Ik ben Katrien, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Katarina.
Ik ben een vrouw en woon in Eeklo (België) en mijn beroep is bediende.
Ik ben geboren op 06/10/1970 en ben nu dus 54 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: gastronomie, psychologie, dieren, lezen, vrienden, familie, zwemmen.
Deze blog wordt als dagboek gebruikt
J o e p i e ! Deze morgen om 9u al een rookstop van 96u achter de rug. T ventje is serieus aan t supporteren ! Hij ziet me nu nog liever zegt hij (amai). Gisteren heel de voormiddag in het UZ. Eerst een fysiologisch onderzoek die me niet goed beviel want t was per momenten zeer pijnlijk. Eerst een rij electrische schokken door mijn handen, armen, voeten, benen. Zo van die schokken die almaar sterker werden gegeven. Nadien, overal naalden in de spieren van de armen en de benen waar electrische schokken in gegeven werden terwijl je inspanning moet doen. Dit allemaal om te zien of de zenuwen de pijn op een normale manier geleiden naar de hersenen, waardoor je dan spiersamentrekkingen krijgt. Bah. Op het einde van het onderzoek blijkt dus alles normaal. K heb geen overprikkelde zenuwen of zo. Dan direct door naar de Analytisch Psycholoog. K heb mijn beantwoorde vragenbundel mee. Dacht dat ik er vanaf was maar vergeet het maar. Liggen er daar weer een hoooooooooop vragen. We zitten daar in groep met allemaal dezelfde taak. 1u 1/2 ben ik bezig met te antwoorden op 500 vragen over vanalles en nog wat. K vraag mij luidop af hoe ze nu aan de hand van die vragen kunnen weten dat we CVS hebben ? Ik krijg een glimlachje van de psychologe (grrr). Ik vraag ook nog eens al lachend of we dan een job gaan krijgen na al die psychologische testen ? Algemene hilariteit. K was eigenlijk beetje nijdig in mijn binnenste. K vind dat ze dat allemaal niet moeten weten. En ik reageer me dan af door bovenstaande opmerkingen te maken, en k heb me dan nog ingehouden. T is echt niet normaal wat ze allemaal moeten weten, en daarbij zo'n vragenlijst is zuiver een momentopname. Mocht ik hem volgende week invullen, hij zou niet helemaal hetzelfde zijn. Enfin, ik krijg begin januari feedback van al die testen, ben eens benieuwd. Ik ondervind de laatste tijd dat ik me het beste in mijn vel voel als ik een doel voor ogen heb. Bvb stoppen met roken of de gastric bypass of de onderzoeken in het UZ om meer te weten over CVS. Over heel de lijn, bij alle dokters, sta ik gekend als zijnde heel gemotiveerd om mijn doel te halen. Als ik geen doel voor ogen heb, loop ik er zo maar een beetje bij en voel ik me gefrustreerd eigenlijk. Wel ben ik bang dat ik teveel hooi op mijn vork zou nemen. Gisteren namiddag was daar weer een bewijs van. Door die meeting en de spanning op zondag in de file, en dan nog die testen in de voormiddag, slaap ik in mijn bed van 13u tot 18.30u. Dan eten en rond 22u weer slapen tot 8.20u en nog moe zijn. Amai k ben precies aan het recupereren van een ziekte of zo. K heb ook weer vage keelpijn en vage hoofdpijn vandaag, weer een opstoot van CVS dus. K moet dus voldoende rusten. Vrijdag ben ik uitgenodigd voor een sollicitatie gesprek. K zie de job wel zitten maar ik wou dat ik het aanbod ergens volgend jaar zou gekregen hebben. T komt precies weer allemaal op een hoop. Nogal typisch voor mij, k heb dat al veel meegemaakt in mijn leventje. Enfin k ga zien wat het wordt, t is een parttime dus mss komt het allemaal nog in orde. T ventje is gevallen met zijn fiets vanmorgen door de ijzel ocharme. Gelukkig heeft hij zich niet bezeerd maar zijn fiets is wel een beetje naar de knoppen. We hebben hier nog mijn fiets dus t valt mee. De Flouten (Filou, onze hond) is ook al uitgegleden buiten (wat een komisch zicht) en uit colère heeft hij de gladde plek uitgegraven (op de oprit) hihi. Je had hem moeten bezig zien ! Toen ging hij de bevroren sneeuw uithappen maar dat lukte niet zo goed, weer een colère aanval met zijn poten en hup daar had hij een groot stuk ijs te pakken. In het gras begon hij er dan aan te bijten maar na een tijdje stopte hij toch, twas waarschijnlijk toch een beetje te koud aan zijn muiltje. Nu ligt de snoodaard op zijn rug met poten open in de zetel te slapen. Vandaag verder een rustdag houden, beetje lezen en rusten. K heb mijn verslagje van de meeting ook op het forum gezet van de gastric bypassers. Direkt kreeg ik een boel positieve reacties, dat het een leuk verslag is en dat ze zo nog eens heel de dag kunnen herbeleven. Ik vind echt mijn plezier in schrijven.
Reacties op bericht (1)
25-11-2008
ventje
't zal wel zijn dat ik u liever zie zo zonder die stinkende stokkies. ik weet dat het zeer moeilijk is voor u om te stoppen en het is al een ganse prestatie voor die 96 uur. hou moed. Den flouten kan soms zeer koddig zijn maar soms ook oh zo'n duivel.
