppe is mijn eten en drinken." Zusje verwerkt het op haar manier, wat ok is. Je tandenborstel zien staan, je pijama, je knuffels zien staan. Het doet zo'n pijn dat jij hier niet meer bent. Maar jij hebt nu geen pijn meer hé piraat!
    Ik mis je mijn ventje.......verschrikkelijk!

    Speciale Dank aan...
    Ons Jill, die haar broer gesteund heeft door dik en dun, dag en nacht.
    Onze beide ouders voor de enorme steun, de opvang van ons zus en jullie aanwezigheid de laatste maanden.
    Die lieve tantie, die er altijd was voor ons maar vooral Seppe's dikke vriend was.
    De familie, die ons ook enorm hebben gesteund en een hart onder riem hebben gestoken.
    Guy en Yvonne, waar Seppe zich thuis voelde, en de koning in huis was
    Vrienden, kenissen, collega's, ouders van Seppe's lotgenootjes, blogvrienden.......
    Seppe's vele vriendjes en klasgenootjes, die hem altijd met open armen hebben blijven ontvangen.
    De juffen, meesters en direktie van Seppe's school, in het bijzonder juf Martine, Seppe's lievelingsjuf.
    De leiding van chiro Don bosco, in het bijzonder Sylvie,die Seppe mee door het kamp heeft getrokken ondanks zijn vermoeidheid.
    Bieke, Seppe zijn kinesiste, die al die jaren het maximum uit Seppe heeft gehaald.
    Seppe's oncoloog, Dr. Joris Verlooy.
    De verpleging van 3K6, waar Seppe's maatje Elsy was.
    Koester verpleegsters, Marie-Jeanne, Annemie, Roos een Kristin, die zich meer dan 200% hebben ingezet in Seppe's palliatieve periode.
    Onze huisdokter Sabine Op de beeck, die Seppe mee heeft begeleid in zijn laatste uren en steeds paraat stond voor onze piraat.


    Dikke merci aan iedereen! Uit de grond van ons hart!!!!!

     

    06-12-2008 om 20:25 geschreven door Seppe


    05-12-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Stilletjes afscheid nemen........
    Na het vertrek van Marie-Jeanne en Roos was Seppe een tijdje rustig. Door de verlamming en de medicatie kon Seppe de ontlasting niet houden.
    Vele malen hebben we hem moeten optillen, verleggen en wassen. Om half twee zijn we dan even in slaap gedommeld, Seppe had veel slijmen op de longen en had een enorme reutel. Elke ademhaling hebben we gehoord. Om vier uur is de huisdokter geweest om medicatie te geven om de slijmpjes te verdrogen. Seppe had pijn omdat hij niet kon hoesten. Om zeven uur vroeg Seppe zelf naar de dokter, voor de slijmen en de pijn. Toch brak de pijn nog door. Hij smeekte om spuitjes! Wat een afzien voor hem, hij heeft al zoveel pijn gehad de laatste dagen. De dokter heeft extra morfine ingespoten Dormicum en haldol en de pomp nog verhoogd. Seppe ligt nu in een diepe slaap en heeft geen pijn. Zware ademhaling en reutel, maar hij is rustig.
    Ons zusje Jill, Seppe's beide grootouders en tantie........hebben al afscheid komen nemen.
    Seppe is al vier jaar zo'n vechtersbaas.....dat nu het einde nadert. We zijn zo trots op onze zoon!
    We gaan nu in alle rust wachten.....tot Seppe naar de overkant gaat......Waar hij samen met Lotte en vele ander lotgenootjes....vredig samen kan zijn, waar hij terug kan stappen en genieten van een pijnloos leven.
    Bedankt voor de steun.Iedereen!
    Papa en mama
    Respect

    05-12-2008 om 10:51 geschreven door Seppe


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ONZE KLEINE GROTE STER xxx
    Na nog een hele dag vol strijden, vechten, niet willen opgeven.......de pijn die steeds de kop op stak, na de hoge dosissen Dormecum via je pompje........Je kracht, je warmte, je liefde die je ons toen nog steeds gaf via je hele lichaam. Heeft Seppe de strijd deze avond verloren.
    Met groot verdriet, maar zo'n groot hart vol liefde en respect, breng ik jullie allen dit nieuws.

    Hij heeft zijn moment gekozen........19.10u
    Het uur van ons dagelijkse ritueel, tanden poetsen en gaan slapen met zijn tweelingzusje Jill.

    Mama heeft Seppe naar boven gedragen (kon mama wel hé Seppe) en samen met papa hebben we hem zijn laatste badje gegeven.
    Mooi aangekleed........piratenzakdoek in de ene broekzak..het klavertje vier dat we samen vonden in de andere broekzak.

    Seppe, lieve zoon, vriend, vechter, doorzetter........je hebt zoveel liefde in ons gezin achtergelaten.
    Jij verdient alle respect van de wereld.
    We zullen je missen schat, héél erg.......maar diep, zéér diep, leef je verder in ieder van ons hart
    Papa, Jill en Mama.Photobucket

    05-12-2008 om 00:00 geschreven door Seppe


    04-12-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.veel pijn en veel verdriet vandaag.
    Deze morgen om 5 uur kreeg Seppe weer veel pijn in de rug. Meer dan pijn, vertelde Seppe. Na een dosis morfinesiroop wilde het niet beteren. We zijn naar beneden gegaan, want hij kon niet meer blijven liggen. Na wat perdolan en junifen, beterde het nog steeds niet. Na een belletje met Marie-J van koester kreeg Seppe nog extra morfinesiroop en een halve morfinepleister. Maar de pijn werd nog feller. De huisdokter is om half 8 gekomen en heeft Seppe een dosis morfine ingespoten en een dosis Dormicum rectaal gegeven. Seppe was super-flink, geen traan heeft hij gelaten, 3 uur lang heeft hij hevige pijn gehad.Toen we dachten dat Seppe toen wel ging slapen, begon hij te huilen. Hij riep:" door al die medicijnen kan ik niets meer, zelfs mijn neusje niet snuiten!" Hij was niet te bedaren. Na weer een belletje met Marie-J, hadden we samen besloten Seppe te vertellen, dat het niet door de medicijntjes kwam dat hij niet meer kon lopen.
    Pffft, samen hebben we voorzichtig vertelt dat het niet door de medicijntjes komt,maar van zijn ziekte. Dat hij niet meer kan genezen. Groot verdriet, zus thuis van school....en met zen vieren innig gehuild. Vele vragen, vele antwoorden, waarom ik? Hij heeft geen angst om dood te gaan vertelde hij ons. Maar ons niet meer kunnen knuffelen brak zijn hartje. We moesten beloven elke dag naar het kerkhof te komen, en zijn kamertje te laten hoe het nu is. Dit zijn situaties die ik niemand toewens, hartverscheurend, onmenselijk. Om twaal uur is Seppe dan uiteindelijk rustig in slaap gevallen. Even rust....even bekomen
    Tot 2 uur heeft Seppe dan geslapen, en toen had hij een babbelkick. Maar toen moeke en vokke even bezoek kwamen, kreeg hij pijn aan de borst, buik, oksels, en was kort van adem. De huisdokter is dan zo snel mogelijk gekomen en heeft hem weer een dosis Dormicum gegeven en een halve temesta. Hij zat beneden op het ziekenhuis toilet en had geen enkele controle meer of gevoel van ontlasting. Geen gevoel in de benen, poep, borst en buik. Hij riep; Ik hou dit niet langer vol van de pijn. Marie-Jane en Roos van koester waren ondertussen vanuit Gent vertrokken. We wisten ons geen raad meer. Zijn buik zo dik als een ballon die op springen staat, zo droevig. Deze keer huilde hij van de pijn, en dit gaat door merg en been dit kan ik je verzekeren. Na weer te bellen, een MS pilletje gegeven (morfineshot), maar ook dat hielp niet. Jill kan het niet langer aanzien, en gaat bij moeke slapen. Dit is onmenselijk! Toen koester er was hebben ze dan met man en macht geprobeerd een infuusje te steken voor de pijnpomp. Hij verzette zich, dankzij de pijn, was in alle staten! Uiteindelijk gelukt, Dormicum en Haldol in de pijnpomp. Na een uurtje is hij dan zachtjes in slaap gevallen. Gelukkig voor hem, maar ook voor ons. Wat een hel! Het kan zijn dat de kanker ook in de lever zit en in de lymfenklieren. Misschien een lek in de buik? Maar een dwarsleasy (verlamming) heeft hij ook. Hopelijk komt hij de nacht goed door! We liggen met zen drie samen vannacht in de lieving........tranen in de ogen.....ik vind de woorden niet meer. Hij heeft zo moeten afzien vandaag. Slaapzacht!

    04-12-2008 om 22:24 geschreven door Seppe


    03-12-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Poppenkast !
    Gisteren werd Seppe pas laat in de namiddag wakker. Maar super slecht gezind. Hij wilde geen enkele medicatie nemen. Groot protest hoor. Het heeft ons heel wat moeite gekost om hem zover te krijgen. Tegen zeven uur wilde Seppe al naar bed. Super moe! Na een goede nachtrust en een stevig ontbijt was Seppe weer vrij depressief. Geen lachje kon eraf! Tegen tien uur is papa dan met Seppe naar school gereden, er is poppenkast vandaag in klas 2a en 2B. Op de speelplaats kwam iedereen direkt naar hem toe. Seppe vond het super-leuk en de poppenkast ook. Alleen zijn beste vriendinnetje mocht zijn rolstoel duwen. Bij thuiskomst was Seppe weer heel moe en had pijn in de rug en nek. Telkens als hij in de auto zit en we over een vluchtheuvel of bult rijden heeft hij pijn. We proberen nu eerst met junifen of het dan beter is in de auto, maar anders moet de morfineplakker verhoogd worden. Na de middag had Seppe toch weer behoefte aan een dutje. Hij heeft in niets zin, en we moeten hier alles uit de kast halen om hem te doen lachen. Geen werkgerief, geen geknutsel. Het is bijzonder triest. Als dan nichtje Annelies een bezoekje brengt, en ze samen knus in de zetel zitten......komt het zandmannetje weer langs en vallen zijn oogjes zachtjes toe.Photobucket

    03-12-2008 om 00:00 geschreven door Seppe


    02-12-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Geen spoed......
    Geen spoed, gelukkig. Seppe heeft bij mama in bed geslapen en wel tot bijna 9 uur. Heel de nacht dicht bij elkaar hand in hand. Na een stevig ontbijt, wilde Seppe zijn nieuwe cd's beluisteren. Beneden in de rolstoel, zijn radio voor hem. Maar alle rustige liedjes wilde hij niet horen, dus was hij het snel beu. Na al zijn werkgerief te hebben uitgepakt, kreeg hij weer huilbuien. Hij kan niet aanvaarden dat niets hem nog lukt. Ik heb altijd pech, en andere kindjes niet, riep Seppe! Duidelijke taal, maar ook de werkelijkheid. Hij was bijzonder droevig. Tegen de middag was Marie-Jeanne van koester hier en onze huisdokter. Ze had een badstel bij, zodat Seppe comfortabel in badje kan. Een aantal medicamentjes zijn verhoogd, en heeft nu 1 pleister hangen van 25mc op zijn rug. Zijn buikje doet vandaag geen pijn meer, het zullen krampen geweest zijn. Ook had Marie-Jeanne Dormicum bij zich. Een sedatie middel, voor als de pijn echt niet meer te bestrijden is met de morfine. Een pijnpompje had ze bij, pftttt, MS direkt morfine, weer een hele brok in een keer. Hopelijk kan Seppe toch nog een tijdje zonder doorbraakpijnen. En toen iedereen weg was, is Seppe lekker in slaap gevallen. Voor de eerste keer geeft hij zich over aan de vermoeidheid. Wat staat er ons allemaal nog te wachten?
    Proberen je voor te bereiden op iets.....is niet makkelijk. Nog steeds iedereen bedankt voor jullie enorme steun. We kunnen ze zeker nu, goed gebruiken.

    02-12-2008 om 00:00 geschreven door Seppe


    01-12-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Veel pijn vandaag.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Seppe heeft een goede nachtrust gehad. Hij was heel moe van die drukte gisteren. Na een stevig ontbijt, kreeg Seppe weer huilbuien. Al de frustraties van gisteren op het feestje zijn er allemaal uitgekomen. Hij vindt het zo erg dat hij niet meer kan stappen, lopen en met de kids mee kan spelen. Dikke traantjes rolden over zijn wangen, mama huilde mee, kon ik maar toveren. Hij vindt ook zijn wangen lelijk, zo dik wil hij helemaal niet zijn. Als we hem dan vertellen dat het door die cortisone komt, wil hij die  .....pillen niet meer nemen. Maar we zijn met de afbouw bezig. Papa heeft dan een halve morfinepleister bij geplakt, nu zit hij op 2 volledige pleisters. Tegen de middag is Nancy hier, mama Jonas. Spijtig dat je ziek bent ventje, we hadden je graag nog eens gezien. Nancy brengt een kinderrolstoel mee voor Seppe. Seppe is er direkt mee weg. Super, nu is hij weer mobiel. Kan hij in huis heen waar hij wil, en zal papa's rug ook weer wat rust hebben. Jonas, bedankt maat, dat Seppe je rolstoel mag lenen voor een tijdje. Cool!!! Bedankt voor de sleutelhanger, hij zal een speciaal plaatsje krijgen en de taart njam, njam. Na de middag mag Seppe met Guy (onze cafébaas) een kadootje uitkiezen. Ben eens benieuwd? Werkgerief natuurlijk......bedankt Guy, je hebt Seppe veel plezier gedaan.
    *Om half vier kreeg dan Seppe veel pijn in nek en rug, maar wilde weer niet beteren na de morfinesiroop. Een xanax geveven, weer morfinesiroop. Seppe had veel pijn. Na met koester te hebben gebeld, nog een extra dosis morfine. Toen kreeg hij hevige buikpijn, die maar erger en erger werd. Hop naar de Dokter, maar geen obstucties, krampen dacht ze. Spuitje buscopan gegeven, maar Seppe weende moord en brand.
    Als het niet betert, moeten we straks nog naar spoed. Een echo laten maken van zijn opgezette buik. Morgen komt Koester en de huisdokter.

    *Vandaag is het juist twee maanden geleden dat we het slechte nieuws van Seppeke kregen. Zo snel voorbij! Hopelijk heeft Seppe nog lang de kracht om te blijven vechten tegen die duivelse kanker. Zodat we nog ten volle kunnen genieten van onze lieve super kerel!

    01-12-2008 om 19:41 geschreven door Seppe




    Foto

    22 Oktober 2008
    Foto

    4 December 2008
    **sterrenvriendjes van Gent**
  • Lien*
  • Emily-Grace*
  • Soetkin*
  • Rune*
  • Dorien*
  • Lotteke*
  • Aäron*
  • Rytse*
  • Thibo*

    UZ Gent.
  • Kinderkankerfonds.
  • De lieving, opvang
  • Project Magic.
  • Onco-kamp 3K6


  • Foto


    Medisch
  • Vermoeidheid bij kanker.
  • Boekje chemo Kasper
  • Medulloblastoom

  • Foto

    Zoeken in blog



    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs