Donderdag 11 maart 2010       xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Intussen ken ik de weg naar de luchthaven al goed en op een dik uur tijd hebben de metro en de maglev mij tot in de luchthaven gebracht. (Omdat ik alleen ben en een grote valies meesleur, ging ik eigenlijk een taxi nemen om naar de luchthaven te gaan, maar aangezien deze hierover een 2,5u zou doen, heb ik toch maar gekozen voor een klein beetje getsjol in de metro.) Ik ben een uurtje later dan maandag en dat betekent toch wel enkele honderden chinezen minder op de metro. Oef!

De check-in balie waar ik moet zijn ligt op zowat het verste punt van de luchthaven. Als ik er aankom, is mijn arm enkele cm uitgerokken ;) en zie ik dat ik absoluut niet té vroeg ben. Een lange rij Chinezen, Hollanders en allerlei nationaliteiten die ertussen liggen vormen al een meterslange rij. Geduld is een mooie deugd en met een goed boek in de hand is het wachten nog niet zo erg. Bij het inchecken vraag ik een plaatsje aan de gangkant, zodat ik tijdens de vlucht af en toe mijn lange benen kan ontplooien, maar dat is niet meer mogelijk (ik was natuurlijk vergeten om online mijn plaatsje te reserveren…) maar… de vriendelijke mevrouw biedt me een plaatsje aan ter hoogte van de nooduitgang. Dit sla ik natuurlijk niet af, want dat betekent dat ik zonder enig probleem gedurende de hele vlucht mijn benen kan strekken (en daarbij nog anderhalve meter over heb), dat ik zonder iemand te storen kan rechtspringen en een wandelingetje kan maken op het kleine marktplein dat voor mijn voeten ligt. Ideaal dus! Nadeel is dat de zeteltjes een paar cm smaller zijn, maar ondanks de paar bijgekomen chinese kilootjes, ben ik nog niet té dik hiervoor.

We worden goed verwend op de vlucht –zo goed zelfs dat ik nauwelijks kan slapen- en een halve dag later landen we in Schiphol. Na alle Shanghaise luchthaven look-a-like metrostations, is de Amsterdamse luchthaven wel wat ontgoochelend, doch niet minder efficiënt. Nog geen half uur na het verlaten van het vliegtuig sta ik al met pak en zak al op het perron te wachten op de Thalys naar Antwerpen. Het station van Antwerpen… het is geleden van mijn laatste zoobezoek dat ik daar nog was, en in mijn herinnering situeert zich dat rond de eerste communie van Jelle… In contrast met de moderne Shanghaise stationsgebouwen is dit een oud, historisch gebouw, maar ik durf niet zeggen welkeen ik nu het mooist zou vinden: een gebouw dat getuigt van een rijke geschiedenis of een gebouw dat een reflectie is van een uit zijn voegen barstende stad?

Hier wordt ik opgewacht door pa (wat een toeval dat hij juist die avond in Antwerpen moet zijn voor zijn werk) om samen naar huis te gaan.