Wat een mooi weekend met twee grote koersen moest worden, werd vervangen door een rit van 5km en dan een valpartij. Dus de lange koerskilometers heb ik nu niet in de benen. Ik zag er nochtans echt naar uit! Maar ik zal misschien eerst eens beginnen met donderdag, het natourcriterium te Herentals. Dichtbij huis, dus altijd wel supporters parraat, en dat hoorde ik ook tijdens de koers. Koersen met zo veel aanmoedigingen is altijd leuk! We waren met zeven meisjes weg, en vooraleer we op de aankomststrook draaiden zat ik nog in tweede positie. Ideaal om aan de sprint van 600m op kasseien -licht omhoog lopend- te beginnen. Maar vlak vooraleer we erop kwamen, reden er links en rechts van mij plots andere rensters en ze staken me nog nipt voor, waardoor ik ook nog eens moest remmen. Tja...als zevende opgedraaid, nog enkele meisjes voorbij gestoken...om juist op een vierde plaats te eindigen. Spijtig net geen podium. Ik had me weer laten vangen he, weer wat bijgeleerd voor volgende koersen. En zaterdag dus grote koers te Erondegem, ook weer wat bijgeleerd = dat je niet met een platte tuub in een gootje moet gaan rijden. We waren een zevental minuutjes weg, en reden door een heel smal straatje. Plots voelde ik dat mijn stuur zo raar deed, en ik zag naar beneden: platte tuub vooraan. Omdat het zo een smal weggetje was, en heel dat peloton in de beginfase nerveus aan het wringen was, wilde ik zo snel mogelijk aan de kant gaan. Geen goede beslissing dus....ik reed opzij, en in een smal gootje. En wat daarop gebeurde weet ik niet meer. Ik ben overkop gegaan, ik heb nog een haag zien voorbijflitsen en dacht toen dat ik wel zacht ging neerkomen in die haag. Maar wat ik daarna voelde was toch iets anders. Bam op mijn linkerheup/bil, en ik bleef een tijdje liggen want had zooo veel pijn. Ik lag wat te kermen want ik kon ook niet meer ademen zonder pijn, mijn bovenrug deed super veel zeer als ik ademde. Een ander meisje lach ook ongelooflijk hard te brullen van de pijn. Later bleek ze een sleutelbeenbreuk te hebben. Mijn koersbril was kapot, mijn helm ook en blijkbaar was ik veel aan het brabbelen en wartaal aan het ratelen want mijn ploegleider zei meteen dat ik mee moest gaan met de ambulance. Dus zo geschiedde, platen laten nemen, niets gebroken. Oef....wel zware kneuzingen. Later op de avond ben ik nog naar de dokter van wacht moeten gaan want ik werd plots heel misselijk. Daar werd dan een hersenschudding vastgesteld. Dus ja....ook geen Bochum wereldbeker voor mij en deze week ga ik me maar rustig houden. Ik kan net rechtop zitten en stil blijven liggen en wat rondwandelen. Maar elke andere beweging zoals bukken, voorover buigen enz...doet verschrikkelijk veel pijn. Dus hopelijk komen de spieren wat losser de komende dagen zodat ik volgend weekend weer in orde ben om te koersen. Ik heb ook een mega blauwe plek op mijn bil, echt niet normaal. En dan te weten dat ik deze week een fotoshoot moet doen voor Menzo. Ik zal er nogal stijf opstaan denk ik!
Ik ben Else Belmans
Ik ben een vrouw en woon in (België) en mijn beroep is Wielrenster Topsport Vlaanderen Pro Duo Ridley.
Ik ben geboren op 30/03/1983 en ben nu dus 42 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: schilderen.
Wielrenster vanaf 2009 bij Topsport Vlaanderen Pro Duo Ridley.
www.cyclingteam-damesvlaanderen.be
Hoofddiscipline: Tra
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
