Zoals anders konden we weer rekenen op de goede zorgen van Anneke van de Paellepelhoeve. Lekker en gezond eten, rekening houdend met de trainingen en de koersen. Een leuke huiselijke sfeer waar je tussen de trainingen door rustig kan relaxen en ontspannen. Met daarbij op de achtergrond het gemekker van de geit genaamd 'Pinnky' die tussen de konijnen staat te grazen. Zaterdag was het te doen in Sint Maria Lierde, voor de eerste keer ook voor dames elite. Maar ik had een zeer slecht gevoel. Het was heel warm en het parcours telde 1040 hoogtemeters voor slechts 78km. Voor een koers in België is dat toch al lastig. Ik had nochtans deze week op bergachtig parcours getraind want ik was op 'vakantie' gegaan met de tent. En dan toch goed bergop kunnen trainen. Maar zaterdag voelde ik daar niet veel van, van die trainingen. Maar ja, koers is ook anders dan op een goed tempo kunnen rijden, terug die versnellingen in de benen...dat was weer even wennen. Vandaar dat ik toch veel gedaan heb voor de ploeg, omdat ik wist dat er voor mezelf niet veel in zou zitten. Achteraf bekeken heb ik dan wel goed gereden tijdens de koers....maar het gevoel was anders. We waren met 68 gestart, en de helft van het peloton is er af gereden -dus het was wel lastig- en dan was Sophie De Vuyst de laatste ronde nog weg, en hebben we met de ploeg nog het gat proberen te dichten, maar het was te laat en Sophie was te sterk. Dan nog sprint in peloton, maar onze ploeg had heel de koers veel werk verzet, en dat bekoopten we met een plaats ergens in het peloton. Ik dacht dat ik nog 17de was. Dan vandaag Haaltert, ik zie net 17de. Maar als ik zie wie er voor mij is....dat is soms spijtig. Soms meisjes die een hele koers niets doen, en stikkapot in het wiel zitten, en dan opt einde... . Maar ja, dat is nu eenmaal zo als je bij Topsport Vlaanderen in Belgie rijdt. Er wordt naar de ploeg gekeken. Davy, onze ploegleider riep de de voorlaatste ronde dat we alles op Kelly moesten zetten dus: het belangrijkste is dat we vandaag met de ploeg wel een overwinning binnengehaald hebben met Kelly Druyts. Vandaag ging het ook veel beter met mij, een goed gevoel. Op de foto's van facebook zie je het goed, die van zaterdag rijd ik allemaal met de mond open en met een knalrood hoofd, en op de foto's van vandaag zie ik er al terug 'normaal' uit. Nu hopen dat de trainingsarbeid van deze week, en dit koersweekend vruchten afwerpen de komende weken. Volgende week zaterdag grote koers te Erembodegem en zondag Wereldbeker te Bochum. En deze donderdag doe ik nog mee aan het criterium te Herentals, start om 13u30, 40km.
Deze tweedaagse die zowel in België als Nederland plaatsvond zag ik wel zitten! Vlak, in de polders (veel wind) en kasseistroken! Dat zou zwaar koersen zijn mits er voldoende wind zou staan! Dat was zo wel de eerste dag, een rit over 100km met enkele kasseistroken. Qua kasseistroken viel het deze dag nog wel mee, allemaal mooie kasseien en in de plaatselijke ronde ook een mooie strook van 1700m. Heel de koers mooi vooraan, bij de eerst twintig. Dat was op den duur ook wel lastig omdat we constant 45-50 per uur aan het rijden waren. Team Giant Shimano en Orica Greenedge namen het peloton op sleeptouw. Langs de ene kant is het gemakkelijker koersen vooraan, maar op je gemak zit je daar ook nooit. Ik had net op een paar kleine aanvalletjes gereageerd en liet me net even uitzakken...slechte moment gekozen! We draaiden linksaf en meteen zat heel het peloton op het kantje. Dus ik zag het vooraan scheuren, een groep van 20 man was weg. We hadden maar één ploegmaat mee, en dat was Nel De Crits. Ze was mee met alle favorieten. Enkel Jolien d'Hoore zat nog bij ons in de groep: de tweede groep. Er werd wel rondgedraaid door enkele ploegen, we bleven altijd op 25" hangen. Toen kwam de kasseistrook er aan, ik als vierde er mee op en meteen werd er doorgetrokken door Jolien d'Hoore, een Amerikaanse en nog een ander meisje. Ik volgde het harde tempo in het wiel. We kwamen van de kasseistrook en blijkbaar hadden we een serieuze voorsprong opo het peloton. Dus ja, met vier ronddraaien tot we aan het eerste groepje kwamen. Dan recupereren in de wielen, nog één ronde te gaan. Mijn ploeggenote Nel had nog geen trap te veel gegeven zei ze, dus aan mij de taak om in de laatste ronde voor haar iets te doen. Maar op 5km van het einde werd er om te beurt aangevallen en bleef het tempo hoog, ik zat te ver van achter. Nel werd achtste, ik vijftiende. Dan het peloton op anderhalve minuut. Dan zondagochtend tijdrit 10km. Onze ploegleider had ervoor gezorgd dat er voldoende volk mee was om ons te begeleiden, want we moesten allemaal redelijk snel achter elkaar. Deze keer reed Stefaan De Swaef achter mij met de volgauto. Ik ben wel gewoon om alleen te rijden....maar het hielp toch heel goed dat Stefaan erbij was. Goede aanmoedigingen, prima begeleiding! Dat mag hij nog eens doen! Na de tijdrit stond ik negentiende van de 120 deelnemers. Niet slecht....dus mss nog wat opschuiven in klassement in laatste rit, of mooie uitslag rijden. Deze keer was het een zeer nerveuze koers, want na zes km was het al kassei, dus stond ik al vooraan -op de eerste rij jawel!- klaar voor vertrek. Dat is niet van mijn gewoonte, maar het moest nu wel. Het startschot ging, maar de auto die voor ons klaarstond, die de koers begeleid, die viel stil.....dus ja...dan was ik toch niet als eerste weg! Stond ik daar eens op de eerste rij... Ik zat heel de koers goed vooraan, het was niet simpel, zeer nerveus en dus gevaarlijk en vele valpartijen. Er was ook te weinig wind om waaiers te trekken, en de twee grote ploegen maakten geen tempo deze keer. Maar vandaag ging ik mijn goede benen niet kunnen tonen in de koers....wel in de achtervolging: Twee ronden van het einde reed ik in een put, en mijn mannet schoof naar beneden, waardoor mijn achterrem dichtklemde. Dus moest ik wisselen van fiets. Helemaal naar achter in peloton, wachten op ploegauto, wisselen, en achtervolgen. Net toen ik kwam aansluiten, scheurde het peloton in twee stukken. Dus pech op een slecht moment. Ik heb met Ann-Sophie-Duyk nog een hele koers liggen ronddraaien van auto naar auto, van groepje naar groepje. Veel meisjes voorbijgestoken en uiteindelijk een tweetal minuten achter het peloton geëindigd. Deze keer was het pelotonsprint met weer Jolien d'Hoore als winnares. Leuk om een belgische wielrenster op topniveau te zien en eentje die overwinningen kan pakken. Zo...dat was een hele boterham. Het verslag was even wachten....net een camping-weekje gehad met enkele mooie trainingsritten. Terug beetje conditie opdoen!
Ik ben Else Belmans
Ik ben een vrouw en woon in (België) en mijn beroep is Wielrenster Topsport Vlaanderen Pro Duo Ridley.
Ik ben geboren op 30/03/1983 en ben nu dus 42 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: schilderen.
Wielrenster vanaf 2009 bij Topsport Vlaanderen Pro Duo Ridley.
www.cyclingteam-damesvlaanderen.be
Hoofddiscipline: Tra
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
