Ziezo, Hier zit ik weer op mijn hotelkamer. Deze keer deel ik de kamer met Sarah Inghelbrecht. Het is leuk om met haar op de kamer te liggen, een verschil met anders: ze heeft haar studieboeken niet bij. De examens zijn voor haar gedaan. Dus nu kan ze ook uitrusten op het bed na de training. Zonet ben ik nog in de Yakuzzi geweest om mijn beentjes te laten losbrubbelen. Gisteren massage gehad, maar we hebben niet elke dag massage dus kan een yakuzzi ook wel ontspannend werken. Op deze stage rijden we iets intensiever bergop, we zijn namelijk in voorbereiding op het WK dat eind februari plaatsvindt,dus nu voel je de intensiteit wel in de benen. Het is zowel fysiek als mentaal geen gemakkelijke periode. Fysiek met je jezelf bewijzen, en steeds beter worden. Op mentaal vlak is het ook niet altijd evident om lang van huis te zijn. Zeker nu met mijn mama. Ze heeft sinds drie jaar kanker. Vorig jaar was ze voor de eerste keer hervallen. Nu is ze voor de tweede keer hervallen. Het nieuws had ik twee weken geleden te horen gekregen in Mojacar. Ik had plots geen moraal meer. Nu vandaag werd ze geopereerd, maar ik ben blij dat de training toch goed ging. Ik heb geprobeerd om er niet te veel aan te denken, en ons mama is ook een vechter, vandaar dat ik op training ook even sterk kan zijn als haar. Als ik pijn in de benen heb dan denk ik, maar nee, ons mama heeft nog meer pijn, dus dan voel ik het niet. Soms haal ik veel sterkte uit haar ziekte, maar soms zijn er ook dagen dat ik wat emotioneler ben. Ik zou graag iets doen voor borstkanker te ondersteunen op mijn fiets. Ik denk dat ik al wel koerskousen ga kopen van Think Pink. Straks ga ik eens skypen met de familie zodat ik meer weet hoe het met ons mama verloopt. De komende dagen ga ik hier nog hard trainen. Voor de foto heb ik een ander fotootje genomen dan een blauwe lucht met de zee en de zon, sommige mensen denken 'oh leuk, weer naar de zon'. Maar het is hier trainen, en als je vaak van huis bent skype ik wel eens zoals hier op de foto :). Ook andere profploegen zitten hier zoals Belkin. Ik heb net gesproken met een mecaniecer van de ploeg. Ze hebben meer staff dan renners: 4 masseurs, 4 mecaniekers, een voedingsdeskundige enz... De coureurs worden elke dag gemasseerd! Ik zal blij zijn dat ik één keer per week gemasseerd wordt. Wij hebben dan ook maar 1 verzorger bij, hoewel er vrijdag nog een verzorger bij komt. Ze doen hun uiterste best om iedereen zo goed mogelijk te 'soigneren'. Ook de mecaniekers van Belkin zijn heel de dag bezig aan de fietsen, nog afstellen, weer andere zadels erop naar wens van de coureur enz... Het is wel motiverend om te zien hoe professioneel ze bezig zijn. Dit is dan ook een proffessionele mannenploeg. Het vrouwenwielrennen heeft niet het geld voor al die middelen, daarom ben ik dankbaar dat we toch goede sponsors hebben zodat wij ook het uiterste uit de kan kunnen halen. Zo zie ik dan dat in onze ploeg van Topsport Vlaanderen ook professioneel wordt gewerkt. Ook begeleiding vanuit Bakala te Leuven voor voeding en testen, Gregory onze mecanieker heeft ook al veel overuren gemaakt om de fietsen in orde te maken...Chirstel Herremans die voor de sponsoring zorgt, en Saar onze verzorgster, Davy Wynant als ploegleider.We zijn goed bezig!
Ik ben Else Belmans
Ik ben een vrouw en woon in (België) en mijn beroep is Wielrenster Topsport Vlaanderen Pro Duo Ridley.
Ik ben geboren op 30/03/1983 en ben nu dus 42 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: schilderen.
Wielrenster vanaf 2009 bij Topsport Vlaanderen Pro Duo Ridley.
www.cyclingteam-damesvlaanderen.be
Hoofddiscipline: Tra
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Ziezo, 
