Yes, yes we zitten eindelijk in de helft... Gisteren heb ik men zesde chemo gekregen. Ik was er eigenlijk een beetje bang voor dat ik er deze keer geen zou kunnen krijgen. Vorige week stonden men bloedwaarden niet goed en ik begin heel veel last te krijgen van de vermoeidheid. Maar ik had geluk, men witte bloedcellen stonden heel goed ondanks de vermoeidheid. Ik krijg er wel nog een zakje ijzer bij, nog een poging om de vermoeidheid wat proberen tegen te gaan. Ik zal wel zien wat dat geeft he... En volgende week mag ik terug om chemo komen. Nu had ik gedacht dat het deze keer wat beter zou vooruit gaan want het was nu wel heel rustig in de wachtzaal. Na een kwartier mocht ik al naar het priklokaal. Dus ik dacht dat het wel goe zou opschieten, maar nee hoor... Heb dan nog meer dan een uur in de wachtzaal gezeten voor ik naar de dokter kon. Dus alles zat weer op zijn gewone schema en was ik om twee uur met alles klaar. En nu maar hopen dat dat ijzersuplement iets oplevert he...
Gisteren hadden ik en mijn moeder dus een intervieuw met Els De Ridder van het weekblad Libelle. Ze maken een reportage over moeders en dochters met borstkanker. Om 16 uur hadden we afspraak bij mij thuis. Ik was eigenlijk een beetje zenuwachtig omdat ik niet wist wat het allemaal inhield. Maar die stress was heel snel verdwenen en het werd een leuke en ontspannen babbel over onze ziekte, onze emoties en over de dagelijkse dingen. Volgende week worden we verwacht in de studio in Kontich voor een fotosessie. Kijk er echt naar uit...
