Woensdag 10 maart 2010 xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Een normale dag in het ziekenhuis, zonder veel dieptepunten en hoogtepunten. Alhoewel… het dieptepunt in de relatie tussen de chirurgen bereikt zo stilaan toch haar hoogtepunt! Patiënten stelen van elkaar zonder de patiënt en behandelende arts te informeren is toch geen voorbeeld van professionaliteit. Zeker niet als de patiënt daarna nog eens naar de oorspronkelijke arts persoonlijk opbelt met enig misnoegen waarom ze hem ondanks de geplande afspraak niet gezien heeft. Het zijn allemaal mijn zaken niet, maar ik leer er mijn les uit: interne politiek is van niet te onderschatten belang en met handelingen achter de rug laai je de vuurtjes enkel op…

Na het ziekenhuiswerk neem ik tijd om nog wat inkopen te doen. Ik ga hiervoor naar het oude stadsgedeelte en ontdek er winkeltjes en winkelcentra die ik eerder nog niet opgemerkt had. Het valt ook op dat het hier in de week aangenaam druk is, en dus niet de onvoorstelbare drukte die er in het weekend de boel komt verpesten.

Op mijn appartementje maak ik alles klaar voor de terugreis van morgen.