Ik ben Katrien, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Katarina.
Ik ben een vrouw en woon in Eeklo (België) en mijn beroep is bediende.
Ik ben geboren op 06/10/1970 en ben nu dus 54 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: gastronomie, psychologie, dieren, lezen, vrienden, familie, zwemmen.
Deze blog wordt als dagboek gebruikt
Zondag zijn we zowat 4u bezig geweest om de kerstboom te versieren. En dat was voornamelijk de schuld van de lichtjes. Die zaten in een knoop en tegen dat die ontward was... Maar goed hij staat er. T ventje gaf alles aan en ik versierde de boom. Er zitten nu meer dan 100 lichtjes in, en tis precies een sprookjesboom. Precies zoals ik het graag heb. En in witte tinten, precies zoals het ventje het graag heeft. Nadien hebben we kaarsjes aangestoken en in de avond genoten van het zicht van onze boom, omgeven door zacht kaarslicht. Ik kwam echt helemaal tot rust. Zo gezellig met ons drietjes genieten van ons huisje. Ik ben gewoon vreselijk graag thuis, ook alleen. K heb een hekel aan teveel vaste afspraken, het liefst heb ik niet teveel verplichtingen zodat we "op de bots" eens kunnen weggaan zonder vaste agenda of vaste tijdstippen. Natuurlijk is dat niet altijd mogelijk en van rustige, geplande en gezellige uitstapjes kan ik ook heel erg genieten. Ik kan ook op de voorgrond komen, onder vrienden of zo, mijn eigen persoonlijke mening ventileren en mezelf zijn. Maar altijd even blij als ik de rust van thuis terugvind. En een gigantische hekel om in een groot publiek te moeten vertoeven, een afschuw van veel lawaai of van onzinnige discussies, een afkeer van mensen die denken dat ze het warm water uitgevonden hebben en die je uitdagen om jezelf te verdedigen. Allemaal zo'n verspilde energie. En veel te veel prikkels. Ik hoop in stilte dat ik ooit nog eens vrijwilligerswerk kan doen, een paar uurtjes in de week, het liefst in de sociale sector. Heb ik toch het gevoel nog iets nuttig te doen. Maar weer op een bureau gaan zitten tussen wedijverende collega's met een elleboogmentaliteit, of met veel achterklap en intriges.... steeds moeten presteren voor je baas die je ieder moment kan buitenzetten... Oh nee, laat mij aub gewoon met rust. K heb al genoeg werkervaring achter de rug, k heb geloof ik een record van interims gedaan en andere werken, k heb het eigenlijk allemaal wel gezien nu, en er is niets dat me er nog naar toe drijft, wel verre het tegendeel. K heb het plaatje door. Daarbij door mijn CVS kan ik gewoon niet meer mee presteren. K moet constant bijslapen of rusten en daar zo iedere keer op gewezen worden door dat je faalt is allesbehalve goed voor je zelfbeeld. K ga me erbij moeten neerleggen dat ik maar bepaalde activiteiten kan uitvoeren tussen de rustperiodes door. Ik word ook minder ziek als ik voldoende kan rusten. Ga ik werken, lig ik binnen de kortste keren uitgeput en ziek in mijn bed. Ongelukkig te wezen. Ik ben wel heel sociaal bewogen. Die drang heb ik wel in mij. Ik zag overlaatst iemand in de hydro, die gehandicapte mensen in het zwembad hielp en ze liet drijven in het water. Meteen kreeg ik daar een warm gevoel bij, zoiets zou ik echt heeeel graag doen. Of iets met dieren, het liefst honden. Ik heb me ook de laatste tijd lid gemaakt van verschillende organisaties via mijn facebook. Van WWF, Greanpeace, Organisation against cruelty to animals, Women Rights, enzo... te bekijken op mijn facebook. K voel me altijd maar meer en meer sociaal betrokken. Er is zoveel te doen !!! Als ik daar nu een heel klein deeltje van zou kunnen uitmaken.... Zelfs op reis gaan zegt me niet zoveel dit jaar. We gaan dan ook eens een jaartje overslaan. Ik zou wel nog eens naar Italië willen gaan in de toekomst, al is het alleen maar voor die typische sfeer. Maar we zien wel. Het hoeft niet zo persé. Een ontspanningsweekend hier in Vlaanderen zie ik meer zitten voor het moment. Met het gestopt blijven met roken gaat het goed voor het moment. Deze morgen stond ik op en mijn eerste gedacht was : hèhè ga ik eerst een sigaretje roken en direct erna : maar alléé nee ik ben gestopt. Raar. Aan de ontbijttafel had ik het moeilijk maar ik dacht bij mezelf, nee ik ga niet eentje roken, dan moet ik weer helemaal opnieuw beginnen en daar heb ik geen zin in. En vrijwel meteen verdween die goesting. Als je écht overtuigd bent, ben je die drang meester. Toch een nicotinetabletje in mijn mond gestoken voor de zekerheid en nu heb ik het echt onder controle. Door die tabletjes snoep ik ook veel minder, waarschijnlijk omdat ik minder afkickingsverschijnselen heb. Enfin, ik hoop dat het zo blijft gaan en dat ik er volledig van af geraak.
Reacties op bericht (1)
09-12-2008
kerstbook
't is inderdaad nen mooie boom en mooi verlicht. Het geeft echt extra gezeligheid in huis, zeker nog eens met het kaarslicht erbij. Het geeft extra licht (en mooi licht niet van dat koel licht van gewone lampen) in deze duistere dagen. Ik hoop ook van harte ja de siggies kunt laten waar ze zijn : in de kast.
