We zijn terug in onze dagelijkse routine. De paasvakantie is voorbij gevlogen. De tweede week waren de kids bij ons en ze hebben me heel goed geholpen met het opruimen van de tuin. Ook hebben we het terras proper gemaakt met de hogedrukreiniger en dat vonden ze een cool klusje.. En al die inzet heb ik dan beloond met een namiddagje naar het zwembad. En daar heb ik ook van genoten. Het was stralend weer en hebben we van de gelegenheid geprofiteerd ons een plekje te zoeken op de ligweide. Het was in 1 woord een zalige namiddag. Het laatste weekend van de vakantie hebben we 2 dagen op de rommelmarkt gestaan. Was wel leuk, maar had er een beetje meer van verwacht.
Vorige maandag was het terug aquagym en dat ging tijd worden. Ik begon het al te missen . En woensdag ben ik met Katrien terug naar de revalidatie geweest. Ik moet zeggen dat het redelijk zwaar was en dat we het wel voelen als we eens een week niet gesport hebben.
Deze morgen had ik een afspraak in het ziekenhuis bij de psychologe. De laatste tijd begin ik alles vrij somber te zien en ben ik mijn positiviteit een beetje kwijtgeraakt. En in plaats van altijd maar tegen mijn man hetzelfde verhaal te moeten doen, wou ik mijn verhaal eens tegen iemand anders doen die er dan ook eens haar mening kan over zeggen. En ik moet zeggen, ik voelde me opgelucht na ons gesprek. Maar dat gevoel was heel snel over. Thuis zat er een brief in de bus van het ziekenhuis. Ze hebben bij mijn laatste gynaecologische controle afwijkend weefsel gevonden op mijn baarmoederhals en dit moet nu weer verder onderzocht worden. En weer schoof de aarde weg onder mijn voeten. Het is dan al een stress periode omdat ik volgende week het resultaat weet van mijn genetisch onderzoek en nu dit er nog eens bij.. Wanneer stopt dit alles.. Mijn humeur was direct onder nul gezakt.
En morgen vertrekken we en dat zijn de dames van de revalidatie op weekend naar Frankrijk. Ik hoop dat ik er een beetje zal kunnen genieten en mijn gedachten wat verzetten..
