Ik ben Godijn Robert, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Roberto.
Ik ben een man en woon in Brakel Everbeek(boven) (België) en mijn beroep is pré pensioen.
Ik ben geboren op 11/06/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Tuinieren,klussen,lezen,reizen,internet.
Everbeek, blijft me boeien,het verleden,he
Verhalen,activiteiten, Everbeek,blijft ons facineren. Het is een mooi, rustig dorp op taalgrens in de mooie Vlaamse Ardennen,het frans is hier nooit ver af.
Deze site gaat over het dagelijks leven,vroeger en nu.
Vroege herinneringen, verhalen,merkwaardige figuren,gebeurtenissen.
U kunt er ook aankondigingen voor een plaatselijke festiviteit op plaatsen.
Uw mening geven, zelf een verhaal aan toevoegen.
Kortom dit is de site van en voor Everbeek!
20-12-2009
EN NOG MEER WINTER
De sneeuwmeter staat op 13 cm., dus op naar een witte Kerst, en dat is sinds mensengeheugenis geleden!
Mijne heimat ingesneeuwd.
Fayte, op zijn winters, zonder zout, voorwaar geen plaats om boven te rijden.
Nog meer Fayte, ligt er wel mooi bij.
En nog meer Fayte.
En voor de laatste maal.
De voet van de Hoogbos in zijn winterkleed; De aanleg van de nieuwe Hoogbos moet nog al een pak geld gekost hebben !!!! Zou er nu echt geen nieuw fraai bord met onze mooie gemeentenaam afgekunnen hebben ??? Als je het mij vraagt, zo'n bord is een visitekaartje voor de bezoekers. Dit oude bord getuigd van weinig smaak en respect voor onze mooie streek. Dit straalt alleen maar verloedering uit, dit heeft niets met zuinigheid te maken !!!!
De St Jozefskerk van Everbeek-boven, ingehuligd in het gezegende jaar 1868. De kerk werdt gebouwd met giften van de parochieanen, ze werdt ook gebouwd door de plaatselijke bevolking.De eerste jaren van haar bestaan was het dak van de kerk gewoon met stro gedekt, het geld was op. Voor deze kerk er was, moesten de mensen van Everbeek-boven, hun kerkelijke plichten in Everbeek- beneden gaan vervullen, gezien de afstand, in de winter, geen lachertje.Natuurlijk wanneer de nieuwe kerk werdt ingehuldigd, ging dat gepaard met grootse feesten, en luidden de klokken onafgebroken gedurende heel het feestelijk week end. De inwoners van Everbeek-beneden waren afgunstig gezien de feesten en de kerk en gaven de nieuwe parochie dan ook een bijnaam. En zo werdt het "Boembeke", het geluid van de klokken imiterend en is het zo altijd gebleven. De mensen lieten het niet aan hun hart komen en gaven Everbeek-beneden smalend de bijnaam "Beneden- kwartier", een naam die tot heden nog ingebruik is!
Onlangs was ik op reis in Hongarije, en nam deel aan de Bucsu feesten(oogstfeesten) in Akastzó, rechts van de Donau, onder Budapest in het Bacs-Kiskun district. Mijn gastheer, de geschiedenis van Boembeke kennende wees me op dit bord en dat deze gemeente ongeveer de zelfde naam droeg als onze spotnaam, "Boembeke". Csengöd, betekent inderdaad overdadig de klokken luiden.
Foto van de Muiterij +- 1930. Links de ingang van de meisjesschool, rechts vooraan het huis van de onderwijzer, volgend huis de familie Bonnier groente en fruithandel en ook klerenwinkel. Donker gebouw, de kleuterklas en 1e en 2e studiejaar. In de verte de winkel van Angèleke Djeenekaa (wat een naam). Jules en Angele Van Lierde, hielden daar jaren een kruidenierswinkel, nu is het een superette, Prima, uitgebaat door de jongste dochter en haar man. Links achter de kerk, het wel bekende café van Fieke Smouter (Van Wassenhove Richard).
Mooie foto van de villa van de familie Ockerman-Rosier, Kroonstraat. Let op de drukfout in de familienaam, het is wel degelijk Ockerman, de naam Ackerman kwam toen niet voor in Everbeek.
Onderweg op de A10 tussen Riga en Ventspils. Een oude GAZ legertruck als reclame voor een pretpark in de buurt van Tukums.
Kindjesbrengers zijn hier in overvloed en zijn helemaal niet bang.
Kuzerme of te Kurland, typisch beeld voor deze streek.
Typische postbus aan de straat, het erf of huis staat 100m verder in het veld. Welkom bij de familie Grâvisi !
De radiotelescoop van Irbene, op weg nr P 124 tussen Ventspils en Kolka. Deze reus zijn antenne heeft een doormeter van 32 m en een van de grootste van Europa. In de Sovijet periode diende hij voor comunicatie met zowat alles in de Baltische Zee en de Atlantische Oceaan,maar vooral voor spionage naar het westen toe. Hij is van het type RT- 32, 2 km verderop staat een RT-16, ze zijn met elkaar verbonden door een 2 km lange tunnel. Deze foto is van een opendeurdag of zoiets.
Zoals de RT 32 er nu uitziet, men kan hem bezoeken met gids voor 5 LS. en helemaal tot onder de antenne komen na een hele klim. Ik moet zeggen dit is wel indrukwekkend. Deze telescoop wordt nu gebruikt door de Letse Universiteit voor wetenschappen, en dient voor onderzoek , van radiogolven in de verste ruimte, als ook voor metreologische waarnemingen. De 2 uitsteeksels landsheen de romp zijn in feite de 2 tegengewichten voor de antenne, zodat ze in feite altijd perfect in balans werkt.
Vergane glorie, deze voormalige hoofdingangspoort van de Sovijet luchtmacht kazerne, staat nu weg te roesten. Ik ben bijna zeker dat men vroeger als westerling nog in geen 100 km in de buurt van die poort kon komen. Dit is de ingangspoort van dit giegantish complex, met taloze kazerenes, die deze radar bedienden.
Een van de vele verlaten soldaten blokken.
De Baltsiche zee,in Jaunupe.
Jurmala, of het Knokke van Letland. Met de hand bediende kindermolen.
Verkoop van terplaatse gemaakte speciale snoep. Zeer lekker.
2 Jeudige artisten, die verdomd véél geld verdienden met hun mondharmonika, ik moet zeggen, ze waren heel beleefd en kenden perfect de knepen van het vak, ondanks hun jeugdige leeftijd.
Riga, hoofdstad van Letland: Het Milda, het vrijheidsbeeld op de Brivibasstraat. De 3 sterren in de hand, bovenaan symboliseren de 3 Baltische Staten.
De hangbrug over de Daugava aan de Valdemars iela (straat)
De Dom van Riga. De katedraal van Riga.
Deze 2 glasramen in de dom symboliseren de oorkondes verleend aan de stad door de koning van Zweden.
Het plaatselijke Komunistish Paleis, zoals er in iedere U.S.S.R. sattelietstaat eentje in de hoodstad aanwezig was. Ook wel het cultuurpaleis genaamd
The Black Heads House: Schittrend gebouw die dateert uit de tijd van de Hanse steden, dit is een replica, het origineel werdt verwoest in WW2. Het was het huis waar de Duitse handelaars hun vergaderingen hielden, Letland was toen volledig ver-duitst. Het is pas in de jaren negentig, na de Sovjiet periode terug opgebouwd.
De St Peter Kathedraal, 137m hoog. En op de top staat een haantje, zoals op zo vele kerken.
Zo ziet zo'n haantje er uit, eens op de begane grond. Dit haantje stond jaren lang op de top van de St Peter Kathedraal, een paar kogels door zijn fraaie lijf kregen hem niet klein. Nu prijkt er een jongere versie helemaal boven.
,
De Zweedse poort, herrinert aan de jarenlange Zweedse overheersing.
Art nouveau komt men hier overal tegen.
4 Zeppelin hangaars die oorspronkelijk in Leijpaja stonden, doen dienst als marktplaats.
Lokale producten worden rond de 4 grote hangaars verkocht, dit is echt een gezellige plaats, met een enorm keuze aanbod, alle dagen vers.
1 = 0,70 Letse Lat (Ls)
,
Het Lido: zeer mooie ontmoetingsplaats, waar men lekkere regionale producten vindt, men kan er schaatsen, dansen,eten, der is amusement voor de kinderen, alles wordt opgediend in traditionele klederdracht, een zeer leuke plaats.
Deze week tijdens mijn wekelijkse tocht naar de werken op de Hoogbos, viel plots mijn oog op een simple kassei steen. In feite een stom dood voorwerp waar niet veel over te vertellen valt. Maar toch, ik liet mijn verbeelding even haar gang gaan en zie plots ging ik die simple steen helemaal anders bekijken. Hier onder ziet u een fragment uit de Hoogbos, zo als ie er nu bij ligt, velen onder u beseffen of weten niet dat de oude Hoogbos, zoals hij vroeger was, gewoon is blijven liggen onder de tarmac, die in de jaren '60 is aangebracht.
Het verhaal van die kassei begint in de "Carriéres de Lessines", waar deze mooie met de hand gekapte porfiersteen is geboren, uit een stuk rots die door onze voorvaderen met zweet en veel handenarbeid uit de Lessense ondergrond is weggehakt. Vroeger was zijn oppervlak ruw en scherp, maar door het jarenlang intens gebruik is hij mooi glad geworden. De mannen van Everbeek en omstreken trokken toen iedere dag te voet naar Lessen om daar in de steengroeven de zware arbeid te gaan verrichten. Kunt u zich dat voorstellen alle dagen, 6 dagen per week te voet naar Lessen om daar gans de dag titanen werk te gaan verrichten en 's avonds na de dagtaak op de klompen terug naar huis te komen, winter en zomer ! De zondag was er toen om in de eigen tuin of stukje grond te zorgen dat het huishouden van het nodige eten werdt voorzien. Die knappe kassei heeft een lange reis gemaakt in een houten boerekar op hoge houten wielen, voorzien van een stalen band en getrokken door 2 machtige boerepaarden en na een uren lange reis is hij hier dan aangekomen! De kasseiers hebben hem dan met veel beroepsfierheid in de weg geplant, niet zo maar, maar met een mooie rug in het midden van de weg. Kan u zich voorstellen hoeveel stenen zo'n kasseier in zijn hand nam ierdere dag opnieuw en opnieuw, met de rug gebogen, bezweet of nat ! Maar het waren andere tijden, zegt men nu ! Wanneer de nieuwe kasseiweg is aangelegd kan ik niet achterhalen. Mijn moeder heeft hem niet weten aanleggen en ze is geboren in 1923. Dus gaan we er van uit dat de Duitsers in 1914 zijn overgetrokken, de ouderen spraken steeds vol schrik over die verschrikelijke Hulanen te paard, met punthelm en lans, en op hun trip naar huis in 1918, waarschijnlijk zijn ze er ook overgetrokken , niet te vergeten dat het hier toen sperrgebiet was, dus passeerden er toen ook veel smokkelaars er over. Mijn grootvader zal hem ook enige keren in die periode met tegenzin genomen hebben, toen hij maar liefst 8 maal in de Geraardsbergse gevangenis van de kommandatuur, wegens smokkelen belande . Als die steen nou eens kon praten, over de eerste auto, de eerste tractor, over de mensen die hem dagelijks gebruikten, soms uitbundig, feestelijk, een beetje dronken, mensen vol verdriet, mensen die een groot geheim meedragen, over de tragedies die zich afgespeeld hebben, waarvan hij bevoorrechte stille getuige was, over grote liefdes die begonnen of eindigden in zijn nabijheid. Deze steen was ook getuige van de 2e wereldbrand, toen eerst de Engelsen er over terugtrokken gevolgd door de Duitsers, 4 jaar later alles terug nog eens maar in een andere volgorde. Na deze oorlog werd alles beter er kwam opnieuw rust. Hij heeft ze allen gezien, Djef de fosman die van zijn werk weer veel te laat dronken naar huis kwam, Nonkel Fil met zijn kar en koe, op zondag passeerde hij met de triporteur die omgebouwd was tot ijskar, Leon Spelleman met de sporen op de rug, die bomen was gaan snoeien, Jules die van markt kwam met zijn biggenwagen, Mulder D'hose met zijn kar vol kersen beladen, Nest met zijn reuzepaarden die met 2 volle karren kolen van het station in Brakel kwam, het vuur sprong uit zijn koud lichaam en dat van zijn collega's toen Nest de paarden aanspoorde, Seus had net zijne eerste depanneur, een Ford Canada afkomstig uit de oorlog, in elkaar geknutseld, Nank Van Hoecke passeerde blijgezind met zijne Willy's, de muelder kwam traag bovengekropen in zijn groene Ford, Fone Chasseur met zijn bierkar getrokken door zijn trouwe Mie, s'avonds kwam Mie op automatische piloot naar huis , het leven van een biersteker was hard. Smouter ging met de Matchless naar Brakel bij zijn lief, met zijn trouwe boxer Diane in zijn spoor, Mijnheerke Kielemoes liep op zondag blijgezind ,de strohoed op zijn hoofd en met zijne canneton al zijn landerijen aan te wijzen aan zijn vrouw en dochter, Nestor Stinus die met zijne Adler naar de Zweden ging werken, onderaan de berg wachte Teuneke Ockerman met zijne Salira hem op, ze werkten samen, en boven op de Marolle was kermis bij Dulle Branke, De Muizer had net de koers gewonnen op zijn zelf gemaakte vélo, Pépé was zij vaste soigneur, iedereen van ver en bij was terug van de partij en de Fanfare van Nank Koater speelde er lustig op los, Djeef Vos, had een beetje te veel gedronken en werdt op de platte houten kruiwagen gezet en vastgebonden, zijn Marie kon terug den berg af met hem, naar het verre Verrebeek. Hoeveel malen ben ik over de steen gepasseerd?, niemand kan het zeggen, op vaders schouders,te voet, op mijn klein fietsje, op mijn grote vélo, ne Solidor uit Oudenaarde, mijn eerste brommer, ne Flandria Rocket Grand Sport, wat een machien zeg, toen der tijd. En net toen ik 16 jaar werdt en met mijn Flandria mocht rijden, werd het donker voor onze trouwe steen. In 1964 werden langs beide zijden van de weg betonnen goten geplaatst, en werdt er een laag grove steenslag over de weg gelegd, en daar over een flinke laag tarmac en zo verdwenen onze trouwe kasseien tot vandaag, 2009 in het donker, om nu terug op te duiken. Ze worden allen er uit gehaald en zullen wel ergens anders een nieuw leven beginnen, want zo'n kassei is onsterfelijk !!! 1964 ? Hoe ik er aan kom ? Wel zoals eerder aangehaald werdt ik 16 jaar in 1964 en kreeg ik mijne Flandria en tijdens een van mijn eerste testritten op de weg in aanbouw,op die grote rakellen, belande ik pardoes op mijne smikkel , met veel blikschade en veel verschroeid vlees!
Naar aanleiding van het bericht "Groeten uit ....". Stel ik de man achter achter dit bericht voor, de meeste mensen uit Brakel en Everbeek zullen hem wel kennen als de stille goedlachse Peter. Peter Verstuyf, stuurde me van op het fregat Leopold I, ergens op zee voor de kust van Libanon, deze prachtige foto's en een korte omschrijving van zijn taak op dit schip. Normaal gezien draagt Peter het uniform van de landmacht, maar de jongens van de marine dulden geen kaki op hun schepen. Dus in plaats van majoor bij de transmissie troepen (landmacht), is hij nu, tijdelijk, korvetkapitein (marine) Na zijn opleiding in de Militaire School te Brussel, studeerde hij rechten aan de Vrije Universiteit Brussel. Nu werkt hij dus tijdelijk aan boord van de "Leopold I", als juridisch raadgever. Zijn taak: juridisch advies aan het commando betreffende de inzetregels, internationaal zeerecht, humanitair recht, enz. Om de x dagen is er een juridische oefening voor de verschillende schepen. Dit gaat dan over hun reactie bij bepaalde incidenten, die zouden moeten lopen volgens de geldende rechtsregels. Een tweetal keer heeft Peter les gegeven aan de zeevaartschool van de Libanese Marine.
Hier onder een paar sfeer beelden van het fregat "LEOPOLD I " voor de kust van Libanon. Het fregat wordt ingezet in het kader van een operatie van de Verenigde Naties, UNIFIL, "united nations interim forces in Libanon", De opdracht: de wapensmokkel voor de Hezbolah ( gesteund door Iran), naar Libanon via de zee tegen te gaan. De " LEOPOLD I" blijft daar op missie tot eind mei.
Ik ben blij dat er zo'n site's als de uwe bestaan, deze geven mij immers de gelegenheid om toch nog wat meer contact te hebben met Brakel. Hier aan boord van het fregat Leopold I voor de kusten van Libanon mis ik wel onze prachtige groene streek.
Ik zie eveneens op uw site dat de werken aan de Termergel en Hoogbos vooruit schijnen te gaan. Ik hoop dan ook dat deze werken snel zullen worden afgerond. Met wat geluk kom ik naar huis en kan ik weer zonder veel problemen naar de Camillekeshoeve.
Vrijdag avond, 10-04- 2009, omstreeks 19:00 h brak er brand uit in het houtverwerkingsbedrijf van Dirk D'hose. Het vuur was van ver tezien . Het hele machinepark ging er aan, gans de opslag werd vernield, alleen buiten staan nog een aantal paletten met nog te verwerken hout. Een levenswerk ging in een paar uur in de vlammen op. De vrijwillige brandweer van Brakel was snel ter plaatse ondanks alle wegenwerken in het omliggende. Het korps werdt bijgestaan door de collega's uit Geraardsbergen, Ronse en Oudenaarde, er werdt gekampt met een serieus watertekort, het water werdt oa. met tankwagens aan gevoerd. De na - blus werken gingen door tot zaterdag morgen 09:00 h, alle na-smeulende paletten werden op de rechtover gelegen akker opengevoerd, en daar nat gehouden, teneinde verdere ontbranding en heropflakkering te voorkomen
Na een nachtje nablussen zien deze kerels er nog redelijk fris uit, vrijwillige brandweermannen zijn een klasse apart.
Deze jongen is aan vervanging toe !! Het 190pk sterke hartje , in de Vlaamse Ardennen heuvels, is niet meer van deze tijd !
Tijdens mijn laatste bezoek aan Riga, Letland,deze winter genoot ik van een lekkere maaltijd bij mijn schoonouders, ik vondt de bijhorende groenten zo lekker, dat ik het recept dan ook opgevraagd heb. Het is van oorsprong Russisch, en zeer eenvoudig te bereiden. Ik deel het dan ook graag met jullie en hoop dat er eens wat vaders aan de aard in de pannen vliegen , ola, de vrouwen mogen het ook uitproberen, hé, anders wordt ik nog beticht van discriminatie en leef graag met iedereen op goede voet! Bijhorend doc. is het origineel, dus voor liefhebbers van de Russische taal, een goede oefening om het even te vertalen. Voor de anderen heb ik het eens vlug vertaald! Klik op document om te vergroten!
LETSJE ( RUSSISCHE OPLEG GROENTE )
RECEPT: MAMA NINA
1- RODE PAPRIKA2.5 Kg.
2- GROTE WORTEL5 STUKS
3- SUIKER250 Gr. OF 1 GLAS (25 CL)
4- PLANTAARDIGE OLIE250 Cl. OF 1 GLAS (25CL)
5- TOMATEN PUREE500 Gr.
6- ZOUT1 KOFFIELEPEL
7- AZIJN 9°125 Cl. OF ½ GLAS (25 CL)
De paprika's en de wortels in niet te kleine stukjes snijden. Alle ingrediënten samen voegen. 45 min. op een zacht vuurtje koken, laten afkoelen. In luchtdichte potten doen. In de kelder zetten, en 2 dagen afdekken, zodat het licht er niet aan kan. Koud serveren, bij vlees of eender wat.
Het verhaal van onze kokin Mama Nina, loopt niet over rozen, alhoewel ze nu een rustige oude dag slijt in Riga, Letland. Nina Osipova werdt geboren in Ivanovo (onder Moskau), USSR, op 14 oktober 1928 als dochter van Vasily en Nadezha Osipova, ze heeft nog een broer, Jura,(1932) die ook in Riga LV woont. Haar vader Vasily was soldaat in het Rode Leger, die de Baltische staten en een deel van Polen bezette, na het" Ribbentrop/ Moltov pact.- 24 augustus 1939", hij was bij de grenstroepen ingedeeld , in de buurt van Kaunas aan de grens tussen Polen en Litauwen. Na de aanval door Duitsland op de Soviet Unie," Opertatie Barbarossa 22 juni 1941", werdt Vasily en zijn groep door de Duitsers krijgsgevangen gemaakt en naar Salaspils LV afgevoerd. Daar hebben ze zelf hun eigen krijgsgevangenkamp moeten bouwen. Als dit af was, werdt een selektie gemaakt, alleen de sterkste konden de Duitsers nog gebruiken! En dit ging zo, iedereen kreeg een aluminium soeplepel en moest gedurende de ganse dag zijn eigen graf graven, dan werden ze opgesteld voor hun eigen graf en werdt er boven hun hoofden geschoten met een mitrailleur,die in zijn graf dook werdt terplaatse met een schot afgemaakt.Vasily overleefde deze gebeurtenis en werd naar Duitslands afgevoerd, waar hij op een boerderij werdt te werk gesteld, en daar had hij het relatief goed. Op het einde van de oorlog werdt hij bevrijd door de Engelsen en nadien overgedragen aan de Soviets en ging terug naar huis na zijn lange omzwervingen en doorstane belevenissen. Amper 3 dagen thuis werdt hij veroordeeld tot 3 jaar werkkamp in de Oeral, wegens kolaboratie met de vijand,(iedere Russiche soldaat en weggevoerde die door de Duitsers was opgepakt, kreeg na de oorlog het zelfde lot toebedeeld). Het was dan gebruikelijk dat de vrouw in de buurt van het kamp een onderkomen zocht, zodoende trok ook Nina's moeder met haar 2 kinderen naar de Oeral, en verbleef onder erbarmelijke omstandigheden in de buurt van het kamp. Nina vertelde hoe ze met haar jonger broertje Jura, kilometers ver de bossen in trok om paddestoelen en bosbessen te plukken om ze daarna aan het station te verkopen om toch maar een paar roebels te hebben om brood te kopen. Na deze periode kwamen ze terug naar Ivanovo,en toen werdt gans de familie verplicht te imigreren naar Letland, en vestigden zich in Riga. Zo koloniseerden de Soviets hun bezette gebieden, en vandaar de problemen dat Rusland nu ondervindt met al hun volkeren, zie maar Titsjenië, Ukraïne,Georgië enz. De oorspronkelijke volkeren werden naar ergens anders gedeporteerd en de Russen namen hun plaats in. De familie vestigde zich in Riga LV in het jaar 1952. Nina Afanasjeva huwde in Riga met Jefims Afanasjev, afkomstig Kresttsy in de buurt van Novgorod, stad ten zuid - oosten van St Petersburg. - In Rusland neemt de vrouw, de familenaam van de man aan, vergezeld van een A (van), haar familienaam verdwijnt. Ze kregen 2 dochters: Tanya, gehuwd met Petr Grisulonka woonachtig in Zilupe LV. grensstad met Rusland en Olga, gehuwd met Robert (uw dienaar) en woont in Everbeek. Jura, huwde met Faïna, afkomstig uit Wit Rusland (Bylarus) en hebben een dochter Lena, die huwde met Georgy Ospennikov en emigreerden naar Natania, Israël. Nina, werkte gans haar verder leven in Riga, in de beroemde Laima chocolade fabrieken. http://www.laima.lv/en/ http://www.viewlatvia.com/eng_cam4.html Over het leven van haar man Jefim valt ook het een en het ander te vertellen, maar dat is voor later.
-Ook deze zomer heb ik, in haar handgeschreven kookboek zitten bladeren en er een paar blaadjes stiekem uitgescheurd, geeft niet, zegt ze, "want iedere Russische vrouw kent die traditionele recepten uit het hoofd"
Voor de liefhebbers van een goede, maar originele soep! Dan volgt hier het recept van de zo bekende, RUSSISCHE BORSCH
1- STUK RUNDSVLEES 2- GROTE WORTEL 1 3- AARDAPPEL 2 4- WITTE OF GROENE KOOL 1/2 5- RODE BIET 1 (grote) 6- UI 1(stevig uit de kluiten gewassen) 7- TOMATEN PUREE 1 soeplepel 8- WATER 2 L 9- PEPER EN ZOUT
Doe in een kom, 2 lieter water, de wortel en het stuk rundsvlees en laat koken tot het vlees gaar is.Neem de wortel en het vlees uit de bouillon. Ondertussen,de kool raspen of fijn hakken, de geschilde, in stukken gesneden aardappelen samen aan het bouillon toevoegen. Bak de gesneden ui in olie in een pan. Bij de bouillon voegen. Rasp de rode biet, en bak in olie in een pan, als ze gebakken is voegt u er een soeplepel tomaten puree bij,en laat nog effen doorsudderen en voeg bij het bouillon. Laat alles samen op een klein vuurtje zachtjes koken tot de aardappelen gaar zijn. Ondertussen hebben we het vlees in kleine stukjes gesneden en voeg die op het laatst bij de soep. Peper en zout voegen we er bij op het laatste moment en naar ieders smaak! Voila, dit was dan het origineel recept voor de borsch van mama Nina
Nog een receptje van mama Nina ? SOLJANKA - zoute soep (stevige soep, zeg ik).
1 RUNDSVLEES MET BEEN 500 Gr 2 UI 1 (grote) 3 WORTEL 1 (grote) 4 WITTE BONEN 1 handvol 5 KOOL 1/4 6 AUGURKEN 2 (opgelegde) 7 WEENSE WORST 2 8 HAM 1 (stevige plak) 9 GEROOKTE WORST 1 (flink stuk) 10 TOMATEN 2 11 BLAD PETERSELIE PEPER ZOUT Doe in een kom +- 2 lieter koud water voeg daarbij het been van het rundsvlees, 1 grote gesneden ui, de in grove stukken gesneden wortel en de witte bonen ( vooraf 2 uur laten weken). Als het water begint te koken, het rundsvlees toe voegen. Als het vlees en de bonen zacht zijn, voegt u de geraspte kool en de 2 versneden augurken er aan toe. Snij de worstjes, de ham en de gerookte worst in stukken. De 2 tomaten snijd u 8 delen en bak ze een weinig in olie. Neem het vlees uit de kom en snij het in kleine blokjes Daarna voegt u alles toe aan de soep, (het vlees, de stukjes worst,de ham, de gerookte worst,en de gebakken tomaten). Laat nog even doorkoken en voeg op het laatst peper en zout toe, maar smaak. Schep de soep op een bord en garneer met de bladpeterselie (mag ook gewone zijn, want hier vindt u de bladpeterselie zelden) NB. ik heb steeds een paar plantjes bladpeterselie in de tuin, die plantjes vindt u meestal in de Walen op de markt (Lessines bv.)
Ode aan onze postbodes! Winter 2009: Het zijn barre, voorwaar ijzige, koude lange dagen voor onze postbodes, zeker als men bij - 15°, 's morgens vroeg om 05:00 uur aan zijn job moet beginnen. Hoed af voor deze mensen, die u trouw iedere dag door weer en wind je post ten huize brengen. Zeker als men ziet hoe rond de Kerst en Nieuwjaarsdagen hun werk met een veelvoud toeneemt. En vooral als men soms ziet wat een moeite ze doen om een brief of postkaart die slecht geadreseerd is, u toch nog ten uwen huize te bezorgen. Toen ik deze week deze postkaart bij tante zag staan, dacht ik zo van" d'as toch fantatisch wat die gasten voor mekaar brengen!" Deze brief is afkomstig uit Letland en is geadresseerd aan, Germaine Godijn, Hoogbos 30 , B 9660 Brakel , Belgium. En op het goede adres afgeleverd aub!
-Deze komt uit mijn archieven van het jaar 1999. Deze brief is zo mooi dat ik hem ingekaderd heb. Dit is een juweeltje. De brief is afkomstig uit Roemenië, zie maar eens goed naar de zegels, 4 zegels van 1100 Lei, 2 van 150 Lei en 2 van 50 Lei, vooral die 2 van 50 Lei zijn intressant, omdat de linkse oorspronkelijk de waarde van 6 Lei had, de rechtse had zelfs geen waarde, op beide is de nieuwe waarde nadien opgedrukt. 10.000 Lei had toen de waarde van 4 Bfr.. Deze brief is van kort na de val van Chaochesku, vandaar de zuinigheid, alhoewel het er nu nog niet veel beter gaat. Ik herinner me nog die tijd heel goed, we waren daar al een paar jaar bezig met humanitaire hulp, en als we een kaartje wilden sturen moesten we de kaarten in de post bij zo een knorrige oude tante gaan kopen, het duurde altijd wel even eer die oude tantes hadden begrepen dat we 10 postkaarten met zegels voor het buitenland wilden kopen, dan alles op een grauw papier met een stompje potlood zitten uitrekenen, dan werd het papiertje door het venstertje geschoven, en dan maar duizende Leiën uit de portefuielle halen en maar natellen dat ze deden ( wat waren we toch miljonairs toen , in Lei wel te verstaan!! ). Maar dan kwam de kat op de koord, eens de postkaarten geschreven werden de zegels er op geplakt met een beetje lijm, ervaren Roemenië reizigers hadden toen een Prit stick op zak!!!!
Geadreseerde: Robert Godron, Stene plein 34, B 9960, Brokel, OVL , Belgium. en keurig afgeleverd, vandaar mijn respect voor onze postbodes !!!
Reisherinneringen Ukraïne: Vliegticket, -Ingangkaart, Nationale Opera , -Ingangkaart Rodina Mat museum, -bekeronderlogger UK air. Klikken voor groter beeld.
Ukraïne. Hoofstad, Kiev, 2200 Km van Brussel verwijderdt. Munt eenheid; Gryvne (7,30 Gr is 1 ). Taal: Oekrainsch, wordt Cyrilisch geschreven, maar is géén Russich ! Rechtstreekse vluchten van uit Brussel door" Ukraine International", http://www.flyUIA.com , +- 3 uur vliegen tot Kiev Borispyl luchthaven. Er is een tijdsverschil van 1 uur tegenover onze tijd. Met de wagen ,maar is om veiligheidsreden af te raden, BRUSSEL> KOLN> GIESEN>EISENACH>GERA> DRESDEN>WROCLAW> KRAKAU>TARNOW>JAROSLAW>L'VOV>ROVNO> KIEV. +- 30 uren rijden, de wegen zijn goed, maar aan de Pools- Ukrainsche grens kan het wel een paar uren, (soms een dag) duren. Reisdocumenten: een geldig pasport, op de luchthaven zelf een soort visum maken, is gratis en in het Engels, men kan het ook op het vliegtuig maken, dat spaart je de moeite om het papier ter plaatse in te vullen en opnieuw helemaal achteraan in de rij te herbeginnen!! Prijsvergelijking: eten met alles der op +- 10, sigaretten, Marlboro, 1. Berezan, ligt 80 Km voorbij Kiev op de weg naar Charkov, en is een klein provincie stadje.
Zicht op de Dnepr, Rodina Mat en het Lavra klooster De Dnepr deelt de stad in twee delen, linkeroever, de oude stad, op de rechteroever de nieuwe stad, na de oorlog gebouwd in de de typisch grauwe sovjetstijl. Het echte Kiev (de oude stad), omvat vele mooie gebouwen en parken, brede lanen, van op afstand bekeken domineerdt het groen en ziet men alleen maar hier en daar een kerk of monumetaal monument er boven uitsteken. De stad werdt gebouwd op 7 heuvels en op iedere heuveltop staat er een identieke, grote ijzeren fontein, gevoed door de bron er onder. Als men van uit het oosten, de stad binnen komt, valt onmiddelijk het "Rodina Mat" standbeeld op. Berezan: het dorp van ons gastgezin. Berezan, op +- 80Km ten oosten van Kiev op de weg naar Charkov, is een centraal dorp met een station, alle dagen markt waar men van alles kan kopen ( op de trein ziet men dan ook de mensen van het omliggende met hun aankopen van deze markt reizen, zoals plastiek leidingen, auto onderdelen enz;). Een nieuw hoteletje, een reuze sportstadion met alles daarop en daaraan, een museum over de geschiedenis van hun dorp en de lokale helden, een poging tot een supermarkt, vele lokale kleine winkeltjes waar men van alles kan kopen, een paar bar's, een restaurant en twee banken (met bank automaat!). Veel Lada's, Volga's en Kraz en andere voor ons onbekende auto's en moto's. Anekdote: We bestelden een menu in het restaurant, en der was juist een algemene personeels wissel geweest,(de diensters zijn meestal jonge meisjes , +- 15 jaar oud. Krijgen we eerst de patatten en frieten, wij maar wachten, maar daar kwam niets meer, dan maar van pure ellende de patatten binnengespeeld, als iedereen klaar was kregen we de groenten en als iedereen klaar was, het vlees en zo verder in omgekeerde volgorde tot we helemaal klaar waren met ons maal. Ons gastgezin zat met de figuurlijk gebakken patatten en was serieus beschaamd over deze manier van werken. Bij navraag voor opheldering over dit gedrag, bleek, dat het meisje alles genoteerd had in volgorde van de bestelling aan tafel, het zo doorgegeven had aan de nieuwe kok en die had de lijst afgewerkt zoals het genoteerd was !! Bij het binnenrijden van het dorp staat een mooi onderhouden T 34 tank van het Russich leger, bij navraag zegt Valery dat de bewoners van dit dorp deze tank tijdens de oorlog gefinacierd hebben en ze hebben hem na de oorlog teruggekregen,ze zijn er bijzonder trots op! Als er getrouwd, wordt is een foto van het koppel bij de tank een must. Ook in het dorp staat een niet te opvallend monument met een aantal namen erop en het jaar 1986. Natacha verteld ons dat dit een monument is voor de mensen van het dorp, die gestorven zijn tijdens de opruimings werkzaamheden in Tsjernobil, en ze zegt er doodleuk bij dat ook haar schildklier net zoals bij vele anderen hier, is verwijderdt. We zijn hier maar 100Km van Tsjernobil verwijderdt! De Ukraïners zijn net als al de volkeren uit het vroegere "oost- blok " zéér gastvrij, bij hen bent u steeds een spéciale gast en ze doen er dan ook alles aan om je te verwennen,, met eten en drank, op voorwaarde dat je jezelf niet te hoog opsteld. Enkele regels: als men ergens binnen gaat, steeds de schoenen aan de deur uitdoen en de daarvoor bestemde pantoffels aantrekken, iedereen uitbundig begroeten, een klein geschenk aanbieden, een fles vodka hoort daar zeker bij. Als je echt wil schoren, dan kus je de gastvrouw, bij het binnenkomen, net als hier 3 maal, dat vinden ze fijn en ze verwachten dat ook niet, dat is ginder hoogst ongebruikelijk en wees gerust alle ander vrouwen zullen het geweten hebben . Eten doet men de hele avond, van een overvolle tafel, tot de laatste minuut. De mannen verwachten van u , als man, dat u telkens met hen "nasdarovnje" doet, en de vodka in een beweging binnen kapt, ze maken er een punt van, van u als westerling onder de tafel proberen te drinken. Geen nood, op tijd een kleine hap tussendoor, en je staat even sterk als zij, en dan pas bent u hun vriend!! En dan met een paar woordjes, Russich,Roemeens, Engels, Frans, Duits, en véél gebaren een hele avond een gesprek tot in het komische toe voeren, dat is pas gezellig. We zijn met ons gastgezin, Natacha en Valèry, op barbeque gegaan. Alles in de koffer geladen en weg diep het bos in, op een willekeurige plaats halt gehouden en een bbq gehouden. Ik werd aangeduid om het vuur te maken,en de tafel te zetten, iedereen ging paddestoelen zoeken in het bos en kwam na 1 uur terug met hun vondst. Wat bruin brood, boter, gebakken bospaddestoelen, tomaten, gebakken aardappelen , agurken, bladpeterselie en "shaslick", wijn, water en vodka, of corse!.Het hoeft echt niet allemaal zo ingewikkeld te zijn om lekker te zijn! "Shaslick": brochette. Bereiding: smeer de stukken varkenvlees( nek), de avond daarvoor in met mayonaise, peper en zout en laat een nacht marineren, overheerlijk en eenvoudig. In het bos waren nog veel sporen te zien van een tankaanval uit WW2, na een paar minuten had ik al enkele scrapnels bijeen geraapt, die zaten gewoon tussen de struiken, omhoog meegegroeid. Onze Belgische reisgezel, kwam na een tijdje heel bleekjes en erg opgewonden teruggelopen naar het kamp, die had tijdens het paddestoel plukken een zwarte slang van +- 1 meter bij de staart gepakt. Hier onder, het huis van ons gastgezin in Berezan.
Berezan: het station, klaar voor een uitstap, links Natacha in de midden Valéry ons gastgezin. Verbindingen genoeg naar Kiev van uit Berezan, met de trein, 4.25 Gr enkel, de minibus12.5 Gr, de taxi 200 Gr., altijd prijs afspreken met de taxi, dat loont, vooral als er paar bij mekaar staan. Het goedkoopst ? Neem een kaarje op de trein, dus betaal je in 't zwart de helft, geen probleem! Dus binnen een paar jaar koopt de kaartjes knipper de trein die in faling is op, stelt een nieuwe kaartjesknipper aan en we zijn weer opweg naar een fallisement. Op de trein kan je van alles kopen bij ambulante verkoopers: bier, eten, kam, veilheidsspeld, kousen, iedere verkoper heeft zijn specialiteit. Anecdote : plots keek iedereen op van het lawaai in de trein, een zatte vrouw dacht dat een man die opgestapt was, haar reiszak had gestolen. En zij maar trachten die zak terug te pakken, dit met veel lawaai en dat ging zo de hele trein door, die man duidlijk gegeneert stapte maar verder met dat mens achter hem aan . Heel de trein aan het lachen natuurlijk, maar dit schouwspel herhaalde zich tot driemaal toe, tot de man van pure ellende afstapte. Wat opviel tijdens de ritten naar Kiev, op een bepaalde plaats stond een oorlogsmonument, de loopgraven en de bomkraters waren nog steeds te zien in dat bos.
"Rodina Mat" , symbool voor het Moederland. Dit reuze groot in inoxstaal uitgevoerd standbeeld meet 65 m hoog boven de sokkel. Het zwaard weegt 15 ton. Het stelt het moederland voor (USSR), deze reuze grote beelden vindt men overal waar de sovjiets een belangrijke overwinning boekten op de nazi's. Onder het standbeeld is een 3 verdiepingen hoog museum over Kiev in de oorlog en de belangrijke veldslagen in de buurt. Der zijn verschillende opstellingen te zien met origineel materiaal ,zo uit de oorlog weggeknipt. Indrukwekkend was de grote originele bronzen nazi- adelaar die met gebroken vleugels en met kogels doorzeefd op de straatstenen lag aan de inkom, ook een groot duits "ijzeren kruis", helemaal gemaakt van honderden echte "ijzeren kruizen", deze decoratie gaven de nazi's aan de zeer verdienstelijke soldaten!! Symbolischer kan niet.
Kiev bezoeken doet men niet op een dag, der is zo veel te zien, zoveel mooie gebouwen, kerken, parken enz. Wij verplaatsten ons in de stad met de metro of de bus, spotgoedkoop en snel. De stations zijn allen om ter mooier, in diverse soorten marmer uitgevoerd. Deze metro ligt heel diep in de grond, en opgepast voor mensen met hoogtevrees, de roltrappen zijn oneindig lang,(diep dus). Het Baby Yar: waar de joden door de SS heen werden gedreven en allen in een massagraf zijn gedumpt, duizenden mensen liggen daar nog onder de grond, men wandeld er gewoon overheen. Het Lavra: indrukwekend klooster mooie kerken, een mooie klokketoren, helemaal onderaan het holenklooster, waar de monikken 600 jaar terug in de grond leefden , hun mummies zijn er nog te zien. Andreesjsky spusk de straat waar alle souveniers, handwerk,schilderijen, oorlogsspul enz alledagen tekoop zijn. Met zijn indrukwekend mooie St Andrewkerk. Het Montmatre van Kiev. De onbekende soldaat: waar op zaterdagvoormiddag de pas getrouwde koppeltjes een foto komen nemen met de familie en de champagne! Veel te veel om allemaal op te noemen: intresante sites zijn www.go2kiev.com , www.sovjetreizen.nl Alleen onhoud dit, als je Kiev of Ukraïne bezoekt, neem iemand mee die Cyrilisch kan lezen of neem een gids. Want zonder dit kom je nergens . Men vindt er geen Engelse aanduidingen en der zijn weinig mensen die een westerse taal spreken ! Ik zou nog een tijdje kunnen doorgaan over Kiev, want het is een van de mooiste steden die we al bezocht hebben, onbekend is onbemind zegt men.
Pechersk saints, kloosterkerk Het Lavra, de kerk. Maidan Nezalezhnosti ( Onafhankelijkheids plein ), waar de oranje revolutie zich afspeelde. Vrijheids zuil, op het onhafankelijkheidsplein. Klokketoren van het Lavra klooster.
Woensdag 02/07/2008: wat al een paar dagen te verwachten was, is sinds gisteren aangevangen. Dus voor de bewoners van Everbeek- Boven nog wat meer last. Tot vorige week was het koffiedik kijken, ze waren gestopt aan de straatkant en aan de overzijde tot aan Guido Calcoen zijn tuinbouwbedrijf. Maar einde vorige week werd ergens het licht op groen gezet, en dus vanaf deze week alle hens aan dek, geen tijd te verliezen, ze vliegen der in, ze hebben al tijd genoeg verspeeld aan die ambetanterikken in Brakel, volle gaz vooruit! Zo zie je maar, begin nooit de strijd met Goliath, in dit geval een gasmaatschappij die in Franse handen is en door niemand tegen tehouden is. Geld wint altijd!
Tuinbouw bedrijf Calcoen: maken van de toegang.
Algemeen zicht op de doorsteek in bedrijf Calcoen.
Tonnen zand wordt er aan gevoerd, om een rijweg te maken over de hele lengte van het tracée.
Hier worden pijpen in de grond beboord om het water uit de ondergrond te halen, teneinde een een droog en stabiel werkterrein te hebben, om de pipeline onder de straat door te boren.
Het zand wordt naar de werkrijweg gevoerd door tractoren met een kipwagen.
Het tracée richting Fayte/Parike, gezien van ter hoogte de "eken branke", knoteik.
Het tracée richting Hoogbos,- grens Everbeek/ Brakel, gezien van op de zelfde plaats. Bemerk rechts op het tracée de grijze werkrijweg waarover hierboven sprake is
Net een schilderij, ware het niet dat dit moois verstoord wordt door de moderne mens.
"De Eken Branke", de knoteik. Daar valt het een en het ander over te vertellen. Komende van Brakel, richting Geraardsbergen in de korte bocht naar links, net voorbij de weg, rechts naar Everbeek- boven, gaat rechtuit de Galgestraat, zie je in de verte een alleenstaande boom staan, dit is dan de fameuze: "Eken Branke", eiken kort, laag gehouden boom, zoals een knotwilg, in het dialekt "een branke", men kan ze ook bereiken via Parike, neem dan de weg naar Fayte en dan de 1e weg naar links, ook Fayte, tot in de velden en dan staat ze links van u. Ook via de Hoogbos kan je er bij, dit is misschien wel de beste weg, daal de Hoogbos af, net na de bocht naar links,neem de 1e weg naar rechts en dan zie u ze al staan. Dit is nu een jong exemplaar, maar de oude, de echte is nog maar een paar jaar door den ouderdom vergaan, ik heb ze héél goed gekend, en voor ons, in onze jeugd was het een speelplaats en een baken. Ik zie ze daar nog staan die oude dame, vermoedelijk ontkiemd ergens in de XVI e eeuw, oud maar nog steeds met een zekere fierheid, haar mantel (bast) was dun geworden, verweerd door al die jaren ,totaal opgeleefd, alleen nog een buitenste halve cirkel van +- 5 cm dik, nog een paar verweerde takken staken moedeloos tegen de hemel op. Ze had alles gezien, alles meegemaakt in haar lange bestaan , oorlogen, geweld ,moord, liefde, vrede, koude winters, hete zomers, mensen die hard in haar buurt handenarbeid verichtten, ze had die eerste mechanische monsters voor de laatste oorlog uit Amerika zien aanrukken, na die laatste oorlog was er niets meer te stoppen, alles moest vlugger, de eerste pikdorser, nadien kwamen die reuze tractoren met hun grote ploegen de grond diep rond haar oude wortels omwoelen en dat deed allemaal veel pijn. Ze is er stilletjes aan kapot gegaan of was het haar hoge ouderdom die haar parten speelde. En zeggen dat "de bende van Jan De Lichte" vergaderde aan haar voeten. Zou zij, een voorgevoel gehad hebben, en deze nieuwe aanslag op onze mooie streek niet meer willen meemaken en is ze er stilletjes van door gegaan, als de eerste landmeters verschenen en het tracée voor de gaspijp uitstippelden? We zullen het nooit weten, ze is er niet meer!! Haar opvolgster begint alvast haar pril leven in een heel andere wereld , geen rust meer, niemand heeft haar nog nodig, ze is nog enkel een symbool voor wat eens een baken was. Aan haar voeten stromen binnen kort massa's gas ten dienst van de moderne mens, die alles kapot wil, en nu nog niet nadenkt over "wat moet er later ?", we zien het wel als alles kapot is. Aan de toekomst denkt men nu niet, de toekomst is nu, nu wordt er geld geschept, wat het later voor onze kinderen wordt is nu ons probleem niet, ......triestige mens.
Zicht op de eken branke, richting Brakel.
Zicht op de "eken branke", met op de achtergrond de Hoogbos.
Opnieuw naar Roemenië. Iedereen die me een beetje kent, weet dat ik een zwak heb voor de noden van de plattelands bevolking in Roemenië. Dus, dit jaar trok ik opnieuw met mijn vrienden van de werkgroep Vzw Humanitaire Organisatie Ieper- Roemenië naar onze adoptie dorpen in de buurt van Tirgu Mures. Dit jaar ging de missie door in de maand Mei en dit met 2 vrachtwagens volgestouwd met allerhande hulpgoederen en ook materiaal voor de verschilende projecten in de dorpen Sausa, Recca, Vidrasau en Capusu de Campie, de adoptie dorpen van de stad Ieper. Volvo nr 1 met Filipe en Isabelle als chauffeurs vertrok op zon 18/05 en was op dinsdagmorgen terplaatse Volvo nr 2 met mij als chaffeur vertrok op ma 19/05 en was op woensdagavond21/05 op zijn bestemming. De afstand is op de kop 2000 Km, de reis gaat over Köln, Frankfurt, Nurnberg, Passau, Wenen, Budapest, Solnok, Cluj Napoca, Turda en tenslotte Ungheni net voor Tirgu Mures. De reis is voorspoedig verlopen en het weerzien met de oude vrienden was opperbest, het pakt me nog steeds na al die jaren als ik mijn vrienden terug zie, de gastvrijheid die ze u bieden, zoiets vergeet men nooit. Hieronder volgen een paar sfeer beelden.
Volvo nr 1 tijdens het lossen van de persoonlijke paketten in Vidrassau 1 Belg en 1 Roemeense zigeuner, zouden beiden lid zijn van Weight Watcher's ? Tipisch zicht op Vidrassau Een paar plaatselijke schonen en hun copilles( kinderen) en uw dienaar. Tipische Rom zigeuner kop. Tipische Rom zigeuner vrouw. Volvo nr 2 tijdens het lossen in Sausa. Vrienden voor het leven, Dorim Tata , zijn vrouw Mama Maria en ikke . Sibiu, culturele hoofdstad 2007, het marktplein.
Dat het in deze jaren en vroeger er anders aan toeging dan nu, zult u vlug begrijpen, in die tijd was bijna ieder huis een boerderij soms met winkel en soms nog café ook, iedereen leefde met gans het huisgezin van dit boerderijtje, dat ging meestal om een paar koeien en een paar varkens, een grote boer had 10-12 koeien en een paard. Anderen hadden een beroep: smid,metser,dakwerker,timmerman,schrijnwerker,schoenmaker,wagenmaker,plakker,leermaker, molenaar,snoeier, tabaksnijder,loodgieter, kasseier, enz. in ieder dorp vondt je al deze vaklui.Vanaf de jaren '60 is alles snel beginnen veranderen. Men stopte ermee en ging naar de grote werven en de industrie werken, waar het makkelijker en meer geld te verdienen was. Ik heb dat allemaal nog een tijdje kunnen beleven in mijn jeugd en ben erg tevreden dat ik dat nog kunnen meemaken heb.Nu rest nog enkel nostalgie naar het zo dichte verleden en vraag nu maar eens aan iemand van 12 jaar,"waar komt de melk vandaan",die denken nu dat ze in een Tetrapak groeit.
Activiteit
Materiaal
Hoe werkt het
IN'T IEVERBEKS:
Ploegen:
Een wentelploeg 1 snede
Getrokken door 2 koeien of 1paard. Op het einde van het veld moest de ploeg met de hand gewenteld worden
Ieys gaon ploegen naar varebek (Verebeek) Hij is gaan ploegen naar ....
Eggen:
Eg
Een driehoekige houteneg werd door de koe voortgetrokken
Ieys gaon eden op 't hooveld(hoogveld) Hij is gaan eggen op het ...
Zaaien:
Zaaizak /bekken Zelf geoogst zaaigoed
Zaad werdt met de hand breedwaaierig uit geworpen Het was een kunst om goed de zaden op de akker te verspreiden
Ieys gaon zoeiën op den Poensberg Hij is gaan zaaien op het Poerensberg veld
Pikken:
Met de hand Machinaal
Met een paar man naast elkaar met pik en pikhaak, de vrouwen bonden de bussels samen en zetten op stuiken Machinaal, een door een paard getrokken pikbinder, de vrouwen zetten op stuiken
Ze zen goan pekken De wijven zeulen bennen en stuiken Ze aijn gaan pikken. De vrouwen zullen binden en de bussels op een stuik zetten
Hooien:
Met de zeis Ook met de maaibalk
Met een paar man met de zeis het gras maaien, nadien alle dagen een paar maal keren om te drogen. Op balken harken om nadien samen gebonden met een wrongel, pakken te maken
Ze zen goan 't huei moeiën en 't hui-i kieren,mèren goam 't bènnen en bennen hoalen Ze zijn gaan maaien,en het hooi keren,morgen gaan we het binden en binnen halen
Stuiken:
Strobussels
De strobussels werden een paar dagen te drogen gezet met 4 tegen elkaar, rechtop
De die kaan goe stuiken zetten Die kan goed stuiken zetten
Dorsen:
Met een dorsmachine
De dorsmachine werd getrokken door een tractor De tractor dreef de machine aan door middel van een grote riem
Ze kommen vandoige dasken Heye, de zakkendroigers a verwettigt ? Ze komen vandaag dorsen.Heeft u de zakkendragers al verwittigd?
Bemesten:
Met een beerton
De beerton was meestal een oude wijnbarique van +- 1000l, de aal werd opgepompt door middel van een aan de buitenmuur bevestigde grote pomp,er staat nog een exemplaar boven op de Hoogbos,huis links van de weg
Merren goan we zieëke voeren,stoat de zjiëkkarre a geriët? Morgen gaan we beer voeren, staat de beerkar al klaar?
Rooien:
Rooispade,kapmes
De bieten werden door middel van een rooispade uitgestoken, op rijen gelegd en dan met een kapmes de kop(gelend) afgehakt en dan op hoopjes gezet
Ieys noar de kauter goan bateroaven et doen Hij is naar den akker bieten gaan rooien.
Rooien:
Aardappelrooier
De aardappelen werden rij per rij met een rooier uitgereden,alle beschikbare mensen kwamen dan aardappelen rapen
Begoan merren patotters etdoen, wie komt er allemol roapen? We gaan morgen aardappelen rooien, wie komt er allemaal oprapen?
Snoeien
Kapmes
De snoeier kwam en ging met sporen in de bomen,waar hij door middel van een zwaar kapmes de overtollige takken afkapte
Léon en Neke Spelleman kommen noaste weke snoeien,ge moetse ni tevel citter geen,hè .... komen volgende week snoeien, ge moet ze niet te veel cieder geven, hé..
Houtbussels maken:
Kapmes, binddraad en een mal
Het gesnoeid hout werd in de winter in bussels gedaan, dat werd verkregen door het hout in een houtenmal te leggen,aantespannen met ketting en gebonden met een binddraad
Noste weke goan we bèdzen moaken heim, wet moar hou houmes, davet goet snet! Volgende week gaan we houtbussels maken,hé,slijp uw kapmes, dat het goed snijd!
Touréren:
Pik en pikhaak
Voor er met de machine gepikt werd, moest men eerst met de hand een gang pikken, zodat de pikmachine rond het veld kon rijden
Ge moet merren goan toeréren op de Poensbeg Ge moet morgen gaan een gang gaan pikken op de .....
Dit waren zowat de bijzonderste werkzaamheden die de boeren uitoefenden een heel jaar lang. Hoe verliep voor de jeugd nu zo een jaar, in de jaren '50. Laten we beginnen in de lente. Vanaf dat de eerste zonnestralen in de lucht priemden, was er geen houden meer aan,der moest in den lochteng(moestuin) gewerkt worden(ieder huis had "ne lochteng"), vader haalde al het mest uit de stallen met de pipegalle(kruiwagen) en voerde het naar de lochteng, wij moesten helpen bij uitbreiën( opensprijden) van dat mest. Vader nam de spade ter hand en wij moesten het onkruid en het mest in het splet(geul tussen omgekeerde en niet omgekeerde grond) doen, na drogen werd de grond met de schoeper(verkruimelaar) klein gemaakt,dan werd er van alles gezaaid en pataten geplant,vader maakte de voren met een houweel en wij legden de pataten er in(dat plantgoed was al voor de winter aangekocht en op de zolder bewaard). Eens de tuin bewerkt waren we vrij, we konden gaan ravotten met de vrienden uit de buurt, opzoek naar vogelnestjes(Gaija was er nog niet) gewoon in het bos gaan spelen(der waren nog geen Groenen).Met Pinksteren ging de processie uit,we gingen bloemen plukken in de weiden(de weiden stonden toen vol met allerhande bloemen,je kunt u dat nu niet meer inbeelden, die kleurenpracht). Die bloemen werden dan voor ieder kapelletje uitgestrooid, en t'was om ter mooist.Iedereen uit de school had een taak in deze processie, der werden engeltjes en ook heiligen uitgebeeld,anderen droegen van die mooie lantaarns, de pastoor,toen paster Hurtecant, die liep onder een hemel met de Ciborie hoog voor hem opgestoken en dan volgden de notabelen en als laatst ons muziek"De Verenigde Vrienden". Ja, toen hadden we een fanfare. Ook in Everbeek- beneden hadden ze er een,"L' Union Musicale". (Tot het 1963 waren we namelijk bij de provincie Henegouwen, de voertaal was frans,meneer! Vandaar dat we allen een aardig mondje frans spreken, hé. Met pasen gingen we bij héél de familie paaseieren rapen in de tuin, maar we moesten wel wachten tot de klokken uit Rome terug waren,op Paaszondag begonnen die met veel kabaal te luiden en dat was het signaal waar we opwachtten! Op aswoendag gingen we met ze allen een zwart kruisjeop ons voorhoofd laten aanbrengen door de paster, dat mocht er van héél de dag niet af. Palmzondag gingen we met zen allen om gewijde palm naar de kerk. Die werd dan voor een heel jaar in huis opgehangen en rond de 4 hoeken van de velden gezet.Dat was voor alles goed, tegen ongeluk,brand, onweer en kwade geesten enz dat was het middel tegen alles en het werkte nog ook, als je der maar in geloofde, en zo waren er genoeg(allemaal!). In de maand mei hadden we ons handen vol, 't was" ronkord"(meikever) tijd. Na school liepen we alle hagen af ,opzoek naar die lieve beestjes. Die werden dan in een bokaal gestopt met wat hagebeukbladeren,ze moesten toch eten hebben, hé! Je had er drie soorten van," prekers,pasters en meulders). Den besten van uw bezit die ging in een "vapeurduske"(luciferdoosje) mee naar school, dan was het in de speeltijd "concours" (wedstijd)voor, de beste, de mooiste, die beste kon preken en vliegen, die sukkelaar kreeg dan een "twijndroad"(naaigaren) door zijn achterste en moest dan rond vliegen.Maar goed dat Michel van Gaia nog nie geboren was! De grote vacantie Tijdens de grote vacantie verveelden we ons niet,toen was er nog geen sprake van vacantieopvang, geen TV en andere pretpark toestanden.Dat moest allemaal nog uitgevonden worden. We hadden dagen te kort, ONS bos op den hoogbos ,dat was"the place to by".We gingen er voor een paar dagen in kamperen. Veel materiaal hadden we niet nodig, de ene bracht een paar kookpotten ,een frietpot wat lepels, vorken en messen, de andere bracht een paar preslakens mee(toen had iedereen dat in huis, dat waren lakens uit de franse suikerfabrieken waar de suiker door geperst werd,en gezien velen de "campagne" in frankrijk deden was dat hier in overvloed, alsook flessen vol met dikke stroop waar in de winter spekken(karamellen)op de vloer van gegoten werden), wat oude dekens, alles de fiets op en weg waren we voor een paar dagen. In het bos werden oorlogen gevoerd, zeker als die van Brakel kwamen, want die werden niet getollereerd in ONS bos. Onze wapens maakten we meestal zelf! Een hazelaren stok met een touw gespannen was goed voor een echte boog, de pijlen maakten we natuurlijk ook zelf , een katapult werd ook vlug gemaakt met een stuk rubber van een oude fietsband en een goede mik. Het is een paar maal voorgevallen dat we een krijgsgevangene die aan een boom gebonden was, gewoon vergeten waren.S'avonds kwamen dan de ongeruste ouders hun zoonlief zoeken en gemoogt gerust zijn ,dan kregen we der serieus van langs, de volgende maanden maakten we een omweg, waar die bewuste familie woonde. We leefden ook van de visvangst, hier in het bos zaten sterretjesforellen in de beek, in de zomer wanneer de zon op een bepaalde plaats door de bomen priemde, dan kon je, ze zien zonnen. Vangen was voor ons vrij simpel, we damden de beek af en gingen dan blootvoets in de beek onder de uitgespoelde wortels zoeken. Ook in alle beekjes waren er roodbaarsjes, bliekjes en doornvoorens, die werden dan gevangen en mee naar huis gebracht, in een grote haringbokaal gezet en zo hadden we een aquarium avant la lettre.Bij al dat visvangen moest je wel uitkijken naar bloedzuigers"lekketessen", want die waren er natuurlijk ook! En daar werden wilde verhalen over verteld! Een andere bezigheid was "peeschieten", naar een op de grond getrokken lijn mikken, voor wie er het dichts bij lag, de stuivers maakten we natuurlijk zelf van gegoten lood. We smolten het lood in een oude kom en goten dat dan in de rand van een omgekeerde "zjatte", een koffie tas.Met de"marbols", knikkers werd er natuurlijk ook veelvuldig gespeeld, zo erg zelfs, dat de nagels van de duimen doorgesleten waren. Rond september gingen we dan op zoek naar "champignons",weidepaddestoelen, en die kwamen hier ook veelvuldig voor. Als we der zin in hadden, dan gingen we zwemmen of varen op de beek, geen probleem de beek werd afgedamd en moeders"bassenk", zinken wastobbe was een ideale boot.Ook stelden we soms de kanonnen op,en lieten die dan met oorverdovend geluid knallen. Daar voor gebruikten we, een oude verfpot met deksel en carbuur, de meesten hadden dat in huis, want vader was stroper,( het cabuur werd gebruikt voor hun lichtbakken). We deden wat carbuur in de verfpot, water daarbij , maakten onder aan een klein gaatje, sloten het deksel af en door middel van een lange stok met een lont werd het gevormd gas in de doos aangestoken, met een luide knal tot gevolg.Een keer in de Poerensberg is dat niet al te best afgelopen, we hadden namelijk een oude melkbus gevonden en deze dan maar als experiment gebruikt, spijtig was dat in de nabijheid van een huis en waren een paar ruiten aan digelen gegaan. Kattewaad die toen nog kon, aan de kersen, oogstappels en aarbeien gaan zitten, menige keer werden we door een kwade boerin verjaagd, maar de zekerheid was er, dat we een beetje vlugger waren! Op afstand lachten we dat arme mens nog een beetje uit! Tot de bewuste, moe getergde boerin van haar oren kwam maken bij moeder,en dan volgde huisarrest! Waar we ook niet van weg te slagen waren, dat waren de dorsmachines.De bekenste onder hem, dat waren Jozef Berens ( Jefke Beer), Parike, Remi Pols (Mieke Peuls), Robert De Cock (Ber Kok),Everbeek, de gebroeders De Pessemier (Van Gustjes), Opbrakel. Als die in de buurt waren moest alles wijken!" Den dasmeulen es doar" . Dat was nogal een gevroet om die machines op de koer van die boederijtjes te krijgen! Daar kwam nogal wat volk aan te pas. Ge had een paar man die de bussels bovenaan in die grote bek kijlden, onderaan had je de zakkendragers, die de volle jutte zakken(+- 80 kg) naar de zolder droegen, om ze daar uit tekiepen, Dat waren meestal sterke mannen, die op tijd ne flinke pot bier nodig hadden, achteraan de machine, had je de mannen die de geperste balen meteen op een grote mijt stapelden. En wij! We speelden daaromheen, in het stro of in het kaf. Nadat alle werk gedaan was, had de boerin een ferme boerenmaaltijd klaar gemaakt en stond de bierkan op de tafel, want het stof moest weggespoeld worden. Enzo trok men verder maar de volgende boerderij, en wij daar achter aan! Begin september was het gedaan met de pret, terug naar school! Bij "miester Modde", Achiel Modde, en da was gene gemakelijken! Maar rechtvaardig en zij maar zeker als je van de school uit" Boembek " (Everbeek-boven) kwam dat je een eindje voorop was. Ik herriner me dat ik in Brakel RMS (Rijks Middelbare School), de beste was in de franse taal. Niet moeilijk, vanaf het 3e leerjaar kregen we iedere dag 1 uur franse les. Meester Modde was ook geducht voor zijnen "bruinen", dat was een hazelaren stok waar mee hij aanwees op het grote bord, maar die hij ook durfde gebruiken als je wat mispeuterd had,amaai mijn billen! In de herfst gingen we op zoek naar noten, iedereen had dat thuis, maar ergens anders en in groep was dat veel plezanter; hé. De bossen in, hazelnoten "hoeizenoten" trekken en kastanjenoten"kasteunnoten" rapen dat was pas fun, s'avonds moe, maar fier de buit uitstallen, de kastanjes op de Leuvense stoof laten openknallen dat was het! De winters waren ook een stuk harder dan vandaag, der lag wekenlang een pak sneeuw en het vroor dat het kraakte! Wat een plezier beleefden we, met de home made ijsstoel, vader maakte er een van wat planken en als glij-ijzers werden de "henddjels", handvat, van een "marmite", emmer, gebruikt; ge kon er ook een erven van een buur tot zelfs vaders eigen ijsstoel, nog uit zijn jeugd, toen leefden we nog niet in de wegwerp maatschapij! De Hoogbos dat was de atractie van jeugd, Val D'Isère moest nog uitgevonden worden! Men nam een kleine aanloop, liet zich op buik, op de ijsstoel vallen, en we zoefden helemaal tot beneden den Hoogbos, soms lande men eens in den "taluu", berm, maar dat was niet erg, we waren nog van die straffe, die nog met echte koemelk van bij "Fil Spelleman" gekweekt waren! Last van het verkeer hadden we nauwelijks, der waren, "Dokteur Groave", dokter, Nazaire De Graeve, met zijnen dikken Plymouth, "Dokteur Gote", dokter Albert Faignaert, die begon pas en reed met een aftandse Gilette (verdwenen moto merk, fabricqué en Belgique ), de altijd goedgezinde Herman, die met zijn, oude Auto- Mièsse autobus, van Wwe De Vos uit Brakel, de lijn Brakel - Lessines bediende, en die kwam dan met uren vertraging aan, want zijnen bus moest aan iedere herberg een beetje bekomen van al die "snie", sneeuw , en de passagiers gingen dan ook vlug " nen dreupel", borrel drinken, kwestie van de neus wat op te warmen!( toen waren er nog geen bushokjes, ieder café was een bushalte, en als men de bus wilde nemen, stak men aan het café een driehoekige Shell vlag buiten,"stekt ne kjer den drapeau buiten, 'k moe ne kjer noar Broakel, achter" kalissen hout","zoethout"!) Nest D'Hose kwam moeizaam met zijn Ford trakteurke(op petrol), een stevige driewielkar vol kolen der achter, den berg boven gekropen, die was kolen gaan laden op het station van Brakel, dan had je nog Oscar de "meulder", molenaar, met zijne groene Ford vrachtwagen, die wekelijks zijn ronde bij de boeren deed, en dat was het. Sneeuwkettingen moesten nog uitgevonden worden, dus maakte men ze zelf, door kettingen met een "luuze meule", verbindingsschakel, aan mekaar te zetten! Soms gingen we naar Ten Bosche glijden, daar zat nog wat meer vaart in! Maar ge moest wel uitkijken voor de gesloten "bariere", rolhekken, onderaan Ten Bosche,toen reed daar nog een trein. Neem het van mij aan, die hellingen zagen zwart van de kinderen, die kwamen van eind en ver naar deze "wintersportcentra". We maakten onze eigen Kerststal, en die werd versierd met"engelhaar" en hulst uit het bos, "Bobbonne", grootmoeder, bakte wafels op de Leuvense stoof, de wafels werden om aftekoelen op stro gelegd op de keukentafel, en iedereen deelde mee! Regelmatig werd de stilte verbroken door het luid gekeel van een varken, dan werd er ergens een zwijntje geslacht. Bijna in ieder huis werd een varken gekweekt, Né Kroet (Rene De Schauwer) en Bèr (Robert) Manssens waren de slachters van dienst. Ik zie nog steeds dat beeld voor ogen, net een schilderij van P. Breugel, de sneeuw rood gekleurd door het bloed, het varken zwart gebrand, de slager der bovenop, en met zijn mes, het verbrande haar afschrapend, dan werd het beestje(minimum 130 kg) met de kop naar beneden op een ladder gehangen, open gesneden en gans zijne mekaniek werd er dan uitgehaald. Het werd dan een nacht in de kelder gelegd om op te stijven en daags nadien werd alles netjes verwerkt. Wij mochten dan aan de vleesmolen draaien. Lekkere verse bloedworst, gehakt, paté ! De hammen en de buik werden met grof zout, gezouten en in de "zjempot", grote keramieken potten gestopt, stuk hout en een dikke steen der op, om alles onder controle te houden. Die bewuste potten komt men hier nog vaak tegen, nu worden ze gebruikt om bloemen in te planten, maar wie kent nog de oorspronkelijke functie er van? De zondag daar op was het"verkenkjeremesse", varkenskermis, en heel de familie werd uit genodigd. Hoeveel mensen kennen nog de smaak van een zelf gekweekt varken? Dat vlees van nu kunt u vergelijken met hardboard, droog en zonder smaak!!! Een 2-tal weken voor Drie Koningen was een hele drukke tijd voor ons, er werd dan ieder dag"keunenk", koning, gelopen, ieder huis werd aangedaan, der werd een liedje gezongen en met het" pintje " bekertje, rond gegaan, op het einde van onze ronde telden we het geld op het "bontje", veldweg, met behulp van een "pillelecht", zaklamp, en werd de opbrengst verdeeld. De dag nadien werd er druk overlegd met de andere groepen, waar het best een centje te verdienen viel, en waar we gezongen hadden en het had niets opgeleverd, die kreeg de stempel"das en bieste", wrek, dat huis werd dan genegerd door al de groepen! Eind Februari kwam de dooi, de kasseistenen zwommen in de ontdooide grond, en dan kreeg men van die bolle ruggen op de weg. Aan het begin van het dorp stond een verkeersbord, rode rand, witte achtergrond met zwarte D er in, op de kerktoren hing een grote rode vlag, wat betekende dat er een dooibareel was, dus verboden voor zwaar vervoer! En toen werd het weer lente !!! En "Bobbonne" bakte in de oven mattetaarten voor "kjeremes te Poasen", kermis Pasen.
Klik op foto. Een paar personen uit "Lapnamen en waar gebeurd". De foto werdt genomen zo rond 1968/69, aan "Café Jim" onder aan de Hoogbos, eigenaars, Rasschaert Marcel en D'Hose Yvonne, naast het café had Yvonne ook nog een kruidenierswinkel. Van links naar rechts: Rogge Robert,vader van Michel van -"michel's moppen hoekje", Marc Rasschaert, Ockerman Roger, -"teuneke", D'Hose Hubert,- "castaur", Rasschaert Marcel, -"D'Jim", D'Hose Yvonne, -de "café bazin ", Doclo Cesar, Zwalm, maar afkomstig uit Everbeek, Van de Wattijne Roger, Lierde, ook in Everbeek opgegroeid, en zittend, mijn vader, Godijn Jules, alias Adriën, - "den beng" .
Vroeger was het gebruikelijk dat iedereen een lapnaam had (soms scheldnaam,soms ging het over een prestatie,een gebeurtenis,afkomst,enz.) , nu is dat allemaal niet meer ingebruik, en ik denk niet dat er nog iemand zoiets zou aanvaarden. Ik geef er nu enige op, allemaal mensen die ik gekend heb, de meesten zijn reeds lang verdwenen soms gaat de naam nog stilletjes verder, maar wordt niet meer in het openbaar gebruikt, ingewijden onder elkaar gebruiken dat nog, maar zeker niet wanneer de persoon in kwestie erbij betrokken is. Laten we beginnen in de Hayestraat, Schudewee (Schuifelstraat,toen) en de Hoogbosstraat, den top van de Hoogbos had ook al een speciale naam, de Marolle, verwijzend naar de bekende wijk Brussel
ßONDER HET RASTER, EEN PAAR WAAR GEBEURDE VERHALEN VAN DIE KASTAARS !!! ß
LAPNAAM
ECHTE NAAM
OORSPRONG
BIJZONDERHEID
STRAAT
ZEUN BADOLIO
Eugène Van Der Zwalmen
Naam van Italiaans oorlogs generaal, Gen. Badoglio
Stak volgende sigaret met de 1e aan (Ketting roker),kreeg zijn naam van mijn grootmoeder toen ze hem voor het eerst zag.
Haye
FRANS CIEPER
Frans Symoens
Niet gekend
Frans, was kleermaker in d'haye
Haye
FIEZANTE
Firmin Van De Mergel
Zou in de sneeuw op zijn kousen een fazant na gezeten hebben
Raar figuur, bewerkte zijn land met een hond in een gespan
Haye
WIEZE ROTELS
De Prez
Niet gekend
Wieze had een klein huisje recht over de bron, links van de straat
Haye
DE CHASSEURS
Godijn René,Alfons
Iets te maken met stropen ?
Néke>>den Dresel>> klein van gestalte,runde de boerderij Fone>>Preute>> sprak graag over......., bierhandelaar,Brij. Concordia, Geraardsbergen
Haye
DJEF DREUPEL
Jozef Ramsdam
zelf verklarend>>dreupel>>borrel
Djef Dreupel,tabaksnijder, liep altijd blootvoets en in zijn hemdje ook als het vroor en vooral dronk graag borrels
Haye
LIZA DREUPEL
Vrouw van Jozef
Idem
Zeer brave, zachte vrouw en zeer tollerant
Haye
IRMA DREUPEL
Dochter van Jozef
Idem
Was ooit nog miss Brakel geweest, dronk en rookte als een man,ze was dan ook het begeerde objeckt van alle jonkmans(vrijgezellen) in de buurt.
Haye
FLIP DE JANDèRM
Filippe Rombout
Rijkswachter op rust
Imposante figuur,brave man, geboren in Canada afkomstig uit Zele
Haye
BEIR DOZE(CASTAUR)
Hubert D'hose
D'hose
Was ooit in Frankrijk gehuwd geweest met ene Cécile. Bekenste uitspraak" Cécile breng mij du rieksavon", >zeep.
Haye
MEULDER DOZE
Angel D'hose
Broer van Albert
Zelfstandig fruitplukker, vrijgezel. Bekenste uitspraak"wijf, wijf, ik heb de schoonste tist van Belgenland" en was daar bijzonder fier op
Haye
NAPOLEON(BOL)
Eugène Ockerman
Namen gegeven door zijn vrienden
Was ooit boer geweest,nadien betoneur, nuchter was hij wereldvreemd,maar een pint op,nam hij het op voor de Russen,werd nogal gepest met het feit dat hij in de oorlog zijn geweer gewisseld had voor een stuk kaas.Was in begin van de oorlog een paar weken krijgsgevangen geweest.
Haye
TEUNEKE
Roger Ockerman
Broer van Eugène> teuneke kleiner broer van .....
Zeer belezen figuur nooit gehuwd en door veel vrouwen geliefd,maar kwam nooit tot de eerste stap,dremelvrees?
Haye
WIEZE OCKERMAN
Louise Vander Geinst
Moeder van Eugène en Roger
Ik heb ze ooit, Napoleon uit café Djim weten halen met de koterhaak,"stang om in de leuvense stoof te porren"en hij kreeg er van langs tot thuis.
Haye
MIEL OCKERMAN
Emille Ockerman
Vader van Eugèene en Roger
Zeer kalme man, zat altijd boeken te lezen met de voeten op de stoof.
Haye
DJIM
Marchel Rasschaert
Verwijzend naar de naam van het Café(herberg) van zijn vrouw
Werkte in de brouwerij Concordia, verwoed kaarter, en beducht om zijn lepe streken tijdens het spel, kon zeer goed enten was zeer begaan met de natuur, was etgn. van Yvonne uitbaatster van café D'jim anex winkel
Hoogbos
TIST KOTKEDèK
Cyrille Van de Wattijne
Niet gekend
Klein boertje onderaan de Hoogbos en broer van mijn grootmoeder
Hoogbos
MASTIC
Julia Van der Stichelen
Vrouw van Tist
Een nogal bazige vrouw, waar nonkel Tist nogal wat last van had toen hij weer eens was blijven plakken, de anderen wisten dat en lieten hem dan ook regelmatig in de val lopen, tot groot jolijt, natuurlijk.
Hoogbos
MèR MEULIJZER
Omer Carlier
Afkorting
Boer onder aan de Hoogbos, nu boerderij van Leroy Albert
Hoogbos
BENG
Godijn Jules
Beng>> Adriën Mijn vader
Mijn vader, niemand kende Jules, Maar iedereen kende Adriën, was metser,verwoed voetbalfan van SV Everbeek en alles wat maar met uitgaan te maken had in zijn vrije tijd
Hoogbos
PICO
Roger Van de Wattijne
Niet gekend
Metser, maar ook verwoed duivenliefhebber, was overal kampioen en keizer geweest.
Hoogbs
DE CARLIER
Georges Matthijs
Carlier: frans voor wagenmaker
Was de wagen maker van de hoek
Hoogbs
TUURKE VA LEUVEN
Arthuur Van Loven
Verkleinwoord
Was plakker en dakwerker,werkelijk een specialist, na gedaane arbeid ging hij steeds een of twee dikke Westmalles drinken
Hoogbs
DEN BARON
Jules D'hose
Zelf verklarend
Was boer en varkenhandelaar, stond alle dagen ergens op de markt met biggetjes, zijn transport: een mooi tweewielig karretje getrokken door zijn paard
Schudewee
BERTHA D'HOSE
Bertha Bertouille
Vrouw van Jules
Huisvrouw en boerin
Schudewee
SEUZ
Albert Meerschout
Afkomstig uit Brakel
Was een gepensioneerd mijnwerker en was porion geweest(werkleider) Stichter van Evertrans
Schudewee
CLAIR CHASSEUR
Claire Godijn
Vrouw van Albert, Chasseur> Godijn
Huisvrouw
Schudewee
POL BRANKE
Leopold Van de Wattijne
Familie Van de Wattijne >branke, Everbeeks voor knotwilg
Kleine boer, als hij eens op stap ging kwam hij steeds luid zingend naar huis, iets wat zijn vrouw niet erg graag had, en natuurlijk waren er genoeg plaaggeesten om alles sterk in de verf te zetten
Schudewee
LIES CHASSEUR
Alice Godijn
Vrouw van Pol
Huisvrouw en boerin
Schudewee
KORTE BROEK
Marchel Matthijs
van waar zou die naam komen?
Was een boer op de hoek van de Schudewee en de Hoogbos,zeer brave en kalme man,ging nooit op café.
Schudeweee
FIEL SPENNE
Theophiel Vanderstichelen
Niet gekend
Was een gepensioneerd mijnwerker,reed rond met een prachtig Nufield lichte moto. Was wel een mooi zicht met tante Céline, die nogal corpulent was, achterop de moto
De kets,( kleine weg) alverwege rechts van de Hoogbos
CELINE BRANCKE
Céline Van de Wattijne
Zus van mijn grootmoeder
Je had er alle baat bij de kippen binnen te houden als ze in de buurt was!
De kets,( kleine weg) alverwege rechts van de Hoogbos
SNOTTEBELLE
Gilbert Ockerman
Neef van Napoleon en Teuneke
Klein ranzig boertje op de hoek rechtover de Schudewee
Hoogbos
NESTOR STINUS
Nestor Donckerwolke
Naam kwam van Voorouders
Was vroeger nog bierhandelaar geweest voor brij. Roman.Werkte samen met Teuneke in de Zweden, Geraardsbergen (Unalit en Union Alumettière). Hun terug keer van het werk liep soms wat vertraging op.
Hoogbos
WUUT CHASSEUR
Albert Godijn
Wuut, bonvivant? Mijn grootvader.
Was in ww1, 21 maal aangehouden voor smokkel, iets waar hij bijzonder fier op was.Had in de mijnen gewerkt,in Frankrijk(de campagne zegde men toen) bieten gezet,uitgedaan,in de suikerfabriek gewerkt, op het laatst als bouwvakker in de Walen, kon vertellen over zijn belevenissen als géén ander, en dat waren er wat, ge moest ze wel met een korrel zout nemen Was een geducht "lavaaier" (stroper), zoals velen toen en meer uit noodzaak.
Hoogbos
DULLE BRANCKE
Cordula Van de Watijne
Dulle> Cordula Mijn grootmoeder
Had in Brussel gediend,(meid bij de burgerij) zoals veel jonge meisjes toen. Had een zéér bloeiende herberg op de Marolle.Was een beetje de chef van het huishouden.
Hoogbos
PENNETJOPPE
Lucien Godijn
Broer van mijn vader, zoon van Albert en Cordule
Ludiek figuur,was weinig voor werk te vinden, was de lieveling van vele vrouwen in de buurt(kon nogal wat slijmen). Vrijgezel woonde in bij de ouders en de lieveling van mijn grootmoeder
Hoogbos
RIEL LANGENS
Cirylle Ghijselinck
Niet gekend
Oudstrijder WW1,was een been verloren tijdens die grote slachting. Hoe vaak heb ik hem horen huilen van de pijn(Spookpijnen)
Hoogbos
DJEF ROPPE
Jozef Ghijselinck
Niet gekend
Gepensioneerd mijnwerker, woonde met zijn gezin bij Ril
Hoogbos
POSSE
Georges Ghijselinck
Niet gekend
Uitbater van Café "De Plezante Hoek",was ook zelfstandige melkophaler geweest met eigen vrachtwagen, baate met broer Roger een rondreizende spiegeltent uit
Hoogbos
FIL SPELLEMAN
Theophile Van Winnendaele
Heel zijn gezin was muzikaal aangelegd. Spelleman=> Speelman=>muzikant.
Keuterboertje, maar zeer inventief had soms geniale ideën,zijn vrouw"Lidieke" had daar ook een winkel in Coloniale Waren.
Hoogbos
LEON SPELLEMAN
Leon Van Winnendaele
Broer van Fil Mijn grootvader
Was dakbezetter en in de winter bomensnoeier
Hoogbos
NEKE SPELLEMAN
René Van Winnendaele
Broer van Leon
Idem
Hoogbos
DJANGSKE SPELLEMAN
Marchel Van Winnendaele
Zoon van Neke
Werkte in de "Koningsbronnen" als chauffeur
Hoogbos
Café De Marolle voor WW2, links in de deur, Wuut,Godijn Albert rechts, Dulle,Cordula Vande Wattijne aan tafel rechts, Riel ,Cyrille Ghijselinck, naast hem links Germaine Godijn
WAAR GEBEURD !
DEN TROUW VAN NAPOLEON: Zekere dag zaten de vrienden in cafè bij "Djim", en het ging er zoals steeds plezant aan toe. Irma Dreupel, Napoleon, Fyzante,Djefke Dreupel enz.,de juke box werd gretig voorzien van 5 frank stukken, "de hit van de laatste 6 maanden speelde veelvuldig "Och was ik maar bij moeder thuis gebleven van Johnny Hoes", en der werd af en toe een dansje "geplaceerd".Napoleon zoals steeds" klein beetje" zat, had vandaag een verliefde opstoot en vriendin Irma voelde waarschijnlijk ook wel ergens kriebels in haar rijkelijk met bier verzadigd tengere lichaam. De andere olijkerds zagen daar munt (bier) in. En van het een kwam het ander, Irma en Napoleon werden klaar gestoomd voor den trouw! Ze moesten plechtig voor een cafétafeltje gaan staan, daar achter had " Closse" plaats gevat met een stuk papier die vlug uit een schrift was gescheurd, en de huwelijks belofte werd teatraal opgevoerd en alles op papier gezet door Closse. Na de ceremonie werd er natuurlijk ferm op gedronken en gedanst, ik denk dat Napoleon zijne portemonaie de dag nadien een serieus gat vertoonde! Maar 't was waarschijnlijk de moeite waard, ge trouwd ten slotte toch maar eens. Na die trouwpartij troonde Napoleon zijn kersverse bruid mee naar huis voor "de huwekijksnacht", voorwaar de eerste keer in zijn leven dat hij een vrouw had, ik denk dat hij toen +- 45 jaar was. Paar uur later komt broer Roger (teuneke) thuis van zijn werk en staat voor een gesloten deur.En die werd razend want hij kon niet binnen. Na wat geklop op de deur, besloot hij dan maar door de openstaande venster op de 1e verdieping te kruipen door middel van de fruitladder, zo gezegd zo gedaan! Verassing!, daar trof hij, Napoleon en Irmaatje samen in't bed hun roes aan het uitslapen. De man werd zo boos dat hij het kersverse koppel eens goed door mekaar schudde en dwars door het gamele bed kijlde.Einde huwelijksnacht!!! En Irmaatje op de wollen pantoffels naar huis, een paar huizen verder. De dag daarop, ging Napoleon zijn beklacht doen bij Djim en der werd natuurlijk flink mee gelachen! Hij vertelde steeds maar over, "onze zot" die zijn vrouw had buiten geworpen en zijn trouwhemd kapot gescheurd had! Einde van een zo mooi huwelijk,natuurlijk!!
BLAUWE KIPPEN: Begin de jaren 70, was er een zware strijd tussen de "blauwe" (PVV), Herman De Croo en de" tsjeeven" (CVP) ,Charles Van Heuverzwijn. Overal werd er heftig gediskusieerd over de politiek, ieder week-end werden we geconfronteerd met publiciteits caravanen van al de Brakelse partijen. Op café en in de straat was dat onderwerp nr.1. Op café zeker, de kandidaten bezochten veelvuldig de herbergen en der werd gul getrakteerd. De diskusies die daar uitvloeiden waren dan ook niet te versmaden, men werd al vlug bestempeld als"tsjeef","ne kattekop", ne "sos" "ne rooien", "nen blauwen, " nen zwarten"(VU), ne komunist, enz. de hevigste dierven wel eens op de vuist gaan!!! Zaterdag namiddag, café Djim, de lente, Marchel, was jonge haantjes gaan kopen bij "den poelier", had er dorst van gekregen en geraakte zo ook in de verkiezings perikelen betrokken, je weet ,wel gratis bier enz.. De haantjes werden acher op de koer in de lommer geplaatst, kwestie van een tijdje koel te staan, die jonge beestjes kunnen niet tegen de warmte,zeker als het lang duurt! Ondertussen was het al donker geworden, en "David" van géén kleintje vervaart, ging achterom in de winkel een pakje blauwsel kopen, (vroeger gebruikte men dat veelvuldig om een mooie witte was te hebben), ging stikem naar achter, goot dit pakje blauwsel over de duivenmand met de haantjes er in, en kwam héél onschuldig terug in 't café. De dag nadien ging Marchel, zijn kippen aan zijn vrouw tonen, en die waren niet weinig verrast toen ze al die blauwe haantjes aanschouwden. Ondertussen had den tamtam het bericht al verspreid en werd Marchel overal uitgelachen met zijn blauwe haantjes!!
CHAMPIGNONS Den Beng was verlekkerd op "champignons",paddestoelen en David die wist dat zeer goed, zo tussen pot en pint werd er gesugereerd dat er in de weide naast zijn(van David) deur, heel veel champignons stonden, maar dit werd nooit luidop verteld "kwestie van uwen nest niet bloot te leggen!", goed, ze bleven zoals altijd nog wat pinten pakken en bakschieten,"verdwenen caféspel, dat hier veelvuldig gespeeld werd". Den dag nadien, den Beng vroeg uit de veren, de fiets op met een grote emmer in de hand, naar "schatteneiland"! 10 Minuten later was hij weer thuis met een lege emmer, op vraag van moeder, was het korte antwoord"toerke weest maken" en deed of zijn neus bloede. S' avonds bij Posse werd hem de vraag gesteld,"of er veel champignons waren", en der kwam een ontwijkend antwoord van den Beng. Natuurlijk was heel de bende al op de hoogte van zijn champignonjacht en der werd stiekem naar nog meer details gepeild, maar hij zweeg als een graf! David had er een ere zaak van gemaakt, om alles in geuren en kleuren uit te bazuinen, en heel de bende wist natuurlijk al heel het verhaal. Wat was er nu in feite gebeurd? Wel, David had alvorens te gaan slapen, noch vlug een tiental eieren gebroken en de schalen allen netjes vooraan in de weide geplaatst zodat het leek dat het allemaal paddestoelen waren! Was s'morgens natuurlijk héél vroeg op, om den Beng gade te slaan. en de rest van het verhaal kent u al.
DYANE Fizante, Castaur, Flip,Wuut, zaten een spelletje te manillen, de omstaanders zoals altijd de beste spelers gaven gul commentaar, zo van Castaur heeft weer nie gevolgd, en Fizante, heeft de vorige slag een beetje "gezeurd", vals gespeeld, en zo ging dat maar verder met de spelers op te jennen. Zo rond een uur of elf, was "den boom", spel, af. Nog wat na babbelen, begint plots Fizante ,over de kwaliteiten van zijne trekhond, Dyane te "stoeffen", opscheppen. Volgens hem was dat den besten trekhond die er was, waken kon ie als geen ander, geen mens dierf hem aanraken, laat staan rond zijn hok komen. Djim van géén kleintje vervaard, dierf het aan de hond, NU uit zijn hok te gaan halen en hem nog mee naar het café te brengen ook! De andere jaagden Fyzante steeds meer op, ze begonnen zelfs op het arme dier te "wetten", wedden, de inzet, zoals steeds, "nen tourné generale", Fyzante kon nu niet meer terug, en hoopte stiekem dat het niet zou lukken, en gaf Djim de sleutels van zijn huis, die onmiddelijk op stap ging naar D'haye. De spanning was te snijden, en Fyzante werd steeds meer "geklejt", draak mee steken. Na een goed half uur ging de deur van het café open, den Djim,triomfantelijk, met Dyane, staart tussen de poten en nederig naar de grond starend, trad téatraal binnen. Hij was in zijn opzet geslaagd, en was waarschijnlijk de enige die geen schrik had van Dyane! Fyzante heeft nooit meer zijn mond durven openen, over Dyane! Later heb ik eens aan Djim gevraagd, hoe hij dat klaar gespeeld had. Zijn antwoord was, "wel kleinen dat is héél simpel, ge moet tonen dat ge geen schrik hebt, ge zet u op handen en voeten voor de hond en kijk hem star en streng in de ogen, ge zult zien hij zal zich aan u onderwerpen!". Later heb ik eens de test gedaan, bij een grote, schuimende bouvier,weliswaar achter forse tralies, bij mij werkte het dus niet en had geluk dat er tralies tussen mij en dat woest monster stonden. Ik had waarschijnlijk niet genoeg uitstraling !!!!!
DJEF ZIJN HOND Djef Vos, "Jozef Van Maldergem", was zo iemand die iedereen wel eens bij de neus nam, had zo'n weelderig gevlekt foxhondje," ne stratier, ne rattepakker" Op zekere dag was Djef zijn veld aan bewerken op den Doensberg, ik kwam daar voorbij en vroeg: "Djef ge et ne schunen hond, hoe jet hij," Jozef u heeft een mooie hond, Wat is zijn naam?. Antwoord : Vraag het hem. Kan ik niet, zeg het maar, hoe noemt, hij?. Nog eens :Vraag het hem Allez, Djef zeg het mij. Nog eens : Vraag het hem. Ge zijt er mee aan 't rammelen, hé. Wel nee, Vraag het hem. En wat bleek, Djef zijne fox , noemde inderdaad, VRAAG HET HEM !!!!!
DE DAKGOOT GEKUIST Een mooie zomerse dag in D'haye, Djefke Dreupel en zijn Lieza waren op bezoek bij hun famlie op de Valkenberg, Irma was alleen thuiswachter en had bezoek van "Saveuië", Savooi, dat was ook ne vrijgezel van op Verrebeek, zijn naam kreeg hij om dat hij op de markten stond met jonge zelf gekweekte plantes. Zoals steeds in hun "bedekte cantine",ilegaal dranken verkoop aan vrienden, werden de pintjes wellustig geledigd onder het genot van een "Amadis",vroeger cigaretten merk, Castaur was er ook bij gekomen en dus ook de concurentie, en maar pintjes pakken, om het meest in de gratie van Irmaatje te komen, op zeker ogenblik en na al zijn kansen bestudeerd te hebben, en aan zijne portemonaie gedacht te hebben, want die affaire ging hem wat te veel kosten, sprong Castaur op zijne Novy en reed naar huis. Tijdje nadien waren, Irmaatje en Saveuië in Irma's slaapkamer geland en waren begonnen aan de grote werken, (Irma, was voor een pakje Amadis te vangen!) Castaur had zich ondertussen bedacht en redeneerde dat Saveuië waarschijnlijk, dronken genoeg was geworden en naar huis was gegaan, en dus waagde hij opnieuw zijn kans. Maar "ving bot", miste zijn kans, de deur was op slot en hij hoorde duidelijk de stoei partij! Wilde alles eens van dichter bekijken, maar het venster van de slaapkamer was te hoog, geen nood, in de schuur vond hij een ladder,en op het moment dat hij net door het venster aan het gluren was en dat Saveuië en Irma hem opmerkten en met veel lawaai Castaur probeerden te verjagen, kwamen Djef en zijn Lieza aangewandeld, natuurlijk vloog Saveuië de straat op, met zijn kleren half aan , en Irma werd ferm de les gespeld! Dan was het Castaur zijn beurt! Die kreeg er ook van langs, "waarom hij met de ladder tegen de gevel bezig was," enz. Castaurs antwoord was vrij simpel, hij wou Djef een plezier doen, hij zou eens de dakgoot te kuisen. Maar Irma in een laatste verdediging vertelde de ware reden van zijn geklauter. En dus kreeg Castaur er op zijn beurt van langs!. Natuurlijk kon Djef, heel het gebeuren niet verzwijgen, en dra waren alle geburen op de hoogte van de feiten! En werd er ferm met Castaur gelachen, zo van" Castaur de goten kuiser" en nog meer. Castaur zijn antwoord was altijd zéér kort" prt,prt prt, doe dan ne kjer iemand e plézier" en weg was hie!
WUUT Dat was mijn grootvader en mijn held! Die kon vertellen uren lang ,had altijd wat meegemaakt.In WW1 was er hier tussen Everbeek en Opbrakel een demarkatie lijn, vanaf Opbrakel was het oorlogs gebied en die grens werd serieus gecontroleerd! Hier in de bossen rooiden de Duitsers de bomen, der was een smalspoor naar het Gehuchte, station van Opbrakel, dat hout diende voor het front in West Vlaanderen, ook hadden ze hier veel hovens om houtskool te branden, dat werd dan gebruikt voor buskruit te maken! Wel in deze periode heeft Pépé (Wuut), liefst 18 keer in het gevang van Geraardsbergen gezeten voor smokkelen, de officier daar, die kende hem zeer goed, hij was een vaste klant. Hij vertelde over de koude cellen, hoe de deur werd dicht geklapt voor een paar dagen,hoe ze eten aangereikt werden door het kleine doorgeef deurtje, hoe hij zijn lepel plooide om het laatste uit de gamel te halen, als hij over "smuggelen" vertelde kwam er geen eind aan! Na de oorlog gingen ze hier met zijn allen het slagveld in West Vlaanderen ruimen, de bomkraters dicht gooien, de lijken begraven, daar kan ik een paar sterke verhalen over vertellen, wat die mannen daar gezien hebben! (mijn huidige schoonvader, heeft net het zelfde gedaan in Rusland, na die grote veldslagen daar, hij was amper 16 jaar, munitie en lijken opruimen, op de vraag hoe dat was, de reuk enz. is zijn antwoord, niet de reuk maar de maden, dat is het ergste! Maar verder wil hij er niet over spreken.). Pépé had ook in Frankrijk alle soorten seizoen arbeid gedaan, over hoe ze, met de ossewagen(nen tombereau) de bieten vervoerden, ze begonnen bieten te rooien en te zetten, voor het daglicht werd en tot het donker werd, over hun gastboeren, op een boerderij liep er een heus everzwijn (Auguste) op de koer en speelde voor waakhond, hoe ze gingen zwemmen in de Marne, maar je moest wel oppassen voor de draaikolken aldus pépé! Was ook een verwoed "lavaaiër", stroper, zoals velen toen! Als ze tijd hadden, dan trokken ze een lange jas aan, en trokken het Lievierenbos in. Hij,kon stroppen zetten als géén ander, een strop zetten vraagt veel kennis en doorzicht, her strop werd gemaakt van gebrande telefoondraad. , 'S winters trof je overal schuilhutjes in het bos aan, daar hielden ze zich uren in schuil om een bosduif te schieten. Als men die mannen onder elkaar bezig hoorde over hun tactieken enz., kon dat best boeiend zijn, naar mate de avond vorderde werden de hazen, en konijnen steeds groter! Op de lange duur hadden ze een kruiwagen nodig om hun haasje naar huis te brengen! Pépé, had ook een rode, snelle moto, een CZ, 125cc, we hebben er samen vele toertjes mee gemaakt. Mijn grootmoeder was er minder entoesiast over, ze was er eens afgevallen, en heeft nooit nog een voet op dat rode monster willen opzetten!
PENNETJOPPE: Ludiek figuur, had nooit zin in veel werken, ging nogal graag op café, en kon de vrouwen rond zijn vingers draaien. Als hij in geldnood zat, wat meestal het geval was, dan kon je hem aan het werk krijgen, maar gaf hem nooit een voorschot want dan was je gezien, eerst moest hij even naar huis (naar het café), en dan zag je niet meer terug, maar de meesten namen het er graag bij, dat kon toen nog. Op zekere dag komt hij, bij ons op bezoek en was een beetje aangeschoten, mijn vrouw en haar zus, waren net bezig met hun haar zwart te kleuren, en Pennetjoppe draaide er rond, aangezien hij een echte rosse was, staken ze er een de draak mee, en stelden hem voor, zijn haar ook te kleuren, hij denkende, dat het een grap was, liet zich overhalen en ze verfden zijn bakkebaarden en de voorste helft van zijn haar giet zwart. Pennetjoppe, dacht er niet meer aan en ging naar De plezanten Hoek een pint pakken, en natuurlijk de vrienden merkten het gebeurde op, der werd nogal de draak mee gestoken en gaven hem de leuke naam "de zwarte rossen". Zo heeft hij maanden rond gelopen, tot het er volledig uit gegroeid was, onze zwarte rossen!!!
Gisteren, gehoord tijdens een gesprek onder vrienden,aan de toog! EN ' T ECHT IEVERBEKS !!!!! Het ging over iemand die koude kippesoep geëten had. 1 << Jé gistern kouwe kikkesoepe geten, en vandoage sket ie en pièjèrse vaare!>> Over iemand die overleden is. 2 <<yes mee zijnen dijstel noar Lessen gekierd!>> Over de jeugd. 3 <<zeet, 't groen van heur gat west rèjen op den Ouwenberg en Giejezber!>> Vrouwen. 4 << zes gistern noar de mart te Broakel gewest, en zeet huer ne nuje kaza-kèn mee gebrogt! En 'tnes genen brol zelle>> Tuinieren. 5 << Jeet gepaaseerde weke op zijn tjabouwen noar de mart te Broakel gewest, en jeet doar plantjukkels gekocht.>> Aldus zegde, Frans. 6 <<Azek begènne te nizzen, ezet teen en tander,moar tes mee tjessen pozen>>
7 31-12-2005 om 15:24 geschreven door Marc Blyau<<Kè mij ne kjer ne nujen pyzama gekocht,ienen mé ruuje boln, en ons wijf begost te grollen, worom zijnt gjiën blau boln? 8 En be gaon os vannacht ne kiër overiën rollen. >>
Effe veralen naar gewone taal!!: 1 -Hij heeft gisteren koude kippesoep geëten, en vandaag schijt hij een bonestaak ver! 2 -Hij is met zijn distel naar Lessen gekeerd! (Hij is dood) 3 -Zij heeft het groen van haar achterste weest rijden op de Oudenberg in Geraardsbergen! (Zij is geen maagd meer) 4 -Ze is gisteren naar de markt in Brakel geweest, en ze heeft zich een nieuwe bloes mee gebracht! En het is goede kwaliteit. 5 -Hij is verleden week op zijn klompen naar de markt in Brakel geweest, en hij heeft daar spitskool gekocht. 6 -Als ik begin te niezen, is het wat, maar t'is met tussenpozen. 7 -Ik heb eens een nieuwe pyjama gekocht, een met rode bolletjes en mijn vrouw begon te morren, waarom zijn het geen blauwe bolletjes? 8 -En we gaan ons deze nacht eens over elkaar rollen.
In Everbeek-boven, waren er vroeger heel wat handelszaken.De vernoemde zaken zijn er die ik persoonlijk heb gekend, ik zal er wel een paar vergeten zijn, daarom nodig ik iedereen uit om mij te helpen de lijst te vervolledigen, het gaat wel om de handelszaken van na WW2 tot +- 1975
Naam
Uitbater(ster)
Activiteit
Adres
Jim
D'hose Yvonne x Rasschaert Marchel
-Café -Voedingswaren
Hoogbos 33
Tuurke Vanleuven
Artur Van Loven x Ockerman Irma
-Plakker -Dakdekker
Hoogbos
De Karlier
Matthijs Georges x Van Cauwenberge Irma
-Wagenmaker
Hoogbos 5
Seuz
Meerschaut Albert x Godijn Claire
-Boomvellen -Boomtransport -Evertrans
Schudewee 12
Jul D'hose
D'hose Jules x Bertouille Berta
-Varkenshandel
Schudewee 14
De Plezanten Hoek
Cabernel Ghislaine x Gijselinck Georges
-Café
Kroonstraat 1
Clara Sanders
Modde Clara x De weirdt Valère
-Café -Voedingswaren
Kroonstraat 18
Georges Sanders
Modde Georges x Ockerman Zoë
-Kolenhandel
Kroonstraat 16
Julien Poele
Fostier Julien x D'Hose Marie Madeleine
-Schrijnwerkerij
Kroonstraat
Nest D'Hose
D'Hose Ernest x Ockerman Lucienne
-Kolenhandel -Meststoffen
Kroonstraat 57
Ruyver
De Ruyver Georges x Van Lerberghe
-Granen -Meststoffen
Kroonstaat 61
Labie
Roger Labie x De Ruyver Geogette
-Schrijnwekerij
zelfde adres als hierboven
Grovian
Vanden Hoeke Albert x Van Mello Jannine
-Vlees groothandel
Kroonstraat 62
Nank Vanhoeke
Vanden Hoeke Fernand x Verleyen Augusta
-Beenhouwerij
Kroonstraat 62
Meester Modde
Modde Achille x De Donder Louise
-Drukwerken
Muiterij 3
Te Nikskies
Bonnier Georges x Berta Donckerwolke
-Fruithandel -Kleding
Muiterij 6
Te Koolkies
Broddelez Gilbert x De Clercq Anna
-Café
Muiterij 10
De Koster
Ghijselinck Silvain x Maroyen Germaine
-Gareelmaker -Drukker
zelfde adres (later)
Roger Marion
Vande Catsije Roger x Spitaels Lena
-Beenhouwerij
Muiterij 16
A La Belle Vue
Vande Mergel Antoinette x Van Wassenhove Edgard
-Café -Voedingswaren
Muiterij 15
Angeleke Djeneka's
Jules Van Lierde x Vande Mergel Angèle
-Voedingswaren -Gas -Klein gereedschap
Muiterij 18
Juul Vogelaar
Verleyen Jules x
-Verfwinkel
Muiterij 17
Den Hebdo
Basselier Emma x Van den Houte Robert
-Café
Zelfde adres (Later)
Romain Loet
Roskam Romain x Parents Denise
-Bakkerij
Muiterij 21
Onder Ons
Matthijs Clarisse x Manssens Robert
-Café -Duivenlokaal
Muiterij 23
Te Manssens
Vandesande Clara en zoon Manssens Lucien
Beenhouwerij
Muiterij 25
Bij Marieke
Labeau Marie x De Neve Edgard
-Café
Muiterij 29
Au Bien Venu
Marie Paule Vandergeijnst x De Temmerman Prosper
-Café
Muiterij 34
In De Mere
Vandriessche Palmire x Vanlierde Georges
-Café
Muiterij 36
Boerke
Sonck Hilaire x D'Haenens Suzanne
-Melkvervoer
Muiterij 31
Van Lierde
Van Lierde Valère x Van Den Borre Yvonne
-Voeders -Granen
Muiterij 35
Bij De Muizer
Matthijs Germaine x Gijselinck Roger
-Café -Zaal -Benzinepomp
Maandag 1
Gijselinck Roger
Gijselinck Roger x Matthijs Germaine
-Fietsen -Vervoer -Kolen
Maandag1
Bekske
De Becq Albert x Trefin Eva
-Bakkerij
Maandag 3
Garage
Wwe Dupont Eleutère -Wattez Georginne
-Café -Voetballokaal
Maandag 27
Tor De Smet
Goethaels Hector St kor.horeb. x Serlipens Alice
-Smid -Zaal
Maandag 26
??
Simonne Donkerwolcke x De Ruyver Robert
-Café
Maandag 33
Loterman
Loterman Gilbert x Spitaels Marie Rose
-Schrijnwerkerij
Maandag 37
De Meulder
Van Ceunebroek Oscar
-Maalderij
Maandag 45
A La Porte De Flobecq
Marie Ottoy x Halliez Clovis
-Café
Maandag 58
Puut
Matthijs Willy x De Geyter Madelaine
-Veehandelaar
Steneplein 5
Tor De Smet
De Lepeleer Hector x Beerens Alma
-Smid
Steenberg
SPECIALE DANK AAN MANSSENS ROBERTE, voor haar opzoekings werk!!!
In Everbeek, zijn heel wat verenigingen. Het is de bedoeling ze allemaal in kaart te brengen. Bent u zelf in een vereniging die nog niet voor komt in deze tabel, aarzel dan niet om mij te contacteren Als uw vereniging, iets organizeert of uw vereniging wenst iets belangrijks kenbaar te maken, neem dan contact met me op, dan zorg ik er wel voor dat uw aankondiging een tijd lang op de hoofd pagina verschijnt, aarzel niet, het kan alleen uw vereniging ten goede komen! Graag gedaan, Robert. godijn.robert@pandora.be
VERENIGING
ACTIVITEIT
LOKAAL
BESTUUR
CONTACT
KOMENDE ACTIVITEIT
S.V.EVERBEEK
Voetbalclub
D'Oude Oven Maandagstr.
Voorzitster: Wangermez Nicole Onder voorzitster: Halliez Brigitte Secretaris: D'Homme Danny Bestuursleden: De Vos Christian Denauw Ivan D'Haeyer Clairy Halliez William Medewerker: Roelandt William Scheidsrechter: Noynaert Stephane
Voorzitter Marc Thomas Ondervoorzitter . Secretaris Deweze Marc Schatbewaarder Marc Rasschaert Bestuursleden Patrick Halliez Patrick Merchiers Eric Van De Maele Franky De Bloos Frank De Reuver Erwin Geenens
Voorzitter: Christian Donkerwolcke Ondervoorzitter: Dominique Maerten Secretaris: Monique Wangermez Penningmeester: Peter Haegeman Leden: Carine De Pelseneer Mario Du Mongh J-P Van Der Hauwert Georgette Vande Wattijne
De Vleeschauwer Hans Roelandt William De Temmerman Marnix Francq Christian
055 42 10 88
WIELERCLUB: SPORTING - EVERBEEK
Wielerorganisatie
Geen
Voorzitter: Van Wijmeersch Clairy Schatbewaarder: Blyau Marc Secretariaat: Vandergeynst Marianne Koersdirecteur: Vandergeynst Johan Bestuursleden: Cabo Denis Lambert Kurt
Klik op foto. Iedereen komt wel eens bij oudere mensen en op rommelmarkten zo van die bewerkte koperen obussen tegen. Maar hoe komen die dingen tot stand? De meeste zijn aan/op het front zelf gemaakt als herrinering aan ... meestal door de soldaten zelf, meestal met primitief handgereedschap, en stammen meestal uit WW1, ik heb er ook nog enige op zolder staan. Wat u op de foto ziet, is helemaal anders en stamt uit begin WW2. Er is een heel verhaal aan verbonden, die ik jullie graag vertel. De ring is uit een edelmetaal en draagt S.V. als inskriptie, de S is gemaakt uit plexieglas, alles behoort toe aan mijn moeder, Suzanne Van Winnendaele, vandaar, S en SV. Voor en tot lang na WW2, werkten héél wat mensen van Everbeek, bij ene Constant Van Schandevijl, Rue Pont d' Ancre, Ghoy, die man handelde in zowat alles, vlees en vooral groente en fruithandel en het was een zeer gerespecteerde, welbekende handelszaak. Zoals gezegd werkte daar veel volk van Everbeek, in de fruitpluk, verpakking, verzending, dienstmeid enz. Op een zekere dag, begin van de oorlog, waren mijn grootvader, Léon Van Winnendaele en andere plukkers, fruit aan het plukken in La Hamaide, en werd er een Engels vliegtuig door de Duitse flak neergehaald, het viel bij hen in de buurt neer. Iedereen er naartoe, helaas de Engelse piloot had de crash niet overleefd, en natuurlijk nam iedereen vlug een souvernier mee, moest vlug gaan want de Duitsers kwamen eraan. Dus nam Léon een stuk buis en een stuk plexie van de cockpit mee als souvernier. Ene Ivo, vrijgezel , die inwoonde, en al jaren als chauffeur in dienst was bij "Costant", nam de botten van de nog maar pas verongelukte piloot mee naar huis, en is met deze botten op einde van de oorlog gesneuveld als lid van de "witte brigade". Léon, zijn broer Théophille, had een paar handige zonen, " De Spellemans"!, die altijd met van alles bezig waren. Zoon Albert, heeft dan voor zijn nicht, Suzanne, deze ring uit dat stuk bewuste buis gevormd, met heel primitief gereedschap, hamer, vijl, graveerstift en ijzerzaag. Uit het stuk plexie heeft hij die mooi gestileerde S met een figuurzaag gezaagd. Mijn moeder heeft heel de oorlog deze ring gedragen, de S werd op een kledingstuk gedragen, als stil verzet. Na de oorlog is alles ergens in een doosje verdwenen en is nu onlangs opgedoken, en zoals u ziet in goede staat, zonder opgekuist te zijn blinkt de ring nog steeds, het plexie is nog even hard en doorschijnend als was het gisteren geproduceerd. Dit is het waar gebeurde verhaal over mijn moeder haar "oorlogs bizoes". Graag zou ik willen weten om welk type Engels vliegtuig het ging, identieficatienrs, tijdstip, ook de juiste locatie van crash, helaas de getuigen zijn allen verdwenen, en het zal bij deze mooie souvenier blijven!
Naar aanleiding van het overlijden, vijf jaar geleden (op 2 januari 1999) van Leon Hendrickx, een artikeluit het VK-blad van oktober 1995.
Toen ik enkele jaren geleden, samen met mijn zoon Wim, terugkeerde van "de Muur van Geraardsbergen", waar we naar de doortocht van de Ronde van Frankrijk waren gaan kijken, passeerden we toevallig langs een wegwijzer met de melding "EVERBEEK 7 km". Die plaatsnaam riep onmiddellijk droevige herinneringen in mij op. Ik stuurde in de aangewezen richting en (her)ontdekte een vredig, bijna Godvergeten, Oost-Vlaams dorpje aan de rand van de taalgrens.
Na enig zoekwerk en navraag in een plaatselijke herberg wisten we dat de hoeve "CORDIER" zich in Hoog Everbeek bevond en bijna instinctief reed ik tot voor de boerderij waarin we in mei '40 een drama van oorlogsgeweld hadden meegemaakt. De hoeve was nog net dezelfde gebleven zoals voor 40 jaar en helemaal zoals ik ze me nog steeds voorstelde ondanks het feit dat ik er sindsdien nooit meer geweest was. Had dit oorlogsgebeuren, ondanks mijn jeugdige leeftijd, zo een diepe indruk op mij nagelaten of was het doordat mijn moeder er mij ontelbare malen over verteld had ? Feit is, dat wij, zoals alle mensen uit de Druivenstreek, op 14 mei 1940 door de Engelsen verplicht werden ons huis te verlaten en op vlucht te vertrekken. Vluchten, maar hoe en waarheen ? Dat was voor velen een groot vraagteken. Voor ons was dit echter vlug beslist : Nonkel CORDIER, afkomstig uit Everbeek waar hij nog familie had, was vrachtvoerder en beschikte over een vrachtwagen en dus lag het voor de hand dat we die richting uitgingen. Maar zoveel familieleden wilden uiteindelijk mee dat de vrachtwagen veel te klein bleek en dat men besloot dat alleen de vrouwen, de kinderen en de mindervalide meekonden. De overigen zouden volgen per fiets. In de late namiddag vertrokken we met een overvolle wagen, richting Brussel - Ninove, naar onze bestemmingsplaats. Door de vele controles onderweg en omdat we niet vlug konden rijden wegens de overvolle wegen met vluchtende mensen, waren we pas bij valavond in de omgeving van Dilbeek waar we in of naast de vrachtwagen overnachtten. 's Morgens werden we verrast door vliegtuigen die laag over onze hoofden scheerden zodat iedereen paniekerig van de wagen sprong. Hierbij kwetste en bezeerde Heinke GUNS zich danig. De rest van tocht naar onze bestemming verliep zonder veel hindernissen en uiteindelijk bereikten we Everberg. Daar werd Heinke GUNS onmiddellijk gehospitaliseerd en stelde men een bekkenbreuk vast. Hij zal aan de gevolgen daarvan en ook aan de doorstane emoties te Everbeek overlijden op 1 juni 1940.
De kolonie vluchtelingen die haar intrek genomen hadden in de woningen, de schuren en de stallingen van de boerderij bestond uit een dertigtal personen :
* André CORDIER, zijn echtgenote Joséphine HENDRICKX en hun dochter Jeanne,
* zijn zusters Yvonne en Lea CORDIER, echtgenote van Jules VANDENBRANDEN (gemobiliseerd) en hun zoon Jean,
* zijn schoonzuster Germaine LEFEVER, echtgenote van Georges CORDIER (gemobiliseerd) en hun zoon Werner, dezer ouders Desiré LEFEVER en Virginie GUNS,
* diens schoonbroers en zusters : Theophile SMITS (weduwnaar 1e huwelijk Theresia HENDRICKX) en echtgenote Mathilde GUNS, Vital GUNS en echtgenote Marie DILISSEN en hun kinderen Maria, Martha, Yvonne en Pierre.
* Engelbertus DECOSTER en zijn echtgenote Albertine LEFEVER (die later verder naar Frankrijk vluchtten),
* Henri Guns, vader van Louis GUNS die in de eerste oorlog sneuvelde,
* Charles SWINNEN (schoonbroer van Vital en Marie) die reeds uit Overpelt naar Jezus-Eik gevlucht was,
* mijn grootvader Alfons HENDRICKX en mijn grootmoeder, Catharina MICHIELS, Clementine HENDRICKX, weduwe van Charles KOYEN, haar pleegkind, de gehandicapte Emma KOYEN en haar dochter Lea KOYEN, echtgenote van Maurice CRAPS (gemobiliseerd) en hun zoon Roger,
* Clementine SMITS, echtgenote van Jules BEERSAERTS (gemobiliseerd),
* Virginie Wollanders, moeder van Frans Meysmans en Celestine Meysmans, diens echtgenoot Jozef Eggers en hun zoon Albert Eggers,
* Rosa Vandergoten en zoontje (van 2 jaar) Roger, (haar echtgenoot was gemobiliseerd),
* mijn moeder Elisa VLEMINCKX, haar zuster Louise, mijn broer Joseph en ikzelf, Leon HENDRICKX.
Mijn vader, Louis HENDRICKX, wou zijn huis niet verlaten. Een paar dagen later echter werd hij daartoe verplicht. Hij fietste ons achterna maar heeft ons tijdens de vlucht nooit teruggevonden. De eerste dagen van ons verblijf bleef alles vrij rustig. Het was pas in de namiddag van 19 mei dat de hel boven onze hoofden losbarstte. Het begon met het geroffel van beschietingen en ontploffingen in de verte. Paniek was er niet onmiddellijk maar toch werd er besloten te gaan schuilen in de opslagkelder onder de boerderij die bereikbaar was langs een deuropening op de binnenkoer van deze vierkantshoeve. De opening was afgesloten met een groene ijzeren deur die blijkbaar niet volledig sloot. Verschillende mensen wilden niet meer naar deze veel te kleine schuilplaats en bleven boven in de keuken of in de kamers. Vermoedelijk werd mijn grootvader Alfons HENDRICKX, die zich achter de keukendeur verschool, getroffen door de eerste obus die op de binnenkoer viel en daar uit elkaar spatte. Hij werd vreselijk verminkt en was op slag dood. onophoudelijk bleef men schieten en het tweede slachtoffer dat dodelijk getrokken werd, was Charles SWINNEN, de vluchteling uit Limburg. Hij stond vooraan in de voorraadkelder waar de mannen hadden plaats genomen. Daardoor steeg de angst voor nieuwe slachtoffers ten top en nooit in mijn leven heb ik zoveel Weesgegroeten en "O.L.-Vrouw van Jezus-Eik, bescherm ons en bid voor ons" horen bidden, ja zelfs roepen als toen, tussen iedere ontploffing. Het derde slachtoffer was de 18-jarige Martha GUNS. Ze bevond zich naast mij en mijn moeder. Ze zat op een kist tegen de muur. Niemand durfde vermoeden dat de kleine wonde op haar voorhoofd, waaruit een kleine bloedstraal liep, haar gedood had. En nochtans was dit de harde realiteit. Van toen af begrepen we dat de kelder een slecht gekozen schuilplaats was en we besloten deze tussen twee salvo's in, te verlaten. Al lopend ging het langsheen de stallingen, over de binnenkoer, naast de achteraangelegen weiden en akkers, waar we ons in de greppels achter de hebben verscholen. Na enige tijd luwde het lawaai om achteraf volledig te verdwijnen. Niemand durfde onmiddellijk zijn schuilplaats verlaten uit panische angst dat het inferno ieder ogenblik kon herbeginnen. Later, toen we het toch aandurfden en we ons vergewisten van de toestand na deze onzinnige beschieting van een boerderij waar alleen vluchtelingen en de bewoners aanwezig waren, stelden we vast dat, buiten de drie dodelijke slachtoffers, alleen Lea KOYEN licht gekwetst was aan het been. De materiële schade was zeer groot aan het gebouw en aan de inboedel terwijl in de stallingen vele varkens en koeien gedood of gewond waren. Met een paardenkar werden de slachtoffers naar het kerkhof van Everbeek gebracht waar ze begraven werden. Na dit vreselijk gebeuren zou niemand nog op deze onheilplaats blijven en nadat we alles, zo goed en zo kwaad als het kon, weer hadden opgeruimd, vertrokken we terug naar huis, want de frontlijn was ondertussen over ons heen geschoven. Velen gingen met de fiets, anderen met de tram, enkelen te voet en de laatsten met de vrachtwagen. Thuis viel er geen enkel spoor van vernieling of van oorlogsgeweld, op enkele kleinigheden na, te bespeuren.
Leon HENDRICKX Deze bijdrage werd me toegestuurd door Rogge Michel, Geraardsbergen. Nota: 1- schrijver Leon Hendrickx bedoeld Everbeek - boven,waar hij het heeft over "Hoog Everbeek". 2- niet André Cordier en echtgenote, maar Clotaire Cordier en zijn echtgenote Jeanne Cabo. 3- niet zijn zusters, maar zijn nichten, de namen kloppen wel.
Historische achtergrond.
Op 10 mei 1940 viel het Duitse leger België binnen en begon de zg. Achttiendaagse
veldtocht. Op de bewuste 19 mei '40 vielen onder meer Aalst en Ninove in handen
van de Duitse troepen, die vervolgens oprukten richting Geraardsbergen.
Op het Bosveld waren die dag kanonnen opgesteld door het terugtrekkend Engels
leger dat toen zijn hoofdkwartier had in D'Hoppe-Vloesberg. Dit geschut kwam in
actie toen de Duitse troepen Geraardsbergen naderden.
Toen het Duitse geschut terugvuurde kwamen de obussen terecht op de hoeve van
Cordier of er dichtbij, met het gekende dramatisch gevolg. (De Engelse projectielen
zouden enkel slachtoffers gemaakt hebben bij het vee in de meersen langs de Den-
der ongeveer waar nu het provinciaal domein De Gavers is gelegen.)
De Engelsen trokken zich vervolgens verder naar het westen terug en de afloop is
bekend: op 28 mei '40 was de volledige bezetting van ons land een feit.
Michel Rogge
Wat vinden we terug in de archieven over deze periode:
In de late namiddag van vrijdag 17 mei 1940 kwamen de eerste Duitse infanteristen aan te Viane. Het kleine dorp was binnen een paar uur volledig ingenomen door honderden soldaten, velen per fiets, anderen met paard en kar, en die zich met de komende nacht in het vooruitzicht groepeerden in de weiden ter plaatse genaamd Stelterode (tussen de Edingseweg en de Beverstraat) en op het Vianeplein. In de vroege ochtend van maandag 20 mei vertrokken ze richting Lessines (Deux-Acren) en Geraardsbergen met het oog op de oversteek van de Dender.
5808. Gilbert DUBOIS, Zondag 19 mei 1940. Duitse luchtbombardementen te Ronse en omgeving, in Annalen. Geschied- en Oudheidkundige Kring van Ronse en het Tenement
van Inde/Annales. Cercle historique et archéologique de Renaix et du Tenement dInde, 2000, XLIX, p. 65-138.
6883. Gilbert DUBOIS, Crisisdagen bij de Britse strijdkrachten (BEF) op 17, 18, en 19 mei 1940 te dHoppe/La Houppe - Vloersberg/Flobecq Châlet des Bois, in Annalen. Geschied- en Oudheidkundige Kring van Ronse en het Tentement van Inde/Annales. Cercle historique et archéologique de Renaix et du Tentement dInde, 2003, LII, p. 181-234.
Voor de Duitsers kwam het er tijdens de laatste dagen van de achttiendaagse veldtocht op aan om de troepen die zich binnen de omsingeling zaten te vernietigen. Ze rukten dan ook verder op. Het front aan de Leie viel in duigen. Vanuit het oosten vielen de Duitsers de Engelsen aan en drongen ze terug tot de Vlaamse Ardennen. In het westen hadden de Belgen een nieuwe linie opgetrokken van de kust tot de Leie. Ze hadden er stellingen ingenomen achter een afleidingskanaal
Le pont de la rue des Moulins est le plus ancien des quatre ponts qui établissaient les communications entre le bas et le haut de la ville. L'ouvrage, qui se trouve à proximité immédiate de l'Hôpital N-D à la Rose fut détruit par les Anglais qui le firent sauter le 17 mai 1940 lors de leur départ de Lessines. L'explosion provoqua des fissures dans la face de l'Hôpital et souffla plusieurs vitraux de la chapelle. Un pont provisoire en bois fut établi en attendant la reconstruction de l'édifice, qui allait quand même se faire attendre 10 ans !
Polizei-Div.: The division start sto move into the area Bitburg north of Trier.
Heeresgruppe B
West of Antwerpen Dutch forces still defend local fortifications and fired on crossings across the Schelde. Local heavy fighting.
Bridge construction across the Schelde.
Another fort in Namur is taken without resistance. Another fort in Lüttich is taken. Several Forts still resisting.
In Antwerpen the pedestrian tunnel is undamaged the road tunnel destroyed. The bridgehead on the western side of the Schelde is expanded but heavy enemy artillery fire from the western fortifications on the bridgehead and the river.
The oil-tanks partially caught fire today by artillery fire. Maybe the main oil-storage can be saved.
Nearly no ships are left in Antwerpen just a few trawlers.
On the island of Walcheren all coastal batteries are destroyed. In the docks of Vlissingen 2 12cm, 1 Patrol boat, 2 floating planes and 1 mine-depot captured.
Operation Stein will be established in Vlissingen to cross the Schelde.
XVI.A.K.(mot.): is attached to 4.Armee/Heeresgruppe A.
18.Armee
1600 French and 13000 Dutch soldiers captured on island Zeeland.
Fortress Antwerpen surrenders to XXVI.A.K. As the Schelde-bridge and the road-tunnel are destroyed the advance of the Korps is stopped. The pedestrian-tunnel is damaged. Pi.Btl.216 starts to build a bridge.
XXVI.A.K.:
225.Inf.Div.: the division captured 14000 enemy soldiers in fortifications of Antwerpen during the last two days.
216.Inf.Div.: As the division prepares to attack into the city of Antwerpen the city surrenders. Pi-Btl.216 starts to build a bridge which is finished on the 21.Mai.
IX.A.K.: (moved from 6.Armee to 18.Armee this day)
19.Inf.Div.: During the night 18./19. enemy artillery fire on German positions around Teralphene. In the early morning recon reports that the enemy is not building up stiff resistance and the division commander orders to attack across the Dender.
I., II./I.R.73 advance to the river and come under heavy enemy artillery fire. German artillery forces the enemy to withdraw from the positions along the canal. He goes back to Denderleeuw.
II./73 finds no location to cross the Dender and evades to the sector of the I./73 north of the canal-knee. 5./73 under Olt.Seyrl is the first company that gets across followed by Major Köhler the Btl. commander. Under enemy fire the soldiers embark the dinghies and cross the canal. Major Köhler breaks into Denderleeuw with two groups and the company group of 5./73 and is involved in heavy house to house fighting. Some British tanks appear in the streets but are rejected by the 5.Kp. In the western part of the town Major Köhler is wounded but stays with his unit. The 2./I.R.73 under Oberstlt. v.Lersner breaks into Denderleeuw from the north. The raising pressure pushes the enemy out of Denderleeuw. The I./73 pursues the retreating enemy who sets up a defence line after on kilometer. The I./73 overruns the enemy there.
The remaining parts of the regiment follow and reach the line Kerkxken Klein-Herlinckhove at 14:35. At once heavy equipment follows to strengthen the bridgehead. Inf.Rgt.73 stays alone with open flanks on the other side of the Dender. 14./I.R.73 secures the flanks. Engineers start to build a bridge.
In the late afternoon Vorausabt. Marcks arrives in the bridgehead.
20:30 verst.Inf.Rgt.73 builds a marching group Menkel (I./A.R.19, I./A.R.55, 3./Pz.Jg.Abt.19, Tle. N.A.19, 3./Pi.Btl.19, one battery II./A.R.60 (10cm)) and continues to pursue the enemy via Audenhoye to Roosebeeke where the regiment arrives around midnight without enemy contact.
After the crossing of the Dendre of this day the III./Inf.Rgt.73 is regrouped as a bicycle Btl. with organized bicycles.
56.Inf.Div., 216.Inf.Div.: receive order to occupy the area north of Gent.
56.Inf.Div.: is attacking towards the city of Gent. The division crosses the Dendre without connection to friendly units left or right.
6.Armee
Main targets for the attack on this day are: IX.A.K.: line Gent Audenarde; XI.A.K.: road Audenarde Renaix (included); IV.A.K.: Heights east of Tournai; XXVII.A.K.: Peruwelz.
Forward elements reach the Schelde river left and right of Tournai.
IX.A.K. is transferred to 18.Armee
223.Inf.Div.: at Lüttich Fort Evergnee surrenders.
IV.A.K.:
35.Inf.Div., 18.Inf.Div., 7.Inf.Div., 31.Inf.Div. attack towards the industrial area Tournai out of the area south of Brussels.
35.Inf.Div.: advances through the battlefields of Waterloo and secures the gap the XVI.A.K.(mot.) left.
18.Inf.Div.: crosses the Dendre River and reached the Schelde River south of Tournai. An advance force of Inf.Rgt.54 cannot take the bridge because of British defence fire.
Heeresgruppe A
27.Inf.Div.: In the morning II./Inf.Rgt.40 crosses the Maas at Givet and advances via Pt.Doische Romérée to Matagne-la-Petite the daily objective. The division receives order to advance to the area northeast and around Hirson.
4.Armee
211.Inf.Div.: (Unterstellung?) set up for the attack on fortress Naumur on the heights of Arbre.
Gruppe Hoth:
XVI.A.K.(mot.):
3.Pz.Div.: resting; The division plans to march off tomorrow.
4.Pz.Div.: In the morning the division gives out the order to start advancing towards Beaumont on two roads at 16:00. The first goal is the area north of Avesnes. The roads are crowded with refugees who cause huge traffic jams and delays. The Schtz.Brig. arrives at the daily objective in the night.
In the evening the Div.Gef.Std. moves to Ecuelin. Gen.Maj.Stever takes command of the division again.
In the evening the division receives order to clean the Mormal-forest and keep it open on the 20.Mai.
22:00 II./S.R.33, 4./A.R.103 march off from Berlaimont towards the Mormal-forest.
Verst. II./S.R.33 moves through the forest without enemy contact but encounters enemy forces as the unit leaves the forest at sunrise. The battalion defends in two groups east of Herbignies until reinforcement arrives on the 20.Mai.
I./Flak-Rgt.Gen.Göring (8,8cm) is attached to the division.
XXXIX.A.K.(mot.)
7.Pz.Div. regroups and rests during the day. Rommel asks Hoth to attack towards the important heights at Arras 30km ahead. After some discussion about the exhausted units he allows Rommel to attack after midnight.
5.Pz.Div.: continued heavy fighting against elements of the 1.North-African and 5.light Div. In the woods of Mormal. Forward elements reach the line of the 7.Pz.Div. in the afternoon.
Gruppe Kleist
XIX.A.K.(mot.):
1.Pz.Div.:
During the day all enemy attacks from Péronne and from the south into the area St.Quentin are rejected. Especially at Falvy and Essigny heavy fighting of Pz.A.A.4, 3./Pz.1, 3./Pz.Pi.Btl.37 and Sperrverband Müller against attacking French forces which try to attack the rear elements of the division. Oberstabsarzt Maisch severely wounded.
After the division secured Péronne the order just to advance to the Cologne sector arrives.
Pz.Brig.1:
In the early morning the brigades starts to advance towards Péronne and breaks occasional light enemy resistance. Péronne is taken around 16:00 after short fight.
II./S.R.1 crosses the Somme and expands a bridgehead to the south and southwest without enemy contact.
K.1 moves through St.Quentin and secures the canal southwest of Allaines.
In the evening the brigade stands in Flaucourt, 8km northwest of Péronne.
Schtz.Brig.1
Meets just light enemy resistance which makes it possible that the SPW companies can advance in their vehicles for most of the time. In the evening the brigade holds the line Rancourt Höhe 109 south of Laforest Combles.
XXXXI.A.K.(mot.)
6.Pz.Div.: breaks the last enemy resistance at Le Catelet and closes up to a line with the XIX.A.K.(mot.) west of the Canal du Nord.
12.Armee
XVIII.A.K.: (Unterstellung?)
1.Geb.Div.: changes direction to the southwest towards the Aisne-Oise canal and reached the area of Vervin.
VI.A.K.:
16.Inf.Div.:
6./I.R.79: A part of the Kompanie under Leutnant Timmer is located in the Bois de Raucourt west of La Besace. Fw.Madest follows with the rest of the Kompanie later. At 06:00 the Kompanie is finally reassembled.
The Kompanie is reorganized: Fw.Madest 1.Zug, Feldwebel Atzmann 2.Zug. Each Zug is organized with four Gruppen. Lt.Seefloth (of 2.Kp.) is the new commander of the 6.Kompanie.
During the day the Kompanie builds fortified positions as enemy artillery fire is expected. The enemy artillery fires from 23:00 01:00 and from 03:00 05:00 in the night to the 20.Mai.
16.Armee
VII.A.K.:
71.Inf.Div.: In the early morning the 1./Pi.Btl.171 under command of Olt.Alfred Germer takes the last armoured turret of Panzerwerk 505. The remaining enemy soldiers in the underground area of the fortress refuse to surrender. During the day the underground part of the fortress is searched. All French soldiers died in the smoke and fire down there. The commander committed suicide in a small supply room.
The 1./Pi.Btl.171 is ordered to Sailly to rest.
Gen.Lt.Weisenberger writes a report to nominate Germer and UO Pape for the Ritterkreuz:
By taking the enemy bunker in the fore field of Panzerwerk 505 UO Pape the 5./I.R.211 was able to advance and the 1./Pi.Btl.171 could assemble at the east of Villy to attack Panzerwerk 505 successfully. Taking the Panzerwerk was very important for the further attack on the Weygand-line.
Olt.Germer took the left corner fortress of the former Maginotline, the well armed and heavily fortified Panzerwerk 505 Ouvrage de la Ferte after several hours fight.
Olt.A.Germer receives the RK for the actions at Panzerwerk 505.
The cemetery of the 71.Inf.Div. is at Noyers-Pont-Mauguis near Sedan.
Dat we hier in Everbeek een speciaal taaltje spreken heeft iedereen al lang begrepen. De jaren dat we bij Henegauwen behoorden hadden veel invloed op ons dialect, dat dan ook doorspekt was met verfranste woorden. Ook de Brakelaars hebben een speciaal dialect, waar er ook veel verfranste woorden in voorkomen. Onlangs stuurde iemand mij het "Brakels woordenboek" toe, en ik wil dat dan ook niemand onhouden. Spijtig dat al deze dialecten stilletjes aan verdwijnen, dat had zijn charmes, nu spreekt iedereen een taaltje met invloeden uit het Nederlands, Engels, Vlaams en nog een paar andere talen. Enfin iedereen doet z'n best, maar welke taal spreekt een Vlaming, nu? Ik vindt het soms komisch, hoe mensen trachten zich in het Nederlands uit te drukken. Ga naar: http://www.mijnwoordenboek.nl/toevoegen.php?naar=Brakels en geniet !
EVERBEEK boven: de Maandagstraat, naar alle waarschijnlijkheid richting Flobecq helemaal boven net voor bocht links/rechts
De Maandagstraat richting Flobecq, 1e huis links ,Vanlierde Jules en Angèle kruidenierswinkel, nu Prima Gosset superette, 2e links, café en fietsenwinkel Roger Ghijslinck ( gesloopt nu ) verder huis Debecq Albert, bakkerij en taxi, nu D'oude Oven. Hoekhuis rechts, beenhouwerij Roger en Lena Van de Catsije. .
De St Jozef kerk: rechts, huis Van Wassenhove Richard, (Bij Fieke Smouter) café en winkel. Nu " De Meiklok" Links naast de kerk: de muur van de oude pastorij. Nu parking. Verderop de jongens school.
De Kroonstraat: links, huis Herregodts, fruithandel, 2e huis fruithandel, 3e huis: Valère De Weerdt, boerderij en winkel (Clara Sanders), 4e huis: Modde, kolenhandel en vooruitspringend, de boerderij van Delestree Marcel Rechts: huis Vanwinnendaele Marcel, huis nr 2 ?, huis nr3 Godijn Marcel, laatste, De Koninck Victor.
Deze prachtige postkaart toont de Maandagstraat richting Flobecq, de kapel staat er nog steeds, al is ze door de jaren heen wat scheef gezakt, rechts van de kappel is het Steneplein. Deze foto is genomen ergens rond 1900.
De akkers: rechterkant richting Geraardsbergen op de Steenberg.
De kerk gezien vanaf het Steenbergbos: de kerkhofmuur, de kerk, de pastorij, de jongensschool, groot gebouw,de woonst van de zusters en helemaal rechts, de meisjesschool
-Foto's toegestuurd door Michel Rogge en Johan De Couvreur.
EVERBEEK: Het voormalig gemeentehuis van Everbeek St Marie (Beneden) en Everbeek St Jozef (Boven), Tamelbroekstraat, Everbeek St Marie.
De Maandagstraat, komende van uit richting Flobecq, afdalend richting kerk St Jozef.
De Muiterij: Rechts, boerderij, Faignaert.
Dorpsplein: rechts woning Achiel Modde, leraar jongensschool, 3e, 4e, 5e en 6e studiejaar. Was ook drukkerij voor kleine aankondigingen en doodsbrieven, uitgebaat door zijn vrouw, De Donder Marie - Louise. 2e rechts: Huis Bonnier, fruithandel en textiel winkel. ( Te Nikskies), daarnaast de school van de zusters, kindertuin en 1e en 2e studiejaar(gemengd), vooruitspringendhuis, Café Brodelez Albert, (Anna Koolkies). Links vooraan: de muur met ingang van de jongensschool
HOOFDSTAD: RIGA MUNT: LETSE LAT, LS, 1LS = 0.71 TIJDSVERSCHIL: + 1:00h AFSTAND: 2100 Km Met VLIEGTUIG:2.30 h vliegen, dagelijks BRUSSEL - RIGA , 's morgens, beste Airline : AIR BALTIC = de goedkoopste CARRENTAL:de beste huurwagen vindt u bij AGG, agg@Riga.mail.tella.com dit is een kleine speler, maar correct +- 200 minder dan bij de grote jongens, die rekenen nog eens 15 als ze voor 9:00en na18:00 moeten opereren! Met EUROPABUS: 1 1/2 dag, opstapplaatsen: GENT, ANTWERPEN, BRUSSEL Centraal Station, iets goedkoper dan vliegtuig Met AUTO: 2 1/2 dagen REISROUTE AUTO: BRUSSEL - ANTWERPEN - BREDA - ARNHEM - ENSCHEDE - HANNOVER - BERLIJN - FRANKFURT/ ODER - POZNAN - WARZAWA - BYALISTOK of LOMZA - AUGUSTOW - SUWALKI - KAUNAS - PANEVEZYS - BAUSKA - RIGA. DAG 1: > 6:00h - Brussel > Tarnowo +- 19:00h, Hotel 500, tarnowo@hotel500.com.pl ,ligt net voor Poznan, u bent beter dat u daar stopt, want rijden in de Oostblok landen 's nachts is geen pretje en als je in het donker een hotel nog moet gaan opzoeken valt dat niet mee! Pas op voor de Poolse chauffeurs, Polen is een lange doortocht, dus doe het rustig, de wegen zijn niet al te best! DAG 2: > 8.30h - Tarnowo > Suwalki (grens) +- 19.00h, doe het rustig, neem een beetje de tijd om de couleur lokale op te snuiven, stop zeker eens in Augustow gezellige marktplaats en veel winkeltjes en goedkoop (drank ,cigaretten enz.),nog een half uurtje en u bent in Suwalki (grensstad, valt weinig te beleven), na Suwalki is er niets meer van slaap gelegenheid tot Kaunas (LT). hotel DOM NAUCZYCIELA, ul Kosciuziki 120, tel: 087 56 66 900, Suwalki. DAG 3: >8.30h - Suwalki > Riga, het gaat nu vlot aan de grensovergangen, in Kaunas neem > Riga, dan komt u niet in de stad, u ziet een grote engel, links van u, afslag" Camp xx", kunt het bezoeken, was concentratie kamp. Eens Kaunas voorbij, gaat het vlot, in LT en LV zijn het mooie rechte wegen men komt nooit door een dorp, Panevezys laat u rechts liggen > Riga, ik heb eens geslapen in een prachtig Hotel in Panev. niet duur! Opgelet voor de snelheid in LT en LV, ze hebben daar speedguns en die staan om het even waar- 20 is de prijs die u dan wint en niet discusieren!! helpt niet!. Eerste stad in LV, Bauska, stop aan busstation, rechts en daar kunt u geld uit de automaat nemen - in LT en LV komt de in 2007, koffie pauze rechts op terras rechtover een grote supermarkt, bezoek even de supermarkt en maak kennis me de lokale gewoontes, u kunt in LV overal betalen met Visa en er zijn Geld automaten in overvloed, nog 1 1/2 h en Riga komt in zicht, aankomst +- 15:00 lokale tijd, succes ! Geen VISUM nodig voor deze landen, enkel uw pasport. TIP: Reis nooit over KALININGRAD !!!: Dit is een Russiche enclave, tussen LT en PL, lange wachttijden en grondige controlles aan de in en uit gaande grensposten, dit kan uren (dagen) duren, zeer onveilig, diefstal,corruptie enz...Moest je er toch zin in hebben, zorg dat AL je papieren correct zijn, een geldig VISUM en zorg erzeker voor dat u, uw wagen niet uit het oog verliest!!! Het is +- 300 Km korter, maar of het loont?
Over Letland:Riga is de moeite waard, zeer mooi oude binnenstad, met prachtige winkels en overal standjes die keramiek en vooral amber (barnsteen) verkopen, dit is de spécialiteit en komt veelvuldig voor, maar ook de gezellige terrasjes zijn niet te versmaden Te bezoeken, de poedertoren met museum(powder tower), St Peter katedraal, de Domkerk, huis "the black heads"(fantasisch mooi gebouw), Milda, (het vrijheids standbeeld), de Laima klok,het museum over de verschilende bezettingen, de boorden van de Daugava, de grote versmarkt,die is ondergebracht in 4 reuze hangaars, waar vroeger Duitse Zeppelins hun thuishaven in vonden, de mooie orthodoxe katedraal ,de mooie parken rond de Milda, de vele jugendstill en art nouveau gebouwen. Neem gerust een terraspauze op de grote plaats aan de Dom, der is altijd van alles te doen en de gezelligheid!,maar der is véél meer! Fantasiche plaats is de Lido, gezellig eten in een grote houten blokhut, met pretpark er omheen, te herkennen aan zijn grote windmolen, het auto museum, met een orginele wagen van Stalin,buiten de stad is er ook een soort Bokrijk met al de bouwstijlen van Letland, ga eens in een echt Russich restaurant eten, en met een beetje geluk speelt de balalaika, en niet duur! Ik heb zo mijn favoriete restaurant. Riga wordt gedomineerd door de meer dan 300m hoge, ranke tv toren die van ver te zien is, maar hij stoort nergens.Jurmala, 20' van Riga, de badplaats met zijn wandelstraat vol gezelligheid, het mooie witte strand en kilometers ver zien over de Baai van RIga, als je van Jurmala langs de kust rijd naar het verste punt van de baai (Kolka) komt men langs kleine visserdorpen en in Kolkas heeft men een prachtig zicht, soms tot het Saaremaa eiland (Est). Ten noorden van Riga is Sigulda met zijn park en zijn 2 kastelen, ook een bezoek waard, die beide leiders daar, hebben mekaar jaren bevochten. Niet ver daar vandaan, Cesis mooi stadje met zijn burcht en vooral mooi park,zeker bezoeken, in de buurt zijn ook een paar onderaardse grotten, ik heb daar in Cesis eens overnacht in een gasthuis, barbecque ,sauna , s' morgens een lekker regionaal ontbijt ,gastvrijheid, onvergetelijk! Tussen Bauska met zijn vervallen feodaal kasteel (te bezoeken),en Jelgava bevindt zich Rundele,Hier in de middel of nowere staat een gigantisch kasteel, een geschenkje van tsarin Katarina De Grote aan haar loverboy,Baron Biron,het bezoeken meer dan waard.In het oosten ben ik eens tot Zilupe gereisd, bossen en meren en Zilupe, kleine gemeenschap ligt pal op de Russiche grens, nog 600 km en u bent in Moskou, staat in het Russich op een bord, maar ik kan geen Cyrilisch lezen! Daar heb ik eens berkensap, vers van de boom getapt, gedronken, lekker en vooral gezond, in deze streek is het in de winter - 30 ° C. Liepaja, grote haven, met de oude Soviet marine basis(Karosta),vroeger militair sper gebied,heel het gebied rond deze stad was verboden terrein voor burgers! bezoek de Karosta gevangenis de moeite waard! Sommige huren hier voor een nacht verblijf in de vochtige, kille cellen ,zonder confort en op een plank slapen,alles is zwart gevefd en zonder ramen! geloof mij der is een wachtlijst voor en is erg in! Denk er aan om 18:00 gaan de poorten dicht en u bent hélemaal zonder het minste confort opgesloten tot de volgende morgen! Aan de kust bevindt zich een enorm (opgeblazen) fort van tsaar Peter De Grote, nooit is het bemand geweest en ze hebben het opgeblazen na een akoordje met de Duitsers voor WW1, in de haven vindt men nog resten van de Duitse basis WW2. Voor de gene die geintreseerd is in WW2, hier in dit gebied , heel dat schiereiland was afgesneden door de Russen en de terug trekkende Duitsers zaten daar met 200.000 man in de val (de Kurlandkessel- Kurland divisie), ze hebben daar heroische gevechten geleverd tot bijna de laatste man, de oorlog was al gedaan toen ze daar nog vochten. De overblijvers zijn allemaal naar Siberië verbannen, en der zijn maar weinigen die terug naar de heimat gekomen zijn. In heel dat gebied vindt men nog sporen van deze slachtpartij. Weet je dat er sommigen tot in de jaren 60 in de makies gevochten hebben tegen de Russen!! Eentje heeft nu een bescheiden museum daar over in het plaatsje Zante( te bezoeken) MEER INFO ? :http://viewlatvia.com/,http://patricialtd.com/
HOOFDSTAD: BUCURESTI MUNT: LEI , 1 = 3.600,40 LEI TIJDSVERSCHIL: + 2:00 h AFSTAND: + 2000Km VLIEGTUIG: BRUSSEL - BOEKAREST - TAROM - 2.30 h AUTO: BRUSSEL - KÔLN - FRANKFURT - NURNBERG - REGENSBURG - PASSAU - LINZ - WIEN(voor WENEN >GRAZ) - GYOR - BUDAPEST - SZOLNOK - ORADEA > TARGU MURES, - of ARAD >BOEKAREST. Met de AUTO: + 2 dagen Voor Wenen, rechs aanhouden richting Graz, anders komt men in 't centrum, dan Budapest volgen, dan > Budapest-Bratislava, > Budapest, in Hongarijë is er péage op de snelweg! Voor Budapest. de ring nemen >Kecskemet, >dan Szolnokvoor Targu Mures, Szeged voor Bukarest Over Roemenië: Ik zelf ben er +- 10 jaar met een groep vrijwiligers, hulp gaan bieden,mijn groep heeft 3 adoptie dorpen rond Targu Mures,(Ungheni,Vidrasau,enSausa) en ken een beetje de gewoontes en heb dan ook in verschillende delen van dit mooie land geweest. Denk er aan draai de tijd een paar jaar terug, laat uw wagen niet onbeheerd achter, rij nooit s'nachts. De wegen zijn meestal niet al te best, het avontuur wacht je. Als je politie controlle krijgt probeer dan niet te betalen, geef een stuk chocolde of flesje bier, ze hebben het meestal gemunt op de buitenlanders. Bezochte steden, Targu Mures, Satu Mare,Baia Mare, Dej,Bistrita,Cimpulung Mold.,Suceava, Sibiu, Brasov en vele andere. De Karpaten zijn een mooi gebergte, ga niet op zoek naar het kasteel van Dracula, het bestaat niet, der is wel een kasteel speciaal voor de touristen ingericht! Vlad Dracul heeft wel bestaan, dat was een Graaf die zijn tegenstanders op houten palen spitste! De delta van de Donau( Dunarea) is zeer mooi, en is een natuur reservaat, der leven nog vissers die een speciale taal spreken en leven in hutten. De gastvrijheid in Roemenië, is zeer groot,maar u moet eerst contact tot stand brengen, proef eens van hun Tjiuca / Palinca ,52°, meestal zelf gestookt, met een beetje geluk krijg je een fles als afscheid, zwaar spul! Naar het schijnt, dood het de microben! Meestal vindt u in ieder dorp twee kerken, orthodox en catholiek, als je de tijd heeft, woon dan een mis bij, daar is het nog heel serieus en de pope heeft zijn tijd. Goed eten is het in de restaurantjes en goedkoop,met vlees opgevulde kool en druivenbladen zijn de specialteiten en de wijn is er lekker. De smaak van de rossi's(tomaten) die vergeet ik nooit, nergens zijn ze zo lekker!
Een weekendtrip naar de kerstmarkt van Monschau: Monschau is maar 3 uur rijden van bij ons, zeer gezellig, klein maar een aanrader. Via Luik, afrijden in Eupen, in het centrum gewoon Monschau volgen, dwars door de Hoge Venen, en je bent er zo, tip vermijdt het centrum, en ga aan de laatste rotonde naar rechts, eerste lichten links en volgen maar. Doe geen moeite om nog een hotel te reserveren, die zijn al maanden geleden volgeboekt, het centrum is verkeersvrij tijdens kerstmarkt (vrijdag tot zondag), heel de maand december, Maar er parking genoeg net buiten het stadje. Glüwein, bratwurst, kerstatributen het is er allemaal en veel teveel, na 2 dagen rondslenteren had mijn vrouw nog steeds wat nieuws ondekt, af en toe wordt er ergens een show opgevoerd, orgeldraaier,alpenhoornblazers, enz. Boven op de burgt wordt iedere dag gratis kerstspel opgevoerd, rondrit met huifwagen, getrokken door 2 schitterende boerepaarden, enz.. Maar je kan er ook heerlijk wandelen op de flanken van de bergen, en een schitterende waterval bezoeken. Bezoek ook eens de "Glasshuttewerke" http://www.monschauer-handwerkermarkt.de/ demonstratie glasblazen, shop en nog een kerstmarkt ingebouwd in het complex, het mosterd muzeum, het park met de bronzen sculpturen. Heerlijk eten is er in overvloed en vooral veel billiger dan in ons vaderland. Veel volk, vooral Belgen , Fransen en natuurlijk Hollanders, wat dacht u anders.Monschau - Zauberhafter Eifelschatz Kamp Vogelsang: Nostalgie, uit een ver verleden. Vele Belgen hebben tijdens hun legerdienst op kamp geweest in dit oefenkamp. Wel er is goed nieuws, vanaf nu kan men dit kamp bezoeken, ingang 3 per wagen. Onze strijdkrachten hebben dit kamp terug gegeven aan Duitsland, en het is nu een natuurgebied, onlangs opengesteld voor het publiek, men kan de gebouwen bezoeken, men kan wandelen en fietsen in heel het kamp, het ligt erbij zoals onze jongens het hebben verlaten, maar netjes opgeruimd. De imposante kazerne is het bezoeken waard, onderaan ligt de Urftstausee in al haar kronkels er rustig bij, nu! Er waren andere tijden, toen er dagelijks met de . 50 er over geschoten werd. Ik zelf was daar in de winter van '67-68 met mijn Cie op bezoek( 68 cie Genie, Westhoven), geen lachertje, onze pioniers bivakten in hun 2 pers. tentjes bij min 10° op de flanken, tijdens de dag vlotten bouwen , vlug een patton overzetten, echte handgranaten gooien, blindicide schieten enz. Ik heriner mij een paar voorvallen die mij altijd zijn bij gebleven. Toen ik een dag hun vlot met patton erop, met mijn bulldozer in het meer moest duwen en ik door de koude mijn koppeling wat teveel liet slippen, en plots tot aan mijn voeten in het ijskoude water zat, dat was even serieus schrikken ! Ook die helse rit achteraan in de fulltrak naar het uiterst einde van het kamp om mijn Magirus op te halen. Wat we daar in de buik van dit monster meegemaakt hebben, over de tanktrack fullspeed, iedereen sloeg groen uit , vasthoudend aan alles wat maar mogelijk was, der waren er een paar die voorwaar zeeziek werden, met de bekende gevolgen. De crew van dit machien hebben we niet bedankt, al waren ze zéér hoffelijk om ons er uit te laten, en vol binnenpret vroegen "wat vondt u van de rit" Een beetje geschiedenis: dit kamp werdt gebouwd tussen 1934 en 1936 door Robert Ley in opdracht van de furher en diende voor opleiding van een politieke elite voor de SS, onder de naam van "NS Ordensburg Vogelsang", meneer Dolf was er op bezoek en ook zijne dikke vriend Goebels, er zijn maar twee leerjaren les gegeven, nadien op het einde van de oorlog diende het als uitval basis voor het Ardennen Ofensief. Het Belgisch leger beheerde het complex van 1 april 1950 tot 31 december 2005. De Duitsers zijn vol lof en praten met veel respect over het Belgisch leger, die deze site zo goed en met respect zo bewaard hebben De gebouwen en de sculpturen zijn wel intressant om te bezoeken, de typische nazi bouw cultuur is daar goed bewaard gebleven en is uniek en goed bewaard. Zeer intresante site over dit kamp; www.kamp-vogelsang.be Nog een intresante site over de Belgische Kazernes in de BSD, http://users.pandora.be/Dirk.Duym1/bsd.htm Kamp Vogelsang ligt op 20' rijden van Monschau, tussen Simmerath en Gemünd op de B 266.
AIRLINE:LUFTHANSA, BRUSSEL- FRANKFURT-LOS ANGELES UNITED, LOS ANGELES- SAN DIEGO : 120 US$ ! CARRENTAL:NATIONAL, SAN DIEGO- LOS ANGELES : 40 US$ ! PERIODE: DECEMBER 2000,zelf geplande reis. MOTEL:BEST WESTERN,iedere dag, besloten we waar we gingen overnachten,belden een BW in de buurt via een boekje gekregen in 1e BW en alles was voor mekaar, bij onze aankomst. VERVOER: AUTO VAN FAMILIE (CADILAC +- 15 Jaar oud) Dag 1, Brussel - San Diego, met nadien 2 dagen om aan te passen aan de tijd, s'avonds om 20:00h wil ik gaan slapen! Dag 2, bezoek aan Sea World of San Diego, Vip rondleiding, bezocht familielid heeft nl dit park ontworpen. De ijsberen, de haaien die om je heen zwemmen, u loopt door een tunnel dwars door hun aquarium, ander bassin, de dolfijnen komen naast u gezwommen en u kan ze strelen, ze komen kennis met je maken. De orka's, wat een show geven die vissen, op een gegeven moment komen ze op een tafel tussen het publiek liggen, indrukwekkend zo'n beestje van 6m lang en -+ 4 ton.Dit zijn de gevaarlijkste rovers van de oceanen! Spreek in Amerika niet over een orka, dat kennen ze niet, ze gebruiken de Indiaanse naam, Shamu! S'avonds in een visrestaurant reuze lobster op het menu, met een reuze Budweiser. Dag 3, Bezoek aan Mexico, 1/2 uurtje van San Diego, met de trein tot de grens,(krijgen de auto niet om naar Mexico te reizen! te veel diefstal!).De grensovergang is geen probleem, met uw internationale pas. Bezoek aan Tijuana, stad van Carlos Santana, dan verder langs de kust naar Rosarito Beach,met de taxi, een 40 jarige Chevrolet, wat een belevenis, en spot goedkoop, de stille oceaan is prachtig en helemaal voor ons alleen,vele standjes met handwerk en prachtige Mexicaanse sieraden, eten in een lokale cantina,wat een sfeer, gewoon fantastich. December in België, en wij lopen in onze T shirt op het strand in Mexico. Dag 4, San Diego - Phoenix, een hele dag cruisen op highway 8, dwars door de woestijn, tussen stop in Yuma.S'avonds in het donker was het wel even zoeken naar onze BW, helemaal aan de bovenkant van Phoenix, s'morgens heel vroeg wakker, we sliepen naast aan groot rangeerstation,wat een kabaal,breakfast op zijn Amerikaans ,dus met veel donuts. Dag 5, Here we go!! Phoenix-Wickenburg R60, veel cactussen en de weg slingert er prachtig doorheen, weinig verkeer, Wickenburg-Kingman R93, terug woestijn gebied, lange rechte wegen, drakenbomen en wat een sfeer, wat een gevoel van vrijheid.Tussenstop in Wikieup, een roadrestaurant, een paar huizen en verder niets. dat is zo'n typische nederzetting langs de lange wegen in het westen, wat eten, vriendelijke bediening, gezellige klanten, beetje aangepapt met een van oorsprong Italiaan, die geen woord Italiaans meer praat, ik dacht met hem een paar zinnen Italiaans te praten, maar hij was het duidelijk verleerd.Wat ons wel intreseerde was zijn mooie vuurrode met wit lederen interieur, Edsel cabrio uit de jaren 60. Kaartjes gekocht en in de lokale US Post office verzonden, een echte cowboyhoed, 30$, gekocht, die me heel de reis zou vergezellen.In Kingman was het even zoeken naar Route 66, Hackberry, Peach Springs, Seligman, wat is Rte66 mooi, de typische jaren 50 zijn daar voor altijd vastgelegd!Alles is daar gebleven zoals het eens was, de gasstations,de store's, de bars, de mensen, want der is anders niets meer te beleven, sinds de Hgw 40 er is.Williams is ons einddoel vandaag, vlug de spullen uitladen in het hotel, en bezoek aan het stadje, opnieuw the fifthy's,gaan eten in een Coca Cola snack,in de shop is werkelijk alles te koop wat the CC cie aan gadgets heeft uitgebracht, tot originele gevulde flesjes CC eind de jaren 40 met de kist en al!! Dag 6, Bezoek aan de Grand Canyon. We kozen voor een all in, gekocht in het hotel aan het station van Williams,dit houdt in, een western show;de trein rit met oude trein heen/terug Grand Canyon,ingang,bustour,1 nacht hotel met ontbijt bij terugkomst,zeker een goede zaak en niet duur. De show was wat flauwtjes,maar de trein rit door de prairie met zijn weidse gezichten was de moeite waard. En dan de sleuf,zonder dit gezien te hebben kan men zich dat niet voorstellen! Wat zijn we toch klein,van de ene kant naar de andere, 17 km aub.,1,4km diep, de Colorado is een klein groen lintje daar diep beneden, de kleurenpracht, op de terugweg werd onze trein overvallen, midden de prairie, door die zelfde snoodaards van de morgen show. nadien gezellig verder tjoeken, begeleid door een heus cowboybandje, gezelligheid troef! Dag 7,Williams- Chinle,Hgw 40. Eens Flagstaff voorbij, kijk uit voor Meteor Crater, midden in de prairie is daar lang geleden een meteoor ingeslagen, het loont de moeite om dit eens te bezoeken, dat is zo'n gaatje van 400m diep en een doorsnee van 1,4 km, er is een visitors center, de Nasa heeft daar indertijd haar astronauten getraind voor de maan landingen! Holbrook voorbij, kijk uit naar Petrified Forest, daar vindt men die versteende bomen, ongelooflijke mooie kleuren hebben die versteende bomen. In Chambers verlaten we de Hgw, richting Ganado, R 191, net buiten de stad,Hubbel Trading post, we zijn nu in Navajo gebied! In deze originele post beleeft men het leven, zoals in de tijd van de pioniers, dat er handel werd gedreven tussen de Navajo's en de blanken. Prachtige juwelen in zilver en turquoise, wollen terplaatse geweven indiaanse tapijten, alles wat ze produceren is daar te koop! Indrukwekkend. U bent opnieuw op een historische plaats.En nu vlug naar Chinle, want de avond valt over de prairie!!! Dag 8, Breakfast at Chinle.Net buiten Chinle, wat velen niet weten is er ook een prachtige canyon, Canyon de Chelly, die mooie door de wind afgeronde diepe, roze rode rotsen,die diepe sleuf, de vingerhoed kleine huisjes in de diepte, amper te bemerken,dat zijn huizen van een vroege Indianen stam, mens wat zijn we toch klein als we daar op de rand staan.Op een rotsblok zit een oude Indiaan en die probeert ons,zelf gemaakte zilveren juwelen te slijten. Wat we dan ook doen,voor de prijs moet u het niet laten! On the road again, R191 volgend tot Mexican Water, hier verlaten we Arizona, voor een korte tocht door Utah.In Bluff,draai naar links en volgen R163, bezoeken vlug Mexican Hat, deze rots is van ver te zien, en het is werkelijk een sombrero hoog boven op een rots neergeplaatst. Eindje verder, valt ons oog op Goose Necks, het loont de moeite om dat eens te gaan bezichtigen. Diep onder ons kronkelt de San Juan als een slang met regelmatige kronkels door de uitgeslepen rotsen.Hier in Utah rijden we plots in de sneeuw, t'is tenslotte December! Op weg naar Kayenta, komen we plots iets heel bekend uit de Westerns tegen , nl die beroemde rode rotsen van de Marlborocowboy. Kayenta is ons einddoel vandaag,een klein stadje dat aanleunt tegen een prachtig gebergte. Dag 9, Kayenta - Bullhead City,dit is een transfer dag, rustig, af en toe een tussenstop, met overnachting in Bullhead. De route loopt over,Tuba City, dan R89 naar Flagstaff, Hwg 40 tot einddoel en vanavond gaan we naar het casino!!! Onderweg op de 40, een koffie stop, wat me daar als ex -internatioaal chauffeur opviel, was de enorme grootte van de parking, 5 rijen dik zo ver als het oog rijken kon vol met Peterbilt, Mack,White,Kenworth, en andere Volvo's, jawel de Volvo long nose is sinds jaar en dag ingeburgerd bij de Amerikanen!,binnenin was de shop al even indrukwekkend! En nu ga ik jullie iets vertellen wat de meeste westerlingen niet weten. Wist u dat er een mini versie is van Las Vegas ? Nooit gehoord van Laughlin? Ons hotel lag op de oever van de Colorado,dit is nog steeds Arizona en daar was geen kat te speuren, in dat Bullhead, maar de andere oever,het uiterste puntje van Nevada,that's the place to be! Op de Colorado ,reuze raderboten aan de kade en alle buildings daarrond, alles te samen een reuze casino, net als Las Vegas, gambling day and night. Vlug de spullen in het hotel, de brug over en we duiken in het nacht leven van Laughlin. Dag 10 , Bullhead City - Las Vegas, net voor L-V draaien we effe naar rechts voor een bezoek aan de Hoover Dam. Dit is ook zo'n indrukwekkend bouwwerk, 400m hoog aub, de vrachtwagens die over de dam rijden lijken wel mieren. Met een lift naar beneden in een in de rotsen uitgehouwen koker, tot bij de reuzachtige turbines,we staan op een van die reuze grote stalen buizen waar het water door stroomt, ge voelt, de kracht van het water, de trillingen. Als men omhoog kijkt beseft men werkelijk de omvang van deze dam, indrukwekkend! Op naar Las Vegas,waar we in de middag aankomen,zondag namiddag.Tip,ga nooit vanaf donderdag naar L-V, dan betaalt u dubbele prijs in de hotels, dit wordt aan zien als week end, tot zondag middag! We logeren in de Holliday Inn, midden op de strip, hoog boven het gebeuren, wat een zicht zeg, heel L-V aan uw voeten. Dit is werkelijk een droom, eens de avond valt, die miljoenen gekleurde lichtjes, Bailly's,Mirage, Paris, Tressore Island,Excalibur, Venice en en... we zijn blijven slenteren tot 4h in de morgen, van alles genietend, overal ingang vrij, overal even vriendelijk, eten,drinken,gambling 24h/24h, het eindigt nooit! Je kunt 1000 documentaires over L-V zien, maar er zijn dat overtreft alles. Die roller caoster 300m hoog boven op het dak een toren, dat moet u mee maken. That's Las Vegas! Net buiten de stad brengen we een bezoek aan Nelis AFB, home of The Thunder Birds. Dag 12, Las Vegas - Barstow. Hgw 15, we gaan eindelijk mijn droom waar maken, iets waar ik ook zo lang naar uitkijk, Bagdad Café op Rte66, Newberry Springs, bekend van die film, en van die wondermooie song, "Calling You "van Jevetta Steele, het is gewoon zoals in de film, een klein cafétje, midden in de woestijn, in the middle of nowerre, maar het doet mij wel iets, daar te zijn, dat is het . Als je het gastenboek bekijkt, wel daar komen mensen van rond de wereld heen, aléén speciaal voor dit caféétje!!!! Onderweg naar Barstow,zien we plots een pijl die een oude zilvermijn aanduid, wij daar heen, en we raken hopeloos verloren in die reuzachtige Mojave woestijn, alle wegen lijken op elkaar! Op den duur komen we midden op een Air Force Base, zomaar, Apache elico's en allerhande leger tuig. Dank u wel, mannen van de USAF, die ons op de juiste weg gezet hebben! Zonder hun, hadden we nooit de verlaten zilvermijn van Calico gevonden. Alles is nog intact zoals die diggers, eens de mijn leeg, alles achtergelaten hebben, maar de Amerikanen kennen er wel wat van om hun erfgoed te bewaren! Een beetje show,een gids, wat shops en een bar en zo hoort het. Dag 13, Barstow - Los Angeles, via R 58 Mojave, R 14 Palmdale. We verlaren Barstow en het is nogal winderig die dag, en net als in de beste cow boy films, rollen de uitgewaaide struiken over de weg. We rijden een heel stuk langs Edwards AFB, wat is dat reuze groot, kilometers lang. In de buurt bij de lokale ijzerhandelaars liggen ,hele wat oude jets langs de weg, F111, Phantoms en noem maar op. We trachten een bezoek te versieren, maar helaas die dag hebben we pech. Rond de middag zijn we in L-A, en brengen een bezoek aan Universal Studio's, net naast Hollywood, bovenzijde van L-A. The Blue's Brothers, Waterworld,Jurasic Parc, I Max, Back to the future,Jaws en andere set's passeren de revue. Aanpalend bevindt zich het Hard Rock café, van L-A, zeker het bezoeken waard, ze hebben daar een prachtige collectie van originele guitaren en kleding van héél beroemde musikanten, ik ga u de moeite besparen van ze allemaal op te noemen. S'avonds overnachten we onderaan L-A, in een nogal lugubere buurt. We waren er echt niet gerust in, er liep dan ook een gewapende agent op de parking. We zijn wat gaan eten in een groezelige tent, waar nogal wat avondwerkers vlug een hapje komen eten, de sfeer was er eerder gezellig, maar ik hield toch met een oog onze Caddilac in het gaten. Dag 14, Los Angeles - San Diego, vandaag keren we terug naar het startpunt van onze reis, we verlaten Hgw 5 om af en toe even de stranden van de Pacific te bezichtigen. We bezoeken San Clemente, dat is daar het lokale Knokke Le Zoute, ze hebben daar een prachtige pier die diep in de oceaan loopt.( de bewuste pier is perfect te zien op de satteliet foto's van Google Earth.com). In de namiddag wat shoppen met de familie, hun huis ligt op de rand van een grote canyon en op de flanken daarvan hebben ze een mooi terras gebouwd met jacuzy en in de tuin allerhande exotish fruit zomaar te plukken. S'avonds gaan we bij hun kinderen op bezoek,een hele familie reunie, want de kinderen en kleinkinderen kennen we alleen van foto's, het werd een zeer gezellige avond. Dag 15, we vatten onze terugreis aan. Na het geklaag over de dure binnenlandse vlucht, Los Angeles - San Diego, had neef voor ons een auto gehuurd bij National en dat scheelt een slok op de borrel, het is tenslotte maar 180 km, de tijd van inchecqen en aankomst in L A per jet duurt langer, dan er met de auto heenrijden, zie begin reis verslag voor een vergelijk. We nemen de avond vlucht en zijn s' morgens in Brussel, de vlucht terug is 1 uur korter dan de heen vlucht. Ik geloofde de verhalen van een jetlag niet maar moet het tot mijn grote schande nu ondervinden, ja het is erger dan een serieuze kater!!!
13/10/2007 Sinds een tijdje wordt er druk onderhandeld en gesproken over de rioleringswerken in onze buurt. De voorlopige plannen zien er uit zoals te zien is op de afbeelding (klik erop om te vergroten) . Volgens de schepen van Openbare Werken, Jurgen De Mets, worden dit zeer omvangrijke werken. En volgens de zelfde bron worden dit financieel gezien de grootste werken tot nu toe ooit in Brakel uitgevoerd. Meer gedetailleerde informatie is momenteel niet beschikbaar. De aannemer is nog niet bekend. De timing en de start van de werken en de fasering der werken liggen nog niet vast. Jurgen heeft mij beloofd om mij op de hoogte te houden over de stand van zaken, iets dat ik dan ook asap zal publiceren, zodat we de stand van de werken kunnen volgen. Wat leiden we af uit dat plan? Al het afvalwater van de Hoogbos,Termergel, Evensveld, Driestenbroeke, Evensveld, Vunk en de Geraardsbergsestraat tot de afslag naar Everbeek-boven gaat richting Ring, alwaar het aansluiting vindt. Vanaf de afslag Everbeek-boven richting Geraardsbergen vloeit het water richting Parike om daar aansluiting te vinden. Dit worden omvangrijke werken zo te zien, als men bedenkt dat alles opengelegd wordt, dat er gescheiden afwatersystemen komen, nl. huiselijk afvalwater en hemelwater. Dus men weze voorbereidt op, omleidingen, verkeers-elende , modder en stof. Maar we staan er voor en deze werken zijn absoluut noodzakelijk.
13/10/2007 Laatste info: -Concrete info is binnenkort te verwachten. -De dossiers worden nu afgesloten en onderzocht door de opdrachtgever dezer werken, nl. AQUAFIN.
19/12/2007
Zoals afgesproken enig nieuws inzake de werken "collector Verrebeke" in een aantal concrete punten:
- verantwoordelijke aannemer: WEGEBO
- start der werken (bij gepaste weer): 1 februari 2008
- eerste fase der werken: Geraardbergsestraat vanaf de Rondweg tot ter hoogte van de Wijnstraat
- geplande werken in deze fase: graven sleuven voor nutsmaatschappijen, vernieuwen nutsleidingen en overkoppelingen aan iedere woning
- vanaf maart: opbreken vanaf het wegdek vanuit de Rondweg
- een uitnodiging voor een informatievergadering wordt binnenkort verstuurd naar alle inwoners langsheen de werken - bovenstaande planning natuurlijk op uitdrukkelijke voorwaarde van gepast weer en geen onverwachte technische verwikkelingen
28/01/2007
- De voorbereidende werken zijn vandaag gestart onderaan de Geaardsbersestraat.
- Mbt de werken ,werd een uitnodiging voor een hoorzitting in de betrokken straten bedeeld. Deze bijeenkomst zal komende vrijdag - 1 februari - vanaf 19u.00 plaatsvinden in de gemeentelijke sporthal "De Rijdtmeersen".
Vrijdag,30 januari 2009: Wegebo informeert. BRAKEL : collectorwerken in de Termergelstraat en op de Hoogbos. We zijn duidelijk in een verdere fase van de werken getreden, want vanaf maandag 2 februari 2009 wordt er begonnen met de voorbereidende werken op de riooleringswerken. Er moet een speciale fundering aangemaakt worden op de collector, enkel tussen woning Nr 35, Termergel en de Schudewee (872m lengte). Deze werken vorderen aan ongeveer 80 lopende meter per dag. De zware boormachine die deze werken uitvoert, neemt de volledige breedte van de weg in, en zal bij het afsluiten van de dagtaak ter plaatse blijven staan, dus er is geen doorgang mogelijk. De toegang naar de woning waar de werken op dit ogenblik bezig zijn zal gebeuren, voor (de kant Everbeek- boven) of achter (kant Brakel) de machine, naargelang de vooruitgang. Deze machine heeft een giek van 20 lm dat ononderbroken recht moet blijven staan. Alle luchtleidingen (electriek en télédistributie) die over de weg hangen, moeten tijdelijk enkele uren onderbroken worden. Het zal vanaf de komende weken voor de buurtbewoners moeilijker worden en we doen het nodige om de last te beperken. Na deze voorbreidende werken zullen met een tussentijd van +- 2 weken, begonnen worden aan de rioleringswerken. Voor verder inlichtingen kan men zich steeds richten tot de werfverantwoordelijken: Raf Lucas of Frederic Cantré. De burelen zijn gelegen op de hoek van Geraardsbergse en de Termergelstraat. Wegebo dank u voor uw begrip en rekent op een positieve medewerking.
23/02/2009: Men is duidelijk gewaarschuwd ! Er is geen doorkomen meer mogelijk! Vanaf nu is het menens!
Einde der werken is voorzien op "eind 2009" .
De Hoogbos, gezien van boven op de top, neerwaarts richting Brakel
Eerste faze: plaatsing van de waterleiding en de aardgasleiding. Zicht neerwaarts vanaf de Schudewee.
Ziede gij hier ne gepensinoneerde de post al be-delen ??? Chapeau voor de postbode die hier zijn werk moet doen !!
Gezien van op de hoek Hayestraat. Die regelmatig opgewoelde "vlekken", zijn de markeringen voor de fundamenten. Op deze plaats freest men de fundamenten in de grond.
Zicht van uit de bocht "Hoeve Leroy".
Zouden de wielertoeristen er dit jaar zin in hebben ??
Albert, die stond er fier bij, maar dit machien is duidelijk te groot voor hem !!! Achter Albert ziet men de boorkop met zijn 2 tandwielen (frezen) die de grond inwoelen.
Dit monster boort op die voormarkeerde plaatsen een paal tot 10.50m diep, tijdens het boren wordt er tevens spéciale cementspécie toegevoegd zodat men om de zoveel meter een zuil krijgt van 10m diep, daar op komen dan de rioolbuizen te liggen, iedere kolonne is precies de plaats waar de buizen bij elkaar komen.
Merkwaardig enWetenswaardig: Tijdens de graafwerken onderaan de Hoogbos, werdt er een skelet van een Duits soldaat uit ww2 opgegraven en zijn zaklamp , van het merk Wonder, was nog steeds brandend. Bij nader onderzoek bleek dat de batterij afkomstig was van het beroemde merk Varta !!! Van goede Duitse top kwaliteit gesproken !
Alles wordt vakkundig opgevolgd. Buurtbewoners bekijken de werken van zeer nabij. Roger, Christian en Lucienne willen het fijne weten van al die nieuwe technieken.
Er worden 2 soorten nutsleidingen in een keer geplaatst. Onderaan ligt de nieuwe waterleiding, dan wordt er Balegemse zavel over gedaan en dan komt de aardgasleiding er boven op, opnieuw afgedekt met Balegemse zavel. Balegemse zavel (zeer magere lichtgele zavel), komt uit de zelfde groeve als de Balegemse witsteen, werdt gebruikt voor kerken en cathedralen . Ander bekend product uit Balegem, de "Echte Balegemse Genever".
Zeer intressante vondst: tijdens het graven van de sleuf voor de nieuwe nutsleidingen boven op de Hoogbos, trokken plots een paar dunne symetrisch gelegde koperdraaden op een diepte van een meter de aandacht van de werklui. Ze stonden voor een raadsel , de werfleider werdt erbij gehaald, en had ook geen verklaring. Dan maar de mannen van de archeolische dienst gecontacteerd. Die kwamen terplaatse , en hebben de draden verder bloot gelegd over een afstand van 25 m en concludeerden dat dit een vroege vorm van telefonie uit het Romeins tijdperk moet zijn geweest, want we liggen hier toch op de weg Bavay naar Velzeke ! Een vroege vorm van praatpalen ?? Aangewakkerd door die vondst zijn ze dieper beginnen graven hopende nog wat Romeins of Gallisch spul aan te treffen. Maar zij vonden niets meer, waaruit ze concludeerden dat de oude Belgen , " Galliërs", die hier voor de Romeinen woonden, ver vooruit waren op de Romeinenen en al over GSM moesten beschikken !!!
12/03/09 De werken op de Hoogbos schieten op ! Maar wat een slagveld.
De kraandoperator poseerde graag, net als zijn collega. Vriendelijke jongens, die Turken en vooral zéér harde werkers. Sezec Sebatin en vriend Disikuruk Mevlût.
En nog eentje for the fun , op spéciale aanvraag !!! Met dank aan .... Mevlût Disikuruk.
Pijplijnen leggen is ons beroep, hier een doorsteek naar de overkant van de straat op de top van de Hoogbos. Alles wordt nauwkeurig in de gaten gehouden.
Kijkoperatie noemen ze dat in medische termen !!
Dat groene monster zit ondertussen halfweg de Hoogbos, nog een paar tiental meter en ze hebben hun doel berijkt.
De Hoogbos op 12/03/09, ongeloofelijk, wat een ravage. De beelden zeggen de rest.
De beelden zeggen genoeg, er is geen doorkomen aan.Vanaf hier, iemand die er niet woont of niets te zoeken heeft blijft liever weg .
12/04/09: De eerste fase van de werken op de Hoogbos zijn achter de rug. De nieuwe aardgasleiding ligt er , de nieuwe waterleiding is geplaatst, "STILTE VOOR DE GROTE STORM", zo te zien. Alle materialen worden nu aangevoerd voor de volgende en definitieve eind afwerking van de Hoogbos. Buizen, verzamel putten enz. met massa's, men zou bijna gaan denken , "gaan ze allemaal die buizen netjes naast elkaar leggen", zodat men een lange baan krijgt , dat ware geld gespaard, anders leggen ze in de korste keren hier en daar en verkeersremmer. Nu met deze werkwijze hoeft dit helemaal niet meer, en nadien geen kosten meer om nog nieuwe remmers te leggen. Dat was pas een atraktie, een uniek project, voor navolging vatbaar, België kennende!
Zoals men ziet wordt er druk gewerkt. De toplaag is een recordtempo aangebracht, de stoepen worden aangelegd.
Ons ma begrijpt het allemaal niet meer zo goed, ze heeft dan ook alle fasen van de Hoogbos meegemaakt. Van een rustige kasseiweg met hier en daar een huis, tot een drukke volgebouwde straat. Nog een echte Maroliën, geboren en getogen.
De Fons is fier op zijn werk.
Er wordt over dit nieuwe asphalt lint druk overlegd door de buurtbewoners.
De Enzo Ferrari bocht wordt later nog wel bijgewerkt, nu houdt men het voorlopig nog op de "curve stones".
Opletten in de "E Ferrari" !!! Het grondefect zou wel eens kunnen opgeheven worden!!!
24/04/2009: Begin van aanleg van de afvoerbuis onder de top op de Marolle, door deze boring wordt het hoogteverschil tussen de Kroonstraat en de top van de Hoogbos overwonnen.
Deze gestuurde en gerichte boormachine boort een schacht onder de baan . Standplaats: de ingang van het Lievierenbos, waar de Hoogbos en de Kroonstraat samen komen . Deze schacht heeft een lengte van +- 250 m en op zijn diepste punt zit hij +- 6,50m diep onder de straat.
Beginpunt van de boring, tijdens de boring wordt er een mensel in het gat gespoten om alles vlotter te laten verlopen. Hier wordt ook het overtollig mengsel weggepompt in een grote container.
Deze detector geeft precies aan , hoe diep en in welke richting men boort.
De werfleider neemt noties en stuurt alles in goede banen.
Hier wordt de specie klaargemixt om in het boorgat te doen.
- 6,26 m, zo diep zal de buis onder de top van de Hoogbos passeren, en zo het hoogte verschil overbruggen.
Als alle berekeningen kloppen zou de geboorde schacht hier moeten uitkomen.
Deze 12,00 m lange met een doorsnede van 40 cm kunststof buizen, worden terplaatse aan mekaar gelast, om zo eens de schacht klaar in zijn gehele lengte er door te worden getrokken
Het aan mekaar lassen van de buizen.
Eenmaal er doorheen geboord, wordt een kabel aan de leiding vastgemaakt en wordt ze er met haar volle lengte doorheen getrokken !!!
01-05-2009: 1 Mei, vandaag zwijgen de machines, ook voor hen is het feestdag. De werken schieten goed op, de buizen zijn al gelegd tot aan de weg naar de Hayestraat.
Merkwaardig: midden in de bocht op de afslag met de Hayestraat, waar die twee gravers hun armen samenkomen en dat klein rolletje staat, net daar achter op een diepte van +- 2 m., vondt ik dit intressant om een foto te maken. Bemerk bovenaan, net onder de vroegere kasseien, een bakstenen (vloer), 1,5 m opvulsel en dan iets dat lijkt op een met zwarte aarde opgevulde kelder! hoogst merkwaardig!
De bewoners hebben geluk, het regent voorlopig niet meer! Maar er is beterschap op komst, zo te zien.
Termergelstraat is volledig van een betonnen wegdek voorzien.
Vanaf grondgebied Everbeek, wordt het als voorheen een asfalt wegbedekking. T'is te zeggen , de toestand komt zoals het voorheen was.
Weinig commentaar, alles zit in de grond, klaar voor een nieuw wegdek.
De werfleider, doet de nodige berekeningen.
Tussen huis Deweze M. en de familie Frans Maroyen, plaatsen van een collector. Op deze plaats is enkel het afvalwater in een gesloten rioolbuis, het regenwater, (hemelwater volgens sommigen) blijft hier in een open gracht.
Deze foto zit vol tragedie, de personen op de foto, zijn er zich nog niet van bewust, dat ze vanaf volgend jaar met serieuze rugklachten zullen komen te zitten, aangezien de modeontwerpers er naar streven om vanaf volgende lente de broekzakken op de onderbenen te plaatsen
De werken op 09/06/09- De werken vorderen zeer goed.
Dit beeld geeft mooi weer, hoe diep de vuilwaterbuis wordt gelegd. Het verval per lopende meter is 3 cm, er wordt steeds met trappen gewerkt, ttz. van de ene schouw naar de andere, zoniet zou het water veel te vlug lopen en zijn zelfreinigend effect in de buis verliezen en denk maar aan de snelheid van het water onderaan de berg.
De hoogte en de richting van de buis wordt aangegeven door een lazerstraal, de lazer staat telkens in de laatst geplaatste schouw opgesteld.
De buis rust op een bed van stabelisé en de voorgeboorde palen, telkens er een buis is geplaatst wordt alles gevuld en aangedamd door een op afstand bediende trilwals.
Het graven van een nieuw stuk, voor het plaatsen van de volgende buis.
Werken op de Hoogbos 29/06/2009 bij een temperatuur van +- 31°, is geen lachertje !!! Vandaag tijdens mijn wekelijks bezoek aan de werken, heeft de werfleider mij goed nieuws gemeld. Eind deze week zou als er niets tegen gaat, de weg van vanaf de grens Nederbrakel met grondgebied Everbeek- boven, met andere woorden vanaf de nieuwe betonweg tot aan de Schudewee afgewerkt en voorzien van een asphaltlaag zijn. Wel te verstaan dat de weg nog niet open is voor het groot publiek, alleen voor de aanwonenden en mensen die er moeten zijn. De volgende fase vanaf de Schudewee tot aan de Kroonstraat is voor na het bouwverlof.
De Luc die kon met dat goede nieuws, eens goed lachen, het einde van de tunnel, voor u althans, is in zicht , mijn beste Luc !!!
02/07/2009: De werken vorderen goed, vandaag is men begonnen met het leggen van de droge betonnen bedding. Zoals te zien op bijgaande foto's is alles klaar voor het nieuwe wegdek. Werken bij een temperatuur van meer 32° is niet van de poes !!!
07/07/2009: De weg is geasphalteerd tot aan de Schudewee, de werklui werken de kanten af in afwachting dat ze in verlof gaan op het einde van de week. Wij wensen hen een mooi verlof toe en bedanken hun voor hun inspanningen, want tot heden is alles vlotjes verlopen.
Tijdens het verlof is er een beperkte doorgaan mogelijk voor de aan liggenden, zeker niet voor het doorgaand verkeer.
De opgewoelde plaatsen dat men op de foto's ziet, zijn de plaatsen waar de kolectoordeksels komen. Tijdens hat aanbrengen van de beton bedding en de asphaltonderlaag worden die gewoon overgoten met de eerder vermelde grondstoffen.
De werken op de Hoogbos zijn in hun eindfase getreden, de huizen worden een voor een aangesloten op de beide afvoersytemen. Grijze afvoer betekent proper water, of te regenwater ook hemelwater genaamd, de bruin -rode afvoerbuis betekend afval, vuil water en ook de afvoer van septische putten en wc's. Men heeft mij toevertrouwd, dat zoals de werken nu vorderen, tegen eind oktober of begin november de werken zouden moeten afgewerkt zijn.
Blik op de aangang zijnde aansluitingen, alles wordt netjes opgevolgd door lokale bevolking.
Op de hoek van de Driestenbroeke en het Evensveld, de grote colector die al dat water moet opvangen.
De Driestenbroeke wordt vanaf het Evensveld richting Vunkstraat volledig vernieuwd. Bemerk de zeer originele versteviging van de grachten. Een deel van de Vunkstraat wordt ook helemaal vernieuwd.
Foto van de Muiterij +- 1930. Links de ingang van de meisjesschool, rechts vooraan het huis van de onderwijzer, volgend huis de familie Bonnier groente en fruithandel en ook klerenwinkel. Donker gebouw, de kleuterklas en 1e en 2e studiejaar. In de verte de winkel van Angèleke Djeenekaa (wat een naam). Jules en Angele Van Lierde, hielden daar jaren een kruidenierswinkel, nu is het een superette, Prima, uitgebaat door de jongste dochter en haar man. Links achter de kerk, het wel bekende café van Fieke Smouter (Van Wassenhove Richard).
,
, 
, ola, de vrouwen mogen het ook uitproberen, hé, anders wordt ik nog beticht van discriminatie en leef graag met iedereen op goede voet!
Vroeger was het gebruikelijk dat iedereen een lapnaam had (soms scheldnaam,soms ging het over een prestatie,een gebeurtenis,afkomst,enz.) , nu is dat allemaal niet meer ingebruik, en ik denk niet dat er nog iemand zoiets zou aanvaarden. Ik geef er nu enige op, allemaal mensen die ik gekend heb, de meesten zijn reeds lang verdwenen soms gaat de naam nog stilletjes verder, maar wordt niet meer in het openbaar gebruikt, ingewijden onder elkaar gebruiken dat nog, maar zeker niet wanneer de persoon in kwestie erbij betrokken is.
Deze prachtige postkaart toont de Maandagstraat richting Flobecq, de kapel staat er nog steeds, al is ze door de jaren heen wat scheef gezakt, rechts van de kappel is het Steneplein. Deze foto is genomen ergens rond 1900. 
Merkwaardig enWetenswaardig: Tijdens de graafwerken onderaan de Hoogbos, werdt er een skelet van een Duits soldaat uit ww2 opgegraven en zijn zaklamp , van het merk Wonder, was nog steeds brandend. Bij nader onderzoek bleek dat de batterij afkomstig was van het beroemde merk Varta !!! Van goede Duitse top kwaliteit gesproken !
