Ik ben Godijn Robert, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Roberto.
Ik ben een man en woon in Brakel Everbeek(boven) (België) en mijn beroep is pré pensioen.
Ik ben geboren op 11/06/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Tuinieren,klussen,lezen,reizen,internet.
Everbeek, blijft me boeien,het verleden,he
Verhalen,activiteiten, Everbeek,blijft ons facineren. Het is een mooi, rustig dorp op taalgrens in de mooie Vlaamse Ardennen,het frans is hier nooit ver af.
Deze site gaat over het dagelijks leven,vroeger en nu.
Vroege herinneringen, verhalen,merkwaardige figuren,gebeurtenissen.
U kunt er ook aankondigingen voor een plaatselijke festiviteit op plaatsen.
Uw mening geven, zelf een verhaal aan toevoegen.
Kortom dit is de site van en voor Everbeek!
07-11-2013
Toen was er nog den troep
07/011/013 Wijnliefhebbers spreken van een keldervondst, nu het alle dagen regent zijn we op de zolder, in de opgeslagen herinneringen gedoken. Dus we spreken van een zoldervondst, oude foto's, oude brieven (ook van liefjes), overlijdensberichten van vroeger en zo meer. En ja, daar was hem nog!! Mijn afzwaai brief van ons Belgisch leger, toen waren we nog een bezettingsleger! Vanaf 1946 trokken er ieder jaar duizenden dienstplichtigen naar het leger voor hun legerdienst in België of Duitsland. Ik ging voor 1 maand opleiding in Turnhout tot zandstuiver, men moest er met mes en vork leren eten, leren luisteren naar de brulaap met een borstkas als een opgeblazen haan , leren uw wapen geblinddoekt uit en in elkaar doen, in de gamel leren koken, verkottéren, zich verduisteren door middel van een verbrande kurk, en nog meer van die trucjes, schuren, ja daar werden we ook mee geconfronteerd, en de militaire wetgeving werd ons voorgelezen, niet erg moeilijk, ballen, cachot en in het ergste geval de dood met de kogel. En voor dit laatste voorstel van straf waren heel veel gelegenheden. Maar gelukkig hebben ze er geen enkele van aan de paal gezet. Leren schieten hebben we er ook geleerd, eerst met nen ouden knaller van nonkel Dolf, ja voor waar een echte K89, daarna werd kwam het betere spul, nen FAL uit Herstal. Dat was nu eens een wapen om respect voor te hebben, zeker met een bajonnet er op. Enfin deze maand was een heel drukke, ze hadden ons ook een paar dagen plat gespoten met remedies tegen allerhande ziekten, niet tegen de vuile, want daar kregen we een indrukwekkende film over, na die film waren we wel een heel stuk voorzichtiger geworden met de seksuele contacten, al waren de meesten nog groentjes, over praten, dat wel maar ..... dat's nog wat anders! Na Turnhout kwam ik in Jambes terecht voor een heuse opleiding met de bulldozer. Daar in de verre Walen was het wat minder druk. We waren tenslotte geen echte blues meer, al lonkte Loeki, de leeuw nog steeds op ons nog niet in de ideale vorm zijnde baret, want dit is de echte naam voor die pet. Enfin in de morgen theorie, de namiddag praktijk in de grote zandbak op de Polygoon. Beetje blokken en 's avonds een uitstapje naar de rue Notre Dame en die twee maand waren zo voorbij. En dan terug naar Turnhout voor mutatie, de dag nadien naar Duitsland met de rest. En dan, ja Westhofen in de buurt van Keulen, in de 68e cie. Genie , daar waar papa Leunen, de CSM, de scepter zwaaide daar werd ik met open armen ontvangen. Alleen moest ik de volgende morgen op het appel om 11:00u. Volgens de papieren die meegekomen waren uit Turnhout, hadden we eens met een paar mannen uit Namur een paar uur te laat binnen gekomen. Dus daar stond ik dan voor de kapitein, niet echt op mijn gemak (we waren toen nog niet zo mondig!), veel zeggen hoefde niet , het verdict luide "2 weken ballen", dus toch niet direct "de dood met de kogel",wat een geluk heb ik daar niet gehad zeg. Stel je voor als dit vonnis werd uitgevoerd (de dood met ....), dan had ik deze doodsbrief (afzwaaibrief) nooit kunnen opstellen, Want bij de dood met de kogel is dat een oneervolle dood, dus zonder doodsbericht. En had ik nu dit hier niet meer kunnen neerpennen. Zo zie je maar wat een beetje geluk teweeg brengt. Over Adjudant Leunen, de CSM van onze Cie, wel iedere pionier die onder zijn gezag gediend heeft, heeft lange tijd daarna nog nachtmerries gehad over deze gentlemen, dat was nen echte ijzervreter! Het meest plezier had hij als hij er eentje zoals ik die voortdurend op zending waren, eens op het ochtendappel kreeg. Daar kon hij echt zijn werk van maken. Ik heb hem er altijd van verdacht dat hij thuis de schotels moest wassen. Die negen maanden in Westhoffen waren zo voorbij, iedere week op zending naar bv. Euskirchen, Düren, Aachen Altenrath enz, waar we een voetbalterrein aanlegden of een tankpiste terug in orde brachten. Ik zou zeggen een verloren jaar, dat was het financieel zeker, maar de vrienden , men leerde er iets bij op menselijk vlak, tucht, discipline en respect. Heb ik er iets geleerd wat me later van dienst kwam te zijn? Ik behaalde er mijn rijbewijs CE en een brevet als bulloperator. Dus toch niet echt verloren tijd, maar ja t'is allemaal lang geleden en in andere tijden.
Veel leesplezier en voor velen een goede herinnering.
S.M. 67/14794. en zijn voertuig, in Westhoven.
Tekst: RobertO
Reacties: 1. Hallo, Iedereen die ooit bij 'den troep' is geweest voelt zich bij dit artikel betrokken. Absoluut herkenbaar! Pikant detail: beroepsmatig kwam ik veel in contact met de 6de cie Genie in Delbrück. Wij gingen nl. daar met een reeks Vlaamse jeugdploegen een tornooi spelen tegen de Belgen in de BSD. De gastheer was de korpscommandant van 6 Genie. Toen op een frisse morgen het desbetreffende voetbalterrein onbespeelbaar was, riep de kolonel: "daar bestaan oplossingen voor, wij hebben hier nogal wat bulldozers". Enne pikant detail, de uitvoerende onderofficier was er eentje afkomstig van Eine (Oudenaarde) en wij verstonden mekaar perfect! Eigenlijk zou het niet zo'n slecht idee zijn, den troep opnieuw in te voeren....jongeren zouden er nog iets van kunnen opsteken. Gelukwensen voor dit mooie nostalgische verhaal. Eric
08-11-2013 om 18:38 geschreven door Eric Van Cauwenberge
Reacties op bericht (1)
08-11-2013
den troep
Hallo, Iedereen die ooit bij 'den troep' is geweest voelt zich bij dit artikel betrokken. Absoluut herkenbaar! Pikant detail: beroepsmatig kwam ik veel in contact met de 6de cie Genie in Delbrück. Wij gingen nl. daar met een reeks Vlaamse jeugdploegen een tornooi spelen tegen de Belgen in de BSD. De gastheer was de korpscommandant van 6 Genie. Toen op een frisse morgen het desbetreffende voetbalterrein onbespeelbaar was, riep de kolonel: "daar bestaan oplossingen voor, wij hebben hier nogal wat bulldozers". Enne pikant detail, de uitvoerende onderofficier was er eentje afkomstig van Eine (Oudenaarde) en wij verstonden mekaar perfect! Eigenlijk zou het niet zo'n slecht idee zijn, den troep opnieuw in te voeren....jongeren zouden er nog iets van kunnen opsteken. Gelukwensen voor dit mooie nostalgische verhaal. Eric
08-11-2013 om 18:38
geschreven door Eric Van Cauwenberge
