Ik was net weer sterker aan het worden na twee rondjes te rijden: Trophee d'Or en Holland Ladies Tour.
En nu zit ik weer thuis....
Eerst effe verslag Holland Ladies Tour: Ik moest er serieus inkomen ->  Eerst drie weken niet kunnen trainen en geen wedstrijden, dan rondje op bergjes, en nu vlakke etappes met snelheden die telkens ronde de 50km/u lagen en hoger.  Dus meteen op die grote plateau vlammen....dat was een omschakeling voor de benen.
De conditie op zich is goed, het zijn die intensieve prikkels die ik op het moment mis.  Ook had ik nog altijd last van mijn gekneusde rug en ribben.  En doordat het zo nerveus koersen was....begon ik mijn nek en rug nog meer op te spannen.  Ik zat ook een hele tijd achteraan in het peloton te bengelen.  Normaal kan ik goed vooraan blijven, maar nu liet ik me regelmatig doen door andere rensters, en ook durfde ik
geen risico's nemen om naar voren te wringen. 
Dit kwam  omdat ik nog pijn had in mijn rug....en dan wil je niet het risico lopen om nog eens te vallen.  De bedoeling was sterker worden
voor het pisteseizoen.  Sterker ben ik wel geworden, want op dag vier had ik wel krachtige benen en ging het op zich wel goed.
Maar ik voelde dat ik mijn rug maar bleef forceren....en dat had geen nut meer.  Ik ben bij de bevoorrading afgestapt, want op die manier koersen is eigenlijk niet te doen.   Ik kon niet diep gaan en voor de versnellingen achter de bocht moest ik me telkens forceren.  Explosieve dingen gaan moeilijker met mijn gekwetste rug.
Zo ben ik nu eenmaal: als ik gekwetst ben geweest, wil ik zo snel mogelijk weer de fiets op, en mee koersen, sterker worden.  Maar nu
heb ik toch geluisterd naar mijn lichaam. 
's Avonds was ik nog aan het twijfelen of ik wel had moeten stoppen, maar de dag erna voelde ik het meteen dat het een goede beslissing was.  Bij het losrijden deed mijn rug nog altijd even pijn als voor het rondje.  Tijdens de wedstrijd voelde ik hier zelfs minder van....maar ja, dat is door die adrenaline.
Dan moest ik nog op controle bij de oogarts want de zwarte plekjes die ik zie door mijn rechteroog waren nog steeds aanwezig.
En ja....slecht nieuws hoor.  Een scheurtje in het netvlies.  Als daar vocht doorkomt kan je aan het oog slechtziend worden en zelfs blind worden. 
Wat voor nieuws was  dat...
en dan ten tweede:  Je moet dringend een lazerbehandeling hebben,
en ten derde: je mag twee weken niet fietsen, inspanningen doen.
JA LAP!  Weer in de lappenmand, net nu ik terug goed bezig was, net voor het pisteseizoen.
Dit moest ik even laten bezinken: geen Lotto Belisol Tour, geen WK ploegentijdrijden en twee weken rust.
De dag erna zat ik al voor het lazertoestel, en nu zit ik hier achter de computer....in mijn rustperiode.
Op zich is het niet zoooo erg dat ik nog eens rust heb, ik heb nooit veel rust in mijn wielerjaar.  Normaal maar twee of drie weekjes per jaar rust omdat ik weg en piste moet combineren.  Dus nu zal ik nog frisser dan ik nu al was aan het pisteseizoen kunnen beginnen.
Voila, elk nadeel heeft zijn voordeel.  Ik zal het zo maar bekijken.  (Hoewel stilzitten niet aan mij besteed is :/ )

12-09-2014 om 17:31 geschreven door Elsebelmans