De koffers staan zo goed als klaar, alles gewogen en gemeten en met veel paardenkracht in de valies gekregen. Klaar om mijn laatste Belgische avond te vieren met een optreden van Yevgueni. En dan komt daar plots het berichtje: Dear passenger, your flight from Brussels to Londen Heathrow has been cancelled. Paniek!! Wat nu? De voorbereiding van deze buitenlandse stage was er al een met heel veel hindernissen, en nu kwam het weer ook nog eens roet in het eten strooien. Gelukkig haalde Jelle zijn beste Engels boven en na enkele lange telefoontjes was de oplossing gevonden: vertrek vanuit Brussel om 10u ipv om 12u45.
Oef!
Zaterdag 9 januari 2010
Heel vroeg uit de veren, want met de verstrengde controles was het raadzaam om 3u op voorhand in de luchthaven te zijn en met de mogelijkse sneeuw en ijzel was het best om nog een marge van een half uurtje in te bouwen.
Vlot naar zaventem, vlot naar Heathrow, lichte 4u durende verveling in Heathrow, vlot naar Bejing, met nog een echt engels ontbijt aan boord van het vliegtuig (ei, spek, worstje, ketchup, thee kwestie van niet vlug met een hongergevoel te zitten! als avondmaal hadden we al een ietwat te pikant chinees gerechtje gekregen dat nog niet helemaal verteerd was, maar dit geheel ter zijde). In elke aangedane stad lag een mooi sneeuwlaagje, wat wel een uniek uitzicht van uit de lucht gaf.
In Bejing ondertussen is het al zondag 10 januari- werd ik onthaald met een geur die je enkele maar als chinees kunt beschrijven. Het rook er naar China, anders kan ik het niet omschrijven. Passeren aan de verluchtingsgaten van een chinees restaurant geeft ongeveer hetzelfde gevoel, maar toch was het nog iets anders
Geen lange wachtrijen aan de controle, heel vlug bagage teruggekregen, op naar de vertrekhal voor de binnenlandse vlucht naar shanghai. Tot nu to verliep alles uiterst vlot, ik had het zo vlot zelfs niet durven dromen, maar je kan het al raden: 16u30 Bejing Shanghai: Cancel. Met mn beste Chinglisch op naar de infobalie. Oplossing was snel gevonden: om 12u30 was er een vlucht naar Shanghai die niet gecancelled was. Hierdoor had ik welgeteld 1uur om in te checken, door de controles te gaan en te boarden. Gelukkig was het geen sterke controle en was de gate niet al te ver, want veel tijd schoot er niet over!
Bijgevolg ben ik 4u eerder aangekomen in Shanghai, waar voor de verandering géén sneeuw lag, maar een dikke mist/smogwolk boven de stad hing en regen naar beneden kwam.. Alles blijft vlotjes verlopen en enkele ogenblikken later zat ik met valies en al in een taxi die me naar het hotel bracht. De taxi was al onderweg voordat de taxichauffeur exact wist waar hij mij moest deponeren, maar een telefoontje naar een collega bracht snel oplossing. Ik herinnerde me dat het verkeer in Shanghai er nogal chaotisch aan toe ging, maar ik was vergeten dat het zoooo chaotisch was. Dat had natuurlijk ook te maken met de rijstijl van de taxichauffeur die het vanzelfsprekend vond om tussen 2 rijstroken te rijden tot aan de lichten en hem dan als eerste op het kruispunt schoot en die millimeterwerk verrichtte bij het oversteken van (brom)fietsers.
Toch nog heelhuids in het hotel aangekomen. Weer mn beste woordjes Chinglisch bovengehaald, maar hier hielp dat niet veel. De mannen aan de receptie kunnen evenveel engels als dat ik chinees kan. Héél weinig dus. Dan maar overschakelen op point-it, zonder woorden en pictionnary. Een taalbarriëre stimuleert de creatieve geest
Na veel zweten ben ik dan op mn kamertje geland (zie foto). Klein maar proper een 2 persoonsbed had er niet kunnen staan en er is geen ruimte om een dansje te placeren of te ijsberen. Maar het is wel netjes, dus dat vind ik al minstens even belangrijk.
Aangezien ik nu wat vroeger was dan voorzien, kon ik nog naar de shopping mall gaan. Onderweg besefte ik dat ik al iets vergeten was in België: een paraplu! Ik heb dan maar mn muts opgezet en tussen de druppels gelopen.
In de shopping mall werd ik aangeklampt door een verkoopster die vond dat ik met mijn westers kleurtje echt wel brood (van dat papperig toastbrood) moest kopen, want dat ik anders rijst ging moeten eten s morgens. Ze kwam een heel assortiment wit, lichtbruin en donker presenteren
De efficiëntste manier om met een niet Engelssprekende chinees te communiceren, is wellicht een wel engels- en chineessprekende chinees erbij te halen. En de doorsnee Engelssprekende chinees lijkt dat spontaan te doen als hij een domme toerist en een eentalige verkoper ziet klungelen.
Ofwel moet ik eens in het West-Vlaams proberen. Ik denk dat ze dat beter gaan verstaan dan Engels, want de liedjes die ze in de shopping mall draaiden, waren precies in t westvlaams
Wat gebben we heleerd vandaah?
Ten eerste: de reis is tegen de verwachtingen heel vlot verlopen
Ten tweede: ik ben doodgelukkig dat ik chinees-nederland/nederlands-chinees zakwoordenboek en point-it mee heb
Ten derde: wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd
